Heimskringla - 18.08.1943, Blaðsíða 3

WINNIPEG, 18. ÁGÚST 1943
HEIMSKRINGLA
3. SIÐA
fyrir mér. Hvort henni hefir
dottið nokkuð svipað í hug,
veit eg ekki, en hún leit við og
eg sá, undir hvítum “túrban”,
sem hún haifðj brugðið um
hárið og dregið niður á ennið,
tvö hlægjandi augu, rjóðar
kinnar og brosandi varir. Ofur-
litlir spékoppar voru í kinnun-
um. Áhyggjuleysi og sakleysi
Ijómaði á andlitinu, og svipur-
inn var hreinn eins og Maríu-
mynd.
Við sögðum ekki orð, héld-
um aðeins áfram að horfa út
yfir fjallgarðinn, og eg var
aftur fullkomlega öruggur. —
Það iá í augum uppi, hver end-
irinn yrði, ef slys bæri að
höndum. 1 örstuttri hugsun
rann eftirleikurinn upp í huga
mér: Sessunautur minn myndi
leggja á brattann og tæki með
sér sálarkrílið mitt í klúthorni.
Fögur kona er kænni en högg-
ormur og eg efast ekki um, að
hún hefði fundið eitthvert ráð
til þess að skjóta smásál eins
og minni inn fyrir hin gullnu
hlið, enda þótt gera megi ráð
fyrir, að Pétur sé nú farinn
að vara sig á “aðferðinni”
kerlingarinnar hans Jóns sál-
uga.
Nú fórum við fram hjá
Hrauntindum í Öxnadal, að
norðanverðu. Satt er það,
bratíir eru þeir og hvassir og
mikill mjúkleikamaður má
Grettir hafa verið, ef það er
satt, sem hermt er, að hann
hafi klifið hæsta dranginn og
hengt þar hníf sinn og belti og
mælt svo um, að sá mætti eiga
gripina, sem vitjaði þeirra.
Eyjafjörður er tær og spegil-
sléttur. Kaldbakur stendur á
verði gegn norðanáttinni, en
fjörðurinn og héraðið blasir
við sólu milli hárra fjalla.
Það liðu aðeins örfáar mínút-
ur og við fiugum fram hjá
Möðruvöllum, yfir Akureyrar-
bæ og stefndum til suðurs —
fram að Melgarði, en þar er
flugvöllurinn. Er það dálítið
bagalegt, að flugvöllurinn er
svo fjarri áfangastaðnum, enda
ofurlítill skuggi á ferðalaginu
að þurfa að sitja í bílgarmi
30—40 mínútur eftir þá æfin-
týraferð, sem flugið er. En
þetta með flugvöllinn, það lag-
ast vonandi áður langt um líð-
ur.
Þegar við, sem nú erum ung
— eða teljum okkur ung —
erum komin til himnaríkis, þá
verður margt öðru vísi en nú
er, hvað samgöngurnar snert-
ir. Ef til vill verða flugvélar
þá jafnalgengar og bílar^ eru
nú, og fjarlægðirnar — sem
öldum saman voru forfeðrum
okkar sá Þrándur í Götu, sem
þeir kunnu ekki að sigrast á
—, að mestu horfnar aftur í
þjóðsagnatímann.
Flugvélin lækkaði flugið og
eftir nokkrar sekúndur vorum
við aftur jarðbundin. Veru-
leikinn sagði til sín, æfintýrið
var á enda.—Vikan.
PICNIC
The Icelandic Canadian Club
will hold their annual picnic at
Assiniboine Park, on Sunday at
2 p.m., August 22nd.
All members and friends are
cordially invited to attend.
The children are especially
welcome at this outing, and
we hope they can all turn out.
Those attending are asked
to bring a picnic lunch if pos-
sible.
Meeting place—Front of
Pavilion at 2 p.m. sharp.
For further particulars
please phone either
Mr. W. S. Jonasson, 503 734
or Mrs. Ena S. Anderson,
205 481.
1

Krókur á móti bragði

KAUPIÐ HEIMSKRINGLU—
ötbreiddasta oq fjölbrevttasta
islenzka vikublaSið
Að vallarsýn var Rupewa ekki mikill,
dökkur yfirlitum, sterkur og þróttmikill og
svo duglegur að öll vinna var honum auð-
veld og til ánægju. Þessvegna gat hann alt
af haft nægan tima til fuglaveiða og leikhús-
ferða. Konan hans kom með honum til Eng-
lands. Hún var ijóshærð, snotur og ástúðleg
í framkomu. Hið yndislega sakleysi er birt-
ist í framkomu hennar leyndi kunningja
hennar því, að hún var fluggáfuð og vitur
kona. Hjónin áttu því mjög vel saman, unnu
hvert öðru af alhuga og voru eins vinsæl og
þau áttu skilið.
Rupewa kom heim þennan dag eins og
venja hans var, til hádegisverðar. Svo ó-
venjulega vildi til að við máltiðina voru eng-
ir gestir staddir í þetta sinnið og hjónin sátu
því ein að máltíðinni. Hann borðaði lítið
eins og venja hans var til, át eftirmatinn,
sem voru ávextir úr garðinum hans, fyrir
framan hann stóð kaffibolli, og vindlingar
lágu þar á bakka.
“Mér þykir vænt um að við erum ein
núna, því eg þarf að segja þér nokkuð,” sagði
hann. “Núna upp á síðkastið gengur ekki
alt fyrir mér að óskum. Eins og þú veist er
eg djarfur fjármálamaður, og um mörg ár
hefir mér gengið vel. Ó, nei, eg er ekki gjald-
þrota. Það mun eg aldrei verða. Þú skalt
altaf hafa demantana þína, bílana þína og
húsin þín, sem þú getur tekið á móti gestun-
um þínum í. En mér fellur illa að bíða ósig1-
ur, góða min. Það er eins og einhver væri að
lesa hugsanir mínar, eða einhver hefði komið
einhverjum hinna trúu þjóna minna til að
svíkja mig í trygðum. En því er þó eigi
þannig farið. Aatriði sem eg hefi eigi viljað
snerta við, háfa hepnast ágætlega, þegar
önnur atriði, sem eg hefi lagt alhug á að
tækjust, hafa íarið á höfuðið. Eg spyr sjálf-
an mig að því, hver það sé, sem notar sér
þessi mistök mín? Það er hreint ekki þægi-
leg hugsun. Eg á við þetta að mér skuli
skjátlast svona hraparlega og svona oft. Þrjú
eða fjögur fyrirtæki, sem eg hefi byrjað á,
fyrirtæki sem hafa góðan byr á meginland-
inu, hafa mætt árás frá ókunnum óvinum,
svo að þau hrynja hvert á fætur öðru og eg
verð að bera sjálfur skaðann til að bjarga
þeim. Ekki dugar það að mannorð mitt
skerðist fyrir nein svik í fjármálum. En
aftur á móti eru það fyrirtæki, sem eg álít
vonlaus, er hepnast ágætlega.”
“Það eru einhverjir að vinna á móti þér,
Carl.”
“Nei, ekki get eg sagt það að nokkur
geri það opinberlega,” svaraði baróninn ró-
lega, “eg gæti fremur sagt að einhverjir
væru að svíkjast aftan að mér. Nú verð eg
að komast að því hverjir þessir náungar eru,
sem eru svo efnum búnir að þeir geti gert gys
að mér á fjármálatorginu og gert þau fyrir-
tæki, sem eg vildi ekki snerta við með eld-
töngum að arðberandi fyrirtækjum. Nú er
ekki nema um eitt að gera að eg verð að
koma því í framkvæmd, eg verð að taka eitt
eða tvö hundruð nafnskrár yfir hlutabréfa
eigendur og merkja við nöfn þeirra. Þú get-
ur hugsað þér hvílík vinna það er. Eg hefi
unnið daga og nætur að þessu. Þannig kemst
eg smátt og smátt að þeim mönnum í borg-
inni sem vinna fyrir sínu daglega brauði á
sama hátt o g eg geri. Eg verð að finna eitt
eða tvö nöfn, sem aftur og aftur koma fyrir í
þessum hlutabréfa listum þeirra fyrirtækja,
sem eg áleit einskis virði, við þetta þarf
mikinn útreikning, stundum fer eg villur veg-
ar og verð að byrja alt á nýjan leik. Af þessu
er eg svona áhyggjufullur og önnum kafinn.”
“En heyrðu, Carl. Þú ert þó ekki hrædd-
ur við þessa menn?”
“En ástin mýi góða, eg er ekki hræddur
við nokkurn lifandi mann. En mér fellur ekki
að láta aðra leika með mig, eða sitja við að
ráða gátur. Auk þess eru þessir menn fyrir
mér. Ef eg get komist að því hverjir þeir
eru, þá mun eg sjá fyrir niðurlögum þeirra.
En þetta er afskaplega mikið verk. En eg
hugsa að eg geti ráðið gátuna. Nú upp á síð-
kastið hafa tvö nöfn orðið sífelt á vegi mín-
um. Eg hefi komist að þeim með margvís-
legum aðferðum. Eg hefi farið svo langt, að
eg hefi fengið frægan stærðfræðing til að
hjálpa mér, en eg hefi, eins og þú skalt taka
eftir, fengið honum tölur í staðinn fyrir nöfn
og útreikningar hans koma heim við mína,
já, eg hefi loksins náð í þá. Já, loksins, þeir
eru þrír alt í alt.”
“Þekkir þú mennina?”
“Einn þeirra þekki eg mjög vel, tvo ekki
neitt. Við skulum strax athuga þennan sem
eg þekki. Hinir eru brakúnar hérna í þæn-
um og heitir félag þeirra “Banstone og Avis.”
“Jæja, er það kunnugt félag?”
“Nei, alls ekki! Það virðist vera smá-
félag og mjög heiðarlegt. Það fer eftir lögum
og reglum og græðir lítið. Eg er viss um að
bækur þeirra sýna ekki nema tvö til þrjú
þúsund punda gróða á ári. Eg veit að þeir
hafa oft grætt stórfé á kauphallarbraski. En
gróði þeirra felst í því að þeir ná upplýsingum
á dularfullan hátt. Þeir njósna upp leyndar-
dóma stjórnárinnar. Ef einhver óróleiki er á
ferðinni i Evrópu þá vita þeir það áður en
aðrir. Ef á að skera upp eitthvert pólitískt
sár, þá vita þeir hvað hinn stjórnmálalegi
læknir heitir. Er það nú ekki gremjuiegt að
brakúnar þessir, sem sennilega búa á frið-
sömum stað einhverstaðar utan við bæinn,!
skulu vita þessi leyndarmál. Taktu til dæm-
is eitt, sem nýlega hefir komið fyrir. Eg
fékk njósnir af því á leyndan hátt, að í Bonn 1
héraðinu, þar sem Jena Victoria prinsessa á!
miklar landeignir hefir fundist vottur af |
steinolíu í jörðu. Eg eyddi engum tima, ení
rannsakaði þetta sjálfur. Eg sá að þarna'
biðu min mikil auðæfi, og fékk mér þarna
námuleyfi. Eg átti þarna hinar beztu námur
sem fundist hafa hérna megin hafsins.
Eg þurfti sex miljónir og fór til mins
eigin félags til að fá þær. En veiztu hvað?
Brátt koma þúsund hlutabréf á markaðinn,
þegar eg fór að grenslast eftir hvernig á
þessu stæði þá voru vinir okkar, Banstone og
Avis, og þessi þriðji maður, þarna að verki.
Síðan kemur það upp úr kafinu að prinsessan
sé í ákafri deilu við bróður sinn, konunginn,
og sé nú flúin úr landi burt — einhver ásta-
saga — en um það getur þú frætt mig. En
þetta er ekki það versta. Ef konungurinn
tekur eignir systur sinnar undir sig, þá falla
réttindi mín um koll og námurnar ganga
mér úr greipum.”
“Þetta er ekki gott að heyra, Carl 'minn
góður, þegar eg sé prinsessuna----”
“Ómakaðu hana ekki. Að minsta kosti
ekki ennþá. En hvernig komast þessir menn
að þessum leyndarmálum? Eg hefi þekt
Evrópu stjórnmálin síðan eg var barn, en eg
er viðvaningur samanborin við þá. Geti eg
fundið hverjar aðferðir þeirra eru, sem eg
vonast til að geta með hjálp hans, sem nú
hérna-----”
“Þú gerir mig forvitna.”
“Jæja, eg skal strax bæta úr því. Þessi
hinn, sem nú kemur er George Heathcote.
Hann vinnur með Banstone og Avis og hefir
hag af þvi. Það þýðir ekkert fyrir þig að
bera á móti því, stærðfræðingurinn minn og
útreikningur minn er of nákvæmur til þess.”
“En það virðist ótrúlegt,” sagði baróns-
frúin. “Mr. Heathcote barmar sér ætíð yfir
því að hann sé slíkur klaufi i öllum fjármál-
um. Hann er listrænn að upplagi og lifir á
því að verzla með gamlar myndir og postu-
líns muni. Það er heppilegt fyrir hann að
hann þekkir slíka hluti, auk þess er hann
góður kunningi prinsessunnar. Var ekki
systir hans bezta vinkona hennar? Hefir
hún ekki sagt mér það sjálf? Og er hún
ekki að leita eftir prinsessunni núna. Ó, þú
hefir rangt fyrir þér, Carl minn.”
Baróninn hristi höfuðið.
“Þarna getur ekki verið um neinn mis-
skilning að ræða. Ertu viss um að Heathcote
viti ekki hvar prinsessan er?”
“Eg er viss um að hann veit það ekki.
En eg er viss um að hann vildi gefa mikið til
að vita það.”
“Ekki efast eg neitt um það,” sagði bar-
óninn þurlega. “Og þaðan stafar grunur
minn. En það eru fleiri sem eru prinsessunni
tryggir vinir. Gleymdu því ekki að þið voruð
skólasystur. Ef þig langar mjög til að sjá
hana----”
“Það vildi eg gjarnan.”
“Þá skaltu fá þá ósk þina uppfylta,”
sagði baróninn. “Áður en þú sofnar í kvöld.
En hlustaðu nú vel á mig.”
10. Kapítuli.
Rupewa barónsfrú hafði ekki sagt nema
það sem satt var er hún sagði að Heathcote
virtist lifa á að selja listaverk. Hann var
maður af góðum æt-tum, og aiveg eins dramb-
samur og hann var fátækur. Honum hefði
ekkert verk verið ként í uppvextinum, og
varð að draga fram lífið eins og bezt hann
gat á litilli upphæð, sem hann átti að fá ár-
lega útborgaða, en sjaldnast fékk. Hann
hafði dýra íbúð í bænum, var altaf prúðbúinn
og var í féiagsskap með fínasta fólki borgar-
innar. Þar sem hann var ógiftur og var góð-
ur veiðimaður og dansaði vel, var hann
velkominn á flest stórbýli landsins og mið-
degisverði borgarinnar.
Þótt maturinn kostaði hann ekki mikið þá
var samt hús, föt, vagnar, járnbrautarför og
vindlar mikið atriði á útgjaldalista hans og
þurfti hann því mikið fé.
Professional and Business
—- Directory =----
Office Phone
87 293
Res. Phone
72 409
Dr. L. A. Sigurdson
109 MEDICAL ARTS BUILDING
Office Hours:
13—1
4 p.M.—6 P.V.
AND BY APPOINTMENT
DR. A. V. JOHNSON
DENTIST
506 Somerset Bldg.
Office 88 124 Res. 202 398
Dr. S. J. Jóhannesson
215 RUBY ST.
Beint suður af Banning
Talsimi 30 877
Viðtalstími kl. 3—5 e.h.
ANDREWS, ANDREWS,
THORVALDSON &
EGGERTSON
Lögfrœðingar
Bank of Nova Scotia Bldg.
Portage og Garry St.
Simi 98 291
Dr. P. H. T. Thorlakson
WINNIPEG CLINIC
Cor. St. Mary’s & Vaughan
Phone 22 866
Res. 114 Grenfell Blvd.
Phone 62 200
Rovatzos Floral Shop
253 Notre Dame Ave., Phone 27 989
Fresh Cut Flowers Daily.
Planrts in Season
We specialize in Wedding & Concert
Bouquets & Funeral Designs
Icelandic spoken
J. J. Swanson & Co. Ltd.
REALTORS
Rental, Insurance and Financial
Agents
Siml: 26 821
308 ÁVENUE BLDG —Winnlpeg
A. S. BARDAL
selur líkkistur og annast um útfar-
ir. Allur útbúnaður sá besti.
Ennfremur selur hann allskonar
minnisvarða og legsteina.
843 SHERBROOKE ST.
Phone 86 607 WINNIPEG
THE WATCH SHOP
THORLAKSON * BALDWIN
Dlamond and Wedding Rings
Agent for Bulova Watches
Marriage Licenses Issued
699 SARGENT AVE
CONSULT
HOME SECURITIES LTD.
468 MAIN ST., WINNIPEG
if you wish to Sell or Buy a House
We write all classes of Insurance
Phone: Bus. 23 377—Res. 39 433
Leo Johnson, Pres. & Mgr?
SUNNYSIDE BARBER
& BEAUTY SHOP
Hárskurðar og rakara stofa.
Snyrtingar salur fyrir kvenfólk.
Ábyggileg og greið viðskifti.
Sími 25 566
875 SARGENT Ave., Winnipeg
Clifford Oshanek, eigandi
Union Loan & Investment
COMPANY
Rental, Insurance and Financial
Agents
Sími 23 631
510 Toronto General Trusts Bldg.
H. HALDORSON
BUILDER
23 Music and Arts Building
Broadway and. Hargrave
Phone 21455
Winnipeg, Canada
DR. K. I. JOHNSON
Physician and Surgeon
Simi 37
★
CENTRE ST., GIMLÍ, MAN.
SUMMER CLASSES
THE DEMAND FOR OFFICE HELP FOR MILITARY
AND INDUSTRIAL PURPOSES IS SO PRESSING
THAT WE HAVE INTRODUCED SPECIAL
SUMMER COURSES.
You may study individual subjects or groups of subjects
from the following: Shorthand, Typewriting, Bookkeep-
ing, Comptometer, Correspondence, Spelling, Arithmetic,
Penmanship, Dictaphone, Elliott Fisher or
Telephone Switchboard.
IT IS PLEASANT STUDYING IN OUR
Air-Cooled, Air-Conditioned
Classrooms
The "SUCCESS” is the only air-conditioned, air-cooled
private Commercial College in Winnipeg.
Educational Admittance Standard
To our day classes we admit only students of Grade XI,
Grade XII, and University standing, a policy to which we
strictly adhere. For evening classes we have no
educational admittance standard.
You may enroll at any time in Day or Evening
Classes, which will continue throughout the
summer without interruption.
TELEPHONE 25 843
CALL OR WRITE FOR OUR FREE
40-PAGE PROSPEGTUS.
S U C C E S S
BUSINESS COLLEGE
Portage Ave. at Edmonton St.
WINNIPEG