Heimskringla - 17.12.1958, Blaðsíða 6

Heimskringla - 17.12.1958, Blaðsíða 6
rJrJrJrJrJr- To our many lcelandic Friends and vuishes Customers <we offer sincere SAFEWAY CANADA SAFEWAY LIMITED INITIAL INVESTMENT LOW AS $29500 Designed by agricultural engineers, the new Stran-Master fita practically every farm need. In addition to widths of 24', 36', 48', 60' and 72', you have a choice of any length in multiples of 16'. And you can select a building that is totally enclosed, partially enclosed or wide open with just a roof. FEATURES • Lowest cost steel buildlng • Readily insulated for year-round use • Fully fire-safe • Modern ribbed wall and roof panels • Fast and easy to erect • Absolute minimum maintenance • Spacious interiors EASY TO BUY: yo« ean get your Slran-Master buildiny now and pay for it as you use il. Through the Stran-Steel Purchase Plan only initial investment is required, with up to five years to pay the balance. ENQUIRE TO: MAPLE LEAF DISTRIBUTORS LTD. 777 Erin St. Winnipeg 10, Man. Phone SUnset 3-7091 NAME ADDRESS . SEC_____ ..PHONE. ,.TWP...............RANGE.. □ STUDENT A-t 6. SÍÐA HEIMSK ( INCORPORATK D12 W. M AY_1670. The Hudson’s Bay Company wishes to extend to the Icelandic Canadians in our community a berp ffltxxp Cíjríðtmað anda J^eto JSear full of Peace and Hope. RINGLA WINNIPEG 17. DES. ’58 HRIFANDI SAGA UM ÓGLEYMANLEGA EIGIN- KONU REBECCA RAGNAR STEFANSSON ÞÝDDI “Það rætist fram úr öllu þessu”, sagði hann. “Eg er alveg rólegur og vongóður. Þú sást hvernig Julyan var við hádegis- verðinn, og Frank. Það verða eng ar flækjur eða erfiðleikar í sam- bandi við rannsóknarréttinn. Það fer allt vel.” Eg sagði ekkert. Eg hélt þétt um handlegg hans. “Það kom aldrei til þess að þetta væri óþekkjanlegt Lík”, sagði hann. “Það sem við sáum var meira en nóg fyrir Pthillips læknir til þess að sanna hvers lík það var, án mín. Það var svo ofur auðvelt. Það sáust ekki minnstu merki þess sem eg gerði. Kúlan hafði ekki snert beinið.”* Fiðrildi flaug fram hjá okkur á svölunum, og sveimaði um aula iega og ■óákveðið. “Þú heyrðir hvað þeir sögðu”, hélt hann áfram, “þeir halda að hún hafi lent í gildru þarna i Ibátsklefanum. Kviðdómendurnir munu trúa því við réttarhaldið líka. Phillips mun segja þeim það.” Hann þagnaði. Ennþá sagði eg ekki neitt. “Eg tek mér þetta nærri aðeins þín vegna,” sagði hann, “eg iðrast ekki neins annars. Ef allt þetta kæmi fyrir aftur þá gerði eg nákvæmlega það sama. — Mér þykir vænt um að eg varð Rebeccu að bana, eg mun aldrei hafa neitt samvizku- bit af því, aldrei, aldrei. En þú. Eg get ekki gleymt hvernig það hefir fengið á þig. Eg var að horfa á þig, hugsaði um ekkert annað yfir hádegisverðinum. — Hann er horfinn að eilífu, þessi skrítni unglingslegi vandræða og undrunarsvipur, sem eg elskaði. Hann kemur aldrei aftur. Eg myrti hann líka, þegar eg sagði þér um Rebeccu. Hahn er horfinn á tuttugu og fjórum klukkustund um. Þú ert svo mikið eldri . . .’ 22 KAPÍTULI Um kvöldið, þegar Frith kom með bæjarblaðið, voru fyrirsagn ir með stóru letri þvert yfir fram síðuna. Hann kom með dagblaðið og lagði það á borðið. Maxim var þar ekki, hann hafði farið upp á loft að hafa fataskifti fyrir kvöld verðinn snemma. Frith stóð þarna augnablik til að bíða eftir að eg segði eitthvað, og mér fannst það heimskulegt og móðg andi að leiða algerlega hjá sér málefni sem hlaut að snerta alla í húsinu svo mikið. “Þetta er mjög hræðilegt, Frith”, sagði eg. “Já, frú þetta hryggir okkur öll svo mikið, bæði hér í húsinu og nágrenninu”, sagði hann. Það er svo sorglegt fyrir herra de Winter”, sagði eg, “að þurfa að fara í gegnum þetta allt aftur”. “Já, grú. Mjög sorglegt. Hví- lík ægileg ofraun, frú, að þurfa að skera úr af hverjum seinna líkið er eftir að hafa séð hið fyrra. Eg geri ráð fyrir að það sé enginn efi á því iþá að það sem fannst í bátnum séu hinar jarðnesku leifar af hinni látnu frú de Winter?” “Eg er hrædd um það, Frith, að það sé enginn efi á því.” “Okkur virðist það svo undar- legt, frú, að hún skyldi lenda svona í gildru í klefanum. Hún var svo æfð og vön að fara með bát”. “Já, Frith, það finnst okkur öllum. En slys vilja til. Og hvern ig það atvikaðist geri eg ráð fyr- ir að ekkert okkar fái nokkurn tíma að vita.” “Eg geri ekki ráð fyrir því, frú. En það er mikið áfall, þrátt fyrir það. Við erum ákaflega hrygg yfir þessu. Og að það skyldi bera að svo skyndilega rétt á eftir grímudansinum. Það virðist ekki vera rétt einhvern veginn, er það?” “Nei, Frith”. “Það lítur út eins og það eigi að halda rannsóknarrétt, frú?” “Já, aðeins fyrir venjusakir, eins og þú skilur.” “Auðvitað, frú. Eg er að hugsa um hvort nokkurt okkar þurfi að bera vitni?” “Eg held ekki”. “Eg mundi aðeins vera fús og viljugur til að gera hvað sem væri sem gæti hjálpað fjölskyld- unni eitthvað, herra de Winter veit það”. “Já Frith! Eg er viss um að hann veit það”. “Eg hefi sagt þjónustufólkinu og verkamönnunum á landareign inni að vera ekki að ræða um þennan atburð, en það er mjög erfitt að koma í veg fyrir að það geri það, sérstaklega stúlkurnar. Eg get auðvitað séð um að Ro- bert geri það ekki. Eg er hræddur um að fréttirnar hafi verið mikið áfall fyrir frú Danvers”. “Já, Frith. Eg bjóst frekar við því”. “Hún fór beint til herbergis síns eftir hádegisverðinn, og hef ir ekki komið ofan aftur. Alisa fór með te til hennar og blaðið fyrir fáum mínútum síðan. Hún sagði að frú Danvers liti sannar- lega út fyrir að vera mikið veik”. GARLIC ER HOLLUR Spurðu læknirinn Spurðu íyfsalan Garlic er náttúrlegt meðal til að halda blóðstraumnum l lfkamanum frá óhrein- indum. ADAMS GARLIC PERLUR eru snáar lyktar og bragðlausar töflur, sem innihalda hreinan lög úr öllum lauknum. 1 þessum töflum hefirðu alt, sem þessi jurt hefir að bjóða. ADAMS GARLIC PERLUR innihalda salieylamide, sem eyð ir verkjum I taugum, svo sem gigt. Það eflir líkamansþrátt og heilsu. Gerið sem þúsundir annara hafa gert, fáið pakka af ADAMS GARLIC PERLUM, hjá lyf- salanum í dag. Það gleður þig, að hafa gert það. MINMS7 BETEL í erfOaskrám yöar

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.