Heimskringla - 03.01.1934, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 3. JANÚAR 1934
HEIMSKRINGLA
7. SÍÐA.
GUÐBJÓRG MAGNÚSDÓTTIR
THORSTEINSSON
yrði að ganga undir einn upp-
skurð enn, þá tók hún því með
jafnaðargeði, en eg held, að hún
Hún andaðist á Firland Sana- í bænum sínum hafi beðið guð
torium nálægt Seattle, Wash.,|að leysa sig frá þessu böli og
7. sept þ. á. Banameinið var! þjáningum.---------— Hún skrif-
berklaveiki, er hafði þjáð hana aði okkur bréf kl. 6 um morg-
meira og minna í síðastliðinl7 | uninn, daginn sem hún dó (kl.
ár, og var hún stundum mjög 9. f. h.). Þar kvaddi hún okkur
þungt haldin. Að lokum sett-; öll, og bað innilega að heilsa
ust berklarnir að í bakinu þér og senda þér einhvern hlut
(hryggnum) og voru gerðir til minja.
tveir uppskurðir við því. Og nú j Hún þr4ði mest að hjálpa
síðast stóð til að gera þriðja okkur og leiða. Og í hvert sinn
uppskurðinn, en til þess ltom ggni heilsan varð dálítið betri,
ekki. Hún lézt í svæfingunni tók hún strax að hlynna að
(mænusvæfing: spinal anaes- okkur á einhvern hátt; og hún
thetic); hefir sennilega verið óghaði þess oft, að þið væruð
orðin svo veikburða að hún hlía h4r vestra, svo hún gæti
þoldi hana ekki. einnig hlúð að ykkur. Stundum
Hún var jarðsungin af séra sagði eg við hana: “Elsku
K. K. Ólafssyni laugardaginn 9. frænka, þú gerir þér alt of
sept. og fór greftrunin fram í miklar áhyggjur yfir okkur og
Washelli kirkjugarði í Seattle,' leggur alt of mikið í sölumar
hina síðustu för próf. Wegeners.
Hvflík yrkisefni!
almanak, minti að hann hefði
lesið um sólmyrkva sem ætti að
Það er einmitt Wegenersför-1 verða á árinu, en mundi það
landsleiðangurs dr. Franck vor-
ið 1932. Þrjátíu manna hópur
fór til Umanakfjarðar í Græn-
landi, sama fjarðarins og Weg-
ener notaði sem uppgöngustað
á jökulinn, og í þeim hópi vom
tveir leiðangursmennirnir, dr.
Georgi og Sorge, sjö leikendur,
þar á meðal Leni Riefenthela,
sem fyrir löngu er kunn úr
vetrarkvikmyndum sínum úr
Alpafjöllum. Dr. Knud Rasmus-
sen hafði undirbúið ferðina og
lagt á ýms ráð, en þýski flug-
maðurinn Udet átti að hafa á
hendi hlutverk flugmannsins,
sem aðstoðar við leitina og
þýska vísindamanninum, sem er
ein aðalpersóna myndarinnar.
Hér fór saman þýsk ná-
kvæmni, snild leikendanna og
I ** N af ns PJ iöl Id

og var hún lögð við hlið móður fyrir okkur.” Hún var þá vön
sinnar og systur. |að svara: “En það eina, sem' flugmannsins og hin undra-
Guðbjörg heitin var fædd í gefur mér ánægju í lífinu, að verða sýnigáfa leikstjórans, dr.
Gilhaga í Tungusveit í Skaga- ykkur líði vel og séuð ham-! Franck, sem með myndum sín-
firði 17. nóv. 1887. Foreldrar ingjusöm; og gerið það fyrir um hefir rutt nýja braut í kvik-
hannar voru þau hjónin Magnús t mig að gá vel að heilsu ykkar. | myndaheiminum. Ber útlendu
Þorsteinsson, bróðir Sæunnar yig söknum hennar öll. en eg blöðunum saman um, að mynd
sál. Gíslason, móður dr. G. J. yeit að söknuðurinn er ’ ykkur I Þessi eigi ekki sinn líka.
Gíslasonar í Grand Forks, N. D., s4rari sem ekki gátu verið Við nágrannar jökullandsins
og þeirra systkina, en móðir samvistum við hana og notið, mikla eigum bráðlega kost á
Oddný Þorsteinsdóttir. Þau eni hlýleiksans frá hjarta hennar í' að sjá mynd þessa því að hún
löngu látin. Þrjár systur átti eing rl'kum mæli og yíö________kvað vera væntanlega hingað á
hún, er allar létust með ömur- En nú er hún laug við and.
legum hætti. Þær voru: Sæunn,! streymi lífsins jarðneska.”
kona Kristjáns B. Skagford sem
heima á í Los Angeles, Cal.;
Steinunn, kona Halldórs B.
Skagford á St. Roch’s Hospital,
St. Boniface, og Jónína Oddný,
ógift.
Til Vesturheims fluttist hún
Vinur.
GRÆNLAND KALLAR
Mesta eyland heims og næsti
nágranni íslands er lokað land
með foreldrum sínum árið 1888, °S afskekt, land með óráðnar
þá eins árs gömul, og settust sátur, ókunna framtíð en stór-
þau að í grend við bæinn Hall- kostlega náttúrufegurð. Þá sem
Eon, N. D. Hjá þeim ólst hún einu sinni hafa verið þar, kallar1
upp fram að fermingaraldri, en
næstunni. Það munu margir
verða forvitnir að sjá þessa lif-
andi lýsingu dr. Fancks á þraut-
um heimskautafaranna í um-
hverfi hinna tignarlegu græn-
lensku fjarða.— Lesb. Mbl.
ENDURMINNINGAR.
Eftlr F. GuSmundnon.
fluttist þá til Sæunnar systur
sinnar og dvaldi hjá henni
lengstum síðan, þar til hún
varð að dvelja á sjúkrahúsi að
Framh.
Mikið vantaði nú á það fyrstu
landið á ný, þeir eira ekki til veturna hér að almenningur
lengdar í stórborgunum, sem Sæti og kynni að búa sig eins
lifað hafa lífi frumbúans í græn-1 °S niönnum lærðist og græddist
lenksu bygðunum, alveg eins og!€fni fil seinna- °S einn var e§
heimskautsfarinn dregst af ó- af Þeim sem eltlti kunni að haga
fullu og öllu, en það munu hafa mótstæðilegu afU í nýja pólför, | seSlum eftiv y1^1- f ÞemJ solt-
vmið ein 10 ár. Eigi lá hún Þó upprunalegu verkefni hans um, en eg stoð flestum betur að
rúmföst allan þann tíma, heldur, hafi venið loltið. I1 gllinu minu’ var llka 1os'
vann af og til að saumum þar
á sjúkrahúsinu.
Guðbjörg heitin var fríð kona
sýnum, og gerffleg í öllulm
háttum; látlaus og viðfeldin; ís-
lenzk í anda og eðli.
___ . ’lega afsakaður að vera nokkuð
Myndirnar eru enn sem kom- ■ . .
.» ....... „ ; til muna a ferðinm, þar sem eg
íð er besta heimild alls fjoldans ... ...
i a , m i átti ekki uxa til að færa monn-
um hið lokaða land. Og kvik-1 , , ....
,. ... , , , , b . «ra minar framleiddu vorur,
myndm hefir serstaklega opnað ... , „ ... ... ,
... ... , „ lieldur var það sott til mm sem
yja moguleika til þess aðlg af mörkum látið. Eftir
Sottist kynnast þessu undursamlega gi]bakkanum n0rðan við mig 14
ekki eftir vinum, en var þeim æfintyralndi. Þess vegna hefir þjóðbrautin( alfaravegurinn frá
því tryggari, er hún batt vin- Jyrsta stormyndm, sem tekin eiuum enda til annars f nýlend_
áttu við. Frændrækin svo, að Þefir venð i Grænlandi orðið gn þag er ekk. meir en
sjaldgæft mun vera. Það var hvorki mexra ne minna en þrem fjórðu pörtum úr mílu
eins og henni þætti ekkert of- heimsviðburður. Hun hefir synt, norgar en þekkingin og reynslan
lagt í sölurnar fyrir skyldfólk a« feSurð .Qarðanna er enn kendu mönnum nú fyrir tveimur
sitt, enda elskaði það hana og mikflfenglegri en aðdáendum árum gíðan &g leggja fylkis_
virti að verðleikum, og sýnir það Grœnlands hefir tekist að koma stjórnarveginn> sem fer eftir út.
bezt eftirfarandi kafli, teldnn orðum að. |reikningi og útsjón hálærðra
úr bréfi, er systurdóttir hennar Þeir mörgu sem lesið hafa verkfræðinga En þetta er til
vestur í Seattle skrifaði frænd- frásagnir af ferðalögum um vitntehnrðnr nm bae-svni al-
konu sinni hér eystra. Og í heimskautaísa munu kannast mennings. Það er eins og sýslu-
annan stað lýsir hann nokkuðivið, að þar verða stundum á- RPnedikt Sveinsson
ve, etnkennum GuSbjargar he„- hrifamelri norgarleikir en einu v,5 m“g ah
i nokkru skáldi hefir tekist að hreinhjartaðir og hrekkjalausir
Eg é erfitt, semja, og að barátta mannsins alþýðumenn, rötuðu oftast laga-
með að skrifa þessar línur. — við náttúruöflin er hvergi harð-;veginn þó þeir hefðu ekki séð
Jafnvel þó móðursystir okkar ari en þar. — Menn þekkja lögin Nú af því eg var svona
væri búin að vera veik svona sagnirnar af mönnunum, sem nærri aiþýðuveginum, þá var
ósköp lengi, þá bar dauða henn- verða eftir af leiðangurshópum það oft ef mönnumláekki mik-
ar svo bráðan og óvænt að sínum, og verða að freista vet- ið 4 að þeir k0mu heim til mín
ursetu í kofa eða snjóhúsi alla 4 vetrardögum, þá var gilbotn-
liðlanga vetrarnóttina, án vista inn frosinn og gott yfir að fara,
og an Þeirra tækja, sem siðaðir en öllum dráttarpörum ófært á
menn þykjast ekki geta verið sumrin Allir voru menn örugg-
mnar.
“Elsku frænka:
höndum, að það var sem við
værum lostin eldingu. En við
getum huggað okkur við það,
að endirínn var kvalalaus.
Hún hafði altaf verið svo
hughraust og vongóð. En upp
á síðkastið var eins og hugrekk-
ið færi rénandi, þó hún segði
aldrei orð í — þá átt. Þegar
læknarnir sögðu henni, að hún
án. Menn kannast við vetursetu; ir og fullir af framtl'ðar hag
Austur- sældardraumum og gróðavon-
um. Eg sá það á öllu að þorra-
Einars Mikkelsen
Grænlandi, menn
Scotts til suðurheimskautsins dægrin þóttu ekki framar löng.
og þekkja vetursetu dr. Georgi En hvernig stóð þ4 4 því? Fá-
og Sorge á Grænlandsjökli og tæktin> frostið
og öll ískyggi-
legasta alvara og ofraunir kröft-
um mannanna sýndist þó standa
næst. Var þá ekki hugrekkið,
gleðin og gasprið, sameiginieg
heimskuleg ofdirfska?
Eg heyrði föður minn taia
um það að á hásumri varð al-
myrkvi á sól heima á ættjörð-
inni, þeir feðgar og bræður
var orðið svo dimt að hann sá
ekki á bókina, en fólkið þusti
inn á eftir honum, kvenfólk
grátandi en karlmenn óvana-
lega kátir, ekki af því að þeir
væru alveg óhræddir, það leyndi
sér ekki, en þeir mundu að
þrekið var alt þeirra megin og
skyldan að bera sig karimann-
lega, en svo náði faðir minn í
eldspítu og las um myrkvann.
Þá var eins og vinnumönnum
fyndist það sér að þakka að það
varð ekki meira úr þessu, en
þá var héla yfir alt. Eg get
ekki sagt að eg væri óhræddur
um að það væri kuldahlátur f
landnámsmönnum, að þeir sæu
raunar minna sólskin framund-
an en þeir þóttust sjá, og að
sameighriegt gönuhlaup út í ó-
bygðir, ögraði þeim að bera sig
vel, því á glaðvakandi og heil-
brigðri skynsemi og hiklausu
þoli og hreysti þyrfti að halda,
og þessi ætlaði að nokkru leyti
að leggja hinum til. Af hverju
sem félagslyndi nærgætni gleði
manna var komin, þá kemur öll-
um sama num það, að jafn Hf-
andi og skemtilegt hafi félags-
lífið aldrei verið, eins og á fyr-
stu árunum hér. Þegar þó
enginn þekti annan, og sinn var
úr hverri áttinni. Eru þá skyld-
urnar og skipulagið sem menn
eru altaf að skapa sér, aðeins |
óyfirstíganlegar ófærur og,
hindranir á hagsældarvegi
mannanna?
Eg hefi skömmu áður laus-
ega minst á það, að þetta fyrsta
haust mitt í nýlendunni var
bygt skólahús f nágrenni við
nrig, og þó þrjár mílur burtu.
Var það kaflað Garðarskólahús.
í byggingarnefnd skólans voru
þeir menn sem verið höfðu áður
f Garðarbygð í Norður Dakota,
og munu þeir hafa ráðið nafn-
irtu á skólanum. En þegar nú
sltólinn var kominn þarna á
hentugasta stað fyrír býgðar-
búa, og hinsvegar að tveir af
atkvæðamestu mönnum í okkar
skólahéraði, sátu sinn á hverja
síðu við skólann, þeir Jón bóndi
Oddson og Jóhann Kr. Johnson
kaupmaður, þá kom það eins og
af sjálfu sér að þar varð eins-
konar höfuðból í því skólahér-
aði. Bændurnir báðir og hús-
freyjur þeirra, og þeirra heimili
í heild sinni framúrskarandi'
gestrisin, húsakynni þeirra
einna veglegust, og erindi til
þessara manna oftar og meira
en annara. Húsiestrar, fundir
og samkomur, haft í skólahús-
inu, og greiði þeginn óspart á
báðum þessum heimilum. En
sá var þó annars staður í ná-
grenni mínu, þar sem menn
komu oft saman og nutu mikill-
ar gestrisni, höfðu gott pláss og
glaðar stundir, það var hjá Dan-
iel bónda Grímssyni, og hans
góðu konu. Líka voru þau
komin hér sunnan úr Garðar-
bygð.
Það var komið fram á Góu.
Allann tímann frá Jóhim hafði
hríðað af og til, einn og tvo
daga í senn, en svo verið marg-
ir sólskinsdagar á milli, aldrei
hafði verið óratandi íslenzk
stórhríð, aldrei dimmra eða
verra en það sem kallað var
lenjuhríð heima, en eg geri ráð
fyrir að það hafi alt verið fyrir
Dr. M. B. Halldorson
401 Boyd BldK.
Skrlfstofustml: 23674
Stundai sérstaklega lungnasjúk-
| dóma.
iCr aú ftnna & skrlfstofu kl 10—1*
f. h. og 2—6 s. h.
Heimlll: 46 Alloway Ave.
Talalml i R31ÍW
DR A. BLONDAL
«02 Medlcal Arts Bldg.
Talsiml: 22 296
Btundar sérstaklega kvensjúkdóma
o« baraasjúkdðma. — A« hltta
kl. 10—la « h. og S—6 o. h.
Halmlll: «0« Vlctor 8t. Slml 2S 18«
Dr. J. Stefansson
216 NEDICAL ARTS BLD6.
Horni Kennedy og Or&ham
Itaadar elafSifa aafHa- eyraa
nef- og kverka-aJflkdSma
Er að hltta frá kl. 2.30—5.30 e. h.
Talsimli 26 688
Helmlll: 838 McMlllan Ave. 426*1
Dr. A. B. INGIMUNDSON
Tannlsknlr
602 MEDICAL ARTS BLDG.
Slmi: 22 296 Helmllis: 46 054
RAGNAR H. RAGNAR
Pianisti og kennari
Kenslustofa: 683 Beverley St.
Phone 89 502
1
M. Hjaltason, M.D.
Alraennar liekningar
Sérgreln: Taugasjúkdómar.
Lætur úti meðöl i viðlögum.
Simi: 36155 682 Garfield St.
G. S. THORV ALDSON
B.A., L.L.B.
Lögfrœðingur
702 Confederation Life Bldf.
Talslmi 97 024
W. J. LINDAL, K.C.
BJÖRN STEFANSSON
tSLENZKIR LÖGFKÆÐINOA8
á oðru grólfi
325 Main Street
Taisími: 97 621
Hafa einnig skrifstofur afl
Lundar og Gimli og eru þ&r
að hitta, fyrsta miðvikudag I
hverjum mánuðl.
Telephone: 21 613
J. Christopherson.
Islenskur Lógfmðingur
845 SOMERSET BLK.
Winnipeg, :: Manitoha.
A. S. BARDAL
eelur llkklstur og annast um útfar-
lr. Allur útbúnahur sú besti.
Ennfremur eelur hann allsks
minnisvarba os lesstelna.
848 SHERBROOKE BT.
Phonet 8« «07 WINNiri
HEALTH RESTORED
Lækningar án lyfja
DR. 8. O. SIMPSON. N.D., D.O.. B.CL
Chronic Diseases
Phone: 87 208
Suite 642-44 Somerset Blk.
WINNIPEG —MA*.
MARGARET DALMAN
TBACHER OF PIANO
»M BANNING *T.
PHONE: 26 420
heita Ámi Jónsson, og vera
ættaður úr Strandasýslu. Mörg
ár var hann búinn að vera hér
í landi, hvortveggja í Brandon
og vestur á Kyrrahafsströnd,
máske líka víðar. Heimili hans
var tvær og hálfa mílu fyrir
vestan mig og þar var hann
búinn að vera hart nær heilt ár.
Eg hafði heyrt hans getið og að
honum dáðst sem gáfumenni og
bókamanni ,enda hafði hann
með sér bækur af beztu tegund
að heiman, bæði af Þjóðvina-
og Bókmentafélagsbókum, sem
hann vildi lána mér ef eg hefði
ekki séð þær, og sem eg þáði
með þökkum. Árni hafði farið
að heiman snemma um morg-
uninn ásamt með syni sínum
og fengið keyrslu með honum
austur til kunningja síns Dan-
iels Grímssonar, en sonur hans
var að fara í vist austur í bygð
til Kela Brandssonar, og þess-
vegna var Árni nú einn og
gangandi á heimleið. Hann
hafði lepgi staðið við hjá Daniel,
og þeir komið sér saman um
að boða nágrannana á fund,
sem haldin skyldi hjá Daniel
nokkrum dögum seinna. Fund-
inn vildu þeir hafa til þess að
komast eftir hvort nokkur til-
tök mundu vera að stofna söfn-
uð í okkar nágrenni, og erindi
Dr. A. V. Johnson
íslenzkur Tannlæknlr.
212 Curry Bldg., Winnipeg
Gegnt pósthÚBÍnu.
Slmi: 96 210. Helmllla:
Jacob F. Bjarnason
—TRANSFER—
»»4 Finllin Mov
762 VTCTOK ST.
8IMI 24.500
Annast allskonar fiutninga fran
og aftur um bælnn.
J. T. THORSON, K. C.
f.len.kiir Idafraefflnsiir
Skrlfatofa:
801 QREAT WEST PERMANINT
BUILDINQ
Slml: 92 765
Árna var þá að vita hvernig
áhrif skógarbeltanna, að hvergitlægi 1 Mér til þessa máls. Auð-
náði vindurinn sér niðri nema á
litlum blettum, til að hlaða upp
miklar fannir eða myrkva út-
sýnið. Eg gekk einn dag seint
á Góu inn í þetta skógarbelti,
þar sem eg kom á talsvert skóg-
vitað félst eg strax á það að
fundurinn yrði hafður og hald-
inn, til að fá að sjá og heyra al-
menna viljann og áhugann, og
lofaði eg því að koma á fund-
inn eins og vonandi aðrir góðir
DR. K. J. AUSTMANN
Wynyard —:— Sask.
laust rjóður, þar sem. að auðséð j menn. Ekki komust við Árni
var að engin gola af neinni átt
höfðu stórt bú og margt fólk hafði getað hreyft snjóinn, og
sameiginlega, og allir voru að þar var liann tveggja feta djúp-
heyþurki í heiðríku og heitu ] ur. Það var um þessar mundir
veðri, þegar alt í einu fór að í björtu, kyrru veðri um hádag
skyggja að á'hádegi, og enginn’að til mín kom gangandi maður.
vissi hvað um var að vera. Það Hann var rösklegur, þykkur og
sást hvergi skýhnoðri á loftinu, ■ þéttur, vel meðal maður á vöxt,
þetta var eitthvað ónáttúrlegt. brosmildur og bróðurlegur, fríð-
Faðir menn gekk heim að bæj-jur kari og farinn að grána dá-
arhúsunum og inn til að ná í lítið af hærum. Hann sagðist
hjá því að minnast á kirkju-
iegu tímaritin okkar og trú-
máladeilurnar alkunnu, sem þá
stóðu hvað hæzt. Það var ekki
lengi að koma í ljós að þar
Stóðum við sinn á hverjum
rneið. Hann áhangandi Fyrsta
lútherska kirkjufélagsins og
persónulegur vinur séra Jóns
Bjarnasonar. Eg hinsvegar fann
Frh. á 8. bla.
Tal.fml i 3N 889
DR. J. G. SNIDAL
TANNLÆKNIR
614 Somera«t Block
Portage Avenne
WINNIPli
Operatio Tenor
Sigurdur SkagReld
Slnging and Volce Culture
Studio: 25 Muslc and Arta Bldj.
Phone 25 506
Res. Phone: 87 435