Heimskringla - 05.11.1958, Qupperneq 2

2. SÍÐA
HEIMSKRINGLA
Híimaferingk
ratotnuB ítti)
Kemur út á hverjunj miðvikudegi
Eigendur: THE VIKING PRESS LTD.
•68 Arlinnton St. Winnipeg 3, Man. Canada Phone SPruce 4-6251
Verð blaðsins er $3.00 árgangurinn, borgist fyrirfram
illar borganir sendist: THE VIKING PRESS LTD.
Öll viðskiftabréf blaðinu aðlútandi sendist:
The Viking Press Limited, 868 Arlington St., Winnipeg 3
~ Ritstjóri: STEFAN EINARSSON
Utanájkrift til ritstjórans:
EDITOR HEIMSKRINGLA, 868 Arlington St. Winnipeg 3, Man.
HEIMSKRINGLA is published by THE VIKING PRESS LIMITED
and printed by VIKING PRINTERS
•6« Arlington St., Winnipeg 3, Man. Canada Phone SPruce 4-6251
Anthorlaed qg Second Clctag Mall—Pogt Qffice Dept.. Ottown
WINNIPEG, 5. og 12. NÓV. ’58
87 ÁRA UNGUR
Hon. Barði G. Skúlason
í>að hafa margir í hópi ís-
lenzkra vestur-fara áunnið sér
frægð á mentabrautinni, með
gáfum og lærdómi. Það er þó
nokkuð af gallhörðum vísinda-
mönnum í hópi þeirra, og nokkr-
ir, sem baut hafa sér rutt í fylk-
ingarbrjóst hinna ungu bráð-
vaxta borgara þjóða Bandaríkj-
anna og Canada. Einn þessara
manna er íslendingurinn sem
myndin er af hér að ofan. Er
hann nú 87 ára ungur. í tilefni
af því hefir Ásmundur Benson,
dómari í Bottineau, N. D. skrif-
að mjög verðskuldaða grein um
Mr. Skúlason og sent Heims-
kringlu til birtingar. Er greinin
skrifuð á ensku og mun birtast
víða á því máli, en aðalefni henn
ar hér snúið á íslenzku:
Hinn 19. janúar 1858 var ein-
um kunnasta lögfræðingi af ís-
lenzku bergi brotnu Hon. Barða
G. Skúlasyni, minst með vingjarn
legu samkvæmi í bænum Port-
land, Oregon, í tilefni af 87 ára
afmælis hans.
Barði var fæddur á Reykja-
völlum í Skagafirði 18. janúar
1871. Kom hann með foreldrum
sínum til Canada 5 ára gamall
eða árið 1876. Var fyrstu árin
dvalið í Nýja-íslandi, en þaðan
haldið 1880 til Mountain, N. Dak.
til Víkur-bygðar svo nefndrar.
Til Pembina var komist með járn
braut, en þaðan með uxum til fyr
irheitna staðarins.
Fátækt var förunautur flestra
vesturfara og þessarar fjöld-
skyldu eigi síður en annara.
Barnahópur Guðmundar Skúla-
sonar og konu hans Guðrúnar var
stór, og ekki úr miklu ávalt að
spila. En faðir Barða hafði trú
á framtíð þessa lands og hér
mundu ungir spjara sig og kom-
ast áfram.
Barði var námfús eins og fleiri
íslendingar, og sótti hvarvegna
skóla, sem kostur var á í æsku.
16 ára var hann farinn að kenna
skóla sjálfur. Það var að Akra
og kaupið $30.00 á mánuði í 3
mánuði sem skólinn stóð yfir.
En þetta hjálpaði og breyttist
siðar. Árið 1888, var Barði búinn
að leggja fyrir um $90. Og með
það að veganesti, innritaðist
hann í Dakota-háskóla og vann
að uppskeru vinnu, þreskingu,
kenslu, hverju sem var, unz hann
hlaut B.A. stigið 1895. Næstu tvö
árin kendi hann skóla og hafði
nú $75.00 á mánuði annað árið
en $100.00 hið síðara. Þá ákvað
hann að nema lög og tók lög-
fræðispróf 1897. Er hann fyrsti
íslendingur, sem •ótskrifa'ðist í
lögum þaðan.
Sama árið stofnaði Barði lög-
fræðingafélag með bróður sínum,
Skúla, sem nú„er dáinn fyrir
nokkrum árum, en fékk mann,
er O. B. Burtness hét í félag með
sér síðar. Barði hefir verið aðstoð
arríkisdómari í Grand Forks
County og flutti fyrirlestra í 10
ár í lagadeild North Dakota há-
skóla.
Mr. Skúlason giftist Charlotte
H. Robinson 25. október 1896.
Eignuðust þau tvö börn: Dag-
mar Skúlason, nú Mrs. Eremeef,
og Rolfe W. Skúlason. Gekk
hann 17 ára gamall í Fyrsta
heimsstríðið. Þegar hann kom
heim úr því, innritaðist hann á
Oregon-háskóla og lauk prófi
1923. For þaðan til Yale og lauk
þar námi 1925.
M. Skúlason gaf sig snemma| Mr. og Mrs. Hólm, hversu þau
Næst flutti sú, sem þetta ritar,
fáein orð, um fyrstu búskaparár
við stjórnmálum. Hann er republi hefðu, eins og flestir frumbýl-
ika-megin í þeim. 1908 var hann ingar, byrjað búskapinn með litl-
kosinn á ríkisþing North Dakota. um efnum, en með dugnaði og
Kvað þar brátt mikið að honum | ráðdeild, komist með tíinanum í
sakir mælsku hans. Hann var höf; góð efni, þar eð gullbrúðurinn
undur ýmsra laga, svo sem Northj væri sér náskyld, þekti hún vel
Dakota non-partisan judiciary til, og vissi, að aldrei hefði
law og vinnuverndarlög barna. skugga borið á þeirra sambúð.
Svo mikið álit var á Mr. Skúla svo þau stóðu sig jafnvel, bæði
son sem lögmanni, að hann var í búskapnum og sambandslífi
sóttur út og suður um alt Da-jsínu. Kvaðst hún svo heppinn
kota-fylki og fár eða engin talinn meg það, að hér væri nærstætt
hans jafnungi. Og það var ekkhsvo margt af fólki sem þekti
cinungis, að hann væri bæði lærð EVO vej til þeirra hjóna, að það
ur og mælskur, heldur hinn|V;ssj ag þetta væri hvorki
strangmannúðlegasti í öllu við-j vejziu “kompliment” né oflof, né
móti og framkvæmdum.
Árið 1911 flutti Mr. Skúlason
til Portland. Hefir hann starfað
þar síðan.
Barði Skúlason er mjög lýð-
hollur og amerískur í anda. Hann
er heitur ættjarðarvinur. Það var
vegna þess, sem hann innritaðist
í stríðið 1914, þó hann hefði ekki
aldur til þess.
Hvernig Mr. Skúlason býr
hugur til Dakota, lýsa háskóla-
verðlaunin, sem hann veitti -1924
þar, og 250 dala hjálp er á ári,
þeim nemanda er á þarf að halda.
Mr. Skúlason varð brátt eins
vinsæll í borginni Portland, eftir
að hann kom þangað og hann var
áður í Dakota.
Þar hafa honum verið falin mál
einstaklinga, er snert hafa erfðar
rétt er nam yfir miljón og verð-
taxti lögmanna fyrir að vinna
nemur $400,000. Hann hefir og
haft með höndum mál er 25,000
hafa kostað.
En réttsyni og mannkostir Mr.
Skúlasonar eru táldir eigi síðri,
en gáfnaafrek sýnd við starf
hans.
Lögfræðingafélög í Dakota og
í Portland, gleymdu ekki á árs-
fundum sínum á þessu afmælis-
ári Mr. Skúlasonar, að þakka
honum hið mikla starf hans og
eftirbreytnisverða í þágu lög-
fræðistéttarinnar.
Barði les 8 tungumál, Norður-
orðins ára, á tímum, sem fsland
var að mestu leyti ósnortið af
erlendum áhrifum, og þeim
miklu breytingum sem á öllu
hafa orðið þar síðan. Geyma því
þessi hjón margar minningar frá
þeim tímum, sem þjóðlífið þar
var að mestu eins og það hafði
verið um margar undanfarnar
aldir, og bókmenta öldin stóð
i blóma. Er því ekki óliklegt að
íslands-vinum hér í landi mundi
finnast æskilegt að ræða við þau
um svo löngu liðna tíma á gamla
landinu.
Jakobína Stefánsson
þýzku, frönsku og latínu. Hann
hefir og gaman af skáldskap og
heimspeki og kann Poe og Burns
utan að og eitthvað af Shakes-
peare.
í lögfræðisstarfi sínu, skipar
Mr. Skúlason fylkingarbrjóst,
ekki einungis í hópi landa sinna
hér, heldur meðal kunnustu lög-
fræðinga Bandaríkjanna.
sagt fyrir ættarskyldleika —
heldur bara sannleikurinn.
Þar næst flutti Dr. S. Björn-
son kvæði, er hann hafði orkt
fyri þetta tækifæri—sem sýndi
að enn lifir hin íslenzka ljóð-
list, og vald yfir norrænni
tungu.
Næs1j» eftir, flutti Mrs. G.
Kristjánson, fyrir hönd barna
gullbrúðkaupshjónanna, þakkar-
ávarp frá þeim til þeirra vina og
vandamanna sín og þeirra, hér í
borg, sem int höfðu af hendi í
vinalegu tilliti, þær fram-
kvæmdir sem þurftu, til veizlu-
haldsins.
Síðast töluðu þeir Sr. A.
Kristjánsson og gullbrúðguminn j
með stuttu millibili. Mintust
þeir margs frá þeim tímum, þeg-j
ar þeir voru á léttara skeiði, með j
þeirri lægni og lipurð sem bók-!
mentamönnum er eiginleg, j
krydduðu þeir frásagnir sínar
með hnittyrðum og fyndni svo
áheyrendum öllum varð hin
mesta skemtun að.
Næst er að lýsa hljómlistahlið
samsætisins. Á milli þess að ofan
greindar ræður voru haldnar,,
voru sunginn íslenzk lög, seny
flestu hinu eldra fólki voru og
cru hugþekk og kær, Stemdij
söngurinn og píanóspil Miss Sig
urðsson mjög vel saman.
Einnig flutti Mr. G. Björnsson
landamálin, íslenzku,’ ensku, ,°g Þrír menn með honnm
Duncan Thomas McWhirter
Duncan Thomas McWhirter,
son of Mr. and Mrs. R. J. Mc-
Whirter of Fort William, Ont.,
graduated last spring from the
Universiy of Toronto with hon-
ors B.A. degree in Modern Hi-
story. His mother, Guðrún, is
a daughter of Soffía and the
late Tihomas Benjamínson, form
erly of Lundar, and now of Winj
nipeg.
Duncan has decided to take aj
course in journalism, and for that
purpose is continuing his studies
in Toronto. He was granted 2
busaries, $125 jointly from the
federal and provincial govern-
ments and $150 from the Univer-
sity of Toronto. He plans to en-
ter the field of jounalism in W.
Canada.

ENDAST OLLUM
VINNU SOKKUM
BETUR
Þér getið fengið hvaða
stærð og þykt, sem vera
vill, og óþrjótandi úrval
af PENMANS vinnusokk-
um. Það stendur á sama
hvað þér veljið, þér fáið
ávalt beztu vöruna á sann
gjarnasta og bezta verði.
EINNIG NÆRFÖT OG YTRI SKJÓLFÖT
Frægt firma síðan 1868
WS-104
íslenzkt gullbrúðkaup í
Vancouver
Þann 29. ágúst s.l., var þeim
hjónum Gunnlaugi Hólm og
konu hans Svanfríði, haldinn
vegleg gullbrúðkaupsveizla í
Marpole Masonic Hall í Van-
couver. Var til þess sofnað af
börnum þeirra hjóna og öðru
venslafólki Iþeirra.
Um 200 manns voru í veizlunni
—prógramið næstum al-íslenzkt,
efnismikið og mjög til þess
vandað.
Mr. Ó. Hávarðsson stýrði sam-
sætinu og leysti hið umfangs-
mikla hlutverk sitt mjög vel af
hendi.
Fyrst af öllu var sunginn
sálmurinn ‘‘Hve gott og fagurt
og yndælt er. Þar næst hélt Mr.
H. Thorlaksson ræðu, vakti hann
athygli á hversu gullbrúðkaup
ætíð sýndu, að þau hjón sem
gullbrúðkaupið væri haldið fyrir
hefðu með staðfestu haldið hjú- vjst fj0gra barna þeirra, við þetta;
tett”, þeir sungu, en hann hafði
undirspil á píanó accordion.
Veitingar voru hinar meztu,
ekki einasta vegna þess hve miklj
ar og margbreyttar þær voru^
heldur einnig hins, hve vand-
lega þess var gætt að enginn yrði
undanskilinn af öllum þessum
mannfjölda. Það er merkt, utaf
fyrir sig. Fyrir nánari lýsingu—
stærðar veizlukaka stóð á miðju
borði, tilbúinn af Mrs. J. Sigur-j
geirsson, skreytt af V. Baldvin-
syni, þar var einnig fjölbreytt
blómaskrúð, sent hingað vestur
af bróðurdóttir gullbrúðgum-
anns Mrs. E. Young, sem á
heima í Winnipeg.
Að prógrammi og borðhaldi
loknu var slegið upp dansi.. Svo
var eftir af starfsþreki gullbrúð-
kaupshpónanna, að þau tóku
einu sinni ef ekki tvisvar dálít-
inn þátt í dansinum. Munu þess
fá dæmi, með fólk á þeirra ald-
ursskeiði, sem orðið hefir að
gegnumganga erviði frumbyggja
lífsins.
í þessu gullbrúðkaupi var ell-
inni ekki leyft að skipa öndvegi.
Flest ef ekki alt aldraða fólkið,
sem þar var, virtist svo hrest í
bragði og vel á sig komio, að vel
hefði mátt taka það fyrir að vera
yngra en það í raun og veru var.
Það sem einna mest hefir glattj
gullbrúðkaupshjóninn var ná-j
FJÆR OG NÆR
Oddur Oddsson, Langruth,
Man., lézt 10. október að heimili
sínu. Hann var fæddur 27. nóv.,
1873 á Dagverðareyri við Eyja-
fjörð. Foreldrar hans voru Jón
Oddsson og Ingibjörg Ingjarlds
dóttir. Kom til Canada með móð
ir sinni ,1888. sem þá var ekkja,
tveim systrum og einum ibróðir.
Fjölskyldan bjó í Winnipeg
nokkur ár en flutti 1895 til Tan-
talon, Sask., Rak hún búskap þar
um tíma, en Oddur keypti þar
hótel bænum og stjórnaði um
nokkur ár.
Oddur giftist 29. janúar 1919,
Sigrúnu Gottfred og í des. það
ár flutti ihann til Langruth, Man.
og hefir verið hér síðan. Hann
tók mikinn þátt í félagslifi eldri
°g yngri,, var söngmaður góður
og stjórnaði söng við flest taeki-
færi og var í kór lútersku kirkj-
unnar hér.
Auk konu hans lifa hann einn
sonur, Gordon, í Hamilton, Ont.
og ein dóttir Mrs. S. R. Snowdan
i Winnipeg. Hann var jarðaður í
Langruth, af Rev. Donald Olson
frá Glenboro.
★ ★ ★
Miss Guðrún Á. Símonar sýng
ur við guðþjónustuna í Fyrstu
lútersku kirkju sunnudaginn 9.
nóvember, kl 7 e.h.
★ ★ ★
í bréfi frá G. J. Austfjörð frá
Mikley um helgina, segir, aö þar
hafi verið ótíð frá 20. ágúst til
15. október. í góðu fréttabréfi
hans í síðasta blaði biður ihann
leiðrétingar á vllu um verðlag
á hvítfiski, en sagt er vera 2c, en
á að vera 25c pundið.
★ ★ ★
Mrs. Helga Jónsson, kona
Stefán Jónssonar, lézt 1. nóvem-
ber að heimili tþeirra hjóna að
Glenboro. Hún var 80 ára. Hún
kom ásamt manni sínum Vestur
um haf 1906 og hafa þau búið
síðan í Argylebygð síðast 4 mílur
suður af Glenboro. Heima bjuggu
þau síðast í Kvígindisdal í
Reykjadal. Hana lifa maður
hennar og sonur Jón, er um búið
sér nú með föður sínum. Jarðar-
förin fór fram 3. nóvember að
Grund.
★ ★ ★
Finnbogi Johnson, frá Wyn-
yard var hér eystra í byrjun þess
arar viku. Kom hann til að vera
við jarðarför Mrs. Helgu Jóns-
sonar frá Glenboro, en faðir hans,
Valdimar var bróðir Stefán Jóns
sonar. oiginmann* Helgu.
Hann kvað alt bærilegt að
frétta úr sínu bygðarlagi.
★ ★ ★ ,
Laugardaginn 25. okt. voru
gefin saman í hjónaband af Séra
P. M. Péturssyni, Gísli Roy And
erson og Christine Ruth Eyólf-
son„ ag 134—3rd Ave. i Gimli.
Brúðguminn er sonur Gisla Ein-
ars Anderson og Kristínar Joh-
annson, konu hans, en brúðurin
er dóttir Gunnsteins Eyjólfssoar
og Sigurbjargar S. Olson, konu
hans.
skaparheit sitt; væri ekki ætíð
gert, enda væri 50 ár langur tími.
þar næst flutti sr. A. Kristjáns-
son borðbæn.
Næst þar eftir mælti Mr. F.
Lyngdal fyrir minni brúðurinn-
ar, var það ávarp vel flutt og
vel viðeigandi.
Svo mælti Mrs. Marja Björn-
son fyrir minni brúðgumans, og
minntist fornrar vináttu við
HólmShjóninn, þegar hún og þau
áttu heima í Víðirbygð í Nýja
íslandi, og tilgreindi ýms atvik
frá þeim löngu liðnu tímum. Var
það hinu eldra fólki til ánægju,
því flest af því ann enn íslenzku
sveitalífi.
tækifæri. Þau eru öll uppkominn
og gift, en eiga ekki heima hér.
Þau komu öll úr allmiklum fjar-
lægðum til að sitja gullbrúð-
kaup foreldra sinna—dæturnar
þrjár, Ida, Svava og Fanny, og
einn sonur, Garðar að nafni.
Þau Gunnlaugur og kona hans
eru ættuð og upprunninn i Eyja-
f jarðarsýslu á íslandi, komu bæði
fullorðinn til þessa lands. Gunn-j
laugur kom árið 1905, en Svan-
fríður kom 1907. Voru þrjú upp-
eldis- og þroska ár beggja heima
á gamla landinu. Mun fatt eftir
hér í landi af fólki, hversu aldur
hnigið sem það annars er orðið,
sem var uppalið þar alt til full-
Mikil óhreinindi, hvar sem fyrir-safnast er aðeins hægt
að hreins með góðum hreingerningar-lyfjum.
Gillett’s Lye, gerir slíka hreingerningu bæði skjótt
og vel og kostar þó ekki eins mikið og önnur lyf, sem
ekki gera hálft verk á við það.
Gillett’s Lye hefir efnafræðisleg áhrif á óhreinindi
sem stafa af fitu og þessháttar á þann hátt, að það
leysir upp óhreinindin, svo þau hverfa. Gillett s er, ef
rétt er með farið sótthreinsandi á sama tíma.
Sendið eftir eintaki
af nýrri 60-síðu, mynda búk “Hvernig
Lye getur hjálpað þér í húsi eða úti
á bújörð”. Skýrir dúsín vegu um
notkun lyes til sparnaðar á verki
og peningum.
Skrifið til:
Standard Brands Limited,
550 Sherbrookc St. W.
Montreal
GL-77
IN REGULAR SIZE AND
MONEY-SAVING 5LB CANS.