Heimskringla - 30.10.1957, Síða 1

CENTURY MOTORS LTD.
247 MAIN—Ph. WHitehall 2-3311
S..
L

CENTURY MOTORS LTD.
241 MAIN - 716 PORTAGE
1313 PORTAGE AVE.
~~r'
T.XXII ÁRGANGUR
WTNNIPEXjt. MIÐVIKUDAGLNN 30. OKT. og 6. NÓV. ’57
NÚMER 5. og 6.
HEIMSKRINGLA
FLUTT
Hið nýja heimilisfang Heims-’
kringlu er 868 Arlington St. —
skamt frá Notre Dame Avenue.
Bústaðaskifti þessi urðu ó-
vmflýjanleg, er félagið Viking
Printers, sem prentaði blaðið,
flutti í nýjan bústað, er það
keypti — Sími Heimskringlu er
SPruce 4-6251.
Anna vegna við þennan flutn-
ing gat Heimskringal ekki kom-
ið út s.l. viku. Eru áskrifendur
vinsamlega beðnir afsökunar á
því.
NÝR FYLGIHNÖTTUR
Siðast liðinn laugardag, sendu
Rússar annan fylgihnött út í
geiminn.
Var hann mikið staerri en sá
fyrri, eða vóg um 1000 pund.
Þeir skutu honum og lengra,
eða um 1056 mílur út í geiminn.
Ferðhraði hans er um 103 mín-
útur umhverfis jörðina, eða
17,840 mílur á klukkustund.
Með þessu síðara geimfari, er
hundur, er Rússar bjuggu hið
bezta um í húsi í því.
Þetta nýja geimfar nefna Rúss
ar Novoputnik.
Svo nú eiga Rússar orðið tvo
fylgihnetti eða “Sputnik” á ferð
umhverfis jörðina.
Hið fyrra heldur enn áfram
cg er þó að mestu orðið þyðing-
arlaust, sendir engar fréttir frá
sér. En það fellur samt ekki til
iarðar eins og búist var við.
Khrustchev fylgdi seinna
geimfarinu úr hlaði með þeim
orðum, hvort það nægði ekki
vestlægu þjóðunum, sem sönnun
fyrir því, að þeir gætu sent
sprengjur til hvaða staðar sem
væri á jörðinni.
ZHUKOV RÆGÐUR
I fréttum síðustu tvær vikurn
ar, hefir ekkert vakið aðra eins
eftirtekt og rekstur Zhukovs
marskálks á Rússlandi úr stöðu
sinni, sem yfir hershöfðíngi. Það
ei stungið upp á ýmsu, sem á-
stæðu fyrir þessu, en það virð-
*st alt falla um sjálft sig, eins
cg að eitthvað alveg sérstakt
vaki fyrír stjórninni, sem ekki1
geti til framkvæmda komið, með
an Zhukov, sé við herstjórn. Á-
stæður fyrir rekstri þeSSa mesta
manns Rússlands, eða að honum
þarf burt að ryðja, er enginn
önnur en öfund Khrushchevs,
ótti við að Zhukov sé að verða
bonum vinsælli hjá almenningi.
Þjóðin og herinn hefir dáð
Zhukov allra manna mest í Rúss
landi, hefir kallað hann þann er
barg Moskvu, tók Berlin, o.s.frv.
Hann er og allra manna viður-
kendastur ut a við og með hon-
um og Eisenhower fór sameig-
inleg herstjórn vel úr hendi í
síðasta stríði. En Khrushchev
hefir nú skipað stjórninni, að
stöðva uppgang hans og frama
og reka hann frá herstjórn og
svifta hann öllu valdi.
WINNIPEG KOSNINGAR
Heimskringla hefir ekki kom-
ið út síðan kosningarnar í bæjar-
ráð fóru fram í Winnipeg, 23.
október. Skal hér á það helzta
drepið viðkomandi þeim.
Það var ekki um borgarstjóra
kosningu að ræða. Eru slíkar
kosningar oftast mjög daufar.
Reyndist það svo nú.
Aðeins 28% af öllum á kjör-
Alderman Paul Goodman
skrá greiddu atkvæði — þ.e. einn
fjórði kjósenda. Lengi lifi einn
fjórði lýðræðisins!
Bæjarráðshöll var samþykt
með meirihluta atkvæða að reisa.
Á hún að vera á Broadway, en
ekki þar sem hún nú er. Hún á
að kosta sex miljón dali.
Paul Goodman var eini Islend-
ingurinn, sem sótti í þessum
kosningum. Hann endursótti í
annari deild og var kosinn við
fyrstu talningu.
Kosningar þessar voru mjög
lítið auglýstar. Hin borgaralegi
flokkur afsalaði sér allri ábirgð
í þessum kosningum og studdi
nú ekki hina fyrri fylgjendur
sina eða samvinnumenn. Þetta
átti víst að útiloka alla pólitík.
En sannleikurinn var sá, að aðrir
flokkar studdu menn sína eftir
sem áður.
Skrá er sýnir hvernig atkvæði
skiftust milli bæjarráðs og skóla
nefndar umsækjenda er birt á
öðrum stað í blaðinu.
EITT AR LENGUR
LANDSTJÓRI
Núverandi landstjóri, Rt. Hon.
Vincent Massye, hefir tekist á
hendur fyrir beiðni Diefenbak-
er stjórnarinnar, að halda stöðu
sinni áfram sem landstjóri eitt
ár enn þá.
HLJÓTA KONUR JAFN-
RÉTTI?
Socialistar í Kambódíu héldu
fimmta ársþing sitt fyrir
skemmstu. Vísaði þingið m.a. al-
gerlega á bug tillögum, sem
fram hafa komið um afnám fjöl-
kvænis í Kambódiu. En umræð-
ur um f jölkvæni var ekki þar með
lokið. Skelegg kvenréttindakona
stóð upp 0g krafðist þess, að
þingið lýsti því og yfir, að kon-
um bæri réttur til þess að eiga
lafnmarga eiginmenn—og karl-
menn margar eiginkonur. Öllum
til mikiiiar undrunar var tillag-
an samþykkt á þiaginu. En það
er ekki þar með sagt að löggjafar
þingið samþykki þetta. — Mbl.
dómariíAFBROTUM
æskunnar
Síðast liðinn laugardag gat
þess í blöðum þessa bæjar, að
Ragnar Swanson, hefði verið
kvaddur til að sitja í dómi í St.
Boniface, er fjallar um afbrot
æskunnar.
Mr. Swanson hefir verið lög-
reglumaður í St. Boniface um
langt skeið og hefir nú sökum
aldurs lagt það starf niður. En
stjórnendur þessara dómstóla
fóru undir eins fram á, að fá Mr
Swanson í þetta dómarastarf
með sér vegna sérstakrar þekk-
ingar og alúðar, sem hann hefir
við það starf lagt. Segja dómar-
arnir reynzlu hasn og þekkingu
ómetanlega í þessum málum.
DANS A SUNNUDÖGUM
Nýlega kom mál fyrir í Mon-
treal, er reis út af kvörtunum
CANADA GEFUR HVEITI
ENN!
Indland hefir fairð fram á, að
borgarráðsins um að menn iðk-! fá um 3, 700,000 mæla (um 7 milj.
uðu dansa á sunnudögum. Úr-^dala virði) af hveiti frá Canada
skurður dómarans, sem hét Geo.
Robert, var sá, að borgarstjórn-
ínni kæmu ekki neitt lög við um
helgidagahald á sunnudögum,
það væri sambandsstjórnin ein,
sem þar hefði síðasta orðið.
SONUR
Á dögunum barst einu Lund-
unablaðanna hraðskeyti frá Mon-
aco. Fréttaritari blaðsins skýrðþ
svo frá, að Grace prinsessa ætti
von á barni—um jólaleytið. —
Sagði fréttaritarinn, að Grace
hefði látið svo um mælt við hirð
og fá viðurkent í hveiti-upphæð-
inni héðan til Columbo-áætlun-
innar, en það hveiti nemur sem
næst $10,000,000, og er alt gefið
til ríkjanna Pakistan, Indlands
og Ceylon. Hveitið verður sent
frá Canada bráðlega; þörfin er
mikil sögð fyrir það eystra.
11. NÓVEMBER
Þessa mikla minningradags
vopnahésins 1918, er fyrsta al-
heimsstríðinu lauk, hefir árlega
veiö minst síðan meðal vestlægu
þjóðanna. Hans verður einnig
fólk sitt, að hún væri mjög á- ennþá minst og má vel, því það
nægð og vonaðist til að hún eign
aðist nú dreng. —Mbl.
ÍSLENZK BÖRN FRÁ GEYS-
IR SYNGJA f ÞESSUM BÆ
er altaf að færast nær sigrinum
mikla, afnámi striða, sem svo
margir fórnuð.u sér þá fyrir.
Búðir munu verða opnar hér,
en póstur verður ekki borinn út
í>að bar til góðra tíðinda s.l.
'iku í þessum bæ, að íslenzkir
barnasöngflokkar norðan úr
Nýja-íslandi, sungu hér á sam-
komu hjá Manitoba Pool Elev-
ators, er haldin var 22. október.
Nefnt félag hélt árs samkomu
sina hér en því tilheyra íslend-
ingar, er sagt munu hafa frá
barnasöngflokkum tveimur, eldri
°g yngri, er sungið höfðu norður
í Geysir einum tvisvar sinnum á
þessu ári, og sem getið var um
í Heimskringlu af Davíð Björns-
syni bóksala mjög lofsamlega.
Börnin í þessum flokkum eru
frá þriggja ára aldri til sextán
ára, og voru um 70 alls á nefndri
samkomu, er haldin var á Royal kosin 1.
Alexandra hóteli. -------------
Söngflokkana hafa Jóhannes
Pálsson, söngstjóri og systir £iZ7'í DEYKVIKINGUR
hans, Mrs. Lilja Martin, píanisti,'NÆST-ELZTI GRUNDAR
æft. Segja þeir landar, er þarna BÚl 100 ÁRA 1 DAG
voru, en sem því miður voru fá-! ------
ir, að unun hafi verið að heyra f dag er hundrað ára Pétur
KOSNINGAR SEM KVEÐUR
AÐ
Það var enginn smávægis kosn
ingasigur, sem Prof. Sidney
Smith utanríkisráðherra vann í
gær í Hastings-Frontenac kjör-
dæmi í Austur-Ontario. Prof.
Smith hlaut 8947 atkvæði, en
gagnsækjandi hans, er kallaði
sig verkamannasinna, að nafni
Ross Dawson, hlaut 210 atk.
Þingsæti þetta skipaði áður
George S. White, er skipaður var
1 öldungadeild.
Nú er tala þingflokkanna þessi
Ihaldsm. 112, lib. 105, CCF 25,
Social Credit 19, óháðir 3 og ó-
söng barnanna.
Það virðist ekki eiga illa við,
Hafliðason beykir, sem er elztur
innfæddra Reykvíkinga og næst-
að Þjóðræknisfélagið hér fengi elsti vistmaður Grundar.
flokka þessa til að syngja hér Tíðindamaður frá Vísi leit inn
og ef til vill víðar í íslenzkum! til hans í morgun, í herbergi
bygðum. Það er fátt skemtilegra1 hans á Elliheimilinu Grund, og
hægt að bjóða hér eldri Islend-1 spjallaði við hann smástund.
ingum, en fagran íslenzkan barna
söng.
MERK KONA LÁTIN
Síðast liðna viku lézt ein of
“Mér þykir leitt að taka svona
á móti þér”, sagði öldungurinn,
sem var ekki kominn á fætur, og
skaut þá inn í annar tveggja her-
bergisfélaga hans:
... , , , | “Já, við sofum fram eftir á
inerkari konum þessa lands, Mrs.l , , ,,
George Black, frá Yukon. 91 árs1 J*™’., . . , .
aS aldri. Hún var á Ottawa þingl °g hvers, hlf ka,rS" n“
mnc An , °i mest a þessu merkisafmæh þmu?
inu 1935—40 og onnur konan að *. _ . £,.r
, . , , , , , . . , spurði tiðindamaðurmn Retur,
na 1 þa fremd, hin var Agnesl „ „ , ,
F B | en varð að endurtaka spurmng-
MacPhail kosinn 1921. I una þyí að heyrnin er allmj8g
Maður hennar, George Black,!tekin að bila_
var atkvæðamaður mikill í ,<T_ _•
v » Það er meimngin, að vera hja
Yukon. Mrs. Black var fædd i . .. .., , u . . ,
Kansa- ~ _ 1 • x., | bornunum, tu þess hlakka eg
isas og átti ættir að rekja til
merkra manna á tímum ríkja-
Dyltingarinnar.
VÍSINDALEG SAMVINNA
Þegar Harold Macmillan, for-
mest. Eg mun verðasóttur um há
degisbilið.
Pétur klæðist enn, þrátt fyrir
sinn háa aldur, en er hjálpað að
klæðast.
Það var bjart yfir svip hins
sætisráðherra Bretlands, var hér aldna heiðursmanns og furðu
vestra, fyrir tveim vikum eða1 þétt handtak hans, er hann tók i
svo, samdist svo milli þeirra Eis-1 hönd tíðindamannsis að skilnaði.
enhower forseta og hans, að þeir! “Mundu að skila kveðju til
efndu til samvinnu á vísinda-* allra”.
störfum sínum ásamt 15 Norður-j Og svo þakkaði hann fyrir
Atlanzhafsþjóðunum til að komuna og hallaði sér aftur á
reyna eins og fréttirnar bæta'koddann og svipurinn virtist
stundum við, að sjá á fetir Rúss-! bera því vitni, að yfir honum
um í geim-rannsóknum þeirra. væri skin margra minninga lið-
Mun samvinna þessi brátt kom- innar ævi og gleði yfir því, sem
ast í framkvæmd. Hún er og tal dagurinn bæri í skaut sínu.
in efla öryggi í öðrum skilningi Pétur er fæddur í Nikulásar-
en í samkepni við Rússa og i koti í Reykjavík. Hann fór ung-
raun og veru mikið fremur, en!ur utan, 15 ára, til Flensborgar
það er í samkomulagi milli i Þýzkalandi, til að læra beykis-
Rreta og Bandarikjanna, er oft störf. Að því loknu fór hann víða
líta algerlega ólíkum augum ájsem iðnsveinn að þeirra tíma
sameiginlegan óvin sinn. hætti. Síðar var hann beykír í
MINNINGARORÐ
MARNY ETHEL JÓHANNES-
SON
Um Iþað leyti, sem laufvind-
arnir byrjuðu að þessu sinni að (
blása yfir Vatnabyggð, bar þar
yfir átakanlega þungan skugga I
mótlætis og harma. Um hádegis-*
bil, miðvikudagsins 11. septem-1
Suður-Afríku í fimm ár, en kom
svo heim og kvæntsit. Kona hans
'hét Vilborg Sigurðardóttir, og
eignuðust þau ellefu bön. Fimm
þeirra eru enn á lífi. Og í hópi
þerira og barnabarna mun öldung
urinn eiga góðar stundir í dag.
—Vísir 20. ágúst.
FJÆR (XI NÆR
Mrs. J. S. Johnson, 2722, N.W.
Ave Bellingham, Wash, U.S.A.
andaðist á sjúkrahúsi þar í bæ
17. október 1957. Hún var 74 ára
gömul. Banamein hennar var
hjartabilunn. Hana lifa eigin-
maður hennar John S. Johnson,
og tvö börn þeirra, Þóra (Mrs.
Jones) í California, og Hermann
i Custer, Wash. og 3 barnabörn.
Einnig tveir bræður, Oli S. And-
erson, Baldur, Manitoba, og Sig-
urður K. Anderson, Deloraine,
Manitoba. Sigríður sál, eða
“Sarah” eins og hún var oftast
kölluð, var dóttir Kristjáns And-
ersonar og Þóru Jónsdóttir, konu
hans. Þau hjón námu land í Ar-
gyle bygðinni og bjuggu síðan
þar, og í Baldur, Man. Sarah var
eiskuleg kona, hæglát og hátt-
prúð tryggur vinur vina sinna,
og einlæg trú kona. Útförin fór|
fram frá útfararstofu í Blaine!
Wash., Rev. Neubaur, prestur
lút. safnaðarins þar flutti kveðju
orðin. Jarðsett var í Blaine graf-
reit.
★ ★ ★
MINNINGARHÁTÍÐ
Deildin Frón í samráði við
stjórnarnefnd Þjóðræknisfélags-
ins minnast þess 11. nóv, n.k. að
í haust eru liðin 150 ár frá fæð-
ingardegi Jónasar Hallgrímsson-
ar. Samkoman verður haldin i
samkomusal Fyrstu lútersku
kirkju og byrjar kl. 8:30 eJh.
Forseti Fróns, Jón Johnson,
setur samkomuna, en Haraldur
Bessason prófessor innleiðir um
ræður um skáldið og kynnir Dr.
Richard Beck, prófessor, sem
flytur minningarræðuna er hann
nefnir “þjóðvakningarmaðurinn
Jónas Hallgrímsson”. Frú Hólm
fríður Danielson les upp nokkur
af kvæðum Jónasar og ungfrú
Ingibjörg Bjarnason syngur
nokkur lög, sem gerð hafa verið
við ljóð hans.
Vonast er til að fólk f jölmenni
bæði til þess að fræðast ogi
skemta sér og þá ekki síður til
að hylla minningu listaskáldsins
góða. Inngangur verður ekki seld
ur en samskot verða tkein.
Frónsnefndin
ber gerðust þau sorgartíðindi,
að unga eiginkonan, Marny
Ethel Jóhannesson, hneig niður
örend á heimili sínu. Alla ævi
hafði hún verið hraust, þróttmik
il og starfsöm. Glöð og reif hafði
hún gengið þennan morgun að
störfum sínum úti og inni, eins
og vant var. Ekki var vitað að
hún kenndi sér nokkurs meins.
Marny Ethel fæddist í Wyn-
yard 18. maí 1924. Foreldrar henn
ar eru Sigfús Benedikt Þor-
steinsson, Sigfússonar, og kona
hans Jennie, norsk að ætt, fædd
Skrogstad. Þau hafa lengst af
búið á eiginjörð sinni norður við
Big Quill vatn, “norður á milli
vatna”. Þar ólSt Marny Ethel
UPP> °g bræður hennar tveir,
Raymond Theodor, vélstjóri, í
Hudson Bay Junction, Sask., og
Earl Grant sem starfar í föður-
garði.
Nábúar Sigfússon-f jölskyld-
unnar hafa frá upphafi verið
hjónin Þórarinn Jóhannesson,
Jóhannessonar og Guðrún Ólöf
Hallgrímsdóttir, fædd Thor-
lacius. Búa þau enn á landnáms-
jörð sinni, síðan 1905. I fyrra-
haust—10. nóvember 1956, héldu
þau brúðkaup sitt. Marny Ethel
og Sigfús Jón Jóhannesson,
yngsti sonur Jóhannesson-hjón-
anna, og settust þegar að í nýju
og vistulegu íbúðarhúsi, sem Sig
frús (Siggi) hafði reist við veg-
inn, sem greinir lönd fjölskyldn-
anna.
Ungu hjónin voru afar ham-
ingjusöm. Tengdum höndum
hófu þau samlífið og búskapinn.
Rramtíðin brosti við þeim. Eng-
an gat grunað að sorgleg örlög
væru í nánd. Skyggir Skuld fyr-
ir sjón. Tíu mánuðum síðar var
Marny Ehtel dáin og horfin—
og með henni frumburður henn-
ar, er fæðast skyldi að nokkrum
vikum liðnum.
Hver á þau orð, er sætta megi
unga eiginmanninn við þvílíkt
reiðarslag?
Kveðjuathöfn fór fram . í
kirkju Quill Lake-safnaðar i
Wynyard laugardaginn 14. sept-
ember. Undirritaður aðstoðaði.
Hann hafði skírt Marny Ethel Og
þekkti hana sem barn. Jarðsetn-
ingin fór fram í grafreitnum vest
an við Wynyard-bæ—þar sem
svo margir íslenzku landnemarn
ír hvíla nú og niðjar þeirra.
Allir, sem á Marny Ethel minn
ast, tala um hana af miklum hlý-
hug. Foreldrum sínum var hún
ávallt mikið sólskinsbarn—enda
máttu þau varla afbera það, að
missa hana. Hún var heimilisræk-
in og iðjusöm og hafði áhuga fyr
ir búfjárrækt og garðrækt. Er
tóm vannst til, undi hún sér vel
við sauma og hannyrðir. Fljót
var hún til að rétta hjálparhcind,
þar sem þess þurfti með, og ó-
trauð til þátttöku í félagsstörf-
um byggðar sinnar. Að því er
þeir segja, sem þekktu hana bezt,
átti hún barnslegt guðstraust og
einlægan fúsleik til að breyta
svo sem hún vissi réttast.
Með sviplegu fráfalli hennar
var mjög nærri gengið tilfinn-
ingum og hamingjudraumum ást
vina hennar. Slíkir atburðir eru
örðugt þolpróf á bjartsýni manna
og trúartraust. Gott er að stand-
ast það próf og segja með forn-
um og nýjum kynslóðum:— “/
þínu ljósi, Guð faðir, sjáum vér
Ijós”. Gott er — og fyllilega rétt-
mætt — að treysta því, sem bæði
réttlætiskennd vor og stórfelld-
ur vitnisburður aldanna tjá oss,
að þeir, sem “sá með tárum”,
munu á sínum tíma “uppskera
með gleðisöng.”
Friðrik A. Friðriksson,
p.t. Wynyard, Sask.