Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 30.05.1890, Blaðsíða 4

80
fJÓÐVILJINN.
Nr. 20.
eins vísir til nð skjota skjclshúsi yfir all;in.
p.'iun s;tg er á eptir kemur, gangi pessuin
Vel.
J>að :etti pvi áð vera sameiginlegt áhuga- i
niál allra Djúpinanna. að reyna að konia i
veg fvrir að F.ereyingar nái hér fútfestu |
eins og á Austfjörðum ; petta má gjöra með |
sampykkt samkvæmt lögum 14. júuí 1888
um bátfiski á fjörðum, í löguin pessum er ;
veitt heimild til að útiloka aðkomandi fiski- {
menn frá fiskiveiðum ú fjörðuni eða tiltekn- j
um fjarðarhlutum sökuni fiskiveiða fjarðar-
búa, og par sein nú vill svo vel til, að j
liskiveiðasampykktin verður í sumar lögð
undir atkvæði héraðsbúa, pá er innanhand- I
ar að koma slikri ákvörðun inn í hana með j
viðaukatillögu á héraðsfundinum, og parf
að líkindum ekki að gjöra ráð fyrir öðru, i
en sú ákvörðun fái samhljóða atkvæði hér- [
aðsbúa og sýslunefndar, pvi að hér er sann-
arlega mikið í liúfi.
Inndjúpsmaður.
FISKIVEIÐAR Á OPNUM BÁTUM.
—o:—:o—
Aðalatvinnuvcgur okkar Isfirðinga eru
fiskiveiðar á opnum bátum, en sú atvinnu-
grein er orðin ærið kostnaðarsöm ; pað sýn-
ist svo sem hvcr keppist við annan að eyða
sem mestum peningum til útvegsins, og
margir sem leggja mikið meira í kostnað-
inn, en peir hafa efni til. Skyldi nú ekki
mega minnka pennan stórkostlega kostnað?
J>að er ekki að búast við að pað verði
meðan öllu er haldið í sama horfi og nú
er; við purfum að reyna að stunda pessa
atvinnugrein með minni kostnaði en við
gjörum. sökum pess að við erum ekki svo
ríkir að við inegum leggja peninga okkar í
ópörf útgjöld.
Alpingismaður Gunnar Halldórsson hefir
bent á pað áður, að ná mætti fiski á hand-
færi hér í Djúpinu, og að mínu áliti get
eg ekki haldið að pví sé neitt til fyrirstöðu.
með pví reynslan sýnir pað daglega að liér
má ná afia með peirri aðferð. það hafa
t. d. verið 5 nótabátar frá Isafirði á fiski-
ríi í vor, með 4—5 mönnum hver og haft
7—9 daga útivist í senn, peir hafa aflað
frá 600—2000 af fiski í hvert sinn, allt á
handfæri, á dýpstu og djúpt af miðum Bol-
víkinga; einnig hefi eg vitað lagðar lóðir
um Augað og Kvína með litlum árangri,
en fiskiskipin, sem voru par rétt hjá, drógu
fiskinn stanslaust, og var rétt eins og pau
tældu fiskinn frá lóðunum. J>etta erú ljós
dæmi pess, að fiski má ná á færi jafnvel
betur en á lóðir. f>að eru líka margir á
peirri skoðun, að betra sé að eiga einn
nótabát, hvað ávinning sncrtir, en tvö skip
sem stunda lóðaveiði; nótabátur mua og
vart eins dýr og fjögra manna far með öllu !
tillieyrandi.
Við ættum að geta notað bátana okkar ,
á sania hátt og stærri skip, nieð pvi að j
fara styttra. en pað parf ekki að biiast við i
að pað verði gott, nema takinarka lóðabrúk-
unina á vissu timabili, og ætti liver útvegs-
maður að láta sér lynda að niinnka dálít-
ið útgel'ðarkostnaðinn að pví leyti; hel/.t
ætti engin lóð að koma í sjó hér í Djúp- I
inu fni mailokuin til 1. jan. ár livert; á
pessu timabili mætti fiska mikinn fisk á
handfæri, og pá á maður yöl á ýmsri beitu,
svo sem síld og skelfiski; ápeim tima fara j
og lóðir verst, fúna og slýjast í súndur að !
sumrinu, en tapast af stonnum og hákarli j
að haustinu og vetrinum. Enn er eitt dæmi ;
pess að fisk má fá hér á handfæri ekki
sfður en á lóðir, og pað er, að pegar lóðir
fara úr sjðnum seinni jiart sumars, pá dregst
fiskur til og frá um Djúpið á haridfævi. ef
menn stunduðu pau af nokkru kupjii.
|>að er ekki af pví að eg pykist fær 111»
að taka petta til yfirvegunar. lieldur hinu,
að eg vildi með linum pessuin vekja aðra
til að láta skoðun sína í ljósi í pessu efni.
Ritað í maí ’90 af
|>. G.
ísafirði, 30. maí ’90.
Blíðviðristíðin enn söm og ágæt
fyrir landið, en — til sjávarins
A f 1 a 1 e y s i svo frámunalegt innan
Djúps, að almenningur verður varla fisk-
var, stundum 2—5 fiskar á skip, enda eru
margir hættir róðrum. — I Aðalvikinni er
aptur einatt milcið góður afli. og Færey-
ingarnir, sem róa par, frá Sæbóli, kvað
hafa fengið 40— 50 kr. á bát á dag, eptir
blautfisksverði, öðru hvoru síðan peir komu.
S k i p a k o m u r. 22. p. m, kom „ Amphi-
trite“, 97,32 tons, skip Á. Asgeirstonar,
skipstjóri S. J. Mærsk, frá Kaupmanna-
höfn eptir 12 daga ferð með ýmsan varn-
ing til Ásgeirsverzlunar. — Sama dag kom
„Signe“, 111,75 tons, skipstj. Hansen, frá
Kaupmannahöfn með vörur til verzlunar-
innar „H. A. Clausens Efterfölger“.
Dáinn er um miðjan penna mánuð al-
pingismaður og prestur að Sauðafelli í Döl-
um Jakob Guð nwu n d s s o n á átt-
ræðisaldri, og verður helztu æfiatriða hans
síðar getið.
Póstur kom 19. p. mán., og sagði
öndvegistíð um land allt, skepnuhöld með
óvanalega góðu móti, og heyfirningar víða,
en stakt aflaleysi, við Faxaílöa sérstak-
lega.
R i d d a r i af dbr. kvað landlæknirinn
Schierbeck vcra orðinn nýlega.
V e r ð 1 a u n a p e 11 i 11 g úr gulli hefír
Nikulás Runólfsson hlotið við háskidann í
Kaupmannahöfn lýrir ritgjörð efnafræðis*
legs efuis.
AUGLÝSINGAR.
Jf AUP J?ÉL A GS JPUNDUR.
Sainkvænit par um gjörðri ályktun á síð-
asta fulltrúaráðsflindi, verður haldiim fund-
ur á ísafirði liíánudaginn 2. júní næstlcom-
andi, og er áríðandi að allir fulltrúar mætí
í tækau tíma.
Isafirði, 11. mai 1890.
Kaiipfélagsst.júrniii.
JpJÁRMARK Guðnuindar Guðnnindsson-
ar i Botni í Mjóafirði er: stúfiifað
hægra, stýft og gagnbitað vinstra.
KRÓKAREFSSAGA,
ný útgáfa, er til sölu i prentsmiðju ísfirð-
inga fyrir 5 0 aura hvert eintak.
XT’innuma.ður niiiin Haraldur Guðmunds-
* son, sem úti varð á Skorarlieiði 23. des.
f. á. eins og áður er getið í pessu blaðí,
var samferða 4 inönnum: Jakob Jenssyni,
Jóhannesi Ámundasyni, Jóni Elíassyni og
Einari Jóhannessyni.öllumungum og hraust-
um. þegar á heiðina kom varð Haraldi
krankt—að sögn samferðamanna hans—,en
pó konist hann með aðstoð peirra svo langt,
að til bæjar sást í Furufirði. Veður var
á hvasst og slyddukafald. I stað pess að
grafa manninn í skatt eða láta hann í skjól
og hlú að honuin með fötum, sem hann
hafði í polca sínum af pvi að liann kom
úr veri, og vera hjá honum 1 eða 2 með-
an hinir leituðu hjálpar af næsta bæ, skildu
peir hann eptir á bersvæði og hlynntu pað
eitt að honum, að peir lögðu poka hans
undir höfuð honum ; fóru siðan a 11 i r til
byggðar, fundu mig og sögðu mér til hans
og par með að hann dauður væri. Eg brá
við pegar um kvöldið ásamt öðrum nmnni
að leita hans, en árangurslaust; hann hafði
flutt sig úr stað. Morguninn eptir fóruio
við 3 og fundum liann pá örendann góðan
kipp frá pokanum er hann var skilinn eptír
hjá. — Eg hefi getið pessa hér, öðrum til
viðvörunar í líkum kringumstæðum.
Sveitungum og ættmönnum Har. segi eg
pað til hugléttis, að eg fyrst um sinn »iun
annast barn hans, sem sjálfur ætti.
Furufirði, 9. mai 1890.
Jónathan Jónsson.
Prentsmiðja ísfirðinga.
Prcntari: Jóhannea Vigfúsaon•