Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 03.08.1893, Side 4

88
ÞJÓÐYILJINN UNGI.
Brú á Austur-HéraðsYÖtnum. Með
því að svifferja sú, er sett var á Austur-
Héraðsvötnin í Skagafirði, hefir reynzt 6-
hent-ug, leggur fjárlaganefndin það til,
eptir áskorun sýslunefndarinnar í Skaga-
fjarðarsýslu, að veittar verði 5 þús. krón-
ur til brúargjörðar yfir Vötnin, gegn því,
sð Skagfirðingar leggi fram fé það, sem
til vantar (c. 3500 kr.), og setji svifferj-
uua, landssjóðnum að kostnaðarlausu, ofar
á Héraðsvötnin, á aðal-póstleið.
Aukalæknar. Fjórum aukalæknis-hér-
uðum vill fjárlaganefndin bæta við: í
Suður-Múlasýslu, Mýrasýslu, ísafjarðar-
sýslu og Árnessýslu.
Til ullarvinnuvéla vill fjárlaganefnd-
in veita sýslufélögum allt að 40 þús. kr.
lán úr viðlagasjóði, er ávaxtist og endur-
horgist með 6°/0 á 28 árum.
(xjaldskylda utanþjóðkirkjumanna.
Skúli Thoroddsen hefir borið fram frv. í
neðri deild þess efnis, að utanþjóðkirkju-
menn, sem eigi eru i neinu kirkjufélagi,
því er prest hefir eða forstöðumann, er
fengið hefir kgl. staðfestingu samkvæmt
13. gr. iaga 19. febr. 1886, skuli vera
lausir við offur, lambseldi, dagsverk, ljós-
toll og lausafjártiund til kirkna og presta
þjóðkirkjunnar, en greiða skulu þeir gjöld
þessi til barnakennslu í þeim hreppi, er
þeir eru búsettir í.
Oddur læknir Jónsson, sem vikið var
frá aukalæknis-sýslan fyrir skömmu, hefir
þar til eg alveg var á þínu valdi,
viljalaus hlýddi þínu minnsta boði,
og virtist sæla, að þjóna þér sem þræll.
Mig varði ei, að undir byggi þá
atlotum þínum grimmd og hefndargirni,
er steypti mér í glötun lífs og liðnum,
og leiddi mig af réttlætisins vegi.
Ó! eg hefi’ brotið boðorð guðs og manna
og bölfun þung á herðum minum hvílir,
þyngri, en að eg undir geti risið,
eilífur dauði’ er hegning syndar minnar.
Pó borga verði’ eg líf með mínu lífi
er lítilsvert, — ef afmáð gæti það
mitt afbrot fyrir augliti hins hæzta;
en svo er ei, — þvi að eins mannalögum,
en ekki guðs — er fullnægt þó eg deyi.
Pá byrjar eiumitt strangleg hegning hans,
sem hegnir öllum glæpum moldarbarna.
Eilífur dauði, sífeld kvöl og sorg,
samvizkubit og félag vondra anda
sezt að í vestanverðum Arnarfirði, sem
„praktíserandi“ læknir.
Hafa héraðsbúar heitið honum 600 kr.
á ári fyrst um sinn, og munu hafa í huga,
að auka þá þóknun fremur en minnka,
enda er Óddur talinn ágætur læknir.
200 þúsund krónur. Fjárbænir þær,
sem fjárlaganefndinni í neðri deild alþing-
is bárust í hendur í sumar, námu alls
freklega 200 þús. króna, og gefur því að
skilja, að fæstum þessara fjárbæna hafi
orðið sinnt.
Fréttaþráðnr til íslands. í neðri
deild er komin fram tillaga til þingsálykt-
unar, að skora á ráðherra íslands, að hlut-
ast til um, að það verði borið fram við
erlend ríki, hvort og að hve miklu leyti
þau vilja að því styðja, sérstaklega veð-
urfræðinnar vegna, að lagður verði frétta-
þráður (,,telepraph“) til íslands.
Tillaga þessi er að öllu leyti samhljóða
þingsályktun þeirri, er samþykkt var af
neðri deild alþingis 1891; en þeirri álykt-
un hefir ráðherrann enn engu svarað; von-
andi fá menn nú að vita, hvort ráðherrann
hefir nokkuð sinnt þessu máli, eða hvort
hann vill ekkert við það eiga.
Reykjavík 3. ágúst ’93.
Póstskiplð „Laura“ fór héðan í dag til út-
landa, og með því ýmsir útlendir ferðamenn.
j- 31. júlí merkisbóndinn Kristinn Magnússon
í Engey.
„8tamford“ kom hingað í gær frá Englandi,
til að sækja hesta.
í ríki hans, „hvers ormur aldrei deyr
né eldur slokknar“, er mér fyrirbúið.
Ó, Drottinn minn! Eg varla voga það,
að vanhelga þitt nafn með því að kalla
á þig, — eg, sem er því svo miklu minni,
að minnast viljir þú á sekan mig.
Agnes:
Hvað er að heyra! Kappinn æðrast fer,
og kalla á Drottins hjálp til líknar sér!
Hvar er nú allur kjarkur þinn og hugur,
karlmennskan til að geta boðið öllu
himni og jörð og helvítinu byrginn?
Gráttu nú ei, né æðrast meir’ en kona
of seint er nú að fella þessi tár.
Enginn þau virðir viðlits, — hræsni kallar
veröldin þau, og geit þig sjálfan nefnir.
Sjáðu! Það er allt, sem berðu úr býtum
fyrir bænastagl og raunatölur þínar.
Þér færi betur nú að herða’ upp hugann
II, 22.
25 ára embættisafinæli. Dr. Jónas Jónassen
heflr i dag gengt héraðslæknisemhæti i 25 ár, og
voru honum í því skyni sýnd ýms virðinga- og
i
þakklætis-merki af Reykjavíkurbúum, leikið á horn,
flutt kvæði eptir Hannes Hafstein, er Helgi Helga-
son hafði samið lag við o. s. frv.
Dr. Jónassen er maður einkar vinsæll í lækn-
isumdæmi sínu, 'og heflr unnið þjóð vorri mikið
gagn með læknisbókum sinum, svo að hann má
með réttu nefna öndvegishöld íslenzkra lækna,
þeirra er nú eru uppi.
Mikið er að ganga hér hjá verzlunarhúsunum,
og sjá sleifaralagið gamla, að hvergi skuli sjást
járnbrautarspotti, og varla kerrumynd, heldur er
allt borið á bakinu, og vinnan þannig gjörð bæði
örðugri og kcstnaðarsamari.
í þessu efni stendur Reykjavík langt að baki
ýmsum kaupstöðum og kauptúnum landsins.
„ísafold11 hefir auðsjáanlega komizt á snoðir
um tillögur fjárlaganefndarinnar i strandferðamál-
inu, eins og sjá má af grein þeirri, er hún flytur
um „strandferðir"; að eins hefir ritstjóranum láðzt
að geta þess, að hugmyndin var fjárlaganefndar-
innar, en eigi hans; en það hefir auðvitað komið
sér betur, að þegja nm þetta, svo að hægra væri
að hnýta að fjárlaganefndinni.
M. Johannesen kaupmaður kvað hafa keypt
nálega 1000 skpd. af málflski hér við sunnanverð-
an Faxaflóa, fyrir 37 kr. í peningum skpd.
Tómas Helgason
lœknir
í eyrna- nef- og háls-sjúkdómuœ
er að hitta heima hvern virkan dag kl. 12
í Bankastrœti nr. 7.
FjelagsprentsmiBjan.
með höfði reistu ganga þessi spor
fáu, sem áttu eptir liér á jörðu,
og ei þig kæra urn, hvað þessi prestur
um eilifð tautar, dóm og fordæmingu.
Friðrik:
Forherta sál! Þú svífist ei að gjöra
að sjálfum Drottni gys og prestsins orðum,
sem leitast við með hræsnislausum huga,
að hjálpa okkur til að sjá og þekkja
og iðrast hinnar afarmiklu syndar
á okkur báðum sem að jafnþungt hvílir.
Hvað mun þá geta huga þínum snúið?
Hvað mun þá ljúka svo upp augum þínum,
að sjá þú megir, hvílíkt eymda afgrunn,
óttalegt, rétt við fætur þina liggur?
Þú trúir hvorki’ á liimins hefnd né náð,
hugsunarlaust þú gengur út í dauðann,
og þér er að eins um að gjöra’, að enginn
iðrun né kvíða fyrir Drottins hegning
séð á þér geti, þar til þú ert höggvinn.
(Framhald).