Heimskringla - 23.03.1955, Blaðsíða 1

Heimskringla - 23.03.1955, Blaðsíða 1
CENTURY MOTORS LTD* 247 MAIN — Phone 92-3311 S. -------------— r CENTURY MOTORS LTD. 241 MAIN - 818 PORTAGE LXIX, ARGANGUR WINNTPEG, MIÐVTKUDAGINN. 23. MARZ 1955 FRÉTTAYFIRLIT OG UMSAGNI *%?££££hji . félaginu, er greitt kaup fyrir Stórveldafundurinn á Yalta,síðan gerst, sanni, að á Potsdam þessar 3 vikur En þ€ir setn „ . ,A , fundinum hafi eiginlega keyrt ekki hafa unmð svo lengr og þeir \1H 10 aium |um þyephrygg meg samkomulag eru sagð*r ?50, verða af kaupi Það lang-eftirtakaverðasta heimsfréttunum s.l. viku, var ráðið lögum og lofum í alheims- í Rússa og frá því hafi vígtennur sinu Transcona-smiðjurnar loka 8. fregnin, er birtist af því, er þeir Roosevelt, Churchill og Stalin þinguðu á Yalta í stríðslok um örlög Evrópu, ef ekki alls mann kynsins. Menn spyrja hversvegna þessi skýrsla sé nú birt? Því er ekki auð-svarað. Bretar voru á móti því og báru við, að svo hefði ver- ið ákveðið í skýrslunni á fund- inum, að hún skyldi ekki vera birt, fyr en að þeim látnum er þátt tóku í starfi Yalta-furldar' ins. Nú eru tveir af þe>m dánir, Roosevelt og Stalin- En Church 01 er á lífi og hiun eini (til mót- rnæla. Það getur verið, að republikanar í Bandaríkjunum sjái sér einhvern pólitískan leik með því að leggja spilin á borð- ið. En þar sem fundurinn fjall- aði um mál, er framtíð mann- kynsins varðaði, virðist margt óþarfara hafa verið gert, en að kynna það almenningi allra ianda. Demókratar eru ekki held ur sem ánægðastir. En þá áhrær- ir þó Potsdam fundurinn, ef til vill meira, og sem margir repub likar nú heimta, að einnig verði birt skýrsla af. Og hvað er svo að læra af skýrslunum eða fundargerning- unum frá Yalta? Ekki neitt sérlega mikið. Flest sem þar er haldið fram, kemur kunnuglega fyrir sjónir. Þó má einttök atri'&'. «em fjöld- anum er ekki kunnugt um. Að Stalin hafi áskilið sér held ur mikið fyrir þátttökuna í jap- anska stríðinu, vita menn nú um. En þó Roosevelt sé þar talinn að hafa verið i meira lagi eftir- gefanlegur, ber þess að gæta, að stríðinu við Japa lauk einum sex mánuðum eða ári, áður en nokk- urn varði og aðeins viku eftir að Rússar fóru í það strið. Því ollu hinar hröðu uppfynningar í sprengjuhernaði. Annað sem skýrslurnar sýna, er að Roosevelt vildi að Bretar yfirgæfu Hong Kong, færu með öllu burtu úr Kína. Það vildi C'hurc'hill auðvitað ekki heyra. Þá bera skýrslurnar með ser, að Roosevelt hafi viljað, að Frakkar sleptu hendi af Indo- Kína, en þar tækju við alþjóðleg eftirlitsnefnd frá Bretum, Banda ríkjunum, Rússlandi og Frakk- landi. Kína vildi hann að þessar þjóðir hjálpuðu einnig til að koma fyrir sig fótum efnalega. Þá herma skýrslurnar, að Roos evelt hafi verið með því að Þýzkaland væri brytjað sundur Rúr og Saar málunum. Það væri því hreint ekki f jarri að birta leyndardóma þess fund ar ef því nafni mega kallast, eigi síður en Yalta fundarins. Uppgötvai'i pennicillin dáinn 1 London dó 11. marz Sir Alex ander Fleming, uppgötvari undralyfsins pennicillin, 75 ára gamall. Hann var Skoti að ætt. Lyfið fann hann upp í fyrra alheims- stríðinu, var hann starfsmaður í læknadeild hersins. Er kostir þess helzt, að það verndar hvítu blóðkornin frá skemdum, en ekk ert rotvarnarlyf var áður til, er ekki vann þeim tjón og veikti þau eigi síður en gerlana, er drepa átti. Þúsundir á þúsundir ofan, eiga uppgötvaranum mikið að þakka ef ekki líf sitt að launa, því lyf hans hefir læknað undrunsam- lega skjótt, fjölda manna, er áð ur mátti ólæknandi telja—og ger ir enn. Sir Alexander var heiðraður 1944 með nafnbót og hlaut 1945 Nobels-verðlaun. En fyrir uppgötvun sína, tók hann aldrei eyri. Er þó lyf hans framleitt í lesta tali út um allan heim. Beven rekinn úr verka- mannaflokkinum! Þingmenn verkamanna- flokksins á Englandi komu sér saman um að reka Bevan úr flokki sínum. Ástæðan fyrir rekstrinum er ólöghlýðni. Atkvæðin féllu þannig að 141 voru með rekstri, en 112 á móti. Mál þetta klýfur því flokkinn, sem næst í tvent. |En svo mun mega segja, að aðalflokkurinn, en ekki þing- menn hans, geti hrundið Bevan úr verkamanna-flokkinum. En eftir ósigurinn á þingi, mun hann litla uppreisnarvon eiga innan flokksins. Þetta ósætti flokksins, ér samt nægilegt til þess, að í- haldsmenn eru farnir að benda foringja sínum Churchill á, að gera sér nú mat ur þessu og efna til kosninga, áður en verka mönnum rennur reiðin! júlí, en Fort Rouge 1. ágúst. í smiðjunum vinna um 3000 manns. CR ÖLLUM ÁTTUM Emanuel Shinwell, fyrrutn hermálaráðherra verkamanna- stjórnarinnar á Englandi, spurði Sir Winston Churchill um hvað satt væri í því, sem MJanchester Guardian segði um að flokks— menn hans væru að spyrna hon- um úr stöðunni? Churchill svar aði, að það væri leiðinlegt, þeg- ar gáfaðir menn létu blöð ginna sig. Annars er haldið að það sé nú ráðið, að Churchill leggi niður völdi 5. apríl. En það er óstað- fest frétt. • “Svi'lcarinn frá Yalta”, var með rauðu máli skráð á stallinn und ir styttu Roosevelt forseta á Grosvenur square í gær. Stytta þessi er á móti Sendiherrahöll Bandaríkjana í London og var afhjúpuð af Mrs. Roosevelt ’48. Brezkur almenningur reisti stytt una á sinn kostnað. Friðriksson prédikar. Verður að henni lokinni farið yfir í sam- komuhús bæjarins og samkom- unni þar haldið áfram. í Árborg, í lútersku kirkjunni, þriðjudagskvöldið 29. marz kl. 8.30. Að Gimli, í samkomuhúsi bæj arins (Parish Hall), miðviku- dagskvöldið 30. marz kl. 8.30. í Winnipeg Fyrstu lútersku kirkju, föstudagskvöldið 1. april kl. 8. að kvöldi. Á öllum þessum samkomum verða aúk erindis Gunnars um Reykjavík og kvikmyndasýning- arinnar ýmis atriði önnur til skemtunar, söngur, kvæðaflutn- ingur (barna) o.fl. er byggðirnar hafa undirbúið hver á sínum stað og vonandi mun verða getið, er frásagnir berast af hinum ein- stöku samkomum að þeim lokn- um. Það eitt er vist, að allir hafa verið' samtaka um að undirbúa þessar samkomur sem bezt, svo að heimsókn hinna góðu gesta megi verða þeim og okkur öllum til sem mestrar ánægju. AF FLJÓTSDALSHÉRAÐI | eJ Lagt á hilluna? Ottawastjórn hefir um hríð iagt atvinnuleysismálið á hill- una. Hún hefir hætt við að kalla jafnvel í 5 hluta. _ , héruðin ættu hvorfd að tilheyra nu Þegar til fundar fra fylkjum Þýzkalandi né Frakklandi. En eitt stórt ríki mátti Austurríki mynda með Vín að höfuðborg úr miklu af Suður-Þýzkalandi. Rúss ar voru frá byrjun á móti sam- einuðu Þýzkalandi. Ríkin sem Rússland tók síð- ar og að Rússlandi lágu, virðast ékkí hafa komið til mála á Yalta fundinum, nema hvað Rússar vildu hafa þar fult vald til við- skifta. Til pólitískra mála virð- ist þar ekki hafa komið fyr en eftir Potsdam fundinn. En þá var Roosevelt dáinn, og Truman tekin við. Tala republikanar um að birta einnig það, sem þar fór fram, bráðlega eða 1957, en demókratar eru þvi ósamþykkir. Það er álit margra, að sumt af því sem i heimsmálunum hefir landsins um það, eins og stjórn- arandstæðingar fóru fram á. f stað þess hefir hún ákveðið, að halda fund 21 og 22 apríl með stjórnarformönnum allra fylkja um ýms önnur hagfræðismál. Sé þá ekki úr vegi að fhuga skortinn á vinnu, ef nokkur sé. J. Wilfred Dufresne (ihalds- þingmaður Quebec West), segja blöð hér s.l laugardag, að haldið hafi fram að St. Laurent hafi með þessu játað sig ófæran til að bæta úr atvinnuleysi og krefst þess að hann segi af ser flokks- leiðsögu liberala. Tapa 3-vikna kaupi C.N.R. þjóðbrautakerfið hefir ákveðið að loka viðgerðarsmiðj um sínum í Fort Rouge og Trans cona í Winnipeg um 3 vikna Tekjur þjóðbrautakerfisins i Canada voru á árinu 1954 56 milj dölum lægri en á árinu áður. En með sparnaði tókst félaginu að gera heildar-tapið ekki nema 28 miljónir. Minni vöruflutningar ollu tapjnu að mestu. Þetta er fyrsti reksturshalli að ráði á þrem árum. • Fylkisþing Manitoba álítur ekki atvinnuleysi hér nógu mik- ið til þess að láta sig það nokkuð skifta. Stinson foringi CCF, seg ir 30,000 manna atvinnulausa í Manitoba. • Bandarískt flugfar lagði af stað frá Hawai i gær, en varð að snúa við eftir fjögra stunda flug austur vegna dimveðurs og rign ingar, en rakst á f jall i Hawaiia og fórst með 66 manns innan- borðs, er allir dóu. • S. 1. mánudag sagði útvarpið í Moskva, að Austur-Evrópu leppríkin, 8 að tölu, hefðu sam- ið við Rússland, um hernaðar- legt bandalag til vamar Rúss- landi og sér fyrir árásum lýð- ræðisþjóða heimsins. Þessi átta ríki voru: Rússland, Pólland, Tjekkóslóvakia, Austur-Þýzka- land, Ungverjaland, Rómanía, Búlgaria og Albanía.— Sagði í fréttinni að öll þessi ríki hefðu æskt slíks vináttu og varnarsam bands. • iManitoba fylkisþingið gerir ráð fyrir að halda áfram við 19 miljón dollara veitingu til þjóð- vega. Kvað ráð gert að verja 5 miljónum til vegagerðarinnar á komandi sumri. Tilkynnin? um samkomur Eins og áður hefur verið skýrt frá, munu borgarstjórahjónin frá Reykjavík, Vala og Gunnar Thoroddsen, ferðast nokkuð um íslendingabyggðir hér í Mani- toba og Gunnar flytja erindi á samkomum um Reykjavik og sýna kvikmyndir þaðan. iÞessar samkomur hafa verið ákveðnar: Að Ashern, sunnudagskvöldið 27. marz kl. 7. Hefst sú samkoma með guðsþjónustu, sr. Bragi Það er víst kominn tími til, að eg sendi ykkur landar góðir, línu, og liklega er bezt að byrja á að tala um árferðið. Siðastliðið ár var dálítið mis- lynt, eins og oft vill verða. Vet- urinn frá nýári var vægur, bæði snjóléttur og frostlítill. Vorið var fremur kalt og gróðurlítið til 10. maí, en þá brá til hlýinda, sem héldust um mánaðartíma. Sláttur hófst sumstaðar um miðj an júní en þá var -fremur kalt o» þurrklaust, svo sumir létu sér hægt um að rífa töðuna nið- ur. í júlí gerði sæmilega þurrka, svo taðan náðist sæmilega verk- uð hjá þeim, sem byrjuðu ekki mjög snemma. Annars var norð- austan átt rikjandi allan heyskap artimann ,en úrkomur fremur litlar. — Þó kom ein góð vika seint í ágúst, og hirtu menn þá upp. September var einhver sá versti sem menn muna. Sífeld norðaustan bræla, sem endaði með allmiklum snjó, en þar eftir gerði svo hörkufrost, og lá snjór inn í viku. Miklar hættur komu fyrir sauðfé, en ekki þurfti að taka það á gjöf. Seinnisláttur á túnum hraktist mikið, en náðist þó að lokum. Víða var talsvert ótekið upp úr görðum þegar frostin gerði, og skemmdust jarðepli mikið. Haustveðrátta var þolanleg eftir að sept. lauk, og vetur hefir verið mjög snjóléttur til/þessa en frost óvenjumikil og langdreg in það sem af er janúar. Frost voru líka alllengi eftir miðjan desember. Þá lagði Lagarfljót upp fyrir Egilsstaði og hefir ver ið undir öryggum ísi síðan, nú er það lagt upp úr gegn, og er það óvenjulegt Svo snemma vetr ar. Um nýárið var ágæt hláka í tvo daga, svo mjög er nú snjólétt og hagar góðir. Sauðfé reyndist mjög rýrt í haust. Mun þar mestu valda hvað allar afréttir voru snjóléttar í vor og snemmgrónar, en heiða- gróður fellur fljótt. Fé verður vænst eftir mikla snjóvetra, þá hefir það nýgræðing einhvers- staðar fram undir haust, en af honum þrifnar það bezt. Svo lagði sumt fé mikið af í ótíðinni í september. Nokkru mun það líka hafa valdið um rýrð lamba, að margir fengu kulda og vætu- tíð um rúning, svo líklegt er ærnar hafi geldst þá. Heyfengur varð i góðu meðal- lagi að vöxtum þrátt fyrir erfiða heyskapartíð, en víða munu hieyin reynast létt og léleg. — Bændur hafa nú komið upp bú- stofní nokkurn vegin aftur, fyr- ir það sem garnaveikin og harð- indin hafa drepið undanfarið. Nú eru öll lömb bólusett við garnaveikinni, og er að því mik il bót, þó eigi sé það alveg ein- hlýtt meðan lömbin ganga undir l veikum mæðrum. Gkkar fámenna sveit hefir átt | á bak að sjá f jórum mönnum síð j astliðið ár. Guðrún Árnadóttir á Ormars- I stöðum lézt í fyrravetur. Hún var ekkja Þórarins Sölvasonar i bónda á Ormarsstöðum og Úlfs- | stöðum á Völlum, en þaðan var Guðrún dóttir Árna bónda þar. Hún var orðin háöldruð, og dvaldi hjá bömum sínum tveim- ur, Árna og Margrétu, sem bæði búa mú á Ormarsstöðum. Sigríður Brynjólfsdóttir í Egilsseli andaðist i vor. Hún var , dóttir Brynjólfs bónda á Ási, I Bergsonar prests í Vallnessi og 1 víðar. Sigríður var gift Eiríki Péturssyni bónda í Egilsseli, | sem dó ári áður. Þau eiga 6 dæt- ur og tvo sonu. Tvær systurnar eru bændakonur suður á landi. Þessar konur báðar voru ágæt- ar húsfreyjur sem ræktu öll störf sín með mikilli prýði. Ólafur Bessason bóndi á Bimufelli féll frá í vor. Hann hafði átt við mikla van’heilsu að búa um árabil, en var efnað- asti bóndi sveitarinnar sarnt, og búforkur mikill meðan heilsa vannst til. Fyrri kona Ólafs var Þórunn Bjarnadóttir frá Hafra- felli Sveinssonar. Þau áttu þrjár dætur, Anna er gift Jóni Sig- mundssyni í Gunnhildargerði; Björg er gift Sveini bónda á Miðhúsaseli i Fellum Einars- syni Guðmundssonar Oddssonar. Birna er gift Friðriki Helgasyni eyfirzkum manni. Þau búa á Birnufelli. Seimni kona Ólafs var Björgheiður Pétursdóttir frá Egilsseli, sem er lífs og sonur þeirra Ragnar að nafni, en stúlku mistu þau uppkomna, sem Þórunn hét. Ólafur var um langt skeið hæðsti gjaldandi sveitarinnar, og mátti þvi heita með réttu máttarstólpi. Auk þess bætti hann jörð sína mikið bæði að húsum og ræktun. Slíka bænd- ur þarf hver sveit að eiga sem flesta. Fjórði maðurinn féll frá nú um áramótin. Hann hét Eiríkur Hallsson og var eldsti maður sveitarinnar, 93 ára. Hallur fað- ir hans var sonur Svarta-Halls á Sleðbrjót sem margir hafa heyrt getið. Hallur fór til Am- eríku um 1890, og á, að mér er sagt, marga niðja þar. Eiríkur giftist aldrei og átti ekki böm. Hann mun hafa verið vinnumaður hér í Fellum um 60 ára tíma, en var síðustu þrjú ár- in á elliheimili á Seyðisfirði og dó þar. Snemma í vetur andaðist Helgi Jakobsson á Droplaugarstöðum í Fljótsdal, sem er nýbýli í Arn- heiðarstaða landi. Helgi var 98 ára gamall. Hann var alt að því hálfa öld vinnumaður á Arnheið arstöðum hjá Sölva Vigfússyni hreppstjóra og Sigríði Sigfúsd., sem bjó lengi eftir að maður hennar féll frá. Helgi var kvænt ur Guðnýju Sigurðardóttur Svarta-Hallssonar frá Sleðbrjót. Þau áttu engin börn, en ólu upp dreng sem Guðný hafði eignast áður en þau giftust. Hann hét Páll Benjcuninsson, og er fyrir löngu látinn. Um svipað leyti dó Magnús Þórarinsson frá Brennistöðum í Eiðaþinghá, 74 ára. Hann bjó í Hamragerði, kvæntur Guð- björgu Sigbjörnsdóttur Björns- NÚMER 25. sonar frá Ekkjufelli. Þau eiga uppkomin börn. Margrét dóttir þeirra er gift Ragnari Magnús- syni Sigurðssonar frá Hjartar- stöðum. Þau búa á Brennistöð- um. f haust önduðust tvær húsfreyj ur í Hróarstungu, Guðfinna Antoníusdóttir kona Þorvarðar Péturssonar frá Egilsseli bónda i Fremraseli og Ingibjörg Vil- hjálmsdóttir frá Þuríðarstöð- um í Fljótsdal kona Skúla Sig- björnssonar, Björnssonar á Litla Bakka. Þorvarður og Guðfinna eiga eina dóttur Ingunni sem býr i Fremraseli, gifti Kristjáni Ein- arssyni Guðmundssonar Odds- sonar frá Hrjót í Hjaltastaðar- þinghá. Að lokum lézt nú um áramótin Stefán Benediktsson bóndi 1 Merki á Jökuldal. Hann var einn af hinum mörgu Hjarðarhaga- systkynum, og bjó allan sinn bú- skap i Merki víst yfir 50 ár. Fyrri kona hans var Guðný Björnsdóttir í Merki, en seinni konan var Stefanía óladóttir frá Gagnstöð i Hjaltastaðaþinghá. Stefán eignaðist ein 10 börn með konum sínum, nokkur af þeim eru enn heima, en flest dreifð hingað og þangað, og yrði of langt mál að rekja það allt. Stef- án var merkisbóndi, prýðilega hagmæltur, en fór mjög dult með það enda afskekktur upp á Efra Dal, og hlédrægur að eðlisfari. að farin var bændaför héðan að austan til Suðurlands. Var flog- ið frá Egilsstöðum suður að Kirkjubæjarklaustri en farið í bílum þaðan vestur eftir sveit- um alt í Borgarfjörð. Þaðan var svo farið um Uxahryggi til Þingvalla, en þaðan til Reykja- víkur. Þar var dvalið einn dag, en síðan flogið heim aftur til Egilsstaðar. 56 menn tóku þátt í förinni þar af 14 konur. Flest var þetta fólk af Héraði, 13 voru úr Vopnafirði, 2 úr Borgarfirði, 2 úr Reyðarfirði. Tiltölulega flestir voru úr Fellum eða 10, þar af voru þrenn ’hjón. Þetta var dásamlega skemmtilegt ferða lag, einkum vegna þess að veður var alla 6 dagana yndislegt. Þá voru viðtökur Sunnlendinga al- veg prýðilegar. Búnaðarfélögin á svæðinu veittu mat og kaffi af mikilli rausn, og tvær næturnar gistu allir á bóndabæjum. Sveinn Jónsson bóndi á Egilsstöðum var fararstjórinn, en Ragnar Ás- geirsson garðyrkjuráðanautur var leiðbeinandi, eins og hann hefir verið við allar bændafarir áður. Hann er allra manna fróð- astur um örnefni, sagnir og al- þýðukveðskap, svo engum þarf að leiðast, þar sem hann er með. Eins og kunnugt er, voru þau fáu hreindýr, sem eftir voru á Fljótsdalsöræfum, friðuð fyrir nokkrum árum. Þeim tók brátt að f jölga á ný og ganga nú mjög út um byggð á vetrum, einkum þegar harðnar á dalnum. Þykja þau fara illa með haga, þegar krafsturjörð er. Voru bændur meðfram f jallinnu og út um Lág- heiði teknir að kurra yfir þessu. Svo var það í sumar, að stjórn in gaf hreppunum leyfi til að drepa vissa tölu tarfa úr hjörð- inni hverjum eða 600 alls. Þetta var seint á slætti, bæði sáu menn i tímann frá heyskapnum, og svo voru skytturnar, tvær úr hverj- um hreppi óvanar, og náðu engir þeim fjölda tarfa, sem lefður var á þeim tíma, sem leyft var að sjóta. Svo var gefið leyfi aftur í viku rétt fyrir jólin, og þá gekk allt betur, því tíð var hentug og dýrin þá komin mörg hér allt út á Heiðarenda, svo ekki þurfti Frh. á 4. bls.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.