Heimskringla - 12.07.1944, Síða 3

WINNIPEG, 12. JÚLl 1944
HEIMSKRINGLA
3. SlÐA
DÁNARMINNING
Þórunn Einarsdóttir Tait
Þann 16. marz s. 1. andaðist að
heimili sonar Síns Leonard Tait
og konu hans, Miami, Florida,
ekkjan Þórunn Einarsdóttir Tait,
eftir langt og strangt sjúkdóms-
stríð, nær því að verða 70 ára,
fædd 23. maí 1874 að Kamps-
felli í Eyjafirði. Foreldrar henn-
ar voru merk myndarhjón, Ein-
ar Jóhannesson og Guðrún
Abrahamsdóttir, þar búandi. —
Árið 1883 fluttust þau til Ame-
ríku með dætur sínar tvær, á-
samt flestum systkinum Guðrún-
ar og þeirra fólki, ásamt móðir
þeirra systkina, og settust að í
Nýja Islandi suður af Gimli.
Þar bjuggu foreldrar Þórunn-
ar 7 ár við líkan kost og margir
áttu nýkomnir að heiman. Árið
1890 tóku 3 systkini Guðrúnar
og móðir þeirra sig upp og fluttu
vestur, mynduðu Pipestone-
bygðina suðvestur af þorpinu
Sinclair, Man., sem þá var að
mestu óbygt, en á leið vestur
staðnæmdust þau Einar og Guð-
rún í Argyle-bygðinni yfir vetur
eða svo. Þau tóku sér heimilis-
réttarland í áður nefndri bygð,
og bjuggu með börnum sínum til
ársins 1921 að fjölskyldan seldi
bú sitt og flutti til Blaine, Wash.
Var Einar þá dáin fyrir nokkrum
árum, en Guðrún andaðist hjá
dóttir sinni nokkrum árum eftir
að vestur var flutt.
Af 7 systkinum ,börnum Ein-'
ars og Guðrúnar, komust 3 til
fullorðins ára öll vel gefin!
myndar og dugnaðar manneskj-
ur. '
Þórunn elzt, þá Aðalbjörg litlu
yngri, nú Mrs. Th. Kristjánsson,!
nú búsett í Seattle, Wash., báðar
I
systkurnar fæddar að Kambs-
felli; B. Theódór, fæddur í Nýja|
Islandi, nú giftur og búsettur í|
Blaine, Wash. Þau systkin öll
mjög samrýmd.
Ung að aldri mun Þórunn sál.
hafa farið að vinna fyrir sér í
vistum sem þá var altítt, þar til
árið 1893, að hún gekk að eiga
dugnaðar og snyrtimennið Mag-
nús Teitsson (skrifaði sig alla tíð
Magnús Tait), ættaðan úr Stykk-j
ishólmi á Islandi, í áður nefndri
bygð, reistu bú og fartiaðist vel,
komu sér upp góðum, haganleg-
um og smekklegum byggingum,
sem þau kappkostuðu að prýða
bæði úti og innán af dugnaði og
næmum fegurðarsmekk sem þau
höfðu yfir að ráða; urðu fljótt
forystumenn að öllu er til fram-
fara laust í sinni bygð. Urðu
forgöngumenn að myndun og
byggingu barnaskóla í sínu hér-
aði, stofnun og viðhalds lestrar-
félags, svo lengi í bygðinni voru,
ein af mörgum sem komu upp
samkomuhúsi sem lífgaði og
glæddi samkvæmislíf í bygðinni
á fyrstu árunum, eins studdu þau
ötullega kristilega starfsemi.
Á heimili þeirra var oft gest-
kvæmt, þau bæði prýðisvel gef-
in, lásu mikið og framkoman svo
aðlaðandi og lipur, voru vel að
sér í ensku máli fyrir alómentað-
ar manneskjur nema af sjálfum
sér,.sögðu svo vel og greinilega
frá því er lásu að bara var hag-
mælska og unun á að hlýða, og
eiga samræður um við þau. En
fyrir utan hinn mikla og marg-
þætta þátt og hjálpsemi í bygð-
armálum og við einstaklinga, var
hugurinn altaf við að koma sín-
um stóra barnahóp sem bezt upp.
Að þau mættu njóta sinna með-
fæddu hæfilegleika sem bezt og
í þeirra valdi stóð og kringum-
stæður þeirra framast leyfðu,
sem þeim hepnaðist vel. Börnin
eru öll vel gefin og eru sjö á lífi
Elzta stúlkan, Thelma að nafni,
dó sex ára, sem Þórunn syrgði
mjög alla tíma. Hin sem lifa eru
þessi og eru fimm í Miami:
Byron, Clara, Reginald, Thelma
Sullivan, Leonard, Lawrence í
Vancouver, B. C., Christian, í
Bandaríkjahernum.
Öll eru börnin myndar fól'k í
sjón og létu sér ant um vellíðan
sinna foreldra eftir að komust
upp og vou með þeim alla tíð að
svo miklu leyti sem vinna og
kringumstæður þeirra leyfðu. —
Umhyggja þeirra og tengda-
dætra alveg fyrirmynd, sem Þór-
unni sál. fanst hún aldrei fá þeim
full þakkað og bað guð að launa
þeim þá mest við lægi fyrir þeim.
Sumarið 1934, sem var eitt af
þessum mörgu þurka og hallæris-
árum, dreif fjöldi af fólki sig úr
gömlu bygðinni, seldu þau þá bú
sitt og fluttu til Vancouver,
B. C., með því að dóttir þeirra
var þar og systkini Þórunnar
voru sezt að þar á ströndinni áð-
ur og familían vildi og gerði að
halda sem mest saman. 1936
andaðist Magnús sál. í Vancou-
ver, B. C., eftir langvarandi van-
heilsu, sem Ásmundur sál. Jóns-
son að Sinclair getur og lýsir
ágætlega og athöfnum hans í
bygðinni, í æfiminningu er hann
reit í Héimskringlu það ár.
Eg sem þessar línur skrifa,
ætla engu við þá æfiminningu
að bæta og gæti ekki, en ómögu-
legt var, að mér fanst, að geta
annars svo hins væri ekki minst,
því beggja hendur og hjörtu
unnu svo sameiginlega að öllum
þeirra áhugamálum og fram-
kvæmdum.
Þórunn sál. var lagleg kona í
sjón, smá vexti, en hafði fjarska
sterkan vilja og ótrúlegt þrek að
vinna og koma af sínu stóra dags-
verki í lífinu, sem hún lauk með
sæmd og virðingu allra sinna
ættmenna og samferðafólks. —
Hún hafði óbilandi trú á guðlega
forsjón og hélt því fram að hans
föðurlega handleiðsla væri það
eina tryggásta og æðsta í lífinu.
Hún hélt fast við sína barnatrú
til síðasta andvarps, ætíð biðj-
andi að sín ástkæru börn og
fólki, mætti umbunast öll þeirra
umhyggja í fullum mæli.
Hún dó í faðmi barna sinna
sem fyr segir dag og ár í Miami,
Florida og var jarðsungin af
lúterskum presti 18. sama mán-
aðar. Hún var búin að dvelja
tvö ár þar.
Börn hennar blessa minningu
hennar. Það bezta sem þau
lærðu var við hennar móðir hné
og það bezta sem þau eiga í sál-
um sínum kendi hún þeim —
og bezta veganestið í lífinu var
gjöf frá móður hjarta hennar.
Góður guð blessi minningu
hennar.
Einn af samferðamönn-
um þeirra hjóna og
familíu þeirra.
HIN SÉRSTÆÐU FORLÖG
ÍSLANDS
Eftir Paul J. Halldórson
2450 Estes Ave., Chicago
sem ver
í félaginu
Nýjar bækur
sem allir þurfa að lesa
BRAUTIN, ársrit Hins Sam-
einaða Kirkjufélags íslendinga í
Norður Ameríku. I. árg. 112
blaðsíður í Eimreiðarbroti. —
Fræðandi og skemtilegt rit. —
Verð ________________ $1.00
“ÚR ÚTLEGД, ljóðmæli eft-
ir Jónas Stefánsson frá Kaldbak.
Vönduð útgáfa með mynd af höf-
undi. Góð bók, sem vestur-ís-
lenzkir bókamenn mega ekki
vera án. Bókin er 166 blaðsíður
í stóru broti. Verð -- $2.00
BJÖRNSSONS BOOK STORE
702 Sargent Ave. Winnipeg
★ ★ ★
Námsskeið til sölu
við fullkomnustu verzlunar-
skóla í Winnipeg. Upplýsingar
gefur:
The Viking Press Ltd.
853 Sargent Ave.. Winnipeg
Á þessari árshátíð,
Chicago Islendingar
Vísi höldum undir beru lofti, er
það oss bæði gleði og heiður að
vegsama hinn mikla mann, Jón,
Sigurðsson, og minnast afmælis;
hans ásamt þjóðbræðrum vorumj
heima á íslandi, sem einmitt nú
halda helgan fæðingardag hans
og alls þess, er hann táknar, um
leið og þeir fagna því að hafa
hlotið fult frelsi og algert sjálf-
stæði. Vér bjóðum Island vel-
komið í samband hinna frjálsu
þjóða, sem sjálfstæða systurþjóð
Eandaríkjanna.
Til er fornt íslenzkt orðtæki,
sem þannig hljóðar: “Þrátt fyrir
alt og alt er ísland bezta landið,
sem sólin skín upp á.”D Margir
útlendingar munu rengja.sann-
leika þessara orða. Eg efast ekki
um að mikill meirihluti her-
manna vorra muni segja eitthvað
á þessa leið, þegar þeir koma
heim eftir að hafa dvalið lang-
dvölum á Islandi: “Eg lofa sann-
arlega hamingjuna fyrir það að
vera kominn í burt frá þessu
eyðimerkurlandi.” Og þeir færa
fram margar líkur máli sínu til
sönnunar. Það er óvistlegt land
að mörgu leyti og hefir fátt að
bjóða, sem aðlaðandi sé fyrir þá,
- sem heima eiga í hinum hlýrri
löndum og gróðursælli.
En í augum íslendinga, þeirra
sem frá íslandi komu og jafnvel
í hugsun annarar og þriðju kyn-
slóðar á landið jrfir svo töfrandi
fegurð að ráða að það er unaðs-
legt og heillandi. Þeir elska
hvern einasta þumlung af land-
inu frá hinum vogskornu strönd-
um upp á hæstu jökultinda —
jafnvel hraunin og eyðimerkurn-
ar. Þeir elska hin heiðbláu f jöll,
hinar straumhörðu ár, hina
djúpu og mjóu firði, hin hrika-
legu standberg hina hrynjandi
fossa, hin grænu engi og heiðar,
hin fiskisælu vötn, hinar fjöl-
breyttu fuglahjarðir, hina tindr-
andi jökla, sem rísa eins og risar
upp úr hálendinu, miðnætursól-
ina og síkvikar öldur hins dular-
fulla hafs, er sífelt skola strend-
urnar. Já, þeir elska alt þetta.
Svo að segja allar bygðir lands-
ins eru meðfram sjónum. Fáir
munu þeir Islendingar vera, sem
aldrei hafa staðið einhversstaðar
á eyðiströnd og horft á freyðandi
öldnar æða yfir fjörusandinn
eða lemja klettana, og hugsað
líkt og Byron, er hann orti þess-
ar ljóðlínur:
“There is a rapture on the lonely
shore,
There is society where none in-
trudes
By the deep sea and music in its
roar.”
Fáir munu þeir sem ekki hafa
staðið hrifnir og horft á miðnæt-
ur sólina, þegar hún aðeins hvarf
um stundarsakir og birtist aftur
örlítið lengra til hægri. Á norð-
urhluta eyjarinnar sezt hún ekki
sumstaðar í heila viku um há-
sumarið. Þá má ekki gleyma
hinum óviðjafnanlegu norður-
ljósum. Þannig er útsýnið á Is-
landi dýrðlegt og dásamlegt; þótt
það ef til vill, jafnist ekki á við
sumt í öðrum löndum, þá er það
miklu fegurra á öðrum sviðum.
Það ríkir yfir sérstæðri og hátíð-
legri fegurð, sem jafnvel birtist
bezt og fullkomnast í hinni
hrikalegustu og tröllslegustu
myndum.
En þeir Islendingar sem
þekkja sögurnar og hinar skáld-
legu bókmentir sjá minjar og
myndir og sagnræna svipi hjá
hverri laut og hverjum hól eða
kletti. Þeir sjá ekki einungis
hið efnislega landslag með öllum
sínum sérkennum og einkenn-
um, heldur sjá þeir einnig í huga
sér svipi þeirra sem í fjarri for-
tíð áttu þar stjórn og starfssvið.
Islend er söguríkt land þar sem
sagnir og sögustaðir blandast
eða vefjast saman og’mynda þá
óviðjafnanlegu fegurð sem ís-
lendingar sjá þar og gleðjast af.
um stöðum á Norðurlöndum, en
þrátt fyrir það blómgaðist ekki
sú hreyfing á nokkrum stað á
Norðurlöndum í sama mæli og á
Islandi.
Öll Norðurlönd nú á dögum
skoða Island sem vöggu menn-
í mínum huga nefir Island sér-1 ingar sinnar, og væri það ekki
stakt aðdráttarafl — eg dái hinn1 Islandi að þakka vissu menn sára
stórkostlega svip þess og þess | lítið um Norðurlönd á þeim tím-
undraverðu sögu. 1 fyrsta lagi um. Af þessum ástæðum er það
dáist eg að því að þessi örlitla að Svíar, Norðmenn og Danir
þjóð skyldi geta varðveitt líf sitt bera sömu virðingu fyrir íslandi
og tilveru öld eftir öld og miðlað j og Islendingar sjálfir. Ef þessi
heimsmenningunni því tillagi. mennigaralda á því að tileinkast
sem raun varð á. íbúar íslands, nokkurri sérstakri þjóð, hvi
eru ekki fleiri en íbúar hinna1 skyldu þá ekki finnast meiri
amerísku smáborga: Elizabeth í( nærki þessarar sögu menningar
New Jersey, Fort Wayne í Indi- á þessum öðrum Norðurlöndum,
ana eða Sacramento í Californíu. þar sem miklu fleira var fólk en
Þá er það aðdáunarvert að þessi á íslandi og þar sem aðstaðan
örlitla þjóð skyldi stofna lýð-
virtist vera miklu þægilegri fyr-
veldi, frjálsa stjórn með ákveðn- ir menningarathafnir og fram-
um lögum einmitt á þeim tímum! farir?
þegar ekkert lýðræði þektist
annarsstaðar. Svo var f jarri því
að nokkuð lýðræði væri til að
jafnvel var hvergi nokkur fyrir-
mynd sem hirtir hraustu Norður-
landamenn gætu sniðið eða bygt
eftir. Þeir vissu ekkert um fyr-
irkomulag Grikkja eða Róm-
verja, sem forfeður vorir, Banda-
ríkjamanna, fóru eftir þegar þeir
stofnuðu lýðstjórn sína hér. Árið
930, þegar íslendingar stofnuðu
Alþingi að Þingvöllum, hafði
kristnin -enn ekki borist þangað
norður; það er því hér um bil víst
að þeir gátu ekkert vitað um
Grikki né Rómverja. Samt sem
áður stofnuðu þeir lýðstjórnar-
ríki — fyrirmyndarlaust.
Þriðja atriðið sem merkilegt
er í sambandi við Island til forna,
er það að á þeim tímum sem
myrkur og þekkingarleysi hvíldi
yfir allri Evrópu, þá var þessi
dverglitla þjóð að skapa bók-
mentir, sem áttu það fyrir sér að
liggja, að auka og auðga heims-
menninguna. Skólar voru stofn-
aðir og margir lærðir menn söfn-
uðu saman sögum og ljóðum
frá öllum Norðurlöndum í var-
anleg handrit, rituð á máli lands-
ins sjálfs — alþýðumálinu. 1
öðrum löndum Evrópu var það
litla sem til var, ritað á latínu
eða grísku. . Til dæmis byrjaði
Chaucer ekki að skrifa fyr en
tveimur öldum seinna. Gullöld
íslendinga stóð því yfir á þeim
tíma sem ekkert samsætti átti
sér stað í öðrum löndum Evrópu.
Margar ástæður hafa verið
taldar fyrir þessu gullaldar tíma
Langir tímar friðar og öryggis
hafa æfinlega verið grundvöllur
að menningarstarfsemi. Þetta
fólk, sem alt var þegar sameinað
af þessum sömu menningar á-
hrifum, fann þetta eyðiland —
þessa eyðiey, þar sem það gat
lifað í friði án utan að komandi
áhrifa. Það var eitthvað í þessu
nýja umhverfi sem smám saman
vandi það af gamla víkinga and-
anum og leiddi það til friðsam-
legra starfa. Þetta fólk hætti
ekki samgöngum og viðskiftum
við meginlandið, en það hagaði
sér eftir eigin geðþótta án þess
að vera knúið með ofbeldi til
þess að beygja sig undir utan að
komandi völd.
Skáld og sagna þyljendur ferð-
uðust til útlanda: til Noregs,
Englands og annara landa í Ev-
rópu; þeir gengu þar fyrir kon-
unga og jarla og fóru svo heim
aftur með nýtt efni í nýjar sögur
og ný ljóð.
Þannig var það að meðan kon-
ungar og höfðingjar börðust um
önnur Evrópulönd gátu lærðir
menn á Islandi unnið í ró og
næði á hinni afskektu eyju án
þess að vera ónáðaðir eða áreitt-
ir af nokkrum. Það var tvent,
sem vernaði þá: I fyrsta lagi hið
víðáttumikla og hættulega haf
sem aðgreindi þá frá Evrópu og
varði þá ofsóknum eða ásóknum,
og í öðru lagi sú skoðun að land-
ið væri gróðursnautt og næstum
því óbyggilegt; ræningjar og her-
konungar héldu því að þangað
væri lítið að sækja og þar fátt að
finna. Þeir héldu því skipum
bili í sögu Islands. Sumir teljaisínum suðurs þar sem lofts-
það því að þakka að þetta fólk pagið var mildara og löndin auð-
var komið af beztu stétt manna u§ri-
í Noregi, stétt sem heldur kaus
útlegð en ófrelsi undir harðstjórn
Haraldar hárfagra, sem lagði
undir sig alla smákonunga á ní-
undu öldinni. Aðrir halda því
fram að Island hafi ekki bygst
frá Noregi nema að nokkru leyti.
Margir, sem þangað fluttu, hafi
Þannig voru þeir fríir og
frjálsir að vinna í næði í hálfa
fjórðu öld, og'leggja óáreittir
grundvöllin að framtíð sinni. —
Fyrsta öldin sem lýðræðið varði
var kölluð Söguöldin. Sá tími
var sánnarlega ekki laus við ó-
eirðir og hryðjuverk; en hún var
fyrst farið til brezku eyjanna, ír-' nokkurskonar brú yfir djúp tím-
lands, Englands og Skotlands, og ' ans frá Vjkingaöldinni til kristn-
blandast þar um nokkurt skeið lnnar- Önnur öldin er kölluð
við ýmsar þjóðir áður en þeir Friðaröldin; meðan hún varði
loksins hafi sezt að á Ísíandi. | ríkti friður °§ ró °g lærðir menn
Sumir sagnfræðingar halda því gátu gefið sig alla við vísindum,
fram að um 30% af íslendingum1 bókmentum og skáldskap. Á
sé af írskum uppruna, Preston'Þessu tímabili yar kristni lög-
Bradley, prestur í Chicago, held- 'tekin. Á þriðju öld þessa tíma-
uf því fram í spaugi að frægð ís-!bils blómgaðist skáldskapur og^
lendinga sé því að þakka hversu sagnaritun; en á seinni helmingi
mikið sé í þeim af írsku blóði. | bennar hnignaði öllum menn-
, * , , , , m * xii ingar og friðarstöfum og endaði
Það er ekkert efamal að oll; 6 f . „ ® ,
, , .*. , , ... . , - með þvi sem kolluð er Sturlunga
þessi atnði hafa att smn þatt _nr.______j ;_____ _
því að skapa dýrð sögualdarinn-
1) Ólafur Grænlandsfari.
(Þýð.)
ar; en það er þó meira en líklegt
að aðrar ástæður og ennþá þýð-
ingarmeiri hafi verið að verki
með þeim árangri, sem af því
varð. Mér finst líklegt að lega
íslands og afstaða þess til annara
landa eigi hér nokkurn hlut að
máli.
Margir fleiri Norðmenn urðu
eftir í Noregi og sannleikurinn
er sá að allur Noregur, Svíþjóð
og Danmörk voru ein og sama
þjóðin á þeim tímum; og voru
þær sameiginlega nefndar Norð-
menn.
Það er að vísu satt að sams-
konar menning þroskaðist í Nor-
egi um sama leyti og ef til vill
hefir það sama átt sér stað á öðr-
öldin; þá ríkti fjandskapur og
flokkadráttur, uppreistir og
blóðsúthellingár og gullaldar-
tímabilið endaði með því að Is-
lendingar töpuðu frelsi sínu árið
1264. Þannig var það hér eins
og altaf á sér stað að frelsi og
löghlýðni leiddi af sér frið og
farsæld en hryðjuverk og of-
beldi, sem leiddi til útlendra
yfirráða hafði í för með sér
hnignun og eyðilegging.
Eitt af því sem leiddi af sér
bókmenta afrek Islendinga var
það að þar var engin lénsstjórn.
Á þeim tímum var aftur á móti
lénsfyrirkomulag um alla Ev-
rópu. Þvi var þannig varið að
þjóðfélagið brotnaði alt upp í
smádeildir til sjálfsvarnar, þeg-
ar miðstjórnin brást og engin
vörn var lengur gegn ribböldum
og óaldarseggjum.
Fólkið lét af hendi öll yfirráð
til héraðshöfðingja, sem átti að
vernda það ef á þurfti að halda.
Þar var nokkurskonar miðstöð,
er kölluð var kastali til varnar í
ásóknum úr öllum áttum.
Slíkar stofnanir gátu ekki
skapað sameiginlegan þjóðlegan
anda og þess vegna var ekki um
neinar þjóðlegar bókmentir eða
menningu að ræða. Island slapp
við þetta fyrirkomuleg vegna
þess hve afskekt það var, og við
alla þá ógæfu, sem því fylgdi.
Þegar ísland tapaði sjálfstæði
sínu ríkti þar lengi myrkur og
andleg nótt, þrátt fyrir það þótt
þjóðin aldrei sliti að fullu og Öllu
sambandi við hina liðnu tíð ljóss
og menningar — jafnvel ekki
þegar allra dimmast var og skór-
inn krepti mest.
En á þessu dapra tímabili töp-
uðust flestar sögurnar og fund-
ust ekki aftur fyr en á 17. og 18.
öld. Það var ekki fyr en á 19.
öldinni að hinn forni andi reis
upp að nýju þótt þess megi geta
að Magnús Stephenson reyndi að
hefja nokkrar umbætur og blása
menningaranda í þjóðlíf Islend-
inga á Grundvelli þjóðvakninga
stefnunnar í Evrópu á 18. öld-
inni.
En nútíðar Island á endur-
vakning sína að þakka Bjarna
Thorarensen, sem byrjaði ásamt
Jónasi Hallgrímssyni að yrkja
vakningaljóð og örva Islendinga
til þess að leita sjálfra sín í al-
vöru.
Þótt einkennilegt sé hófst þessi
hreyfing með rómantísku stefn-
unni á Þýzkalandi.
Menning 18. aldarinnar náði
hámarki sínu með stjórnarbylt-
ingunni á Frakklandi og í Banda-
ríkjunum. En í stað þess að leiða
af sér hernaðarlega stjórnarbylt-
ingu á Þýzkalandi, varð hreyf-
ingin þar til þess að vekja sterka
þjóðræknisæsingu og uppreist
gegn allri erlendri andlegri yfir-
drotnun. Þessi hreyfing breidd-
ist út til Danmerkur og þaðan til
íslands. Frá þeim tíma og fram
á þennan dag hafa íslenzk skáld
og rithöfundar aðallega valið sér
Island og fornsögu þess að um-
ræðuefni; kennir þar heitrar og
ákveðinnar eggjunar og er allra
krafta neytt til þess að vekja
þjóðina og hefja hana. Eggjan-
irnar hafa oftast náð hámarki
sínu í hvöt um baráttu fyrir fullu
frelsi og sjálfstæði.
Saga íslands nú á dögum og
nútíðarsaga Þýzkalands eru
glögt og greinilegt dæmi um það
hvernig þjóðræknisandinn vinn-
ur. Hann getur verið öflugt vopn
Frh. á 7. bls.
1
John S. Brooks Limited
DUNVILLE, Ontario, Canada
MANUFACTURERS OF GILL NETTING
Okkar net eru búin til úr beztu tegund af hör tvinna
og “Sea Island Cotton”
Þér megið treysta bœði vörugœðum og verði
Allar pantanir fljótt og ábyggilega afgreiddar.
Captain M. R. Janes, Leland Hotel, Winnipeg
Umboðsmaður fyrir Manitoba, Saskatchewan og Alberta