Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 30.10.1886, Blaðsíða 4

4
vanta á heyrandabekk, siðan pukrið liætti,
og farið var að halda fundi i heyranda
hljóði; pykir mjer göð skemmtun að hlýða
á jafnviturlegar tillogur og snjallarræð-
ur um bæjarins málefni. En nima ný-
lega, kringum haustkauptiðina, pegar
smokkinn rak hjá Mjösundunum, mætti
eg tvivegis, par eð eg hafði sjeð fund
boðaðan, en í hvorugt skiptið varð fund-
arfært. Eg missti pvi bæði af smokk-
fiskinum og pvi, sem verra var, af* ollu
ræðuhaldinu.
Kært væri mjer, ef „Isfirðingur“ —
svo pykist eg vita, að blaðið muni heita—
gæti frætt mig um, hvort verzlunarannir
eða smokkfiskstaka er nefnt í lpgum sem
gild undanpága frá að sækja bæjarstjörn-
arfundi. Spyr eg pessa rjett af fávizku
minni, svo að fróðleiksfýst min baki mjer
eigi óparfa ómak framvegis.
Kaupstaðarbúi.
SPUNAYJELIX Á XAUTEYRI.
—o—
Eins og kunnugt er, hefir ull, sem er
ein aðalverzlunarvara landsins, vcrið í
nijög lágu verði undanfarin ár, og liefir
pað verið eigi lítill hnekkir fyrir sveita-
bóndann, sem opt hefir eigi aðrar vorur
að láta í kaupstað en ullina af kindum
sínum. Menn hafa pví almennt fundið
til pess, að nauðsynlegt væri að reyna
eitthvað, er gæti komið ullinni i liærra
verð eða gefið landsmpnnum meiri arð
af henni. pað var pess vegna eigi að
furða, pö að hækkaði brúnin á morgum,
er peir lásu skýrslu frú Sigríðar Magnússoii
í Cambridge um sýninguna í Lundúnum,
par sem hún lætur svo mikið yfir, hve
vel íslcnzkt ullarband hafi selzt á sýn-
ingunni og mikil eptirsökn verið eptir
pví. — Nokkrir menn við ísafjarðardjúp
tóku sig pá saman um að stofna hluta-
fjelag, til pess að kaupa fyrir spunavjel,
er gæti bæði kembt og spunnið ullina.
Menn hofðu mikinn áhuga á fyrirtækinu,
og sofnuðust brátt nálægt 8,000 kröna í
hlutabrjefum. Vjelin var pontuð frá
Noregi, allstört timburhús reist á Naut-
eyri á Langadalsstrónd; maður sendur
norður til herra Magnúsay |>órarinssonar
á Halldórsstoðum, til pess að læpa af
honuin að spinna á vjelina. |>egar i
fýrra haust var allt tilbúið, svo að vjel-
in gat tekið til starfa, og spann liún
optnrA nær allan siðastliðinn vetnr.
En vjelin liafði orðið dýrari en menn
hofðu búizt við, og gjúrði pað pegar fje-
laginu Orðugh'ika og vandræði; árangur-
inn af starfi hennar varð heldur eigi
eins mikill og ætlað hafði verið, og bandið
seldist miklu lakar, en ráð hafði verið
fyrir gjort, svo að nú er eigi annað
sýnna, en að vjelin verði alveg að hætta
að vinna; að minnsta kosti hvilir hún
sig í vetur.
J>að er ávallt lofsvert, pegar menn
eru tíjótir til að ráðast í fyrirtæld, er
peir ætla, að geti orðið alpýðu til heilla
og hagsmuna, en pað má pó eigi gleyma
málshættinum: „Kapp er bezt með for-
sjá“, og að pað er pá fyrst rjett, að
ráðast í störvægileg fyrirtæki, er menn
áður hafa leitað sjer nægilegra upp-
lýsinga um pau, og fullar likur eru að
minusta kosti fyrir pví, að pau geti
borgað sig.
ísafirði, 30. október 188G.
Tíðarfar. Siðan í sláttarbyrjun, sem
varð í seinna lagi sakir’grasbrests, hefir
sumarið verið ömunalega óperrasamt
lijer vestra, og nýting á heyjum pví með
langlakasta móti. Haustið hefir aptur
á möti verið óvenjulega frosta- og snjöa-
litið, optast sumarveðurátta.
Síhl hefir fengizt nokkur á Skutils-
firði i pessum mánuði.
Afli hefir verið talsverður við Djúp í
haust, einkum hjá peim, er sild hafa
liaft til beitu. Megnið af afianum er ýsa.
Lyfsali E. Möller, sem haft hefir
hjer auka-lyfjabúð frá pvi í fyrrahaust,
flutti hjeðan alfarinn með „Thyru“ 18.
f. m. Munu pví mest hafa valdið peninga-
kroggur og óhagkvæmir samningar. |>að
er óhætt að fullyrða, að Isfirðingar, sem
við hann skiptu, sakna hans almennt.
Skij)ta]>i varð 18. p. m. um kvoldið; 1
förust 3 menn frá ísafirði í fiskiróðri,
en formanninum, Jöni J>orsteinssyni, var
bjargað 11 tímum eptir pað, er slysið
bar að. J>eir, sem drukknuðu, voru:
Gunnar Konráðsson Bachmann, Jakob
Pálsson Lindal og Guðbrandur Guð-
mundsson, allir ókvongaðir menn á bezta
aldri. |>að er almæli, að slys petta muni
einkum hafa orsakazt af pví, að allt
hafði verið reyrt fast, svo að seglið varð
eigi læklcað i tæka tið, pegar hviðan kom á.
J>að er varla von, að mikilmennska
sú, sem pvi miður tiðkast um of i sjó-
söknum við Lsafjarðard júp. fari alltaí vel.
Mannslát. Hinn 21. dag f. m. and-
aðist á Isafirði eptir fárra daga legu
í lungnabólgu húsfrú Maria Ásgrlms-
dóttir Nieisen, að eins 38 ára gomul.
Hún var gipt S. J. Nielsen, verzlunar-
stjóra stórkaupmanns H. A. Clausens;
pau hjón voru gipt 19 ár; eignuðust 8
born; lifa 3 peirra, pll i «æsku. Frú
Nielsen pötti fríð kona ásýndum; hún
var stjórnspm húsmöðir, vinsæl og vel
látin.
Skipskoma. Með skipinu „Holger“,
sem 23. p. m. kom frá Liverpool eptir
14 daga ferð, frjettist, að útlit með splu
á fiski væri hið bágasta, og enda talið,
að verð muni fara lækkandi.
Hitt og' petta.
Jón: J>að er ljöta harðinda- ogbág-
indaárferðið núna.
Bjarni: Ekki sjer pað á. Nógafær
pað kaupendurna nýja blaðið; eg á við
„J>jóðviljann“, sem mjer sýnist pú hafa
í hendinni.
Jón: J>að sannar nú eklci mikið. Eg
segi fyrir mig, að heldur vildi eg vera
kaffilaus 1 heilan mánuð, en hafa eigi
„J>jöðviljann“ á heimilinn.
Auglýsingar.
TTndirskrifaðan vantar svartkollótta á,
mark: blaðstýft aptan hægra, blað-
stýft framan vinstra; beðið að koma
henni til skila eða segja til hcnnar.
Sami tekur duglegan útgjorðarmann og
selur góðan róðrarbát. — Blautur fisloir
er keyptur.
ísafirði 19. okt. 1886.
Sigfús H. Bjarnarson.
J-jöðvUjinn^™
tvisvar í mánuði.
Árgangurinn kostar 3kr., er greiðist
fyrir júníinánaðarlok ár hvert.
Útsölumenn fá sjöunda liluta and-
virðis pess, er peir standa skil á
á rjettuni gjalddaga.
Öll brjcfaskipti við „J>jöðviljann“
annast prófastur forvaídur Jðnsson
á tsaíiroi, er einnlg veitir möttöku
andvirðinu fyrir blaðið.
„J>jöðviljinn“ íiytur ritgjörðir um
öll liin helztu landsmál og vcrður
pví lesinn um iand aiit.
Auglýsingar verða teknar iblaðið
og kostar hver nieginniálslína 8au.
en af pakkarávörpum 10 au. Aug-
lýsingar með brcyttum letrum vcrða
seldar 80 au. pumlungurinn.
Ritnefnd: Stjórn prentfjelags ísfirðinga.
Ábyrgðarmaður: J>orvaldur Jónsson.
Prentsmiðja ísfirðinga.—Ásm. Torfason.