Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 28.04.1890, Blaðsíða 1

Vefft Si'p;. (rainlist 30
arka) 3 kr.; í Araor.
1 dolk Borgist fyrir
raiðjan juniraúnuð,
Upþsögn skrifleg, ð»
gild neina korain se
til útgofanda fyrir 1.
dag jídímánaðar.
Nr. 15.
ínafirði, ínáiiudaginn 28. apvíl.
181)0.
ÚR 8 K Ó Or l X U M*.
*—;oi—'•
íslands þjfið, þig tok eg tali;
trygga flyt eg sögn.
Hvöt mín er, ura Islands dali
illa rofin þögn.
Eg legg glaður ör á strengitm
eg goiig fús á hólin við drenginn.
Hlýð þú þjóð míu hljóð á tvo,
lilýð þú vel og dæiudu svo.
Gamall vefur enn er ofinn
\indir nýrri rós,
Glófa flergt, og flokkur í'ofinn,
fellt þitt dapra ljós.
Yinist satt i ótíð lijalað
eða skrök raeð vilja talað.
Klifað röngu og réttu á
l'áfað inarki settu frá.
Enn er tildrað aðalsheiti
uppreisnar á það,
er raenn fá i föruneyti
fjanda’ í vinar stað.
Enn er vinstra handið bilað
Bergs og Greifans skripi spilað
brugðið enn á bekkjum þings
bragði’ ins „danska Islendings“,
Og um skjall og islenzkt gjálfur
ort er kunnugt ljóð.
En hann gelur glaporð sjálfur
giet þess blekkta þjóð.
Sleip og hol þau hylja róginn
lirópa Lokaráð í skóginn.
Skildu ráðin íiálf og hál
hverf þeira traust í sannleiksmál.
Hættu að leggjast lágt í sorpið,
lút við hvert þitt spor.
Vilja þinura undirorpið
er þitt næsta vor.
Segðu ekki: Egi’ eg tiu
er mér bezt eg flevgi níu.
Sá sent fleygði h á 1 f u ru hlut
heiin kora opt raeð tóman skut.
Hiettu’ að trúa’ á milliiuannsins
meðalgönguleik,
þess, er opt í lögvörn lundsins
lypti fána og — sveik.
Hver seiu réttar krafðist tvisvar
krefst að öllu jöfnu þrisvar.
J>ýð til mergjar þessa frétt.
J>ekktu fjórðungsmauninn rétt.—
Satt er eitt, þuð verður varla
vitt þih fýsn um of,
ttl að standa kyr og kalla
kappa dauðra lof,
J>ó skal hól um hvað sem bezt er
held’ren skruin um það sem verst er,
Jafnvel rímnaraul fer skár
cn rödd sera boðar auðn og fár.
Satt er annað, saurga eigi
svip þinn drykk og lygð.
Skuldaraanns á skjögurvegi
skeikul auðna’ er byggð.
Illa þó hver ber um bresti’
er blæs að niúgans versta lesti,
flóttalyst ins frónska inanus,
fári’ og auðn vors snauða lands. —
Heimsins mál þér hylur eingi
hættan er ei þar.
En þú barn sem Iifir lengi’
ú leiði þess er var,
minnstu eins um myrkrið svarta —
minnstu þess, þú fólk mins lijarta.
Eitt á máttinn er eg veit:
Ast til landsins trygg og heit.
I—I.
-B r é f t i 1 ,,þ> j ó ð v i 1 j a n s“
U M B Ú N A Ð A R SKÓLANA
eptir
b ó n d a við D j ii p.
II. Hólaskóli 1888 — 8 9.
Eg liefi af hendingu séð eina búnaðar-
skólaskýrsln, hún er frá Hólaskóla fyrir
skölaárið 1888—89. Skýrsla þessi er prent-
uð i prentsmiðju „ísafoldar“ í suraar; liafðj
j hún verið lögð fram á alþingi, en hvergi
| liefi eg séð hennar getið i blöðura, og ekki
j liefir hún það eg til veit verið send til út-
býtingar hér vestra. J>að lítur þvi út fyr-
j ir, að hún eigi ekki að frœða almetining
j raikið um þennan landsins stærsta búnað-
arskóla. Skýrsla þessi er víst sú fyrsta, er
út hefir verið gefin, og þar sem hún er frá
í þeirri menntastofnun bænda, er nú hefir
i mestan styrk úr landssjóði, og er auk þess
1 í Norðurlandi, þar sem mér cr sagt, að
J aHt sé á fleygingsferð, er að búnaðarfram-
förnm lýtur, lijá því sem hér vestra, þá
veit eg, að lesendum „|>jóðviljans“ muni
þykja fröðl«gt að sjá jarðabótaframkvæmd-
ir þessa skóla siðast liðið skóla-ár. Eg
set þvi hér orðréttan kafia úr skýrslunni
um jarðabótastörf skólans:
„Framkvæmdir skólans i jarðabótastörf*
um yfir árið voru þessar:
1. Sléttaðir í tftni 550 ferh. faðmar,
2. Hlaðið af fióðgarði 80 faðraar að lengd,
en að rúmmáli 2880 teningsfaðmar,
3. Grafið af skurðuin 35 faðmar að lengd,
en að rdmmáli 630 teningsfaðmar,
4. Hlaðnar göngutraðir 52 faðrnar að lengd
og 2 úlnir að breidd að nteðaltali.
5. Hlaðin súrheyshlaða hálf 8 al. á lengd,
4 áln. á breidd og 6 áln. á hæð, hlað-
in úr streng og grafin 4 álnir í jörð.
6. Tekið upp og ekið heim 15 tenings-
föðmum af grjóti.
Mér virðist það að minnsta kosti nokkuð
langsótt að telja traðahleðslu, hlöðubygg*
1 ing, grjóttöku og grjótakstur til jarðabóta*
v) Kvæði þetta ersvar upp á „Ný Bjarkamál“, er stóðu 1 „ísaf.“ f. á, nr. 90, og sem
suniu leyti virðast stefna að því að kveða dáð úr þjóðinni í stjórnarskrármálinu; ofan-
l),-entað kvæði skilst þvi bezt í sambandi við það kvæði. llitstj.
j *) Berg og Greifinn (Holsteins Ledreborg), foringjar fvrir tveim flokkunt TÍnstrimanna í
JJanmörku, sem cru sundurþykkir sín á milli. * Ritstj.