Heimskringla - 23.03.1955, Síða 3

WINNIPEG, 23. MARZ 1955
HElMSKRINGLfl
3. SÍÐA
annað að ræða en samvinnu
þjóða til að tryggja öryggi sitt,
og getum vér hvenær sem er
sagt þeim samningum upp. Er
þá farið að þynnast blóðið í fs-
lendingum, ef þeir eru ekki að-
eins dáðlausir orðnir að verja
sig sjálfir, heldur vi'lja líka
banna öðrum að gera það.
Thelma
(RAGNAR STEFÁNSSON ÞÝDDl)
■■ J ' .* .
En þetta er líklega þessi salla-
fini kristindómur, sem séra Sig
urbjörn hefir nú uppgötvað hjá
þeim Barth og Niemöllur, að
rísa ekki gegn ofbeldinu. Það
minnir mig á gamla konu, sem
eg þekkti í ungdæmi mínu. Hún
var að þvo og breiddi línið jafn
óðum upp á snúru. Þá komu
kýrnar á bænum og átu þvottinn
jafnharðan, og sagði eg gömlu
konunni frá þessu. En hún svar
aði ofurrólega: “Það er bezt að
látast ekki sjá það”. Svo eyði-
lögðu kyrnar auðvitað allan
þvottinn, Já, mikið dæmalaust
mundu Rússar vera þakklátir
þessum guðsmönnum, ef þeir
fengju að ráða eða hefðu ráðið,
því að þá mundu þeir fyrir löngu
vera búnir að leggja undir sig
alla Evrópu fyrirhafnaf'laust a'
samt íslandi. En jafnvíst er hitt,
að þá mundu þeir líka vera búnir
að flengja allan kristindóm og
hátíðlegheit úr þessum frómu
sálum, svo að ekki gætu þeir
framar sent trúboða og aðra guðs
blessan til Kína eða Afríku til
að frelsa blökkumenn. — Þann-
ig mundi þessi kristindómur
stuðla að því að útrýma öllum
kristindónji og er þá djúpt lagzt
í hjálpræðismálum mannkynsins,
þegar slík speki er á borð borin.
Annars botna eg ekkert í þeim
kurfshætti, sem ekki má sjá út-
'lending öðruvísi en siga á hann
hundum. Hvers konar samband
getur nokkru sinni orðið milli
þjóða, ef alið er stöðugt á slíkri
tortryggni og hatri? Til hvers
eru þá Sameinuðu þjóðirnar og
til hvers væri alheimskommún-
isminn fyrir þá, sem þrá hann,
eins og sáluhjálp sína, ef það á
að vera sjálfsagt, að ein þjóð
hati aðra og geti ekki þolað
nokkra samvinnu við hana? Allt
væri þetta þá unnið fyrir gýg.
Það er ekki annað en hreinasti
vesaldómur að halda, að þjóð
vor afklæðist þjóðerni sínu, þó
að fáeinir útlendingar dvelji hér
nokkra mánuði. Ef þjóðin væri
svo aum, veitti ekki af að fá ein
hvern dugiegrf kynstofn á þetta
land. En mér dettur ekki í hug
að svo sé. Þær þjóðir lifa, sem
sjálfar vilja lifa og hafa ein-
hvern dug í sér til þess. Það
sanna Gyðingar, sem í þúsund
ár áttu ekki einu sinni nokkurt
föðurland. — Með volgri sínu,
fjandskap og hræðslu við vin-
veittar þjóðir gera þessir menn
þjóð sinni vanvirðu. Mættu aðr-
ar vestrænar þjóðir halda, að hér
byggju tómir Skrælingjar.
Með beztu kveðju
Benjamín Kristjánsson
—Aðsent /
Liðsforingi (við nýliða): Ekki
ganga svona nærri hestinum;
hann getur sparkað í hausinn á
yður með afturfótunum, og þá
sit eg uppi með haltan hest.
Þeir fóru ofan í skipssalinn, þar sem þeir
fundu Thelmu niðursokkna í að læra mann-
ganginn í tafli, og var Duprez kennarinn, Mac
farlane og Lorimer horfðu á. Thelma leit upp
frá taflborðinu þegar faðir hennar og Erring-
ton komu inn, og brosti við þeim með dálitlum
loða I kinnum. “Þetta er svo tilkomumikill og
hrífandi leikur, pabbi!” sagði hún. “Og eg er
svo tornæm að eg skil hann ekki! Svo monsieur
Pierre er að reyna að kenna mér mannganginn.
“Ekkert er auðveldara”, hélt Duprez fram.
“Eg var að sýna þér hvernig biskupinn gengur,
töluvert krókótt — “Hann er yfirmaður kirkj-
unnar, og 'ÞaS segir siS sJalft að hann getur ekki
gengið beint—ef þú tekur vel eftir þeim,
kemstu að því að flestir kennimenn kirkjunnar
fara meira og minna krókaleiðir. Þú ert mjög
fljót að komast upp á þetta, ungfrú Guldmar—
þú skilur nú til fullnustu gang hróksins og
riddarans. Nú, eins og eg sagði þér, getur drotn
ingin gert hvað sem hún vill—allir taflmenn-
irnir óttast hana!”
“Af hverju?” spurði hún, og fór dálítið hjá
sér, þegar Philip settist hjá henni og 'horfði á
'hana með svo rólegu og ákveðnu látbragði.
“Af hverju? Ástæðan er auðskilin!” svar-
rði Pierre, “drotningin er kona—allt verður að
hlýða henni!”
“Og konungurinn?” spurði hún.
“Ó, hann getur ekki gert mikið—nærri því
ekkert! Hann getur aðeins færst um einn reit
i einu, og það með miklu erfiði og hiki—hann
er eftirmynd Lúðvíks sextánda!”
“Þá er það tilgangur og hlutverks leiksins
að verja konung, sem ekki er þess verður að
hann sé varinn!” sagði stúlkan.
Duprez hló. “Það er nákvæmlega rétt! Og
í þessum hrífandi leik er saga og reynzla
margra þjóða! Ungfrú Guldmar hefir lýst þessu
dásamlega rétt! Manntafl er fyrir þá sem ætla
sér að mynda lýðveldi. Allar áhyggjurnar og
útreikningurinn—allir leikirnir með það, bisk-
upa, riddara, hróka, og drotningu—allt til þess
að verja konungshásæti sem ekki er þess vert
að því sé haldið við! Ágætt, ungfrú, þú heldur
ekki með einveldi!”
“Eg veit það ekki,” sagði Thelma. “Eg hefi
aldrei hugsað mikið um slíka hluti. En konung-
ar ættu að vera mikilmenni—vitrir og áhrifa-
miklir, betri og hugrakkari en allir þegnar
þeirra, er ekki svo?”
“Alveg spursmálslaust!” lagði Lorimer til
málanna, “en það er undarlegt að þeir eru það
sjaldnast. Nú, drotningin okkar, Guð blessi
hana —”
“Heyr! Heyr!” tók Errington fram í og hló
góðlátlega. “Eg vil ekki að nokkurt orð sé sagt
á móti góðu gömlu konunni, Lorimer! Þó að
vitað sé að hún hatar London, og finnst engin
skemmtun í því að ruddalegur almúginn gapi
og stari á hana. Mér finnst hún hafa á réttu að
standa—eg get sannarlega ekki láð henni þó að
henni þyki gaman að drekka te í ró og næði
með einhverju skozku fólki sem er nokkuð sama
um hvort hún er drotning eða þvottakerling.”
“Eg held”, sagði Macfarlane, seinlega, “að
ríkjavaldar hafi skyldum að gegna, og þó að eg
geti ekki sagt að eg 'hafi neitt á móti hinum ein-
földu lifnaðarháttum hennar hátignar, þá er
þó ýmislegt sem betur færi að persónuleg at-
hygli hennar væri vakin á.
“Guldmar virtist hugsandi. “Eg veit lítið
um konunga og drotningar”, sagði hann, en
mér virðist af því sem eg veit, að konungafólkið
hafi lítil völd. Til forna hafði þsð ótakmörkuð
Hl-SUGAR
NEW HYBRII)
TÓMATA
Svo auðugt af s
urefni, að bra
minnir á vínþr
ur. Stærð á
golfbolta, dökkr;
ar, hraustar
bráðþroska; al
óviðjafnanleg f-
niðursoðna áve
ávaxtamauk, ef
mat og fleira J
háttar. —Þelta
stórar plöntur
að sex fetum t
máls. — Einsta
..... plöntur gefa af
bushlél af þroskuðum ávexti. Ný '
und, sem prýða hvaða garð sem er
pakki af 35 fræum á 35c — póstfrít;
Ök°ypis stór 1955 fræ og blómaræktur
bók. 4
yfirráð—en nú—”.
“Eg skal segja þér,” tók Duprez fram í,
æstur, “hverjir ráða yfir lýðnum nú á tímum—
það eru rithöfundarnir! Þeir skelfa krýndu þjóð
höfðingjana svo að þeir lifa í angist og ótta að
þeim verði hrundið úr valdasessi. Mon Dieu!
Ef eg væri gæddur þeirri gáfu að geta ritað, þá
sigraði eg heiminn!”
“Það er óskapa fjöldi fólks sem ritar nú,
Pierre,” sagði Lorimer, brosandi, “og samt eru
þeir ekki að ná neinum yfirráðum, eða sigra
neitt á neinum sviðum.”
“Það er af því að þeir eru hræddir!” sagði
Duprez. “Það ,er af því að þeir hafa ekki hug-
rekki til að halda fram skoðunum sínum. Það er
af því þeir segja ekki sannleikann!”
“Eg heid helzt að þú hafir rétt fyrir þér!”
sagði Errington. “Ef einhver væri nógu djarfur
til þess að halda fram bláberum sannleikanum
og ljósta upp lygunum, gæti eg hugsað að það
gæti orðið mögulegt að hann sigraði heiminn—
eða látið hann óttast sig að minnsta kosti.”
“En er þá heimurinn svo fullur’af lýgi?”
spurði Thelma, feimnislega. Lorimer leit á hana
alvarlega!
“Eg er hræddur um það, ungfrú Guldmar!
Eg held að hann hafi ríkulega uppskeru á því
sviði á hverju ári—uppskeru líka, sem aldrei
bregzt! En heyrðu, Phil! Sjáðu hvað sólin skín
skært! Við skulum fara upp á þilfar — við kom
um bráðlega inn í Altenfjörðinn.”
Þeir stóðu allir upp úr sætum sínum, settu
upp höfuðfötin, og fóru út úr salnum allir nema
Errington, sem varð eftir, og þegar Thelma
gerði sig liklega að fylgjast með föður sínum,
kallaði hann til hennar þýðlega:
“Thelma!” Hún hikaði, og snéri sér því
næst að honum—faðir hennar brosti til hennar
blíðlega, og hneigði höfuðið til samþykkis, um
leið og hann fór út um dyrnar og hvarf. Hjarta
hennar sló ótt þegar hún staðnæmdist við hlið
elskhuga síns, og þegar hann tók hana í faðm
sinn, hvíslaði hún: “Þú hefir talað við hann?”
“Föður þinn? Já, yndið mitt!” hvíslaði Phil
ip, um leið og hann kyssti hinar fögru varir
hennar. “Óttastu ekkert um það —hann veit
allt. Segðu mér nú aftur Thelma að þú elskir
mig—eg hefi varla enn heyrt þig segja það
greinilega!” *
Hún brosti eins og hún væri í draumi þeg-
ar hún hallaðist upp að brjósti hans og horfði
beint í augu hans. “Eg get ekki sagt það eins
og það ætti að vera orðað”, sagði hún. “Það er
ekkert tungumál til sem hjarta mitt gæti notað.
Ef eg gæti sagt þér frá tilfinningum mínum
eins og þær eru, héldir þú að það væri heims'ku-
!egt—það er eg viss um—þær eru svo æstar og
undarlegar”— hún þagnaði, og fölnaði í andlit-
inu. “Ó!” hvíslaði hún og titraði ofurlítið; “það
er hræðilegt.”
“Hvað er hræðilegt, ástin mín?” spurði Er-
rington, og hélt henni þéttara í faðmi sínum.
Hún andvarpaði ofurlítið. “Að eiga ekki—
og hafa ekki yfirráð yfir mínu eigin lifi leng-
ur!” svarað hún, og rödd hennar titraði af geðs-
hræringu. “Líf mitt tilheyrir þér nú algerlega!
Og eg hefi eignast þitt líf—er það ekki undar-
lcgí og nálega raunalegt? En hvað hjarta þitt
slær ótt og títt—eg get heyrt slög þess—svo
tíð—hérna þar sem höfuð mitt hvílir”. Hún leit
upp, og strauk með litlu hvítu höndinni, um
kinn hans. “Phílip,” sagði hún lágt og þýtt,
“hvað ertu að hugsa um? augu þín ljóma svo
skært—veiztu að þú hefir yndisleg augu?”
“Hefi eg?” hvíslaði hann eins og í leiðslu,
og leit ofan á þetta dásamlega fagra og saklausa
andlit, og skalf af ástríðuþrungnum tilfinning i
um. “Eg veit það nú ekki—augu þín líta út eins
og tvær glóandi stjörnur sem fallið hefðu af
himnum ofan! Ó, Thelma, yndið mitt—Guð gefi
að eg geti orðið þín verðugur”.
“Mín verðugur?” sagði hún blítt og undr-
andi. “Það er eg sem ætti að biðja um að mega j
verða þín verðug! Þú mátt ekki segja svona'
fjarstæðu, Philip!" i
Hann svaraði engu, en horfði á hana þar |
sem hún stóð frammi fyrir honum, tignarleg
eins og ung drotning í óbrotna hvita búningn-
um sínum. “Thelma!” sagði hann skyndilega,
‘ Veiztu hvað þú ert óumræðilega fögur?”
“Já!” svaraði hún blátt áfram, “eg veit það,
vegna þess að eg er lík móður minni. En það er
ekki svo mjög mikils virði að vera fríð—nema
einhver sé ástfanginn í manni—og þá er það
allt öðruvísi! Mér finnst eg vera miklu fallegri
nú, þar sem þú heldur að eg sé ekki ólagleg!”
Philip hló og greip hönd hennar. “En hvað
þú ert mikið barn!” sagði hann. “Láttu mig nú
sjá þennan litla fingur.” Hann losaði stórkost-
lega dýrmætan og fagran demantshring frá úr-
festinni sinni. “Móðir mín átti þennan hring,
Thelma”, hélt hann áfram, þýðlega, “og síðan
'hún dó hefi eg alltaf borið hann á mér. Eg á-
kvað að skilja hann aldrei við mig nema—”
Hann þagnaði og smeygði honum á fingur henn
ar. Hún horfði á hann undrandi:
“Þú skilur hann nú við þig?” spurði hún,
með undrun í rómnum. “Eg skil ekki í því!”
Hann kyssti hana. “Nei, eg skal útskýra það
aftur, Thelma—og þú skalt ekki hlæja að mér
eins og þú gerðir í fyrsta sinn sem eg sá þig!
Eg ákvað að skilja þennan hring aldrei við mig,
segi eg, þangað til að sá tími kæmi að eg trúlof
aðist stúlku sem eg elskaði af öllu hjarta. Skil-
urðu mig nú?”
Hún kafroðnaði, og leit undan 'hinu ástríðu
þrungna augnaráði hans. Eg skil ekki enn,
Philip” — stamaði hún feimnislega— “hvernig
þessi hamingja hefir fallið mér í skaut —
hún hefði haldið áfram ef Lorimer hefði ekki
komið inn í salinn. Hann leit fljótlega á þau
til skiftis — og brosti. Með samskonar brosi er
vitað að vissir hugprúðir hermenn hafa horfst í
augu við banaskotið. —Hann gekk til þeirra
með sinni venjulegu hægð og stillilegu fram-
komu, tók ofan, og hneigði sig látlaust og kurt
eislega. “Lofið mér að verða fyrstum til að votta
hinni tilvonandi baronessu Errington mínar
innilegustu hamngjuóskir! Philip, gamli vinur!
Til hamingju! Guð blessi ykkur bæði!”
Professional and Business
•= Directory-

Office Phone
924 762
Res. Phone
726 115
Dr. L. A. SIGURDSON
528 MEDICAL ARTS BLDG.
Consultations by
Appointment
Thorvaldson Eggertson
Bastin & Stringer
Lögfrœðinqcn
Bank oí Nova Sootia Blde.
Portage og Garry St
Sími 928 291
Dr. P. H. T. Thorlakson
WINNIPEG CLINIC
St. Marv's and Vaughan. Winnipeg
Phone 926 441
H. J. PALMASON
CHARTERED ACCOUNTANT
505 Confederation Life Blóg.
Winnipeg, Man.
Phone 92-7025
Home 6-8182
J. J. Swanson & Co. Ltd.
REALTORS
Rental, Insurance and Financial
Agents
Sími 927 5S8
308 AVENUE Bldg. — Winnipeg
Rovatzos Floral Shop
253 Notre Danu Ave.
Ph. 9S2 994
Fresh Cut Flowers Dally.
Plants in Season
We specialize in Wedding and
Concert Bouquets and Funeral
Designs
Icelandic Spoken
CANADIAN FISH
PRODUCERS Ltd.
J. H. Page, Managing Ðirector
Wholesale Distributors ol
Fresh and Frozen Fish
311 CHAMBERS ST.
Office Ph. 74-7451 Res. Ph. 72-S917
A. S. BARDAL
LIMITED
selur líkklstur og annast um
utfarir. Allur úWbúnaður sá bestl.
Ennfremur selur hann allglrrtngT
minnisvarða og legsteina
843 SHERBROOKE ST.
Phene 74-7474 Winnipeg
r------
M. Einarsson Motors Ltd.
Buyinq and Selling New and
Good Used Cars
Distributors for
FRAZER ROTOTILLER
and Parts Service
99 Osbome St. Phone 4-4395
Union Loan & Investment
COMPANY
Rental, Insurance and Finandal
Agents
Sími 92-5061
508 Toronto General Trusts Bldg.

The BUSINESS CLINIC
(Anna Larusson)
306 AFFLECK BLDG., (Opp. Eaton's)
Office 92-7130 House 72-4315
Bookkeeping, lncome Tax, Insurance
Mimeographing, Addressing, Typing
Halldór Sigurðsson
& SON LTD.
Contractor & Builder
•
526 ARLINGTON ST.
Sími 12-1212

MALLON OPTICAL
405 GRAHAM AVENUE
Opposite Medical Arts Bldg.
TELEPHONE 927 118
Winnipeg, Man.
1
FINKLEMAN
OPTOMETRISTS
and
OPTICIANS
Kensington Building
275 Portage Ave. Winnipeg
PHONE 92-2496
COURTESY TRANSFER
& Messenger Seiwice
Flytjum kistur, töskur, húsgögn,
píanós og kæliskápa
önnumst allan umbúnað á smásend-
ingum, ef óskað er.
Allur fltuningur ábyrgðstur
Sími 526 192 1096 Pritchard Ave.
Eric Erickson, eigandi
r

Vér verzlum aðeins með fyrsta
flokks vörur.
Kurteisleg og fljót afgreiðsla.
TORONTO GROCERY
PAUL HALLSON, eigandi
714 EUice Ave. Winnipeg
TALSÍMI 3-3809

BALDWINSON’S BAKERY
749 Ellice Ave., Winnipeg
(milli Simcoe & Beverley)
Allar tegundir kaffibrauðs.
Brúðhjóna- og afmæliskökur
gerðar samkvæmt pöntun
Sími 36-127
Off. Ph. 74-5257 700 Notre Dame Ave.
Opp. New Matemity Hospital
NELL’S FLOWER SHOP
Wedding Bouquets, Cut Flowers
Funeral Designs, Corsages
Bedding Plants
Mrs. Albert J. Johnson
Res. Phone 74-6753

GRAHAM BAIN & CO.
PUBLIC ACCOUNTANTS and
AUDITORS
874 ELLICE AVE.
Bus. Ph. 74-4558 -Rcs. Ph. 3-7390
-------------------------,
Office Ph. 92-5826
Res. 40-1252
L
DR H. J. SCOTT
Spedalist in
EYE, EAR NOSE and THROAT
209 Medical Arts Bldg.
HOURS: 9.30 — 12.00 a.m.
2 — 4.30* p.m.

J. WILFRID SWANSON
& CO.
Insurance in all its branches.
Real Estate — Mortgages — Rentals
210 POWER BUILDING
Telephone 937 181 Res. 403 480
LET US SERVE YOU
Hafið HÖFN í Huga
ICELANDIC OLD FOLKS
HOME SOCIETY
— 3498 Osler Street _
Vancouver 9, B. C.

GILBART FUNERAL
HOME
- SELKIRK, MANITOBA -
J. Roy Gilbart, Licensed Embalmcr
PHONE 3271 - Selkirk
L

c°

GUARANTEED WATCH, & CL<
REPAIRS
SARGENT JEWELLEl
H. NEUFELD, Prop.
Watches, Diamonds, Rings, C1
Silverware, China
884 Sargent Ave. Phone 3-

JACK POWELL, B.A. LL.B.
BARRISTER, SOLICITOR,
' NOTARY PUBLIC
Ofl. Ph. 927751 - Res Ph. 56-1015
206 Conlederatioo Building,
Winmpeg, Mán.

I
H E R E .NOWI
ToastMastef
MIGHTY FINE BREA
At your grocers
J. S. FORREST, J. WAL'
Manager Sales \
PHONE 3-7144