Heimskringla - 04.03.1953, Síða 1

Heimskringla - 04.03.1953, Síða 1
t' AT ALL LEADING GROCERS Super-Quality “BUTTER-NUT" BREAD “Tops in Quality tc Ta»te” CANADA BREAD -look for the Bright Red VV’rappei AT ALL LEADING GROCERS Super-Quality “BUTTER-NUT” BREAD “Top« iu Quality tc Taste” CANADA BREAD —look for the Bright Red Wrapper --------------------- LXVII ÁRGANGUR WINMPW, VITÐVIKUDAGINN 4. MARZ, 1953 NÚMER 23. FRÉTTAYFIRLIT OG UMSAGNIR FRÉTTIRNAR KÁRNA Við höfum stundum fundið til þess, að héðan væru ekki miklar fréttir að segja. Það er eins og ekkert komi hér fyrir, sem og af stíllist skrifaðar, eins og fyrsta íslenzka stúlkan sem fornhókmentir íslendinga. En fæðist í Winnipeg. Hana lifa — * En eins og Welsh-menn töpuðu eiginmaður hennar Halldór, tvær halda uppi njósnum um starfsfé- landi sínu, eins eru þeir nú að dætur, Mrs. Lincoln G. Johnson laga sína, læknana 9, sem hand- týna tungu sinni. En ávalt hefir og Mrs. W. Allison, báðar í Win- teknir voru í Moskvu, og benda landshluti þessi verið mikils- nipeg og einn sonur, Frank, í á þá sem leigumorðingja. metins og frá því að Edward I Toronto. Ennfremur einn bróð- Leninverðlaunin eru venju- lagði landið undir sig, og lét ur John David í Winnipeg. , , . lega veitt fyrir afrek á sviði vís- prinsinn, son sinn, Edward II, fjöHin bláUttU’ ekkert sem &eri inda og lista, og tveim af hnium taka upp nafnið Prinsinn af TT , r ’ , , . níu sakborningum voru veitt Wales, hefir það haldist við Undanfarna nokkra daea hefir . . ° ri . _ , , , A Kr.trvAJA r l verolaunin, oðrum arið 1945, en erfðaprmsa Englands konunga. hinum í febrúar 1952, báðum fyr- ---------------- ir afrek á sviði læknavísindanna. þó brugðið út af þessu. Hjá okkur hefir hver furðu fréttin rekið aðra. Á mánudag hermdi blaðið Wiú nlpeg Tribune þá frétt að í þess- ari borg hefði vitnast, að starf- tæktir væru skólar, með kenslu- bókum frá Rússlandi. Tvær slíkar stofnanir var bent á. Hafði annar skólinn 50 nem- -Alþbl. FRÁ ÍSLANDI FRA ÞJÓÐRÆKNISÞINGINU , P“‘. J0”’”1 ''“"''“•A J , a þmgi um, að Eimskipafelagið Venjan hefir verið sú, að blöð sé beðið að taka yfir strandferð-1 in birtu frétta-útdrátt úr fund-J ir og eiginlega allan útgerðar-| argerð Þjóðræknisþingsins sem;rekstur ríkisins. Framsögumað- ‘ fyrst að hægt er eftir þing. Þessa endur og fór kenslan fram í Ukr-| 'ikuna getur ekki orðið af því ranían Labor Temple í Winni-! veSna annars óhjákvæmilegs les- peg. Hin er starfrækt að 215 Selkirk Ave., af rússneskum samtökum 0g hefir 20 nemendur. Hinar rússnesku kenslubækur Snúa svo að segja mannkynssög- unni við. T. d. fann Rússi Ivan Polzonov upp gufuvélina 20 ár- um áður en James Watt, sem mannkynssagan segir hafa upp- götvað hana 1744. Myndir af Lenin og Stalin skreyta veggi skólanna. í bókunum standa ýms slagorð °g upphrópanir eins og um að hugsjónir foringjanna lengi lifi máls frá þinginu. En úr því verð ur brátt bætt. Það sem ávalt er talin mikil frétt af þinginu, ’ eru stjórnar- nefndar kosningarnar. Þær fóru að venju fram á þriðja þingdegi. Sigurvegarar í þeim voru sem hér segir: Séra Valdimar Eylands, forseti; Séra Egill Fáfnis, vara-forseti; Frú Ingibj. Jónsson, ritari; Finnb. próf. Guðmundsson, vara- ritari; Grettir Jóhannsson, féh.; Miss Margrét Pétursson, vara- féhirðir; Guðman Leví, fjárm.- ur segir ríkið stórtapa árlega. — Eimskipafélagið sé færast um að s^stir’ Mrs’ láta rekstur þennan bera sig. Tbe W. A.. of the First Luth- eran Church will hold a sale of Home Cooking (Icelandic Food a Specialty) Friday evening, March 13th, from 7 to 10 p.m. in the Lower Auditorium of the Church. Coffee will be sold. Einar Sæmundsson, skógrækt- arfræðingur í Reykjavtík, lézt lö. febrúar s.l. Hann átti meðal I skyldmenna verði hún hér rakin. Á það má sínu, hafa norræn fræði og ís- samt minna, að hann er stofnað- lenzk verið kennd þar í full 60 ur sejc árum áður en N. Dak varð ár. Hvorttveggja eru þættir í “ríki í ríkinu”, og ber það sann-jþeim böndum, sem tengja háskól arlega fagurt vitni þekkingarþrá j ann oss fslendingum og heima- og framsóknaranda brautryðj- andanna, sem þar voru að verki. Og mættu þeir ágætu og fram- sýnu frumherjar líta upp úr gröf sinni, gæfi þeim á að líta, því að haustið 1884, er ríkishá- skólinn hóf kennslu (árið eftir að hann var stofnsettur) voru kennararnir fjórir og nemendur þjóðinni. En eg hefi sérstaklega á þess- um merku tímamótum í sögu ríkisháskólans í Norður Dakota viljað draga athygli að hlut ís- lenzkra stúdenta þar og að því, hversu vel þeir hafa reynst á þeim vettvangi *og síðar í lífs- starfinu; ekki til þess, að vér 79 talsins, en nú er tala kennara miklumst af því, heldur til á- kornrækt á íslandi síðustu árin. FJÆR O C N T? Og Sovét herinn, sem fyrir rétti ritari; Ólafur Hallsson, vara- fjárm.ritari; Ragnar Stefánsson, skjalavörður. Samkomur þingsins annað og þriðja kvöldið voru vel sóttar, þó betur sú er Icelandic Canad- ian Club hélt, er sýnir hvert frumherja berjist. ★ Litlu áður, eða s.l. laugardag, kunngerði kommúnista foringi, Fat Walsh að nafni, í Quebec, að skipun hefði komið til allra Jón M. Borgf jörð, bóndi í Ár- borg, dó s.l. föstudag á Rauða- krossspítalanum í Árborg, 86 ára að aldri. Hann kom vestur hér vestra eina Sigríði Arnason, ekkju séra Guðmundar Árnason- _ ar. Fékk hún bréfið með frétt- Um 76 bændur hafa fengist við inni að hei™n frá heitins, en .hann var her a ferð í Winnipeg fyrir einu ári. Hann ber nafn föður síns og hefir sömu stöðu og faðir hans hafði. Hingað kom hann norðan frá Al- aska, var þar að kaupa fræ fyrir skógræktarfélagið. The W. A. of the First Luth- RÍKISHÁSKÓLINN f NORÐ- UR DAK. og ÍSLENDINGAR kommúnista samtaka hér, um að stefnir. Þar skemti séra Harald- vera reiðubúnir að fremja alt ur S. Sigmar með ræðu og margt það eyðileggingar-starf, sem hægt væri, er til stríðs kæmi. Pat Walsh er formaður skóg- arhöggssamtaka (Independent Canadian Woodworkers Union). Hann hefir nú yfirgefið alla kommúnista starfsemi, en hann var forkólfur margvíslegs for- af okkar listafólki með söng og hljóðfæraspili. En það sem mjög sérstakt þótti, var að þarna sungu tvísöng Mr. og Mrs. Max Kaplick, fyrrum operusöngvar- ar frá Þýzkalandi; var mjög dáðst að söng þeirra. Síðasta kvöldið var og voldug um haf 1888, frá Litlu brekku í| Church, meets on Tuesday, Borgarhreppi, og flutti ári síðar ^arch lOth, at 2.30 p.m. in the til Nýja-íslands og var einn af ckurcil parlors fyrstu brautryðjendum Árdals1 byggðar. Hann lifa kona hans, Guðrún Eggertsdóttir, Jónasar, lögsagnara á Leirá, er hann gift- ist 1889, og þessi börn þeirra: — Eggert í Geraldton, Ontario; Edward í Winnipeg; Árni í Ár- borg; Valdimar og Magnús heima, og fjórar dætur: Mrs. T. T. Jónasson, Riverton; Mrs. O. Kristjánsson í Geralton, Ont.; Mrs. George P. Olson í Spokane, og Mrs. S. O. Jónasson, Winni- Eítir dr. Richard Beck • Ávarp flutt á Þjóðræknisþingi þ. 23. febrúar 1953 170 og stúdentar 2300 talsins. Að sama skapi hefir háskólinn fært út kvíarnar um húsakynni og margbreytni námsgreina, enda nýtur hann mikils álits Bandarikjanna og utan. Saga íslendinga á ríkisháskól- anum í Norður Dakota er jafn- gömul starfssögu háskólans, því að í fyrsta námsfólkshópnum, sem innritaðist haustið 1884, voru tvær íslenzkar stúlkur úr íslenzku byggðinni í Pembina- héraði, en af þeim slóðum hafa flestir íslenzkir stúdentar há- skólans eðlilega komið, vegna fjölmennis íslendinga norður þar. Dr. Vilhjálmur Stefánsson, víðfrægasti íslendingurinn, sem stundað hefir nám á ríkisháskól- anum, og vafalaust jafnframt víðkunnasti maður, sem þar hef- ir verið við nám, fór þess á leit við mig fyrir allmörgum árum, að eg grennslaðist eftir því, hve margir íslendingar hefðu stund- að þar nám, og hvernig þeir hefðu í heild sinni staðið sig. Eg fékk góðvin minn og starfsbróð- ir á háskólanum, prófessor Th. Að sjálfsögðu tel eg mér miklai heitinn Thorleifson, í lið með sæmd að því, að verða við til-|niér, og athuguðum við í samein- mælum dr. Johns C. West, for-jingu all gaumgæfilega stúdenta- seta háskóla míns (University of skrár og aðrar skýrslur háskól- minningar og hvatningar til dáða. Dæmi þeirra landa vorra á ríkisháskólanum, sem þar hafa fagurlega haldið uppi merki ínnan voru og síðar með sæmd á mörg- um starfssviðum, getur minnt oss á skylduna við fósturlandið annars vegar og skuldina við ættlandið hins vegar. En oss er, vegna afstöðu vorrar “skipað mikið verk”, eins og Stephan G. Stephansson orðaði það rétti- lega og skilgreindi síðan á þessa leið: “við fósturlandsins frægðar- starf, með föðurlandsins sæmd í arf, af höndum inna æviþraut með alþjóð fyrir keppinaut.” Eg er metnaðargjarn fyrir hönd vor íslendinga í landi hér, og vil sjá þá bera drengilega sig- ur af hólmi í alþjóðakapphlaup- inu hér í álfu á sviði manndóms og mennta, og því vil eg, á hinn bóginn, ekki vita þá gerast lítil- þæga menningarlega og skipa meðalmennskunni til hásætis. í þeim anda eru þessi kveðjuorð flutt. Blessun fylgi starfi þessa þings og félags vors; það á enn hlutverk að vinna vor á meðal. peg. Ennfremur tvær systur, North Dakota) og heiðursfélaga ustu starfs fyrir þá. Þykist hann> samkoma og helguð minninguj nú ætla að vara verkamannasam- töIí víðsvegar um land við skip- Ur>inni frá Kremlin. * Næsta furðufréttin má heita SÚ, er frá Toronto berst um það, að læknir hafi þar verið hand- tekinn og sakaður um að vera riðinn við sölu ungbarna frá þessu landi til N. York. Lækknirinn heitir dr. Joseph Chaikoff. Á hann hefir ekkert enn verið sannað. En það bar svo við að á flugstöðinni' í Toronto voru hjón handtekin frá New York, er voru með ungabarn með Seri er graunsamlegt þótti að væri þeirra barn, eins og þau héldu fyrst fram, en síðar að þau hefðu tekið það í fóstur af 16 ára stúlku. En læknirinn hafði fals fæðingardag barnsins í ógáti að hann segir. En um þessi New Y0rk-hjón, Mr. og Mrs. Jack Shinder heita þau, hefir nú upp komist að þau séu agentar al- þjóðahrings, er böm kaupi og selji hvar sem markaður er fyrir þau. N. York hjónin keyptu barn af stúlkunni fyrir $400.00. —- ^váðu þau oft seld “hringunum fyrir $2,000 dali. Er talið að tals- Vert kveði að sölu barna héðan á þennan hátt. HúN FÉKK LENINVERÐ- Launin FYRIR AÐ HjóSNA um félaga SíNA Leninorðan, sem er æðsta heið Ursrnerki Sovétríkjanna, hefur Gests Pálssonar, fyrrum rit- stjóra Hkr. Flutti Dr. Richard Beck honum frumsamið kvæði en Ragnar Stefánsson las upp úr tveim sögum Gests, af sinni alkunnu snild. En erindi flutti Finnbogi prófessor Guðmunds- son um Gest, sem var hið sköru- legasta flutt og vakti oft hlátur áheyrenda, einkum þar sem Gest Mrs. S. Landy, Gimli og Mrs. George Harpell Winnipeg. Og einn bróðir Guðmundur, bóndi í Arborg. Jarðarförin fer fram frá lút- ersku kirkjunni í Árborg í dag. Séra Ólafsson jarðsyngur. Þjóðræknisfélagsins, um að flytja fulltrúum og gestum, og félagsfólki öllu, kærar kveðjur og velfarnaðaróskir. Og mér er það hlutverk enn kærkomnara, vegna þess, eins og West forseti tekur fram í bréfi sínu, að ríkisháskólinn í Norður Samkomuhöll þessa bæjar, —. Dakota heldur einmitt í dag há- Civic Auditorium, hefir tapað á tíðlegt sjötíu ára afmæli sitt. rekstri sínum frá því að það var1 Jafnfratm er eg sérstaklega fyrst tekið til notkunnar 1932, mjög nærri $480,000. * * • Mrs. Fredericka Thorólfsson, minnugur þess, að á þeim há- skóla hafa stundað nám fleiri stúdentar af íslenzkum stofni en á nokkrum öðrum háskóla ur og Einar Hjörleifsson áttuíkona Halldórs Thorólfssonar íj Bandaríkjanna. Er hann af þeirri ig í ljós, að íslenzku stúdentarn- vopnaleik saman. Þarna var ekki WinniPeg- lézt sJ- fös*udag.-ástæðu tengdur íslendingum ir höfðu yfirleitt getið sér hið opnaleik nema um brot úr afarlöngu er- indi að ræða og skal því ekki fjölyrða um það hér. Heiðursfélagi var enginn kos- inn. Frá þingritara birtist von- andi brátt ágrip af starfinu á þessu nýafstaðna, skemtilega og vel sótta þingi. HIÐ FORNA MÁL í WALES AÐ TÝNAST Hún var 73 ára. Hún var jörðuð frá fyrstu lútersku kirkju, af séra Valdimar J. Eylands s.l. mánudag. Hin látna er talin vera MINNING OG EGGJAN í Wales eru tvö mál töluð, eins og lög gera ráð fyrir, og hið forna mál Welshmanna sem er af keltnesku komið, þó breytt aevi fram á hinzta kvöld; kunni að vera frá því sem er á báru yl í bæi kalda, Flutt í Wpg., 25. feb. ’53 á sam- komu Þjóðræknisfélagsins í til efni af afmæli Gests skálds Pálssonar Heill sé þeim, er hófu merkið hátt og djarft á nýrri öld, áttu í hjarta eldinn bjarta írlandi eða Skotlandi, eins og Norðurandamálin hafa breyzt En svo er nú komið, að mikið er óttast, að hin forna tunga hverfi. Af börnum landsins er sagt að nú tali hana aðeins 2y2%, en fyrj skuldir gjaldast þetta kvöld, hljóma yfir hafdjúp ára birtu eftir langa nótt, kveiktu sólþrá sálum ungum, sumartrú og vængjaþrótt. Vorsins syni, skáldi skyggnu, ir 50 árum hvert barn. Skólamenningin brezka út-,honum lof og þakkargjöld. rýmir málinu, þarna á ættaróð- Vökumaður vonadjarfur uli Breta sjálfu, og er þá ekki^vji^jj g]Æga Ættarþjóð von að vel fari fyrir oss Vestur-; sannleiksást, en svefni hrinda, íslendingum, því líklega er um sva]] j barmi kærleiksglóð. 3 miljónir að ræða, er Welsh-I venð veitt hjúkrunarkonunni j málið mæla. Á því máli eru bók-iVUdi kröppu kjörin bæta imosjuka, fyrir það afrek aðj mentir skráðar, er hugrænar eru kotungslýð, og öðrum þeim, vestan hafs traustum böndum, og þá um leið landi voru og þjóð. Merkileg um margt er saga ríkisháskólans í N. Dak, þó eigi er í skugga sátu sviptir sínum manndómsrétt í heim. Vildi öllum hrjáðum hlýja hjörtum, sem í éljum kól; vildi hefja huga þjóðar hærra móti dagsins sól. V Sein er leið á Sigurtinda, sóknardjarfra bíður þraut. . Grýttur reyndist gæfuvegur Gesti, ævin þyrnibraut. Tíðum lífs á hörðu hjarni hríðarbarið skáldið stóð; blóði drifinn ferill fórna frumherjanna markar slóð. Skýrist nú í skuggsjá aldar skáldsins mynd og vökustarf; sinni þjóð að sonarlaunum sifri dýrri gaf hann arf. Yfir legstað ljóssins þjóna leiftrar, skráð á tímans spjöld:— Eigðu’ í hjarta eldinn bjarta ævi fram á hinzta kvöld. Richard Beck ans þar að lútandi. Komumst við að þeirri niðurstöðu, að fram að þeim tima hefðu 200—300 stúd- entar af íslenzkum uppruna ver- ið þar við nám. Síðan er liðinn heill tugur ára, og mun því ó- hætt mega fullyrða, þegar með eru teknir í reikninginn þeir stúdentar, sem síðan hafa bætst í hópinn, að alls hafi kringum 300- stúdentar af íslenzkum stofni stundað nám á ríkisháskól anum í Norður Dakota, og mik- ill hluti þess hópa verið braut- skráður þaðan. Rannsókn okkar Thomasar prófessors leiddi einn bezta orð, og gildir hið sama um þá, sem verið hafa þar við nám síðasta áratuginn. Staðfestir West forseti þann vitnisburð með ummælunum í bréfi sínu, og bendir jafnframt á það, sem honum má vera manna kunnugast, að í hópi þeirra ís- lendinga, sem stundað hafa nám á ríkisháskólanum, eru ýmsir þeir, sem mestum ljóma hafa varpað á háskólann og þá jafn- framt á þjóðstofn sinn. Það yrði lengra mál en þessu kveðjuávarpi er ætlað að vera, ef farið væri að telja upp þá landa vora, sem með þeim hætti hafa borið mann- dómsmerki vort fram til nýrra sigra sjálfum þeim og oss til sæmdarauka, enda eiga við um marga þeirra orð Þorsteins Earl- ingssonar: “Það þýðir ekki að þylja nöfnin tóm, og þjóðin mun þau annars staðar finna.” Nokkrir íslendingar hafa einn ig verið prófessorar eða fyrir- lesarar á ríkisháskólanum, og eins og dr. West víkur að í bréfi FRÉTTIR FRá RÍKISÚT- VARPI ÍSLANDS 1. FEBRÚAR Biskupinn yfir íslandi, herra Sigurgeir Sigurðsson, birti ný- lega áramótahugleiðingu og seg- ir þar, að sennilega hafi skilning ur þjóðarinnar á starfi kirkjunn- ar aldrei verið meiri en nú. — Kirkjan sé févana, eignir hennar hafi smám saman verið lagðar til hins opinbera með lögum, en hún hafi mikla þörf fyrir starfs- fé og ekki sé það að vilja al- mennings að fjárveitingar til hennar séu skornar við nögl. Margs sé þörf, og fyrir Alþingi það, er nú situr, muni verða lagt frumvarp um kirkjubyggingar. Það þurfi að byggja kirkjur í Reykjavík, endurreisa Skálholts kirkju og Skálholtsstað, og enn fremur þurfi að byggja upp 28 prestasetur a landinu og sum prestaköll sé alls ekki hægt að veita, fyrr en þar komi einhver húsakynni fyrir prestinn. Hvet- ur biskup söfnuði og presta til starfa og segir að lokum: “Þjóð- in vill sterka, sameinaða og starfandi kirkju, þar sem af víð- sýni og skilningi, bjartsýni og bróðurhug er starfað í anda Krists.” í grein sinni getur bisk- up þess, að Strandakirkju hafi borizt samtals 160.000 krónur á árinu í gjöfum og áheitum. • Stjórn Eimskipafélags íslands hefur auglýst, að hún muni á næsta aðalfundi félagsins, sem haldinn verður 6. júní í sumar, leggja fram tillögu um það, að öll hlutabréf í félaginu verði inn kölluð og í stað núgildandi hluta bréfa fái hluthafar ný hlutabréf, sem verði að fjárhæð tífalt nú- verandi nafnverð bréfanna.

x

Heimskringla

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.