Heimskringla - 22.01.1958, Side 3

WINNIPEG 22. JANÚAR 1958
HEIMSKRINGLA
3. SIÐA
CEYLON, PARADtSAR- | og fólk hafði mánuðum saman'Frank, það liggur einhvern veg-
, T totdt i beðið hans til þess að ganga í inn í mér að við ættum að fara að
EYJAN I AUSIRI j það heilaga! | hugsa til ferðar. Hvað heldur
Ceylon er í aðeins 100 km. fjar-
lægð frá suðausturhorni Ind-
lands og er í lögun eins og dropi
þú ?”
Frank féllst á það, og eg fylgd
ist með nauðug, ófús að fara úr
sinn. Colombo er í rauninni eina þröngu og fremur óásjálegu borð
Flestir koma til Colombo, þá
er þeir koma til Ceylon í fyrsta
sem er að detta af meginlandinu. jj0rgjn> sem borg getur kallast,1 stofunni sem var í svo miklu sam
argar smáeyjar myn a einskon Qg Jbúírtalan er 400 þúsund. Nafn ræmi við annað í einsetumanns-
ið er dregið af fornu arabisku ■ íbúð Franks, en sem mér virtist
orði, kalamba, og á ekkert skylt j þennan dag vera sönn friðarhöfn.
við Kolumbus eins og sumir ætla.j Þegar við komum heim að hús-
Meðfram mörgum götum Colum-' inu, sáum við að hljómsveitin
ar laridbrú, Adamsbrú er hún
kölluð. Sagan segir að brúin sé
gerð af öpum.
Á máli eyjarskeggja heitir eyj
an ekki Ceylon, heldur Lanka;
það er gamalt orð úr fornmálinu,
sanskrít, sem talað var af frum-
byggjuum, hinum norður-ind-
versku singhalesum, fyrír 2500
árum síðan. Orðið Ceylon er vest
ur-evrópsk afbökun á orðinu
Singhala Dvipa, sem þýðir eyja
singhalesanna.
Ceylon er ekki mjög stór, hún
er sa. 450 km. á lengd og að jafn
aði um 150 km. á breidd (flatar-
mál um það bil þrír fimmtu af
flatarmáli íslands. íbúatalan er
um það bil átta milljónir. Lega
bo vex hið sérkennilega regntré' var komin, og hljóðfæraleikar-
—blöð þess draga til sín raka og arnir stóðu til og frá i gangsaln-
loka sér á nóttunni. Á morgnana^ um fremur rauðir í andliti og
opnast þau skyndilega og hellast vandræðalegir, meðan Frith,
þá vatnsgusur yfir þá er af til- mikillátari en nokkru sinni áður,
viljun eiga leið hjá.
í miðbænum eru verzlanirnar,
þar á meðal þúsundir gimsteina-
verzlana. Stjórarúbínar og stjóra
safírar eru mest eftirsóttir af
ferðamönnum og sala þeirra gíf-
urleg.
Eg fór í könnunarferð um land
ið ásamt sérfróðum embættis-
! manni ríkisstjórnarinnar í eðal-
eyj!nn^r er fra 7-10 n°rSlæ?r!steinaframleiðslu- Við ókum
ar .. r?.1 3r °g klýft fram hjá rísökrum, pálmalund-
ströndina og annars staðar, þar
sem lálengt er, en upp til fjalla
í 2400 metra hæð er eilíft vor.
Marco Polo kom til eyjarinnar
íyrir 700 árum og gefur henni
bá einkun, að hún sé “heimsins
yndisiegasta eyja”.
Eyjan byggij- fólk af ólíkum
kynstofnum. Taiið er að eigi
færri en 70 þjóða brot hafi þar
blandað b lóði saman, þar á með-
al Alghenistar, sem hafa einka-
rétt á allri útlánastarfsemi á eyj-
unni. Márum (í rauninni afkom-
edur arabiskra kaupmana), sem
fyrst og fremst fást við hina arð-
sömu verzlun með eðalsteina, og
kuravar-sígaunar, sem hafa helg-
að sig því starfi að temja slöng-
ur! Enn eru á eynni leifar frum-
byggjanna, sem vedar heita. Þeir
búa langt inni í frumskóginum,
veiða með boga og örvum og eru
taldir frumstæðari en nokkur ann
ar þjóðflokkur, sem þekkist.
Stærstu þjóðabrotin eru hinir
é^urnefndu singhalesar, um 5
um og silfurtærum vatnsföllum,
og alltaf gat hann verið að segja
mér frá eðalsteinum. Hvort eg
vissi, að stærsti stjörnusafír í
heimi, sem í jármálamaðurinn
bandaríski, J. P. Morgan, keypti
fyrir offjár, væri upprunninn frá
Ceylon? Hvort eg vissi, að safír-
ar og rúbínar væru í rauninni
sami steinninn, í mismunandi lit
um? Hvort eg vissi, að á Ceylon
finnast allar tegundir eðalsteina
aö smarögðum og demöntum und
anskyldum?
í nágrenni við Ratnapura, sem
þýðir “borg eðalsteinanna”, sá eg
verkamenn nokkra að vinnu
sinni í leit að eðalsteinum. Þeir
grófu gryfjur í votan, leirborinn
malarjarðveg, fylltu léttar bytt-
ur og skoluðu leir og mold frá.
Aðferðin er mjög svipuð og við
gullþvott.
Te er svo að segja hjartablóð
Ceylons. Þeir kalla það mah-
ahdde (hinn mikla iðnað). Út-
miliiA • „ 1 flutningurinn nemur um það bii
muiJonir, og tamilar, Um 2 mill- °
" • 160 þusund tonnum a ari, þ.e.
jonir. Singhalesar eru flestir
Búddhatrúar, en tamilar eru
hindúar, að hálfu innfæddir
menn en að hálfu innflytjendur
frá lndlandsskaga. Þessir þjóð-
fiokkar tala hvorir sína tungu
Og eru í flestu ólíkir mjög.
Sinhalésar —“ljómafólkið” eru
afkomendur norður-indversks
þjóðflokks, sem lagði undir sig
eyjuna fyrir 2500 ára. (f þjóð-
fana Ceylons er mynd af stóru
ljóni). Sínghalesar voru bygg-
ingalistarmenn miklir Og má sjá
þess mörg merki í hallarrústum
og voldugum vatnsgeymum. En
Singhalesar nútímans eru mak-
ráðir mjög, og eru vingjarnleg-
ir, fallegir og greindir. Þeir
þurfa lítið fyrir lífinu að hafa
því náttúran er frjósöm mjög.
T. d. gefur yaktréð af sér ávexti,
sem geta orðið allt Upp í 20 kíló
Og herramannsmatur. Er þag
ekki kynleg tegund geðveiki, að
vera að erfiða?
Aðalatvinnuvegurinn er te- og
gúmmírækt, Sem Englendingar
innleiddu fyrir 100 árum, og sá
atvinnuvegur krefst mikillar um
hyggju og nákvæmni ant árið.
Englendingar hafa þjálfag tamji
ana vel til þeirra starfa, enda eru
þeir iðnir og mji^g áreiðanlegir.
Það er að því er virðist aðeins
eitt, sem tamilar og singhalesar
bauð þeim veitingar. Hljóðfæra-
leikararnir áttu að gista hjá okk-
ur um nóttina, og þegar við höfð-
um boðið þá velkomna og skiftst
á fáeinum gamanyrðum sem áttu
við þetta tækifæri, var þeim
fylgt til herbergjanna sem þeir
áttu að hafast við í, og á eftir
átti að sýna þeim garðana og
grundirnar. Seinnihluta þessa
dags ætlaði aldrei að líða, eins
og seinasti klukkutíminn áður en
maður leggur upp í ferðalag og
allur á nálum að komast á stað,
og eg ráfaði úr einu herberginu
í annað nærri því eins vandræða-
lega eins og Jasper, sem trítlaði
ólundarlega á hælunum á mér.
Eg gat ekki verið meinum til að-
stoðar við neitt, og það hefði
verið skynsamlegra af mér að
vera alls ekki í húsinu og fara
með hundinn í langan göngutúr.
En þegar eg ákvað að lokum að
gera það var það of seint. Max-
og Frank voru að heimta te, og
þegar tedrykkjunni var lokið
komu Beatrice og Giles. Kvöld-
ið hafði eftir allt nálgast allt of
fljótt.
“Þetta er eins og í gamla daga”
sagði Beatrice, um leið og hún
kyssti Maxim og litaðist um.
“Þú átt mikið hrós skilið fyrir
að muna eftir hvernig allt átti að
vera. Blómin eru dásamleg’,
bætti hún við, og snéri sér að
mér. “Komst þú þeim fyrir?”
“Nei”, sagði eg, fremur sneypt,
“frú Danvers hefir séð um þaö
aHt”. <( j
“Ó, jæja, eftir allt ...” Bea-!
trice lauk ekki við setninguna,
hún þáði að Frank kveikti í vindl
ingnum fyrir hana, og þegar því
var lokið virtist hún hafa gleymt
hvað hún ætlaði að segja. —
“Fékkstu Mitchell’s til að sjá um
veitingarnar eins og vant er?”
spurði Giles.
“Já”, sagði Maxim. “Eg held
ekki að neinu hafi verið breytt,
er það, Frank? Við höfðum list-
ana yfir allt fyrirkomulagið niðri
í skrifstofunni. Engu hefir ver-
ið gleymt, og eg held ekki að
neitt hafi verið skilið eftir.” i
“Eg er fegin að við erum þau
einu sem eigum að gista hér í
“ó, var það ástaæðan. Giles n6tt» saggi Beatrice «Eg man
pykir vanalega gaman að gnmu- tftir þvi að einu sinni þegar við
meira en þriðjungurinn af öllu
því te, sem kemur á heimsmark-
aðinn. Aðeins Indland framleiðir
meira te.
Ceylon-teið er svart, og bezt
það sem ræktað er í 1500-1800
metra hæð yfir sjávarmáli. Eg
Frh. á 4. bis.
c-------------
HRÍFANDI SAGA UM
ÓGLEYMANLEGA EIGIN-
KONU
REBECCA
RAGNAR STEFÁNSSON
ÞÝDDI
_______________
dönsum;
“Beatrice segir að honum þyki
komum hingað um þetta leyti
dags, að það var hér yfir tuttugu
ákaflega gaman a« |6l,i.ikjunl..J ' manns fyrir, 6em allt
.agSreg “HtmsagS me' ,6^ ^ n6ttina.
hefðn æfinleea leiki um hond á' Tr ^ ^ ^
M ^ 1 Hvaða buningum ætlið þið oll að
unum . I vera í. Eg geri ráð fyrir að Max-
g veit það , sag 1 1 X1 ’jim afsegi að klæðast grímubún-
þessvegn, hefi eg aldre. Terid: ingi eins og œ(inl ,?
’-vn.” I “EÍnS sefinlega”, sagSi Maa
Viltu ekki fa þgr meira græn- im
meti, frú de Winter, og aðra kart
“Hvílík fyrirtekt, finnst mér.
Það kæmi svo miklu lífi í allan
dansinn ef að þú værir með.”
“Hefirðu nokkurn tíma vitað
dans haldin í Manderley sem
öflu?”
‘Nei, alls ekki, Frank, eg er
ekki matlystug. þakka þér fyrir".
, * fr,-, ‘‘Æstar taugar”, sagði Maxim,
geta sameinazt um, 9g það er tru, og hrisst. höfuðið> ..Láttu þetta'
in á stjörnusjána. Engmn tekur,ekkert & þ.g ^ leytij kkl var llfl?
sér neitt meiriháttar starf fyrir * morgun ver« ’ u - • n,, ínkið” , • ei’ goðl drengurinr, minn,
hendur, svo sem ,6 rakja uml'’ ZTHZ°“‘U‘í ,’o1‘^*P“'^nmgi» er of íburíarmik
.«*u, fara í fer5alag, grafi ef.irj 3? saE“ Praík T* ,* . E” «nn - i-.gjaf-
cðalsteinum eða planta ris nema‘„E tlaði að skipa s^o’fyrir J^*SÆ£T** * ^
,. heim ekki seínns en klukkan _x Vti'iQmnðirin er með ’* cao-Aí
an myndi a.m.k. tvöfaldast, ef!f. . j husmoöirm er meo. sagði
baendurnir g*fu min„i gaum aðj ™ ", hl4lur I “axim. “Hversvegna ætti eg að
stjörnusjánni og meiri að bún-l g f ! ,í tárum '■Le ‘,ra (il verks °B SVÍ*”a °B lá,a
aðartækni). Daglnn, sem eg kom'f8 ð““ 'vX"” lfðá “* °B *«* aS
til Ceylon mátti heita að ifúarn-1 há>”mBlan J°8*, sagðt •*. «»,««! í þakkabót?” ,
ír, sem einn maður væru þátttsjk-'. ma . „ I °’ en Það er nu sv0 traleitt'
endur í brúðkaupsveizlu. Stjörnu .„5 , , .... ! Það er enSln Þðrf a ^V1 að lita
fræðingarnir höfðu látið það boð kJV,° ^ ™h“gr0kk °g út eins fifl- Með þínu útliti,
út ganga löngu áður, að þetta «Við hnrfum Iw** JT™' H ^ Maxim minn? g^tirðu verið
væri hinn mesti hamingjudagur, Vlð Þurfum ekkl að halda svona í hvaða búningi sem værþ Þú
grimudans aftur 1 mórg ár. — þarft ekki að vandræðast yfir
vaxtarlaginu eins og vesalings
Giles.”
“Hvernig ætlar Giles að vera
búinn í kvöld?” spurði eg, “eða
er það strangt leyndarmál?’’
“Nei, víst ekki”, sagði Giles,
allur eitt bros, “mér finsnt það
dálítið smellin hugmynd. Eg
fékk þorpsklæðskerann til að
sauma búninginn. Eg ætla að vera
arabiskur höfðingi”.
“Guð minn góður”, sagði Max
im.
“Það er alls ekki svo slæmt”,
sagði Beatrice hlýlega. “Hann
gerir andlit sitt dekkra auðvitað
og verður ekki með gleraugun.
Höfuðbúnaðurinn er alveg eins
og hann á að vera. Við fengum
hann lánaðan hjá vini okkar
sem átti nokkur ár heima í austur
löndum, hin hluti búningsins er
eftirstæling sem klæðskerinn tók
upp úr einhverju blaði. Giles lít-
ur vel út í honum.”
“Hvernig ætlar þú að verða bú
in, frú Lacy?” sagði Frank.
“Ó, eg er hrædd um að það sé
ekki mikil eftirstæling af
neinu”, sagði Beatrice. “Eg verð
i einhverskonar Austurlanda-bún
ingi sem á að vera í samræmi við
þann búning sem Giles verður i,
talnaband um hálsinn og blæja
fyrir andlitinu.”
“Það verður mjög fallegt”,
sagði eg kurteislega.
“Ó, eg svo sem ætlast ekki til
að neinn haldi að það sé hárrétt
eftirstæling af neinu sérstöku,
en búningurinn er léttur og þægi
legur að vera í, það er mikill
kostur, eg tek af mér blæjuna ef
verður of heitt. — í hverju ætlar
þú að vera?”
“Spurðu hana ekki að því”,
sagði Maxim. “Hún vill ekki
segja neinum það. Það á að vera
algert leyndarmál. Eg held að
hún hafi jafnvel pantað búning-
inn frá London.”
“Góða mín”, sagði Beatrice,
fremur undrandi. “Þú hefir þó
ekki farið til verks og pantað
einhvern dýran búning sem ber
af öllum öðrum? Minn er aðeins
heimatilbúinn eins og búningar
flestra verða hér í kvöld.”
. Vertu ekkert hugsjúk yfir
því”, sagði eg hlæjandi, “hann
er mjög einfaldur og íburðarlaus.
En Maxim þurfti að stríða mér,
og eg hefi lofað að gera hann
undrandi.’
“Það er líka alveg rétt ”, sagði
Giles. “Maxim er ^jltof mikill
með sig. Sannleikurinn er sá að
hann er öfundsjúkur og langar
til að vera í grímubúningi eins
og við hin, en vill ekki kannast
við að svo sé.”
Hamingjan forði mér frá því”,
sagði Maxim.
“Hvernig er það með þig,
Crawley?” spurði Giles.
Frank virtist vandræðalegur
sagði í afsökunarrómi:
“Eg hefi haft svo mikið að
gera að eg er hræddur um að eg
hafi látið það sitja á hakanum
þangað til á síðasta augnablik-
inu að hugsa um búning. Eg
fann gamlar buxur eftir langa
leit í gærkvöldi og röndótta fót
boltapeysu, og var að hugsa um
að láta pjötlu yfir annað augað
og láta það duga fyrir sjóræn-
ingja”.
“Hversvegna í ósköpunum
skrifaðir þú ekki okkur og fékk
lánaðan búning?’’ sagði Beatrice.
“Það er til hollenzkur búningur
sem Roger notaði í fyrra vetur.
Hann hefði verið ágætur handa
þér.”
”‘Eg mundi aldrei leyfa það að
umboðsmaðurinn minn gengi umi
eins og Hollendingur”, sagði ^
Maxim. “Hann mundi aldrei getai
innheimt leigu frá neinum eftir’
það. Láttu hann halda sér við
sjóræningjann. Það gæti skotið
einhverjum af því skelk í
bringu’.
“Gæti nokkur líkst sjóræn-
ingja minna”, hvíslaði Beatrice
í eyrað á mér. Eg,lét sem eg
heyrði það ekki. Vesalings
Frank, hún gerði alltaf fremur(
lítið úr honum.
‘ Hvað tekur það lengi að mála
mig í andlitinu?’’ spurði Giles.
| Professional and Business
1 Directory—
I
Frá Vini
Thorvaldson Eggertson
Bastin & Stringer
Löqírœðingai
Bank of Nova Scotia Blda.
Portage og Garry St.
Sfmi 928 291
CANADIAN FISH
PRODUCERS Ltd.
i. H. Page, Managing Director
Wholesale Distributors oi
Fresh and FVozen Fish
311 CHAMBERS ST.
Office Ph. SPruce 4-7451
2sÆ0Vat20s F,oral Shop
453 Notre Dame Ave. Ph. 932 #S4
f resh Cut Flowers Dally.
Plants ín Season
speciaiize in Weddin® and
Concert Bouquets and Funemi
Öesigns
Icelandic Spoken
r—
M. Einarsson Motors Ltd.
Buying and Sclling New and
Good Used Cars
Distributors foi
FRAZER ROTOTILLER
and Parts Service
99 Osborne St. Phone 4-4395
A. S. BARDAL
L I M I T E D
.;e'u.r bkkistur og annast um
útfanr. Ailur útbúnaður sá besti
Enntremur selur hann allskonai
tnmnisvarða og leqsteiua
843 SHERBROCKE ST
Phone SPruce 4-7474 Winnipeg
“Tvo tíma í það minnsta”,
sagði Beatrice. “Eg skyldi fara
að hugsa um það sem fyrst, ef eg
væri sem þú. Hvað eigum við að
vera mörg við kvöldverðinn?”
“Sextán”, sagði Maxim, “að
okkur sjálfum meðtöldum. Ekk-
ert ókunnugt fólk. Þú þekkir
það allt’.
“Eg er undireins farin að
hlakka til að fara I grímubúning”
sagði Beatrice. “Það verður svo
gaman að því öllu saman. Mér
þykir svo vænt um að þú á-
kvaðst að gera þetta aftur, Max-
im.”
“Þú átt henni það að þakka”,
sagði Maxim, og hneigði höfuðið
í áttina til mín.
“Ó, það er ekki satt”, sagði
eg. “Það var allt þessari frú
Crowan að kenna.”
“Vitleysa”, sagði Maxim, og
brosti til mín. “Þú veitzt að þú
hlakkar eins mikið til þess alls
eins og barn.”
* “Eg geri það ekki.”
“Eg er forvitin að sjá búning-
inn þinn”, sagði Beatrice.
“Hann er alls ekkert margbrot
inn eða óvenjulegur”, sagði eg
þrálátlega.
“Frú de Winter, segir að við
munum ekki þekkja hana ’, sagði
Frank.
Þau litu öll á mig og brostu.
Eg roðnaði og fann fremur til
gleði og ánægju. Fólkið var gott
og veglynt. Það var allt svo vin-
gjarnlegt. Hugsunin um dansinn
varð allt í einu ánægjuleg, og
það að eg átti að vera hæztráð-
andi á heimilinu. Dansinn var
haldinn mér til heiðurs, vegna
þess að eg var brúður. Eg sat
uppi á borðinu í bókhiöðunni,
og dinglaði fótunum, og hitt fólk
ið stóð umhverfis mig, og mig
langaði til að fara upp á loft og
fara í búninginn minn, máta har-
kolluna á mig frammi fyrir spegl
inum, og snúa mér á allar hliðar
fyrri framan langa veggspegil-
inn. Hún var ný, þessi óvænta
tilfinning að vera orðin mikilvæg
persóna, að Giles, og B«atrice,
og Fraqk og Maxim horfðu öll
á mig og töluðu um búninginn
minn. Að þau voru öll að geta
sér til í hverju eg ætlaði að
vera. Eg hugsaði um mjúka hvíta
búninginn innan fína gagnsæa
umbúðapappírnum, og hvernig
hann mundi hylja mitt flata vaxt
arlag og mínar afslyppu axlir.
Eg hugsaði um mitt eigið lit-
daufa og’líflausa hár undir lið-
aða og fagra gerfihárinu.
' “Hvað líður tímanum?” sagði
eg kæruleysislega, og geispaði
dálítið til að láta fólkið halda
að mér væri sama. “Ætli að við
aettum að fara að hugsa til að
fara upp á loft . . .?”
1 nion Loan & Investment
CGMPANY
Sental, Insurance and Finandal
Aqenta
SIMI 92-5061
Crown Trust Bldg., 364 Main St., Wpg
l
Halldór Sigurðsson
*e SON LTD.
Contractor & Builder
Office and Warehouse:
1410 ERIN ST.
Ph. SPruce 2-6860 Res. SP. 2-1272
Off. Ph. 74-5257 700 Notre Dame Are.
Opp. New Matemity Hospital
NELL’S FLOWER SHOP
Wedding Bouquets, Cut Flowers
Funeral Designs, Corsages
Bedding Plants
Mrs. Albert J. Johnson
Res. Phone SPmce 4-5257
<-—
MANITOBA AUTO SPRING
WORKS
CAR and TRUCK SPRINGS
MANUFACTURED and REPAIRED
Shock Absorbers and Coil Springs
175 FORT STREET Winnipeg
- PHONE 93-7487 -
n
P. T. GIITTORMSSON,
B.A. LL.B.
Barrister, Solicitor & Notary
474 Grain Exchange Bldg.
Lombard Ave.
Phone 92-4829
GUARANTEED WATCH, 8e CLOC R
REPAIRS
SARGENT JEWELLERS
H. NEUFELD, Prop.
Watches. Diamonds, Rings, Clckkj,
Silverware, China
884 Sargent Ave. ph. SUnset 3-3170

SK YR
LAKELAND DAIRIES LTD
SELKIRK, MAN.
PHONE 3681
At Winnipeg
IGA FOOD MARKET
591 Sargent Avenue
—
THE WATCH SHOP
699 SARGENT AVE.
WATCH, CLOCK & JEWELLRY
REPAIRS
— AU Work Guaranteed —
Large Assortment Costume Jewellry
V. THORLAKSON
Res. Phone: 45-943 699 Sargent

r'—
GRAHAM BAIN & CO.
PUBLIC ACCOUNT ANTS and
AUDITORS
874 ELLICE AVE.
Bus. Ph. SP. 4-4558 Res. VE. 2-1080
39 ÞJÓÐRÆKNISÞING verður
haldið í Góðtemplarahúsinu við
Sargent stræti 24.—26. febrúar
1958.
Fyrir hönd stjónarnefdar
Þjóðræknisfélagsins
Haraldur Bessason, ritari
BALDWINSON’S BAKERY
749 Ellice Ave., Winnipeg
(milli Simcoe &: Bevcrley)
Allar tegundir kaffibrauðs.
Brúðhjóna- og afraæliskökur
gerðar samkvæmt pöntun
Sfmi SUnset 3-6127