Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 20.11.1890, Side 3

Nr. 8.
pJÓÐVILJINN
31
rúraslopti, setn par er inni; en þeir sem
eru orðnir því samtlaumi finna það auð-
vitað miklu síður, þó að það hijóti að Itafa
sloiðleg áhrif á lteilsufar þeirra, og einkutn
ungbarnanna.
Fátæklingana tnarga rekur auðvitað neyð-
in, til :tð leita sér sem ódýrasts ltitsnæðis,
en af luisráðendutn virðist það heiintandi,
að þeir leigi eigi hús sín til fieiri en góðu
hófi gegnir, eða troði ekki fólkinu eins og
síld í tumiu, því að þó að þeir á þantt
niáta hafi nokkru nteira upp úr húsum sín-
utn, þá iiggur tnér við að segja, að suint
af því séu blóðpeningar.
L.—B.
IÐNAÐAR.ÍSTANDIÐ Á ÍSLANDI.
(Fratnhald).
H o r n i n af fénaði vorutn má brúka í
skeiðar og spæni auk tnargs annars; vér
afitum þvi að hirða þau og búa til úr þeim
þá muni, sem þau eru hæfust til, og spar-
að gæti oss kaup af santskonar munutn
frá útlönduiu.
Útfiuttur s u n d m a g i netnur árlega
50 þús. pundum og þar utn; úr honum
ættum vér að læra að bíta til lím o. fl. til
vorrar eigiu notkunar, einkum þar sent
sundmagi er nit í ntjög lágu verði í út-
lönduiu.
Allt slor og annað hrátt afi'all affiski
er ágtett til áburðar, hvort heldur er til
jeigin notkunar eða til að selja, eptir kring-
uinstæðunura á þeim stað, er það tellur til á.
T ó 1 g og 1 ý s i eru aðalefnin í græn-
sápunni svo kallaðri, og kringum strendur
landsins eru í nægtuni fiest hin efnin í
liana í þangi og þara. Yér ættum því að
liætta að selja tólg og lýsi. en búa heldur
til sápu til okkrar eigin notkunar, og ef
liægt er til útfiutnings og sölu.
Af því eg minntist á þang og þara,
datt mér í hug að víða við sjávarsiðu má
ltafa nokkurn atvinnuveg af þvi að brenna
þnng og þara, og selja síðan öskuna til út-
landa; þar selzt hún vel, því útlendingar
nota lútarsöltin setn í henni eru til sápu-,
gler-, púðurs-, og saltpéturs-gjörðar, til að
bleikja með lérept og til íjölda margra
læknislyfja.
Niðursoðið k j ö t, 1 a x og f i s k af
ýmsu tagi, cr tnesta minnkun fyrir oss að
kattpa af útlendingum; vér ættum þvert á
mót að geta selt þeiin til muna af þessum
tegundura.
Eg ltefi nú bent á ýrasan varning eða
iðntegundir, sem ekki verður neitað að
vinna má í landinu sjálfu, sérstaklega ineð
tilliti til þcss, að efni sliks varnings eru
til í landinu, en sern vér, eins og nú er á-
statt, sendum til útlanda til að fá unninn
þar, en verðum þá fyrst og fremst að borga
kaupmönnum vorum rífleg tnilligöngulaun.
útfiutninginn á efninu, vinnulaunin á því
og aðfintninginn á munununt, serr. unnir oru
úr því. (Niðurl. í næsta bl.j.
ísafirði, 20. növ. ’90.
T í ð a r f a r enn mjög umhleypingasamt.
en fremur milt veður; hefir snjóa leyzt í
byggðum, svo að hagar eru nögir.
A f 1 a 1 a u s t má enn lieita bæði í Inn-
J og Ut-djúpinu ; 14. þ. nt. 30—40 fiskar á
skip og þar utn í Ogurnesinu á kúfisks-lóðir.
Hr. B e r g hvalfangari á Fram-
| nesi kom hingað til bæjarins 10. þ. m. á
; einum gufubáta sinna, og fór siðan inn í
Djúp á hvalaveiðar, og hafði skotið þar
einn hval.
A 1 þ nt. G . Halldörsson var hér
| á ferð 14. þ. m., og sagði vellíðan manna
■ í Inndjúpiiiu, kvefveikindin þá enn eigi
komin þangað ; bráðapestar hafði vart orð-
ið á nokkrum bæjura í Vatnsfjarðarsveit,
og drepið þar nokkurt fé.
Hestoyrarverzlun. „Hér í Jök-
ulfjörðum var afli nokkur í haust, og luifa
! sumir saltað úr 8—10 tunnum, en sumir
eru að reita fiskinn blautan eða upp úr
saltinu til Hesteyrarverzlunarinnar, oggera
það víst fæstir nema út af neyð, því að
prísinn er ekki svo giruilegur; í okt. voru
þar gefnir C aur. fyrir fisk úr salti en
, hálfur fjórði til fjögra fyrir ýsu, og það
j fyrir samskonar fisk, sem gefnir voru fyrir
J 8 a. og 5 a. á Isafirði“.
G u f u b á t nýjan kvað hr. hvalfangari
H. Ellefsen á Flateyri fá frá Noregi í vor,
og hefir hann þá þrjá báta til hvalveiðanna.
K v e f v e i k i n d i o g barnadauði
haldast enn í hendur hér í kaupstaðnum;
síðan veturinn byrjaði hafa dáið hér í
| kaupstaðnum 7 ungbörn, flest á fyrsta ári.
B ú f r æ ð i n g u r Gestur bóndi Björns-
son í Hjarðardal var hér á ferð 13. þ. m.,
og sagði hann kíghósta- og kvefveikinda-
fréttir úr Dýrafirði, fólk þar sem óðast að
í veikjast, einkumbörn; komið hafði til mála
! að halda pólitiskan fund í Dýrafirði, til
| þess að ræða um afskipti blaðanna „Isa-
| foldar“ og „J»jóðólfs“ af sjálfstjórnar-
i málinu.
Músagangs óvapalegs þykir í haust
| marka fyrir á sumum bæjum, og hefir á
j 2—3 bæjum í Inndjúpinu orðið vart við
músbit á löinbum.
I sjóinn datt drengur hér í bæn-
um 10. þ. m., sem hafði hætt sér út á ís-
j inn hér á Pollinum, og mundi vafalaust
hafa farizt, ef Guðmundur beykir Pálsson
hefði eigi raeð snarræði og ötulleik lagt sig
í lífshættu og borgið honum.
T o m b o 1 u liafa Bolvíkiugar i hyggju
að halda í næstkomandi febrúarinánuði til
styrktar barnaskólanmn, sem þar er.
Dáinn er 13. þ. m. Samúel Jönssðn
bóndi í Hattardalskoti.
F i s k i-k u 11 e r a r, tveir eða þrir, kvað
í vor vera væntanlegir til verzlunar „H. A.
Clausens Efterfölger“.
J»iljubáturinn „Ormurinn“, eign
Sigf. H. Bjarnarson konsuls sökk hér í
sundinu aðfaranóttina 12 þ, m., en náðist
aptur 15. þ. m. og var þá með gati er rek-
ís hafði brotið á liann.
„S. L o v i s e“, 113,47 tons, skipstj. J.
Andorsen, kom 17. þ. m. frá Englandi með
salt og steinolíu til veizlunar A, Asgeirs-
sonar, eptir 28 daga útivist. — Engar fregn-
ir bárust um „Lille Alida“, svo óhætt mun
að ætla hana farna.
I
Yér undirritaðar höfum komið oss sanv-
an um að halda Tombolu í Bol-
ungarvík síðasla dag næstkomandi febrúar-
mánaðar til Agóða fyrir barnaskólann þar,
j og leyfum vér oss því hér með að biðja
j hina heiðruðu héraðsbúa vora að styrkja
I drengilega þetta fyrirtæki vort. — Allur
styrkur, hvort sem liann er í peningum
eða munura, og hvort sem hann er mikill
eða lítill, verður þakksamlega meðtekinn.
Munirnir, er gefnir kunna aðverða, ósk%
ast sendir einhverri af oss undirrituðum
fyrir miðjan febrúar.
Bolungarvík, 11. nóv. 18S0.
Kristín Pálsdöttir. Elísabet S, Árnadóttir.
Markúsína Kristjánsdöttir.
Borghildur |>orkelsdóttir. Anna Tómasd.
Guðrún Níelsdóttir. Yalgerður Jpórarinsd.
Ingibjörg Tyrfingsdóttir,
SKIPTAFUNDUR
j verður haldinn á skrifstofu undirritaðs á
j ísafirði í dánarbúi Guðmundar heitins
j Arasonar, bónda í Eyrardal í Súðavíkur-
! hreppi hér í sýslu. laugardaginn 13. dag
næstkomandi desembermánaðar á hádegi.
|>að er einkar áríðandi, að erfingjar hins
látna mæti, svo að gerðar verði ýmsar á-
j lyktanir um meðferð búsins.
Skrifstofu ísafjarðarsýsln,
17. dag nóvombermánaðar 1890.
Skúli Thoroddsen,