Heimskringla - 01.03.1950, Blaðsíða 4

2. SÍÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 1. MARZ 1950
primskringla
(Sto)nuB 1818)
Kemur ui á hverjum rniðvikudegi.
fcigendur: THE VIKING PRESS LTD.
853 og 855 Sargent Avenue, Winnipeg — Talsími 24 185
VerO biaðsins er $3.00 árgangurinn, borgist fyriríram.
Ailar horganir senrtist: THE VIKING PP.ESS LTD.
öll vitðskiftabréf blaðinu aðlútandi sendist:
TIk Viking Press Limited, 853 Sargent Ave„ Winnipeg
Ritstjóri STEFAN EINARSSON
UtanásRrift tii rítstjorans:
EDITOR HEIMSKEINGLA, 853 Sargent Ave„ Winnlpeg
Advertising Manager: P. S. PALSSON
"Heimskringla" is published by THE VIKING PRESS LIMITED
and printed by VIKING PRINTERS
853 855 Sargent Avenue, Winnipeg, Man. — Telephone 24 185
Authorized as Second Class Mail—Post Office Dept., Ottawa
WINNIPEG, 1. MARZ 1950
Ávarp og ársskýrsla forseta Þjóðræknis-
félagsins 20. febrúar 1950
Eítir Séra Philip M. Pétursson
Sveinson, Winnipeg; Mrs. andi góður píanisti og hefur skeið enn. Og svo fyrir auglýs-
Guðrún Solmundson, Winnipeg; hlotið ágæta dóma 'í New York- ingasöfnun 4 ritið, á Mrs. P. S.
Og svo vil eg bæta hér inn í list- og víðar. Oss er heiður og sómi Pálsson sérstakar þakkir því án
ann nafni, sem af einhverri ó- af að hafa þekt hæfileika henn-J 'hennar og án auglýsinganna væri
fyrirgefanlegri vangá, var ekki ar og að hafa styrkt hana tili það, kostnaðarins vegna, oss ó-
tekið upp í listan 'í fyrra, sem framhaldsnáms og hjálpað henni mögulegt að gefa ritið <út. Árs-
hefði þó átt að vera. Það er nafn að ná því stigi í píanóspili sem gjald félaga hrykki aldrei til
skálds sem víðþekt var bæði á hún er á. | þess. Þess vegna hefur því verið
fyrri og seinni tíð hér og heimaj nú er það mál hvað henni við- haldið fram, að ársgjald félaga
á íslandi. Það er nafn Magnúsar yíkur útkljáð. En þar sem að ætti að vera hækkað, því það er
Markússonar ömmubróður mins, þetta félag er menningarstofn-j ógjörningur að hugsa sér að ís-
sem dó 20. október, 1948. Eg vil un> 0g hefur áður styrkt lista-1 lendingar vilji halda félagi siínu
fólk, væri það ekki úr vegi að ^ við og starfrækja það, af ölmusu-
athuga möguleika til að veita gjöfum frá auglýsendum. En
nú bæta yfirsjónina upp og færa
nafn hans inn í lista þessa árs.
Félagið hefur haft margt með
höndum á hinu liðna ári, síðan
að við komum siðast saman, og
þar á meðal þýðingarmikla starf-
semi af ýmsu tæi, og á ýmsum
sviðum, sem margsannar gildi
félagsins og réttlætir tilveru
þess bæði, sem Þjóðræknisfélag,
þar sem menn og (konur af ís-
lenzku bergi brotin, ná saman og
vinna 'í sameiningu að málum
sem alla varða.
Meðal þeirra mála var t. d.
öðrum ungum hæfileika piltum
eða stúlkum styrk til framhalds-
náms, þeim sem þess þurfa til
að fullkomna sig. Það er fátt
sem gæti verið íslendingum
meira til heiðurs og sóma en að
geta styrkt ungt hæfileika fólk
á einhverju listasviði, og hjálpað
þeim til að fullkomna sig, eða
að minsta kosti hvatt það, til
þess.
Annað mál, sem verður að öll-
um liíkindum ekki mikið meira
þátttaka íslendinga í 75 ára af- en drepið á, á þessu þingi er
mæHshátíð Winnipeg borgar. sögumáMð, nema ef að það væri
Fyrstu fundir í því máli, sem j aðeins til að fá skýringu frá for-
Þjóðræknisfélagið stóð fyrir, og manni eða skrifara þeirrar nefnd-
sem fulltrúar annara félaga ís- ar, um gang málsins. Á síðasta
lendinga :í Winnipeg tóku (þátt í,
voru kallaðir saman í apríl mán-
uði. Mörg voru ráðin sem lögð
þingi bar ritari sögunefndar
fram skýrslu um samning á milli
nefndarinnar og mentamálaráðs
voru fram, og margir voru þeir, á íslandi. Hann útskýrði það,
Háttvirtu gestir og þingmenn
Eg vil bjóða alla gesti og fulltrúa velkomna á þetta 31. þing
Þjóðræknisfélags íslendinga í Vesturheimi og láta í ljósi ánægju
mína og fögnuð yfir því, að þrátt fyrir örðugleika af ýmsu tæi í
sambandi við rekstur félagsins og deilda þess, er félagið enn með
góðu Mfi og margt í sambandi við starf þess og deilda og einstakl-
inga innan þeirra bendir til þess, að þó oss finnist að mörgu sé á-
bótavant, framtíðin getur verið oss björt og giftudrjúg er einu tak-
marki á fætur öðru er náð. Aldrei verður hægt að framkvæma alt, ^ tóku þán { verkinu> semjað mentamálaráðið hefði farið
sem vér setjum oss, í einu. Vér verðum heldur, ems og gert hefir hátíðanefnd tók að sér að fram á að maður yrði fengin hér
verið, að vinna hægt og stöðugt, standa í skilum við menn og mál-
efni, og missa áldrei sjónar á aðal markmiðinu, sem er ræktarsemi
við hið Sslenzka eðli ií oss, og raektarsemi við þá þjóð, sem vér er-
um orðin partur af, og sem margir meðal vor eru innfæddir borgar-
ar 1.
Á þessu miðaldar ári, höldum vér þrítugasta og fyrsta ársþing
félags vors, og horfum fram til ókomins tíma til að rýna eftir því,
sem mun verða á hinum síðari helmingi tuttugustu áldarinnar.
Út á við 4 heiminum eru framt.ðarhorfur bjartar eða dimmar
eftir því hvernig menn Mta á hlutina, með bjartsýni eða svartsýni,
og hvernig menn túlka það, sem er að gerast meðal þjóðanna. Það
má segja með sanni, að mögúleikar til ills lí heiminum hafi aldrei
verið meiri, eða ógnað faeiminum meir en nú, en á sama tíma aldrei
hafa möguleikarnir til góðs verið meiri en einmitt á þessum tímum.
Það fer alt eftir því hvernig menn og þjóðir beita þeim kröftum og
þeim völdum sem þær nú ráða yfir. Og eins fer í öllum málum.
Mikill sannleikur er í því fólginn, sem einn maður sagði einu sinni,
að einstaklingar lí hverju þjóðfélagi gætu trygt framtíð heimsins
bezt, ekki með því að lifa óttafullu Mfi vegna þess, sem gæti orð-
ið, en með því að vinna það verk, sem þeim er falið að vinna, þó Mt-
ið sýnist stundum vera og ómerkilegt, með trúmensku og dugnaði,
í anda kærleika og einlægni. Og þá, er íf jöldinn fylgir þessari reglu
og vinnur það verk sem ihonum hefir verið falið, með trygð og ein-
lægni, hefur hann gert það, sem í hans valdi stendur, til að tryggja
framtíðina, og enginn getur hgimtað meira, favorki guð né menn-
irnir, þvií ihver einstaklingur getur unnið aðeins eftir meðsköpuð-
um hæfileikum og gáfum. Meira getur hann ekki gert.e
Gjörum vér þetta í starfsemi —
vorri, sem félagsmenn og konur| þeirra altaf mikils. Þeir
þjóðræknisfélagsins vors, fnnan1 unnið starf sitt vel og
og utan félagsins, þá gjörum vér
ekki aðeins alt, sem heimtað get-
ur verið af oss, en vér tryggjum
á sama tíma framtíð félagsins,
hafa
hafa
reynst góðir og nýtir félags-
menn.
Eg hefi nokkur nöfn manna
sem fallið hafa frá á hinu liðna
það mál verður nánar rætt síðar.
Frséðslumál
Orð fá ekki lýst i hve mikilli
þakkarskuld vér erum við kenn-
ara íslenzkuskóla vorra, hvort
sem er ihér 4 Winnipeg eða út um
bygðir, þar sem skólar eru. Það
er milkið og ábyrgðarfult starf,
og þeim tekst að vinna það að-
eins, sem hafa hug og sál við
iþað. Eg hefi ekki fullkomnar upp
lýsingar um starfið út um bygð-
ir, í deildum þar, en eg veit að
tilraun var gerð í Selkirk í haust
sem leið til að koma á fót líkri
kenslu og þar hafði verið árið
áður. f því tilefni var samkoma
haldin þar, og flutti séra Valdi-
mar J. Eylands, fyrv. forseti fé
lagsins erindi um Ísland og ferð
sína þangað og dvöl þar, og sýndi
einnig hreyfimyndir. Tilraun
hefur líika verið gerð á Gimli til
að halda uppi íslenzku kenslu,
og svo hér í Winnipeg. í River-
ton hefur verið starfrækt “study
group” sem mætti teljast undir
vinna. Eg varð að hverfa frá, til að Ihalda verkinu áfram.
beinni þátttöku í iþessari starf- Milligöngumaður mentamála-
semi snemma í maí, en verkið ráðsins fékk próf Tryggva Ole-
var lí ágætum höndum og eins son til að taka það verk að sér
og raun bar vitni þurfti eg eng-1 og er faann nú að draga samanj þessum lið, þó að eldra fólk hafi
ar áhyggjur að hafa út af því, að^ fjórða hefti sögunnar. Þar stend-; þar aðallega tekið )þátt lí starfi
ganga úr nefndinni. Skrifari fé—ur málið, að eg bezt veit. En ef þess hóps lí stað unglinga. En
fornensku nefndarinnarj að möguleikar eru á og ef nefnd-J starfið hefur verið með góðum á-
rangri eins og skýrsla, sem seinna
verður borin fram á þingi, sýnir.
í Winnipeg s. 1. vor var skól-
in undir stjórn Miss Salóme
Halldórson og hélt skólinn loka-
samkomu í Fyrstu Sambands-
lags
stóð vel í þeirri stöðu. Peninga-J in hefur einhverja skýrslu til að
söfnun var hafin og gengið var bera fram, þá fær þingið fhana
til verks að smíða stóran og veg-1 að gera það, áður en þinginu
legan skrautvagn, eða “Float” | lýkur.
sem átti að tákna þátttöku ís-j gvo eru tvö mál sem liggja
lendinga í hyggingu Winnipeg- fyrir og sem til)kynt ;hafa verið
borgar. Gissur Elíasson sá um stjðrnarnefndinni á löglegan kirkju, 30. apríl, sem ágætur
verkið og leysti hann það vel af hátt Annað þessara mála er um rómuf var gerður að. Miss Hall-
orson vildi losna úr skólastjóra-
stöðunni í faaust og tók Mrs.
Ingibjör.g Johnson við af henni,
en Miss Halldorson er enn einn
kennaranna. Skólinn hefur ver-
ið starfræktur í Fyrstu Lútersku
kirkju í ihaust og í vetur. Mrs.
Ragnhildur Guttormsson, Miss
hendi. Svo vel tókst Ihonum, með breytingu á þingtímanum sem
hjálp og aðstoð nefndarmanna, J borið var fyrir þing fyrir einu
að vagn f slendinga var talin með- ári Nefnd verður sett { það mál
al Ihinna fyrstu tuttugu og fimm ef nauðsyn þykir> og tillaga
beztu skrautvagna, sem í skrúð- in fram Hitt málið er í sambandi
göngunni voru, sem námu alls við ársgjald meðlima. Skriflegur
eitthvað á annað hundrað. | fyrirvari um það mál var bor-
Íslendingadagsnefndin sem inn inn á fund stjórnarnefndar s.
með hafði verið 1 þessari þátt- 1. nóvember mánuð, þ.e.a.s. meðj Stefanía Eyford, og Mrs.
töku og lagt í hátíðarsjóðinn fullum þriggja mánaða fyrirvara Thelma Guðlaugson. Líítil stúlka
nokkra upphæð af peningum, eins og lög félagsins kre.fjast.! Miss Ruth Horn, spilar undir
notaði vagninn í sambandi við Það er skoðun framsögumanns J við söngæfingar skólabarnanna.
fslendingadagshátíðina á Gimli, að ársgjaldið sé alt of Mtið og Eg má eikki láta tækifærið sleppa
s. 1. sumar. Hve vel íslendingum ætti að vera ekki minna en tveir að auglýsa þakklæti mitt og
tókst í þessu máli ætti að vera dollarar á ári. En nefnd verður, nefndarinnar, fyrir hina ágætu
starfsemi þessara kennara í
skólanum. Það eru þeir, meðal
annara, sem eg á við, þegar eg
segi að það er mörgum ágætum
góðs viti um hátíðahaldið sem einnig sett í það mál og það rætt
haldið verður væntanlega seinna og afgreitt seinna á þinginu.
ií sumar til minningar um 75 ára En nú vil eg fara örfáum orð-
og þar að auki, sem nýtir borg ári sem eg vil lesa upp til minn- [ faátíð landnáms fslendinga í um um önnur mál, sem unnið
arar þjóða vorra, hvort sem er ingar um þá, því þeir unnu vel þessu fylki. íslendingar settust hefur verið að á árinu, sum meðj mönnum og konum að þakka, að
Canada eða Bandaríkjanna, eða! og dyggilega að félagsmálunum' fyrst að í Winnipeg, um haustið góðum árangri, og sum sem bet- nefndin hefur getað leyst (það
íslands, tryggjum vér framtíð og verðskulda að vera minst. j 1875 og fóru svo 'héðan sama ur hefði e. t- v. getað ræzt úr. En
þeirra og líka framtíð heimsins. Fyrst á listanum er nafn heið-l haust norður til Nýja íslands og hvað sem á vantar að fullkom-
Stofnendur félags vors lögðu; ursfélaga, Séra Friðriks Hall-^ settust þar að. Nefndir faafa ver- lega hafi verið gengið frá öllum
sinn skerf til málanna. Vér sem
grimssonar, dómprófasts á ís- ið settar í þetta mál, bæði Þjóð- málum félagsins er það ekki
en
nú erum við störfin verðum að; landi. Hann var gerður að heið- ræknisnefnd, nefnd íslendinga-, vegna viljaleysis en faelidur
fara eftir dæmi þeirra, svo að. ursfélaga á þinginu í fyrra, en* dagsins og nefnd Nýja íslands.j vegna þess, að unnið er að öllum
vér á vorum tíma getum ,gefið; dó á nýliðnu ári.
þeim í arf, sem á eftir koma,
stoifnun og stefnu og eftirdæmi,
sem verður þeim favatning til
göfugs starfs í framtíðinni. Vér
vitum ekki hvað hún verður. En
með bjartsýni og góðri von um
hana getum vér haldið áfram því
verki, sem vér nú vinnum kvíða-
lausir og án ótta, því trú vor og
samfæring um verðmæti þess,
sem vér vinnum að, hefur sikap-
andi mátt.
En þó að svo væri ekki, hvað
hefði langt verið komist þegar
þjóðræknisfélagið var fyrst
stofnað ef að alt hefði verið gert
með hangandi faendi? Eg er
Næst eru nöfn stjórnarnefnd-
armanna tveggja, sem störfuðu
Þessum nefndum hefir ekki málurn félagsins í hjáverkum frá
en tekist að ná saman að fullu I öðrum störfum. Nefndarmenn-
leyti, en það verður að vera með- irnir allir ihafa mörgu öðru að
báðir í stjórnarnefndinni um'al 'hinna fyrstu hlutverka innan' sinna, og mér finst það stundum
nokkra ára skeið, Sveinn Thor-'næstu daSa eftir að Þingið undravert, hve mikið er í raun
forseti er búið að ihalda fund og ráðstafa og veru hægt að leysa af hendi.
starf af hendi, sem hún hefir get-
að gert á þessu liðna ári. Án
þeirrar hjálpar væri starfsemin
margsinnis minni og fátæklegri.
í samlbandi við skólan
einnig að minnast gjafar
ber
frá
valdson, MBE, ifyrv vara
aðal félagsins og fyrv forseti
deildarinnar “ísafold” lí River-
ton, og Séra Halldór E. Johnson
fyrv. ritari félagsins og fyrv.
meðlimur deildarinnar á Lund-
ar. Hann fórst eins og menn vita,
4 sjóslysi við Vestmannaeyjar s.
1. janúar ásamt níu öðrum mönn-
sannfærður um að aldrei hefði ^ lagsins> sem dáið hafa á árinu
félagið náífþeim aldri, sem það eru Gísli Sigmundsson, dffmli;
Birni Ólaii Pálssyni sem var hér
lí Winnipeg um tíma er hann
stundaði nám við kennaraskól-
ann. Hann tók þátt í ikennara-
starfsemi á 'íslenzkuskólanum.
Hann sendi heiman að frá fslandi
tvo árganga af barnaritinu
“Viorið”, fjögur eintök af hverj
um árgangi, til notkunar í skól-
anum hér 1 Winnipeg. Félagið
er ihonum þakklátt fyrir þessa á-
gætu gjöf og kennararnir með.
Þeir ihafa tilkynt nefndinni að
þetta rit, geti orðið skólanum að
ágætum notum. Með slíka hjálp
og stuðning sem vér njótum í
myndir sem fainir ýmsu fulltrú- rit°stjórans> hr. Gísla° Jónssonar j skóla vorum, ætti engin 'vandi
ar kunna að hafa um málið. , , þy|í máli 'pimarit þjóðræknis- vera að starfrækja skólakenslu
viðeigarídi hátóð. Það getur verið En það er aðallega vegna hjálp-
og væri viðeigandi, að menn ar og aðstoðar margra góðra
tæku Iþetta mál fyrir hér á þing- manna, sem eru oft ósparir á
ingu. Hér eru fulltrúar frá deild- tíma og kröftum til þess að mál
um norðan að og hér eru líka full vor fái framgang.
trúar deildarinnar í Winnipeg.
Það væri gott að fá greinagerð útgáfumál
frá þeim um hvað þeir hugsa um , , ,, » .
. , : * . 6 i Eg hefi i huga her meðal ann-
um. Minningar athöfn var haldirí mallð» um raðstafamr, sem þeg- arg> er eg minnist á útgáfumál,
honum í gær í fyrstu Sambands- ar hafa verið^gerðarog um^hug- átgáfu Tímaritsins, og ósérhltfm
kirkju hér í bæ.
Aðrir meðlimir Þjóðræknisfé-
Eitt mál sem komið heifur félagsins jafnast á við hin beztu
fram á dagskrá þingsins á hverju ársrit af líku tæi, sem gefin eru
nú hefir náð, og ekki verið með, Sigurður Sigfússon, Oak View; ári nokkur undanfarin ár verður út bæði að efni og frágangi. Það
eins góðu Mfi. A. E. (Eldjárn) Johnson, Glen- ekki tekið upp þetta ár, því það er með sömu ágætum nú og það
boro; Mrs. María Straumif jörð, mál er nú útkljáð. Það er náms- hefur verið nokkurn tíma á þess-
styrkssjóður Agnesar Sigurðson. um þrjátíu árum, sem það hefur
Þeir hafa verið margir, sem
unnið haifa að málum þess, og, Seattle, Wash.; Guðjón Johnson,
stutt að þeim. Margir þeirra eru Winnipeg; Mrs. Kristín Erlend-
nú horfnir þessu Mfi og vér
minnumst þeirra í kærleika. Á
hverju ári bætast aðrir við í tölu
hinna framliðnu. Vér söknum
son, Winnipeg; Karl Jonasson,
Winnipeg; Eiríikur Thoríberg-
son, Winnipeg; Mrs. Ovída
Hún er nú búin að miklu leyti að ; komið út, og vér eigum ritstjóra
tllkomna sig, og ná iþví tak- vorum miklar þakkir skilið fyr-
marki, sem til var ætlast, og er ir ágætle^a og samvizikulega
ekki lengur nemandi, sem leitar nnið verk. E't vona að félagið
enda hefur það engin vandi ver-
ið, nema e. t. v. ihvað vér vildum
að fleiri börn sæktu skólann en
raun er á. En hvort sem þau eru
mörg eða fá, iþá er verið að vinna
þarft verk, og lofsamlegt, sem
verður talið oss til ágætis.
Úthreiðslumál
Frá skólamálum
er eðlileert
þeim efnum hefði meira mátt
komast í framkvæmd >en reynd-
ist. En samt höfum vér ekki leg-
ið í algjöru aðgerðarleysi í því
samlbandi. Og hér aftur, hafa
nokkrir góðir menn orðið okkur
að liði. Meðal þeirra má telja tvo
fyrverandi forseta, Séra Valdi-
mar Eylands og Dr. Ricfaard
Beck, auk annara.
í maí mánuði í fyrra vor, var
samkoma Ihaldin af deildinni
“Brúin” í Selkirk og ikom eg
þangað og flutti örfá orð, sem
kveðju frá Þjóðræknsifélaginu,
og sýndi ihreyfimyndir. Og aftur
í ihaust, ií september mánuði, var
samkoma Ihaldin í Selkirk, eins
og búið er að minnast á, og fór
þá séra Valdimar J. Eylands
þangað með myndir og ræðu.
Eg kom fram á Íslendingadags
hátíðunum á Hnausum í júní og
á Gimli í ágúst og flutti kveðju
fyrir Ihönd Þjóðræknisfélagsins
á báðum stöðum.
Fimtánda júlí, í sumar sem
leið, var faaldið upp á fimtíu ára
afmæli Brown-bygðar og eftir
beiðni bygðarmanna var eg þar
viðstaddur og talaði fyrir hönd
Þjóðræknisfélagsins og flutti
kveðjuorð. Hátíðahaldið var hið
ágætasta í alla staði. Þar voru
menn samankomnir úr faygðinni
og aðrir langt að, frumbyggjar
og ættingjar þeirra, sem fyrst
settust þar að. Veður var gott og
fólkið glatt, og að lokinni skemt-
uninni, sem stóð yfir allan dag-
in og langt fram á nótt, voru all-
ir samdóma um að svona ættu
bygðarafmæli að vera.
Seinna um sumarið fór eg ferð
norður til Árborgar og hafði
meðferðis Dr. Kristjönu Olaf-
son, séra Halldór E. Johnson og
Ragnar Stefansson, sem tóku öll
þátt í skemtun, sem deildin —
“Es-jan” efndi til. Þar kom einn-
ig fram Dr. A. H. S. Gillson,
forseti Manitoba Háskólans.
Samkepni fór fram 4 framsögn
meðal yngri drengja og stúlkna,
og flutti forseti háskólans er-
indi. Samkoman var hin bezta og
eiga Þjóðræknismenn 4 Árfaorg
þakkir skilið fyrir ágæta
frammistöðu í þjóðræknismál-
um.
Seinna um ihaustið, 14. spetem-
ber, fór eg ferð norður til Riv-
erton og Árfaorgar með Dr.
Thorkel Joihannesson og frú
Hrefnu í heimsókn til Guttorms
skálds Guttormssonar sem var
farinn sama daginn uppeftir til
Winnipeg, en við hittum hann
þar næsta dag, og til Gunnars
Sæmundssonar, forseta “Esjunn-
ar”. Viðtökur voru hinar égæt-
ustu.
Aðrar bygðir hefi eg komið í.
en ekki alt af beinum þjóðrækn-
erindum, en samt falandast þau
mál vanalega oll saman. Og líka
hafa aðrir menn unnið þjóðrækn-
isstörf bæði beinlínis og óbein-
Mnis. Þar teljast prestarnir allir
með, því verksvið þeirra tekur
inn þjóðræknina og heldur henni
við. Þar að auki hefur Dr. Rich-
ard Beck fyrrv. forseti eins og
altaf, með ýmsum hætti sýnt í
verki, áhuga sinn fyrir starfi fé-
lagsins og málstað. í tilefni af
30 ára afmæli félagsins ritaði
hann um það ítarlega grein, sem
birtist í sumar í blaðinu “Akra-
nesi” á íslandi. Hann hefur einn-
ig ritað greinar um Vestur-ís-
lendinga og félagsmál vor í önn-
ur Sslenzk blöð og tímarit, með-
al annars ítarlega ritgerð um
heiðursfélaga vorn, dr. Jöseph
T. Thorson dómstjóra, í rit
Biskupstungnamanna, “Inn til
fjalla”, er út kom nýlega. Auk
þess hefur Dr. Beck haldið á-
fram þjóðræknis- og landkynn-
ingarstarfsemi sinni bæði í ræðu
og riti hérna megin hafsins, á fis-
lenzku og ensku. Hann flutti,
meðal annars, aðalræðuna á 50
ára landnámshátíð Sslenzku
bygðarinnar 4 Brown, Manitofaa>
sem eg mintist, sem þjóðræknis-
deildin “fsland” stóð að, og á
lýðveldishátíðinni að Mountain,
^veinsson, Winnipeg; Eyjólfur *yrks. Hún er orðin framúrskar- fái að n;*tr. hars um margra ára Spor til útbreiðslumálanna, og í N. Dak., sem þjóðræknisdeildinn