Heimskringla - 10.05.1933, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 10. APRÍL 1933
HEMISKRINGLA
7. SÍÐA.
SÝNING
Frh. frá 3. bls.
En með brennandi áhuga og
lilífðarlausum kröfum til sjálfs
sín, hefir honum tekist á fáum
árum að nú sjálfstæðum list-
rænum þroska. Birtan yfir
myndum hans er hin sama og
áður, en meðferð Utanna er nú ,g bendir á> þungamiðjan f
að efni í óteljandi ritstjórnar og
blaðagreinar, og jafnvel stól-
ræður. Skáldið, líkt og Byron,
“vaknaði einn morgun og fann
sig frægan”. Hann var knúður
á stað, og hann ferðaðist um
þver og endilöng Bandaríkin,
og flutti fyrirlestra út af efni
kvæðisins, eða öllu heldur, um
bót á meinum þeim sem kvæð-
djörf og smekkleg.
Allmargar myndir eru þarna
á sýningunni frá Reykjavíkur-
höfn. Fjölbreytnin við höfnina á
sjáanlega við Jón, fjölbreyni í
litum, línum og fjölbreytnin í
hafnarlífinu sjálfu. Munu þessar
myndir vafalaust vekja einna
mesta athygli.
En myndir svipaðar þessum
sem nærri má telja gáskakendar
í litum, eru t. d. mynd úr ná-
grenni Hafnarfjarðar, “Tung-
an”, við Kalmanstungu, myndir
úr Hornafirði, Heinabergajökull
o. fl.
Til þess að gefa yfirlit yfir
alla sýningu þessa þyrfti langt
mál. En ráða vil eg bæjarbú-
um til þess að skoða sýninguna
nú um helgidagana. Stund
þeirri sem í það fer er vel variö.
Gestur.
—Mbl.
‘MAÐURINN MEÐ
HLÚJÁRNIД
þeim fyrirlestrum, eins og skáld-
ið orðaði það: “the industrial-
ization of Christianity, and the
christianization of industry.”
Þetta merkilega kvæði hefir
verið þýtt á langflest af öllum
tungumálum hinna mentuðu
þjóða, og hefir fært höfundinum
meira fé í hönd, en dæmi er til
um nokkurt kvæði sem nokk-
urntíma hefir verið ort: $300,-
000. Annað stórmerkilegt kvæði
eftir hann er: “Lincoln, Man
of the People,” og nefna mætti
fleiri.
Markham má ugglaust telja
hið mesta af öllum' núlifandi
skáldum Bandaríkjanna. Ljóð
hans einkennir framúrskarandi
orðsnild, hin mesta ntannúð, og
hin dýpsta speki. Hann er nú
hnigin mjög að aldri og hefir
aðsetur sitt í New York.
Eggert Erlendson.
—Grafton, N.D., 7. maí.
Tilfinningarnar mótmæltu eftir hjá honum og hans góðu
þessu, en eg hótaði þeim að konu, Guðnýju dóttir séra Þor-
skilja þær eftir á íslandi, ef þær
létu mig ekki í friði. Svo er
steins í Eyöldum. Við álitum
að hann væri í mestri bæt+i’
Nafnspjöld
þá líklega bezt að segja það | staddur, af familíunni, því þó
strax, að fall okkar í rúmin á j hefðum 6 vikna gamla
fyrstu 5 klukkustímunum, boð- j stúlku, sem hann skýrði meðan
aði reglulega og sannleikanum j við stóðum þar við, þá álitum
samkvæmt, fararheill, allaleið á j v>ð að henni mundi minna
strendur Canada. Fyrsti áfang- j bregða við, af því hún var á
inn varð mér og mínum eftir- j brjósti. Þá má eg geta þes« a«
minnilegastur á sjónum. Oft j ekkert barn dó á okkar ferð til
eÝ það gott sem gamlir kveða, | Ameríku en undur áttu smti
og það er ekki vert að gera að j þeirra bágt og mæðurnar eigi
óreyndu oflítið úr gamla mál- ' síður, þegar farið var að gefa
tækinu. Afhallandi nóni næsta ; l>eim niðursoðna mjólk. er ekki
dag, vorum við komin á Seyðis- ni>tu brjóstanna að. Þá vorum
fjörð, þá var hríðarhraglandi, viö og þakklát að hafa skilið
þokudrungað vor og illa hryll- btla Jón eftir, e,n tilfinnine-arn-
in sjór. . Á Seyðisfirði þurfti ar iáta það ekki afskiftalaust,
skipið að taka vörur til útlanda j Þó hinsvegar fallist á yfirumfó«
og stanza því lengi, og fréttum skilningsins. Mikið var sniðið
við að snjallast-væri fyrir okkur og saumað til stáss og skióls
að fá gisting*uppi í bænum til minni familíu, þessa biðstund á
næsta morguns, sem við og Norðfirði, en peningabuddan
þáðum með þökkum. : niín fékk aldrei reikninginn, svo
A Seyðisfirði þekti eg marga'6? V'SSÍ n!ihSt “m »að' f>’r e“
menn og varð eg fljótt var við fm 1" kon,lð *» «*■ »* «
Það að eg var litinn hornauga,1 fnaumast v'f Iltinn oe
fyrir að ætl. til Amerfku. Kurt-lí,1?? * kr0pp,num-. V,ssi •* *ð
Dr. M. B. Halldorson
401 Royd Bldg.
Skrifstof usími: 23674
Stundar sérstaklega lungnasjúk-
dóma.
Er atl finna á skrifstofu kl 10—12
f. h. og 2—6 e. h.
Heimili: 46 Alloway Ave.
' Talsfml: »3158
G. S. THORVALDSON
B.A., L.L.B.
LögfræSingur
702 Confederation Life Bldf.
Talsími 97 024
DR A. BLONDAL
602 Medlcal Arts Bldg.
Talsíml: 22 296
Stundar sérstaklega kvensjúkdóma
og barnasjúkdóma. — AB hltta:
kl. 10—12 « h. og 3—6 e. h.
Heimilt: 806 Victor St. Síml 28180
W. J. LINDAL, K.C.
BJÖRN STEFÁNSSON
ISLENZKIR I-ÖGFRÆÐINGAB
á óðru gólfi
825 Main Street
Talsími: 97 621
Hafa einnig skrifstofur að
Lundar og Gimli og eru þar
að hitta, fyrsta miðvikudag I
hverjum mánuði.
Dr. J. Stefansson
216 MEDICAL ARTS BLDO.
Horni Kennedy og Graham
Stnndar rlngönKii mivrna- eyrna-
■rf- »k kverka-sjflkdóma
Er hitta frá kl. 11—12 f. h.
og: kl. 3—6 e. h.
Talnlmt: 21S34
Heimili: 638 McMÍllan Av«. 42691
Telephone: 21613
J. Christopherson.
Islenzkur LögfrœSingur
845 SOMBRSET BLK.
Winnipeg, :: ManitoVa.
Ólöf systir mín átti góðann þátt |
í því sem þar hafði gerst. Hún
var þá nýkomin frá Kanpmann?
I liöfn, og kunni ásamt mör^v
i.fleiru áð stíga skörina. Jón
Munið eftir að til *ölu eru á
skrifstofu Heimtkringlu með af-
falls verði, námsskeið við helztu
verzlunarskóla bæjarins. Nem-
endur utan af landi *ettu að
nota sér þetta tækifæri. Hafið
Eg hefi fyrir skemstu lesið í
“Hkr”. þýðing éftir “P. B.” á
hinu mikilfenglega kvæði Edi-
son Markhams '‘The Man With
the Hoe, (Maðurinn með hlú- tal ráðsmanni blaðsins.
járnið)¥ og kann eg honum * * *
þökk fyrir. En mér finst það j Hversdagslegum mönnum
hefði verið viðeigandi, eða jafn-' leiöist mest, þegar þeir eru
vel nauðsynlegt, að dálítil skýr-
ing hefði fylgt — skýrt frá hver
tildrögin voru sem knúði fram í
huga skáldsins þessa gífurlegu
hugsjón.
Tilefnið var, að skáldið sá í
fyrsta sinn hið heimsfræga mál-
verk Millett’s, “The Man With
the Hoe, (maðurinn með hlú-
járnið). Og mér finst að hver
einir; gáfuðum mönnum mest í
samkvæmum og minst, þegar
þeir eru einir. -
EN DURMINNINGAR.
Eftir F. Guðmund»*on.
eisin sjálf meðhöndlaði þó þær
sakir, þangað til eg rakst inn
hjá kaupmanni einum þar í
þorpinu, og þó eg þekti hann
lítið, þá gat hann ekki látið mig 1,
( frtði, heldur réðist hann á mlíi'T0?"' "T* rar *? ,
n,eð drundrandi skan.mir sagði e!"hv®r!,konar skur ,vrlr
að ekkert væri til Ameriku <>ða, ,IBk' eða *» Það atti aðl
sækja, nema að frjósa á vixl og!V<,ra f’°s sa ,il sm,ðanna
brenna, þangað mætti eg raunar 1
fara, hún væri ekkert annað ll að
stór vitlausra spftali ,en það kari"”"i að v-rkl' "lns
ætti að vera fyrirboðið að fWa'í?T h“” “r
þangað konur og mannvænieg' l"> e"f'n s,t" a
börn, Það er iila gert þegar ' 05 " ha,ðlsvo >">“
ráðhrnta P 8 a að hafa samtalið svo aðlað-
raoprota menn stikla a eggium 1 .. . . ,, ,
* i andi og efmsnkt, að eg gleymdi
að nota ser neyð j J 1
J oðar hvað hafði kitlað
Dr. A. B. INGIMUNDSON
Tannlæknir
602 MEDICAL ARTS BLDG.
Sími: 22 296 Heimilis: 46 054
A. S. BARDAL
selur likklstur og annast um útfar-
ir. Allur útbúnaóur sá. baitl.
Ennfremur selur hann allskonar
minnisvarBa og legsteina.
843 SHERBRGOKE ST.
Fhune: NðWIT WINNIP**I
ovissunnar,
Símið pantanir yðar
Roberts Drug Stores
Limited
Abyifiletir lyfaalar
Fyrata flakka afgrrlðala.
Nlu búðir — Sargent and
Sharbrooke búð—Sími 27 057
þeirra til að kvelja þá. Annars
mie:. or
HEALTH RESTORED
Lwkningar án lyfja
DR. S. G. SIMPSON, N.D., D.O., D.O.
Chronic Diseate*
Phon*: 87 206
Suite 642-44 Somerset Blk.
WINNIPEG —MAN.
t átti eg seinast engann þátt í tekur °S engum öldugang. En
Frh.
Á ferðinni.
Seinasta apríl vorið 1905 í j viðurværi, og hafa þó neitað sér
og einn sem kvæðið les, ætti að j grenjandi stórhríð, lögðum við ,um 011 Þægindi. Auðvitað er ekki
sjá myndina, því, með þvi fær j af stað frá Þórshöfn, var það eiginleg jafnfjölhæf útsjón og
hann miklu fullkomnari skilning upphaf ferðarinnar til Ameríku.
Þó nær þremur vikum fyr, en
ei ])a< næs unii daglegt hneiksl- I skúrsmíðinni. Þannig liðu dag-|Það Þóttist eg skilja að mundi
•^r °S SVeA 'ngarefm alþyðu- arnir hyer af öðrum pg. runT,„ vera bezta ráð að liggja í hengi-
slPfrehiHðn8, K6Sa °g á I saman í eitt, svo mér fanst að rúmi, ,sem altaf hengi lóðrétt
Pkk bmtheirIa "lanna sem | iokum að eg ekkert hafa stanz- niður hvað sem öldufalli liði.
að. Enþalét VQSta svo illa ísienzkir vesturfarar voru ekki
að eg varð frá afi hverfa einn margir f þessari fer8> aldrei
morgunmn, og gleymdi að láta taldi eg þá en heyrði tala8 um
vigta nug, en var mer þess með- | að þeir væru innan við hundrað.
hvað almenningur hefir við að
stríða og verður á sig að leggja
til að sjá sér og sínum fyrir lífs-
á kvæðinu, og þeim kynjakrafti
sem í því felst. Myndin er
hryllileg um leið og hún er tal-
einum gengur betur en öðrum
og ber bargt til þess, en það verð
andi tákn þess óumræðilega sál- að stanza rúmiega gestanæturn-
gert var ráð fyrir að lagt yrði i nr af engum tekið það sem
frá landinu. En áformað var 1 ann hefir ekki til, fáir vroru þeir
ardreps sem þrælkunin getur
valdið.
“Að vítis fjarsta ál er engin
synd
jafn voðaleg og þessi hrika-
mynd,”
er naumast orðum aukið.
ar hjá Jóni bróðir mínum á
Nesi í Norðfirði. “Fall er farar
heill ,frá bæ en ekki að,” segir
gamalt máltæki. Reyni eg nú að
gefa þeirri hugsun gildi, sem í
þessu máltæki felst, þá er það
stórhríðin, stormurinn og haf-
Kvæðið orti Markham laust aldan sem iurkaði á skipinu út
fyrir aldamótin síðustu, þá er Þistilfjörðinn, og barði okkur
hann var skólakennari vestur í öll flöt í rúmin, svo við urðum
Oregon og lítt þektur. Þegar að llggja 0g gubba þangað til
það kom á prent, flaug það út ekkert var eftirskilið niðri í okk-
nm víða veröld, svo að segja, á Ur, og Langanes lá okkur að
örstuttum tíma og varð strax baki. Með þessu var þá líka
----------- komið í veg fyrir að við værum
* Mér hefir æfinlega fund-! með eða svektumst af gagns-
ist að “hlújárn” vera óviöfeldin lausum skælum, þegar kæra
og ofur klunnaleg þýðing á lieimilið og allur vingjarnlegi
enska orðinu “hoe”. En út yfir sjóndeildarhringurinn hvarf
tekur þó, þegar Ivanhoe nafnið sjónum. Ekki man eg hvaða
á hinni frægu sögu Walter dallur það var sem flutti okkur
Scotts er þýtt “Ivar Hlújárn”, j til Austfjarða, en eg man að eg
þar sem í sögunni er ekki um hugsaði mér að það væri stærð-
neinn “Ivar”, og þvf síður nokk- ar skip, og það hlyti að fara
urt “hlújám” að ræða. vel um mig.
MARGARET DALMAN
TBACHER Or PIANO
8.14 ■ANNING *T.
PHONE: 26 420
vitandi að eg hafði tekið vei Annað farþegarúm á Vestu var
foðrinn, þenna hálfa mánuð. Nú hm og með þyf gem þar VQru
atti eg þa fyrir því að selia upn L * , . , . . ....
. <<Tr „ , , ferðamenn fyrir. þa var þar fatt
et Vesta reyndist mer onær- , ... , . .
eða ekkert af vesturforum. sem
PELtmERS
COUNTRY CLUB
J-PECIAL
The BEERTÍíat Guards
Q,UALITY
Phones: 42 304
41 lll
af fjöldanum í þá tíð heima á
íslandi sem bjuggust við að lifa
ánægjulegu lífi á annara kostn-
að, en þeirra eigin útsjónarleysi,
eða óviðráðanieg óhöpp, leiddu
þó suma til sveitarbyrði. Ekki
þótti það sá hefðar atvinnuveg-
ur, að nokkur stýrði viijugur inn
á þá höfn, var líka álitin tvísýn
lending. Ánægjulegir ellidagar
geta það ekki verið að verða
daglega var við það að hverjum
þeim bita og spæni er illa vajið,
sem heldur gamla kroppnnm á
lifti. Eg er sannfærðnr um að
margir fóru til Ameríku, af því
að þeirra eigin reynsla laut að
því að þeir yrðu upp á aðra
komnir fyr eða seinna/ eftir
áföllum og atvikum. Hitt mátti
heita að renna blint í sjóinn, en
ekkert á við að reyna það, og
mörgum liafði orðið það að
góðu.
Nokkrir vesturfarar sem komu
með sama skipi og eg til Seyð-
isfjarðar og aðrir ofan af héraði,
urðu nú að bíða hálfan mánuö
á Seyðisfirði eftir gufuskipinu
Vestu, sem átti að taka okkur til
Englands. En næsta dag fór eg
með mína familíu til Norðfjarð-
ar og skyldum við bíða þar
sama skips. Á Norðfirði fór vel
um okkur í bróður og móður og
vinahöndum. Þar gat eg í fyr-
sta skifti haft daglega ánægju-
legt samtal um framtíðarhorfur
og fyrirætlanir, og notið aðstoð-
ar til réttrar þekkingar um bú-
staðaskiftin, því þó Jón bróðir
minn væri ekki með útflutningi,
há var honum nú mér jafn
ant um útsýnið og nýju skilvrð-
in til efnalegrar hagsældar fyrir
mig og mína. Þar réðist það
og að litli drengurinn okkar,
hveggja ára gamall, skyldi verða
vætin. Annan sunnndaginn sem
eg var í Norðfirði, og eftir
messu þann dag kom herða-
breiðnr og háleitur offiséri heim
að húsi Jóns, og gerði orð fyrir
hann. Erindið var að biðia hanr>
að lána sér kirkjuna stnndar-
korn. Kvaðst hann heita Lárus
Jóhannsson, og vera gamall og
góður vinur guðs. Það varð úr
að Jón leyfði honum kirkjuna.
Eg hafði einu sinni heyrt til
Lárusar mörgnm árum áður á
Möðruvöllum í Hörgardal, og
hótti þá meira til hans koma en
sumnm öðrum sem á hann
hlustuðu, nú fékk eg löngun til
að heyra hann aftur, en ensrinn
vildi með mér fara, samt fór
eg og settist í krókbekk. Lárus
var byrjaður fyrir stundu heeav
eg kom, en hann leit góðlátlega
har komst inn, heldur var þeim
skipað ofan í lest. Ekki leyst
mér vel á þá vistarveru, og mun
hafa verið yglibrýnn; en bá kom
til kunningi minn, Páll Biörns-
son mágur útflutningsstjórans
Sveins Brynjólfssonar. og saeð-
ist vera húinn að útvega mér
með mína fjölskyldn pláss á.
fyrstu káetu til Englands. Fyrir
benna góða greiða átti eg, þeg-
ar til Winnipeg kæmi, að lofa
ferðina fremur en lasta, ef eg
sendi blöðunum línu. Eg vildi
hafa frelsi til að lofa veðrið að
kvöldi eftir atviknm, en ekki að
morgni dags, en með því sem
mér var plássinu heitið, þá naut •
eg þess til Leith, og fór yel um
okkur, svo eg treystist til að
vera á flakki annað slagið, —
sá eg þá líka betur hvað var að
Dr. A. V. Johnson
íslenzkur Tannlnknir.
212 Curry Bldg., Winnipeg
Gegnt pósthúsinu.
Síml: 96 210. HciraUis: 33S28
Jacob F. Bjarnaion
—TRANSFER—
B«hi(c m4 r.r«IUr« M.tím
7«* VICTOR ST.
8IMI 24.500
Annast allskonar flutninga fraxa
og aftur um bæinn.
til mín, sem auðsjáanlega þýddi., ... * .
hélt £erast- SkiPið þnrfti að koma
að eg var velkominn, svo
liann áfram að skvra ritninP'
arnar og dæma mennina, þang
að til eg var búinn að fá nóg.
tók hatt minn og gekk út: bá
heyrði eg að hann sagði söfn-
uðinum þegar eg stóð í kirkju
dýrunum, að þessi maður væri á
ferð til Vítis. Þetta þóttu mér
snögg veðrabrygði,, en
J. T. THORSON, K. C.
lalenzknr 10*rfr«*Ins«r
Skrlfstofa:
801 GRBAT WEST PERMANENT
BUILDING
Sími: 92 755
við á flestum eða öllum fjörðun-
um sunnar Norðfirði og var gert
ráð fyrir að dagurinn færi til
þess og að ekki yrði stýrt á
hafið fyr en næsta morgun frá
Djúpavogi. Eg vissi undur vel að
eg hafði framar engin búsforráð
áhuga eða höndum, kaus því
sólin I að Þggja að mestu leyti kyr,
. .* . nzif áfvorv1 oA kom þó ut á dekkið þegar skipið
utan við dyrnar hélt.áfram að 1 ... .
, , , .* lagðist á fjorðum mni, þvi eg
skma a ranglata ems og rétt-
... hafði aldrei aðnr komið suður
lnfn I
fyrir Eskifjörð, hafðijiví gaman
Eg held eg verði að fylejast af að sjá sveitirnar sem eg af
með á “Vestu,” bó eg kvíði fyrir orðspori var kunnugur. Eg
sjóferðinni. Þó eg sé ekki vís- bjóst jafnvel við að þekkja þar
indamaður, þá leyfi eg mér aðjeinhverja er um borð kynnu að
þverneita því, sem blöðin | koma, sa líka baða þa æskn-
fræddu okkur um í vetur, að kunningja mína, Karl og Stefán
gott sé sjóveikum að horfa á Guðmundarsyni frá Torfastöð-
reykinn aftur af skipinu og Máf- um í Vopnafirði, en þeir voru
ana í geimnnm. Nei, við það báðir orðnir svo stórir að eg sá
mælir maðurinn ölduganginn ekki út yfir þá. Næsta morg-
sem skipið hlýðir. Þá er hóti un heyrði eg talað um úfinn
nær að horfa á tilbreytingar- sjó og að ísland væri að mestu
iausa heiðríkjuna, eða út f þok- eða öllu leyti horfið.
una sem engum stigbreytingum I Framh.
DR. K. J. AUSTMANN
Wynyard —:— Sask.
Talatmli 28 888
DR. J. G. SNIDAL
TANNLEKNIR
614 S«»mer»et Block
Portase Avenoe
WINNIPM
BRYNJ THORLAKSSON
Söngstjóri
StUIlr Planos og Orgel
Síml 38 345. 594 Alverstone 8t.