Heimskringla - 12.03.1952, Page 3

WINNIPEG, 12. MARZ, 1952
HEIMSKRINGLA
3. SIÐA
hindrunar. Samt sem áður má
geta þess, að methane og amm-
oníak virðist að vera í enn rík-
ara maeli á plánetunum Saturn
usi og Neptúnusi en í gufuhvolfi
Júpiters.
Þegar vér íhugum það, sem að
ofan er skráð, virðist sem að iörð
in ein af öllum plánetum sólkerf
>s vors sé í hagkvæmasta 'stað í
sólkerfinu og hafi beztu skilyrð
in til framleiðslu og viðhalds
allskyns lífs, bæði jurta og dýra.
BRÉF FRÁ ÍSLANDI
Sauðárkróki, 14.-2-52
Kæri vinur Páll:
Gleðilegt ár! Inrtilegustu þökk
fyrir þitt yndæla bréf og þá
ekki síður bókina þína. Eg hefi
altaf verið aðdáandi ljóða þinna
frá því fyrst að eg kynntist þeim
í Heimskringlu. — Já, þökk fyr-
ir jólablöðin frá þér. Eg hefi
nijög lítið kveðið sem vit er í nú
upp á síðkastið, aðeins bull við
ta?kifæri sem ekki er á letur setj
andi.
Eg sé nú í blöðunum að þeir
hafa úthlutað mér af listamanna
launum. Já—þvílíkt!
Tlíðin hér heima hefir verið
óstöðug en ekki hörð. Það er
ennþá næg jörð og skagfirsku
hrossunum líður sæmilega. —
Heilsufarið í betra lægi, nema
mörg dauðsföll af krabbameini
og er það agalegt og færist altaf
í vöxt hér um Norðurlandið.
Dýrtíð er óskapleg hér, t.d. 48
00 kr. pr. kiló af smjöri, súpu-
Vjöt 15.35 — sykur 5.50, kaffi
38.00, egg 1.50, hangikjöt 19—
25.00. Svona mætti lengi telja og
alt er með hlutfallslegu verð-
lagi.
Snjall hagyrðingur hér kvað
um stríðið:
Hver heldur svo fast í feldinn *
að friðurinn kemst ekki á?
Það eru Vesturveldin
og vindarnir austan frá!
Já, allir þykjast vilja friðinn,
drepa daglega hundruð og þús-
undir, geyma þúsundir í fanga-
búðum, sitja ár eftir ár á friðar-
ráðstefnum, segja þjóðunum að
spara, eyða milljónum í stráðs-
hostnað—alt stendur við það
sama. Örfáir menn ráða. Svo eru
þessi ósköp ikölluð “Lýðræði”!
Jæja vinur, sleppum heimspól
itík að sinni en tölum um annað.
Eg sá hér um daginn lítinn
hlut frá Ameríku, sem eg hafði
löngun að eiga. Það var mynda-
kíkir fyrir bæði augu og fylgdu
filmur sem látnar voru inn í
hann, sem voru pappaspjöld með
10-17 götum, svo sá maður þarna
heilu borgirnar og alslags mann-
virki.eg sat í þessu hálfan dag
hugfanginn, fanst eg vera kom-
inn fil Ameríku á svipstundu.
Betri landkynningu í myndum
er ekki gott að fá.
Þetta áhald langar mig að fá
keypt ef þér væri hægt að út-
vega það, nafn á því veit eg ekki.
Eg ætla að senda þér síðasta
kvæðið mitt, sem eg kalla Heim-
þrá og máttu láta það í kringlu
ef þér lýst.
Eg bið þig fyrir kæra kveðju
til Stefáns Einarssonar ritstjóra.
Eg hitti hann í svip á Sauðár-
króki hjá séra Helga Konrað-
syni sóknarpresti okkar, en
hafði ei tækifæri að tala við
hann,'sem mig hefði þó langað
til. Eg fer nú alveg að hætta
þessu barnarugli enda áttu þess-
ar línur aðeins að vera móttöku
kvittun frá mér fyrir bækurnar
blöðin og bréfið. Og bið eg þig
að fyrirgefa dráttinn á þessum
línum.
Kvæðið síðasti Geirfuglinn
var gaman að lesa, þar er falleg-
ur bakgrunnur, og gaman væri
ef allir málararnir okkar máluðu
jafn fallegar myndir.
Fornum slóðum áttu á
Öll hin góðu kynni,
Kveðju í ljóði flyt þér frá
fósturmóður þinni
Vertu blessaður og sæll vona
sjá frá þér línu. Lifðu heill!
Þinn vinur,
Gísli Ólafsson
Hvíta vofan
AMERISK FRÁSAGA
Mendon var gagnkunnugur í húsinu, en er
þeir höfðu leitað árangursalust um allt húsið
sneru þeir aftur vonlausir og gramir í geði, upp
í herbergi Lecours.
Hann var nú nokkurn veginn rólegur, og
spurði sigrihrósandi:
“Nú já, já, funduð þið hana örenda og sund
ur tætta, og fegurð hennar að engu orðna? Ó,
bara að hún hafi fengið að reyna lítið eitt af
mínum kvölum, áður en hún skildi við. Það
hefðu verið makleg málagjöld fyrir svik hennar
við mig—mig sem ætlaði að gera hana að drottn
ingu yfir Frakklandi. Já—drottningu yfir
stærstu og mestu þjóð heimsins, ef hún hefði
bara rejmzt mér trú. En hún sveik mig, og eg
framseldi hana í dauðann”.
“En hún er ekki dáin”, svaraði faðir Eust-
ace alvarlega. “Við fundunl ekkert af Adrienne
Durand, að undantekinni þessari pjötlu úr
kjólnucn hennar, er hékk út úr kjaftinum á víg-
hundinum. Hundurinn lá dauður. Forsjónin
hlýtur að hafa sent einhvern henni til bjargar.
og hún er sjálfsagt komi.n á óhultan stað.”
Meðan Lecour hlustaði á þessi orð, settist
hann upp hægt og hægt. Hann var miklu líkari
liðnu líki, heldur en lifandi manni, og það leið
löng stund áður en han hefði krafta til þess, að
segja nokkuð. Að lokum tautaði hann svo í lág-
um hljóðum:
“Gabbaður—gabbaður að lokum! Hver gat
komið henni til hjálpar, annar en hvíta vofan?
Það hlýtur að hafa verið hún. Eg veit það, að
bölvunin er í sannleika yfir mér!”
“Við fundum ekkert”, mælti faðir Eustace
enn fremur, “ekkert, sem gæti bent okkur á af-
drif vesalings stúlkunnar, nema ef vera skyldi
þetta bréf, sem eg tók úr bréfahylkinu hennar.
Máske getur það orðið okkur til leiðbeiningar
um það, hvað af henni hefir orðið.”
Presturinn tók upp hjá sér viðvörun þá,
sem Adrienne hafði fengið kvöldið áður á svo
kynlegan hátt, og las hana hátt. Lecour bað um
að lofa sér að líta á bréfið, og er hann hafði lit-
ið á höndina: lokaði hann augunum og tautaði
í hálfum hjóðum:
“Hún er sú sama—sú sama. Hvaðan ætti
það líka annars að hafa komið.”
Faðir Eustace gat ekki fengið meira upp úr
honum. Hann lá sem meðvitundarlaus, þar til
krampaflogin komu aftur í hann. Þá mælti
presturinn við Mendon:
“Það er skylda mín, að yfirgefa ekki þenn-
an deyjandi syndara, fyr en hann er kominn í
það skap, að hann geti tekið móti hinni síðustu
þjónustu kirkjunnar. Eg kom hingað með hefnd
í huga, en guð hefir tekið að sér hefndina, og
mitt starf verður að vera það, að búa hann undir
hinn efsta dóm. Þér verðið því að fara einn, og
reyna að leita að Adrienne, eftir þessum litla
leiðarvísi, sem við höfum fundið.”
“Eg hygg, að eg hafi annan betri, heldur
en yður grunar. Stjúpa mín gaf mér hann í
morgun, áður en við fórumm af stað. Eg má ekki
eyða tímanum í það, að skýra nákvæmar frá
þessu, heldur ætla eg þegar að leggja af stað
þangað, sem eg ímynda mér að ungfrú Durand
sé.”
Presturinn leit hvatskeytislega til hans, en
féllst svo þegar á uppástungu hans og mælti:
“Farið þá í guðs nafni, og reynið að komast
fyrir, hvað af henni hefir orðið.”
25. Kapítuli
Meðan þetta gerðist, reið ungur maður, er
komið hafði frá New Orleans sama morguninn,
áleiðis eftir veginum til Bellair, og var hann
auðsæilega glaður og í góðu skapi.
Það var Victor du Vernay, einstaklega lag-
legur maður, á að gizka tuttugu og þriggja ára.
Hann hafði talað við maddömu Noiron í N. Or-
leans, og hafði hún sagt honum svo óvænt og
mikilsverð tíðindi, að hann hafði þegar lagt af
stað, til þess að færa Lecour heim sanninn um
það, að hann gæti ekki með neinu móti svift
Adrienne arfi hennar, með því að hún væri dótt
urdóttir Montreuils, og þar af leiðandi löglegur
erfingi hans. Maddama Noiron hafði einnig
ymprað á öðru leyndarmáli, og vísað honum til
Brunels læknis, er bjó í grend við Bellair, til
þess að fá vitneskju um það. Hann ætlaði því
að heimsækja lækninn, þegar hann væri búinn
að sjá Adrienn og tala við hana. Og hjarta hans
barðist af fögnuði, er hann sá húsið, sem hún
átti heima í.
Hann fór af baki fyrir framan húshliðina,
og ætlaði að fara að taka í dyrhamarinn, en þá
sá hann allt í einu mann koma ofan riðið, og
hætti hann þá við að berja og beið eftir mannin-
um.
Mendon var svo sokkinn niður í hugsanir
sínar, að það lá við sjálft að hann ræki sig á að-
komumanninn, áður en hann tæki eftir honum.
Hann rak í rogastanz er hann sá kómumanninn,
en svo hneigði hann sig kurteisislega og mælti:
“Afsakið, herra minn, en eg var allur ann-
ars hugar, og það ber svo sjaldan við, að hingað
komi ókunnu^ir, að eg varð hálf forviða þegar
eg sá yður.”
“Það er mjög afsakanlegt, herra minn. Eg
hefi áríðandi erindi við herra Lecour, og vildi
þess vegna gjarnan fá að tala við hann nú þeg-
ar.”
“Hann er of veikur til þess, að taka á móti
gestum”.
“Það þykir mér slæmt. En fyrst svo er, þá
get eg máske fengið að tala við ungfrú Dur-
and?”
Það opnuðust allt í einu augu á Mendon.
Frammi fyrir honum stóð einmitt orsökin til
þess, að Adrienne vildi ekki þýðast hann.
“Lecour liggur fyrir dauðanum, og eru það
afleiðingar af því, að óður hundur hefir bitið
hann, og — dótturdóttir hans hefir strokið í
nótt undan föðurlegri vernd hans og varð-
veizlu”. v
Victor du Vernay hrökk aftur á bak, eins
og honum hefði verið gefið utan undir. Hann
varð fyrst fölur, en síðan eldrauður í framan.
Hann kreisti saman varirnar litla stund, og
mælti því næst:
“Þessi sííðustu orð yðar eru rógburður um
unga stúlku, sem eg álít skyldu mína að vernda,
og mun eg því láta yður sæta ábyrgð fyrir þau,
þegar eg hefi tíma og tækifæri til þess. En úr
því að ungfrú Durand er hér ekki lengur, verð
eg að tala við herra Lecour, jafnvel þótt hann
sé kominn alveg í dauðann. Hvar get eg fundið
hann?”
Mendon glotti og setti á sig fyrirlitningar-
svip. Hann benti á stigann og mælti:
“Þarna er vegurinn. Farið þarna upp, og
þá munuð þér sjá, að eg hefi sagt sannleikann.
Þegar eg á tal við bláókunnugann mann, eins
og yður, mann, sem eg þekki engin deili á, þá
neita eg gersamlega að gera grein fyrir orðum
þeim, sem eg tala.”
Svo skundaði hann þóttalega fram hjá hon-
um, steig á hestbak og reið á brott.
Du Vernay var nú einn eftir, og var í vafa
um það, hvað hann ætti að gera. En þegar hann
heyrði mannamál uppi á loftinu, réð hann það
af, að fara að leiðsögu Mendons. Dyrnar á her-
bergi Lecours voru opnar, og þegar hann kom
að dyrunum sneri presturinn sér við, og mælti
kurteislega:
“Þér komið á hörmulegri stundu, herra
minn. Húsbóndinn er ekki í því ásigkomulagi,
að hann geti tekið móti gestUm, ef það er hann,
sem þér viljið finna.”
“Eg átti mjög áríðandi erindi við hann, en
það er svo að sjá, sem eg komi of seint. Dauð-
inn ætlar að girða fyrir það, að eg komi fram
kröfum þeim, sem eg hefi á hendur honum. —
Þekkið þér mig ekki, faðir Eustace? Eg er son-
ur fornvinar yðar, Alfonso du Vernays.”
Presturinn greip vingjarnlega í hönd hans,
og mælti klökkur:
“Faðir yðar var æskuvinur minn, og hann
hefir gert mér margan greiða. Sonur hans er
velkominn til Louisiana, og ef eg get orðið yð-
ur til aðstoðar á einhvern hátt, þá vil eg feginn
gera það eftir beztu vitund. Er leyfilegt að
spyrja, í hvaða tilefni þér eruð hingða kom-
inn?”
“Það er of langt mál, til þeás að skýra frá
því nú þegar. Eg get aðeins sagt yður það, að
eg hefi umboð til þess frá erfingjum Montreuils
sáluga, að gera tilkall til þessara eigna hérna.
En eg skal segja yður meira um það seinna. Er
það satt, faðir Eustace, að ungfrú Durand sé
hér ekki lengur? Einhver maður, sem eg hitti
hérna fyrir utan dyrnar, sagði mér frá því á
einkennilega rustalegan hátt. En eg á bágt með
að trúa því”.
“Adrienne er horfin á mjög kynlegan hátt;
en eg er sannfærður um, að hún er ekkert ámæl-
isverð fyrir það”, svaraði presturinn alvarlega.
“Segið mér, hvað við hefir borið”, mælti
du Vernay mjög óþolinmóður, því að hann fór
að verða hræddur um, að Adrienne væri í
hættu stödd.
Faðir Eustace skýrði honum nú með lágri
röddu frá því, er við hafði borið um nóttina, að
svo miklu leyti, sem hann gat sjálfur gert sér
grein fyrir því. Du Vernay hlustaði á hann með
athygli, og var auðséð á svip hans að hann varð
bæði hræddur og hryggur. Hann laut höfði
litla stund, meðan hann var að ná sér dálítið aft
ur, og sneri sér því næst að Lecour.
Lecour lá nú kyr og auðsæilega örmagna.
En ef hann hefði séð sér fært, myndi hann óef-
að hafa neitt sinnar síðustu orku til þess, að
drepa mann þann, er kominn var til þess að
svifta hann auðæfum þeim, sem hann sjálfur
gat ekki lengur haft nein not af.
“Eg kom hingað, herra minn, með umboð
til þess, að gera tilkall til erfingjans að Bellair
og eigna hennar. Auðæfunum getið þér ekki
haft neitt gagn af framar, og eg grátbið yður um
að segja mér, hvað þér hafið gert við Adrienne
Durand!”
“Eg hefi ekkert að segja yður”.
Professional and Business
— Directory-
Office Phone Res. Phone 924 762 726 115 Dr. L. A. SIGURDSON 528 MEDICAL ARTS BLDG. Consultations by Appointment DR. A. V. JOHNSON DENTIST • 506 Somerset Bldg. 9 Office 927 932 Res. 202 398
Dr. P. H. T. Thorlakson . WINNIPEG CLINIC St. Mary’s and Vaughan, Winnipeg Phone 926 441 ANDREWS, ANDREWS, THORVALDSON & EGGERTSON Lögfrœðingar Bank of Nova Scotia Bldg. Portage og Garry St Sími 928 291
J. J. Swanson & Co. Ltd. REALTORS Rental, Insurance and Financial Agents Simi 927 538 308 AVENUE Bldg. — Winnipeg DR. H. W. TWEED Tannlæknir 508 TORONTO GENERAL TRUSTS BUILDING Cor. Portage Ave. og Smith St. PHONE 926 952 WINNIPEG
THE WATCH SHOP CARL K. THORLAKSON Diamond and Wedding Rings Agent for Bulova Watches Marriage Licenses Issued 699 SARGENT AVE. H. J. PALMASON & Co. Chartered Accountants • 505 CONFEDERATION UFE Bldg. • TELEPHONE 927 025
WINDATT COAL CO. LIMITED Established 1898 506 PARIS BLDG. Office Pbone 927 404 Yard Phone 28 745 Rovatzos Floral Shop 253 Notre Danie Ave. Ph. 932 934 Fresh Cut Flowers Daily. Plants in Season We specialize in Wedding and Concert Bouquets and Funeral Designs Icelandic Spoken
CANADIAN FISH PRODUCERS Ltd. J. H. Page, Managing Director Wholesale Distributors oi Fresh and Frozen Fish 311 CHAMBERS ST. Office Phone 26 328 Res. Phone 73 917 A. S. BARDAL LIMITED selur llkkistur og annast um utfarir. Allur útöúnaður sá bestl. Ennfremur selur hann allskonm minnisvarða og legsteina 843 SHERBROOKE ST Phone 27 324 Winnipeg
M. Einarsson Motors Ltd. Distributors KAISER AUTOMOBILES The 1951 Kaiser Car is here Built to Better the Best on the Road IMMEDIATE DELIVERY Shewroom: 445 RIVER AVENUE Phone 44 395 & 43 527 I nion Loan & Investment COMPANY Rental, Insurcmce and Finandal Agents Sími 925 061 510 Toronto General Trusts Bidg
The BUSINESS CLINIC (Anna Larusson) 308 AFFLECK BLDG. (Opp. Eaton’sl Office 927 130 House 724 315 Bookkeeping, Income Tax, Insurance Mimeographing, Addressing, Typing GUNDRY-PYMORE Ltd. British Quality - Fish Netting 60 Victoria St., Winnipeg, Man Phone 928 211 Manager: T. R. THORVALDSON Your Patronage Will Be Appretíated
MALLON OPTICAL 405 GRAHAM AVENUE Opposite Medical Arts Bldg. TELEPHONE 927 118 Winniptg, Man, Halldór Sigurðsson & SON LTD. Contractor & Builder • 542 Waverley St. Síini 405 774
COURTESY TRANSFER & Messenger Service Flytjum kistur, töskur, húsgögn, píanós og kæliskápa Önnumst allan umbúnað á smásend- ingum, ef óskað er. Allur fltuningur ábyrgðstur Sími 526 192 1096 Pritchard Ave. Eric Erickson, eigandi FINKLEMAN OPTOMETRISTS and OPTICIANS Kensington Bldg. 275 Portage Ave. Winnipeg PHONE 922 496
tr' J \ Gimli Funeral Home Ný útfararstofnun hefir tekið til starfa á Gimli. Hún er á lst Avenue — Simi 32 Heimilissfmi 59 Allur útbúnaður hinn fullkomnasti. Otfararstjóri: ALAN COUCH \ ^ Vér verrlum aðeins með fyrsta flokks vörur. KurteLsleg og fljót afgreiðsla. TORONTO GROCERY PAUL HALLSON, eigandi 714 Ellice Ave. Winnipeg TALSÍMI 37 466

Baldvinsson’s Bakery 749 Ellice Ave., Winnipeg (milli Simcoe & Beverley) A ll.ir tegundir kaffibrauðs. Brúðhjóna- og afmæliskökur gerðar samkvæmt pöntun Sfmi 37 486 TUÖS. JACkSOM & SÖSS LIMITED BUILDERS’ SUPPUES COAL - FUEL OIL Phone 37 071 Winnipeg
■P