Heimskringla - 09.06.1954, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA
3. SIÐA

WINNIPEG, 9. JÚNÍ 1954
verði, þarf hann að njóta sam-
hugs þeirra, sem verka hans
eiga að njóta.
Eg vona því, að eg mæli fyrir
mun alþjóðar, er eg nú árna for-
seta íslands, herra Ásgeiri Ás-
geirssyni og hans ágætu frú
allra heilla og bið þau lengi lifa.
VINARBRÉF TIL MR. OG
MRS. S. EINARSSON
Góðu hjón!
Eg byrja á því að óska ykkur
öllum góðs og gleðilegs sumars!
Svo þakka eg ykkur kærlega
fyrir siðast á Akureyri. Það var
reglulega ánægjulegt að vera
með ykkur þennan dag. Já, æfin
lega er það ánægjulegt að vera
með íslendingum vestanað. Og
að sækja ykkur heim um árið var
ein sú mesta ánægja sem eg hef
notið. Jeg hef lengi ætlað að
skrifa ykkur hjónum, en það
hefur dregist of lengi. Eg ætl-
aði að þakka ykkur kærlega vin-
samleg ummæli í ykkar heiðraða
blaði vegna áttræðisafmælis
míns í haust. Beztu þakkir fyrir
það.
Það var ekki einungis að mér
þætti lofið gott, en með því að
vestanblöðin mintust á þetta
fengu vinir mínir vestra að vita
að eg var enn á lífi og hress í
anda. Þetta þótti mér vænt um.
Hef þegar fengið fréttir að vest-
an frá vinum fyrir bragðið.
Það gleður mig sannarlega að
alt gengur vel hjá ykkur í þjóð-
ræknisáttina. Þið eruð hetjur,
sem berjist svo góðri baráttu,
elskulegu landar!
Við fögnuðum innilega hve
vel heimsóknin tókst í fyrra,
glöddumst innilega með glöðum.
Eg er nú að senda “Hlín” út,
þessi 6000 vísvegar áður en veg-
ir lokast sem stundum ber við.
Eg samgleðst ykkur innilega
að þið hafið Finnboga vin minn
hjá ykkur. Gaman verður að
heyra hvernig þið hagið næstu
ferð, hlýtur að verða gagnkvæm
þannig að 'hópur komi að heiman
vestur, býst við að nógir verði
til þess að slást í förina.
Eg les æfinlega með mestu
ánægju blöðin ykkar. Þakka ykk
ur kærlega fyrir þau.
Mig langar til að biðja ykkur
fyrir kærar kveðjur til kunn-
ingja, sem spyrja eftir mér, og
kær kveðja til prestshjónanna
ykkar (Péturssons).
Eg óska svo öllum mínum
góðu löndum árs og friðar. Guðs
blessunar! Verið kært kvödd,
góðu hjón, af ykkar vinkonu
Halldóra Bjarnadóttir
Á fjórum strætum í Winni-
peg kvað bráðum eiga að taka
upp eins-vegs-akstur. Strætin
sem suður verður ferðast eftir
eru Princess og Donald, en
norður Smith og King stræti,
leiðina miUi Broadway og sunn-
an, og Hlggins Ave. að norðan.
j
, . . the letters etart. Then from all
over the free world come such com-
ments as these from readers of THE
CHRISTIAN SCIENCE MONITOR,
an internationa) daily newspaper:
“The Monitor is must read•
ing for straight-lhinking
people. . . .”
"/ retumed to school after a
lapse of 18 years. 1 uiill get
my degree from the college,
but my education comes
from the Monitor. . . .
"The Monilor gives me ideas
for my uiork. ...” ,
"1 truly enjoy its com-
pany. . . .”
You, too, will find the Monitor
informative, with eomplete world
news. You will discover a construc-
tive viewpoint in every news story.
Use the coupon below.
The Christian Science Monitor
One, Norway Street
Boston 15, Mass., U. S. A.
Please send me The Christian
Science Monitor for one year. 1
enclose $15 Q (3 mos. $3.75) Q
(name)
(address)
(city) (zone) (state)
PB-12
Thelma
(RAGNAR STEFANSSON ÞÝDDI)
—
“Þú misskilur mig algerlega”, sagði hann
blíðlega; “eg ætla ekki að stela neinu frá þér,
og eg sækist ekki eftir lífi þínu. Sjáðu nú til”,
og hann rétti fram höndina, “eg mundi ekki
vilja fyrir nokkurn mun, skerða eitt hár á höfði
þínu. Eg vissi ekki að þú áttir þennan helli.
Fyrirgefðu mér að eg rakst hér inn; eg er nú
á leið til félaga minna — far vel!” Hálfbrjálaði
vesalingurinn snerti útréttu höndina feimnis-
lega.
“Far vel, far vel!” tautaði hann, “Það er
það, sem þeir allir segja—jafnvel hinir dánu—
far vel! — en þeir fara aldrei—aldrei, aldrei!
Þú getur ekki verið öðruvísi en hinir. Og þú
hefir ekki í huga að gera mér neitt mein”?
“Nei, það geturðu reitt þig á”, sagði Phil-
ip hálf hlæjandi, “mér mundi þykja mjkið fyrir
því, að særa þig á nokkurn hátt”.
“Er það nú alveg víst”? hélt hann áfram
með þráakenndum ákafa. “Mér finnst eg geta
lesið í augum þínum að þú segir satt, en það
er ýmislegt annað, sem betur er trúandi—hlut-
ir í loftinu, grasinu og öldunum, og þetta allt
talar undarlega um þig. Eg þekkti þig fyrir
mörgum öldum—löngu áður en eg sá þig fallinn
á orustuvellinum, þar sem hin dökkhærða Val-
kyrja fór með þig til Valhallar. Já, eg þekkti
þig, löngu áður, og þú þekktir mig líka, því eg
var konungur þinn, og þú varst þræll minn,
villimannslegur og mótþróafullur—ekki hinn
drambsami, ríki englendingur sem þú ert í dag”.
Errington varð undrandi. Hvernig gat þessi
Sigurd, eins og 'hann kallaði sig, vitað um auð-
æfi hans og þjóðerni? Dvergurinn tók eftir
undrun hans með kænlegu brosi.
“Sigurd er vitur—Sigurd er hraustur og
hugrakkur. Hver getur leikið á hann? Hann
þekkir þig vel; hann mun alltaf þekkja þig.
Fornu goðin kenna honum alla hans vizku—
goð sjávarins, og goð stormsins—sofandi goð-
in, sofandi goðin, sem búa í hjörtum blómanna
—litlu apdarnir, sem búa í skeljunum, og syngja
dag og nótt.” Hann þagnaði, og leit út eins og
væri að hlusta á eitthvað í fjarlægð. Hann færði
sig nær. “Komdu”, sagði hann alvarlega, —
“komdu, þú verður að hlusta á hlóðfæraslátt-
inn minn; ef til vill getur þú sagt mér hvað
hann meinar.” ^
Hann greip blysið, og hélt því á loft aftur,
og benti Errington að fylgja sér; hann fór á
undan að litlum afhelli, er holaður var djúpt
inn í hamravegginn. Þar var ekkert skelja-
skraut. Litlir grænir burkna-skúfar uxu þétt
út úr klettaskorunum, og ofurlítið vatn sitraði
stöðugt úr klettinum, nægilegt til þess að halda
þessum gróðri sígrænum. Dvergurinn losaði
stein úr opinu, og heyrðist þá lágt og einkenni-
lega draugalega hljóð er bergmálaði í boga-
göngum hellisins.
“Heyrirðu til hennar”, tautaði Sigurd. —
“Hún er alltaf að barma sér; það er sorglegt að
hún skuli ekki geta sofið. Hún er andi. Eg hefi
oft spurt hana hvað gangi að henni, en hún vill
ekki segja mér það—hún grætur aðeins.”
Philip Errington horfði á hann með með-
aumkvun. Hljóðið, er hafði svo mikil áhrif á
sjúka ímyndun hans, var ekki annað en vindur-
inn er blés gegnum hellinn, þegar steininum var
lypt frá mjóa opinu, en það*var gagnslaust að
reyna að útskýra það, “Segðu mér”, spurði
Philip mjög þýðlega, “átt þú hér heima?”
Dvergurinn virti hann fyrir sér nærri því
með fyrirlitningu. “Hér heima!” endurtók hann.
“Eg á allstaðar heima—á fjöllunum—í skógun-
um, á svörtu klettunum, og hinum hrjóstrugu
ströndum. Sál mín býr milli sólarinnar og sjá-
varins; hjarta mitt er hjá Thelmu!”
Thelma! Hér var ef til vill lykillinn að
leyndarmálinu. “Hver er Thelma?” spurði Err-
ington, dálítið snögglega.
Sigurd hló æðis- og meinfyndnislega.
Heldurðu virkilega að eg fari að segja þér
það?” hrópaði hann hátt. “Þér, sem ert af þess-
um sterka, grimma þjóðflokki sem verður að
sigra og undiroka allt sem hann sér, sem girn-
ist allt sem er fagurt undir sólinni, og reynir
að kaupa það, jafnvel þótt það kosti blóð og
tár. Kemur þér til hugar að eg fari að fræða
þig um mína dýrustu fjársjóði? Nei! og aftur
nei; auk þess”, og hann lækkaði róminn, “hvað
getur þú gert við Thelmu? Hún er dáin.” —Og
hann fylltist æði, og veifaði blysinu hátt yfir
höfði sér, svo að neistarnir flugu í allar áttir,
og hrópaði hamstola:
“Burt, burt héðan, og láttu mig í friði. Tím
inn er ekki kominn, þvi ert þú að leitast við að
flýta fyrir dauða mínum? Eg dey, þegar
T’helma skipar það—ekki fyr.” Hann flýtti sér
út hin löngu bogagöng, og hvarf inn í innsta
herbergið. Þar brast hann í grát, er endurómaði
um hellinn, en endaði að1 lokum í dauðaþögn.
Errington hélt áfram út, undrandi og hálf ringl-
aður. Hverskonar undrastað hafði hann óvart
fundið, og hvaða undraverur í sambandi við
hann. Fyrst(þessi yndislega stúlka; þá leyndar-
dómsfull líkkista, falin í þessu undraverða
skeljahofi; og svo þessi vanskapaði vitfirring-
ur, með föla andlitið og fallegu augun, sem tal-
aði á köflum eins og skáld og spámaður, þótt
það hefði verið sundurslitið og ruglingslegt.
Og hvaða töfrar voru bundir við þetta nafn
Thelma? Því meira sem hann hugsaði um þetta
næturæfintýri, því ruglaðri varð hann.
iHann hafði alltaf trúað því, að æfintýra-
sögur væru meira eða minna tilbúningur, og ef
hann hefði lesið í einhverri bók um venjulegan
nítjándu aldar skemmtiskipseiganda, sem kom-
ist hefði í samræður við vitfirring í sjóhelli,
hefði hann hleg-ið að því, og talið það óhugsan-
legt. En nú hafði þetta komið fyrir hann sjálf-
an, og hann var ákveðinn í því að gera tilraunir
til að leitast við að finna samhengið í viðburð- j
um þessarar nætur. Hann varð þó feginn að
komast út úr hellinum.
Hann lét lampann aftur á klettasilluna þar
sem hann hafði fundið hann, og komst aftur út
undir bert.loft, þar sem morgunbirtan ljómaði
nú í stað miðnættisdýrðarinnar.
í loftinu ómaði margraddaður fuglasöngur,
°g úr grasinu barst yndislegur ilmur.
Hann sá skemmtiskipið liggja við akkeri á
sínum vanalega stað í firðinum. Það hafði kom-
ið aftur meðan hann var í rannsóknarleiðangr-
inum. Hann tók saan málningaáhöldin, vafði I
saman loðfeldinn, og blés í hljóðpípu þrisvar
sinnum; honum var svarað frá skipinu, og tveir
skipsmenn settu út bát, og bar fljótt yfir í átt-
ina til hans. Bráðlega lentu þeir, og honum var
*óið fram í skipið, þar sem enginn af vinum
hans og félögum sást á ferli.
“Hvernig gekk ferðalagið til Jedke-jökuls-
ins—lögðu þeir upp á hann?” spurði hann ann-
an. skipsmanninn. Bros færðist yfir útitekna
andlitið.
“Biddu fyrir þér herra minn, nei, síður en
svo. Lorimer horfði bara upp á tindinn, og sett-
ist síðan niður í skugganum; hinir herrarnir
léku sér að því að kasta smásteinum. Þeir virt-
ust hafa ágæta matarlyst, og átu ósköpin öll,
eftir það fóru þeir aftur um borð og gengu all-
ir undireins til náða.” Errington hló, hann hafði
alltaf grunað að þessi skyndilegi áhugi vinar
síns mundi ekki endast lengi. Hugsanir hans
snérust samt sem áður um annað, og hann spurði
næst:
“Hver er hafnsögumaðurinn okkar?”
“Valdemar Svensen, herra minn? Hann fór
ofan í klefann sinn undireins og við lögðumst
við akkeri, til að fá sér dúr, sagði hann.”
“Gott og vel. Ef hann kemur upp á þilfær
á undan mér, þá segið þið honum aðeins að fara
ekki í land áður en eg hefi séð hann. Mig lang-
ar til að tala við hann eftir morgunverð.”
“Já, það skal gert, herra minn”.
Philip fór því næst niður til sinna einka
herbergja. Hann dró blæjuna fyrir skipsglugg-
ann, til þess að útibyrgja sólarljósið- Klukk-
an var nærri þrjú eftir miðnætti, og hann af-
klæddist í snatri, og fleygði sér upp í rúmið—
og fann til dálítillar þreytu. Meðan hann var
að sofna, virtist honum hann heyra vatnslekann
á bak við hellirinn, og hið aumkvunarlega óp
þessa óskiljanlega dvergs;—þessi hljóð runnu
saman við öldugjálfrið við skipshliðna, og
nafnið “Thelma” lét í leyrum hans eins og við-
feldinn, hvíslandi ómur, þangað til hann féll í
svefn.
3. KAFLI
“Þetta er blátt áfram heimska og fjar-
stæða”, tautaði Lorimer, dálítið ergilegur í
rómnum, sjö klukkutímum seinna, þar sem hann
sat á rúmstokknum, og virti Errington fyrir sér
sem alklæddur og í bezta skapi hafði vaðið inn
á hann og strítt honum með því hvað latur hann
væri, að vera ennþá á nærfötunum. “Eg skal
segja þér það kunningi, að það eru til hlutir,
sem jafnvel náin vinátta getur ekki afsakað.
Hé er eg á nærfötunum og öðrum sokknum, og
þú dirfist að halda því fram að þú hafir komist
í einhvert æfintýri. Þó að þú hefðir komist upp
í sjálfa sólina, ættir þú að gefa manni tima til
að klæða sig, áður þú byrjar að segja frá því.”
“Vertu ekki svona argur drengur minn”,
sagði Errington hlæjandi. “Farðu í hinn sokk-
inn, og hlustaðu. Eg vil ekki segja hinum félög-
unum frá því ennþá, þeir kynnu að fara að
spyrja um hana —”
“Ójá, svo það er einhver “hún” við þetta
riðin?” sagði Lorimer, og opnaði augun til fulls.
“Jæja, Phil! Eg hélt að þú værir búinn að fá
nóg af kvenfólki.”
“Þetta er ekki kona!” svaraði Philip með
óvenjulegum ákafa, “að minnsta kosti ekki sú
tegund kvenna sem eg hefi kynnst. Þetta er
skógargyðja, vatnadís, eða engill! Eg veit sann
arlega ekki hvað hún er!” Lorimer virti hann
fyrir sér með kaldhæðnissvip. “Hættu nú í öll-
um bænum, mér er alveg nóg boðið. Svona skáld
lega lýsingu, sem nálgast vitfirring, get eg
ekki þolað—skógargyðja, vatnadís eða engill!
Herra trúr, hvað kemur næst? Þú ert auðsjáan-
iega eitthvað meira en lítið ruglaður. Ef eg
man rétt, þá varstu með flösku af þessu gamla,
græna “Chartreuse”-víni með þér— jæja, það
er ástæðan! Það er ágætt vín, en dálítið sterkt
! Professional and Business Directory -

Office Phoae Res. Phone 924 762 726 115 Dr. L. A. SIGURDSON 528 MEDICAJL ARTS BLDG. Consultations by Appointonent »Thorvaldson Eggertson Bastin & Stringer Lögfrœðingar Bank oí Nova Scotia Bldg. Portage og Garry St Sfmi 928 291
Dr. P. H. T. Thorlakson WINMPEG CLINIC St. Mary’s and Vaughan, Winnipeg Phone 926 441 H. J. PALMASON CHARTERED ACCOUNTANT 505 Confederation Life Bldg. Winnipeg, Man. Phone 92-7025 Home 6-8182

J. J. Swanson & Co. Ltd. REALTORS Rental, Insurance and Fincmcial Agents Simi 927 538 308 AVENUE Bldg. — Winnipeg Rovatzos Floral Shop 253 Notre Dame Ave. Ph. 932 934 Fresh Cut Flowers Daily. Plants in Season We speclalize in Wedding and Concert Bouquets and Funeral Designs Icelandic Spoken
L. J. HALLGRIMSSON B.A. LL.B. BARRISTER & SOLISITOR 734 Somerset Bldg.—Wpg. Bus. Ph. 93-7565 Res. Ph. 72-4G3f; \ A. S. BARDAL LIMITED selur líkkistur og annast um utfarir. Allur úttDúnaður sá bestl. Ennfremur selur hann allgkongr minnisvarða og legsteina 843 SHERBROOKE ST. Phone 74-7474 Winnipeg
CANADIAN FISH PRODUCERS Ltd. J. H. Page, Managing Director Wholesale Distributors oi Fresh and Frozen Fish 311 CHAMBERS ST. Office Ph. 74-7451 Res. Ph. 72-3917 Union Loan & Investment COMPANY Rental, Insurance and Finandal Agents • Sími 92-5061 508 Toronto General Trusts Bldg.
M. Einarsson Motors Ltd. Buying and Selling New and Good Used Cars Distributors for FRAZER ROTOTILLER and Parts Service 99 Osbome St. Phone 4-4395 Halldór Sigurðsson & SON LTD. Contractor & Builder • 526 Arlington St. Sími 12-1212
The BUSLNESS CLINIC (Anna Lamsson) 306 AFFLECK BLDG. (Opp. Eaton’s) Office 927 130 House 724 315 Bookkeeping, Income Tax, Insurance Mimeographing, Addressing, Typing FINKLEMAN OPTOMETRISTS and OPTICIANS Kensington Bldg. 275 Portage Ave. Winnipeg PHONE 922 496

MALLON OPTICAL 405 GRAHAM AVENUE Opposite Medical Arts Bldg. TELEPHONE 927 118 Winnipeg, Man. Vér verzlum aðeins með fyrsta flokks vörar. Kurteisleg og fljót afgreiðsla. TORONTO GROCERY PAUL HALLSON, eigandi 714 Elhce Ave. Winnipeg TALSÍMI 3-3809
COURTESY TRANSFER & Messenger Service Flytjum kistur, töskur, húsgögn, píanós og kæliskápa önnumst allan umbúnað á smásend- ingum, ef óskað er. Allur fltuningur ábyrgðstur Sími 526 192 1096 Pritchard Ave. Eric Erickson, eigandi Off. Ph. 74-5257 700 Notre Dame Ave. Opp. New Maternity Hospital NELL’S FLOWER SHOP Wedding Bouquets, Cut Flowen Funeral Designs, Corsages Bedding Plants Mrs. Albert J. Johnson Res. Phone 74-6753

BALDWINSON’S BAKERY 749 Ellice Ave., Winnipeg (milli Simcoe & Beverley) Allar tcgundir kaffibrauðs. Brúðhjóna- og afmæliskðkur . gerðar samkvæmt pöntun Sími 36-127 Office Ph. 92-5826 Res. 40-1252 DR H. J. SCOTT Spedalist in EYE, EAR NOSE and THROAT 209 Medical Arts Bldg. HOURS: 9.30 - 12.00 a.m. 2 — 4.30 p.m.
>
Hafið HÖFN í Huga ICELANDIC OLD FOLKS HOME SOCIETY — 3498 Osler Street — Vancouver 9, B. C. \ d
r1 \ GRAHAM BAIN & CO. PUBLIC ACCOUNTANTS and AUDITORS 874 ELLICE AVE. Bus. Ph. 74-4558 Rcs. Ph. 3-7390

J. WILFRID SWANSON & CO. Insurance in all its branches. Real Estate — Mortgages — Rentals 210 POWER BUILDING Telephone 937 181 Res. 403 480 LET US SERVE YOU GILBART FUNERAL HOME — SELKIRK, MANITOBA — J. Roy Gilbart .Licensed Embalmer PHONE 3271 - Selkirk S.

JACK POWELL, B.A. LL.B. BARRISTER, SOLICITOR, NOTARY PUBLIC Off. Ph. 927751 - Res Ph. 56-1015 206 Confederation Building, Wínmpeg, Man. : r f GUARANTEED WATCH, & CLOCK REPAIRS SARGENT JEWELLERS H. NEUFELD, Prop. Watches, Diamonds, Rings, Clocks, Silverware, China 884 Sargent Ave. Phone 3-3170
k