Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 21.03.1894, Blaðsíða 3

I’JÓBVIWINN ungt.
71
III, 18.
Sýsluiuanns-pinbaíttið í
Snæfellsness- og Hnappadals-sýslu verður
ekki veitt, fyr en í sumar, en umsókn-
arbréf eiga að vera koniin til ráðherrans
fyrir 23. niaí næstk.
li'rZ námsmeyjai' eru i vetur
á Ytri-Lyjai kvennaskólanum.
Húsfrú I íriet Bjarnhéðins-
V* ^ fcel3r‘ Þ- fyrirlestur
i Heykjavík um sveitalífið og Kevkja-
V* ur itlði og voru áheyrendur á 3. hundr-
j1 ’ Þótti lienni segjast vel og skóru-
< t,a, eilda or Imn kona skýr og einórð.
Fyrirlestur þessi kvað oiga að koma á
prent. —
Meistari Kirikur Magnús-
s°n 1 Cambridge er skipaður kennari
1 íslenzku við Cambridge liáskóla, og
sý°ir l)að, hvo inikils álits hann hefir
<itlað sér erlendis.
Virðist oss þetta geta verið ærið i-
hkgunar-efni fyrir þá þokka-piita, sein
iler á landi hafa lagt liann í einelti ár-
llru saman.
1 íeseinHeT'-aiiíílýwi ngfl.n.
~ o:o.
Svo látandi „konunglega auglýsingu
til Islendingau iiefir stjórnin gofið út 15.
des. f. á.:
„ Vr'r Kristján hintt Níundi o. s. frv.
Gjörum kunnugt: Stjórnarráðherra Yor
liefir fyrir Oss lagt allraþegnsanilegast
ávarp, er neðri deild alþingis siðast lið-
ins sumars liefir samþykkt að senda Oss,
þess efnis, að fela forsjá Yorri sérstak-
lega ýms af lagafrumvórpuni þingsins,
einkum og sér í lagi frumvarj) það til
stjórnarskipunarlaga um liin sérstaklegu
málefni Islands, er þingið hefir samþykkt,
svo að naúðsyn hefir til þess borið, sam-
kvæmt 61. gr. stjórnarskrárinnar, að leysa
upp alþingi, og stofna til nýrra kosninga,
eins eg Vér hófurn gert með tveimur
opnum bréfum Vorum, dagsetttum 29.
september þ. á.
Vér inetum mjóg mikils Iiollust.u þá
við Oss, er ávarp þetta ber svo hlýjan
vott um, og er það einnig Oss gleði-
ef'ni, að líta yfir árangurinn af sainvinnu
alþingis og stjórnar Vorrar um liðin ár.
En gagnvart slíku stjórnarskrárfrumvarpi
og þvi, er nú hefir samþykkt verið, sjá-
um Vér Oss eigi fært, að breyta þeirri
stefnu, er Vér höfuin ávallt, fylgtíþessu
máli, og Vér gerðiun síðast grein fyrir
í auglýsingu Vorri til Islendinga, dag-
settri 2. nóvember 1885, þá er um laga-
frumvarp var að ræða, er fór mun skcmmra,
en þetta frumvarp í þá átt, að skilja Is-
land frá ríkisheildinni. Af þeim sömu
ástæðum, sem þar eru teknar fram, verð-
ur þess heldur ekki vænzt, að þetta
frumvarp óðlist staðfestingu Vora, enda
þótt það kunni og að verða samþykkt,
af hinu nýkosna alþingi, er Vér höfum
stefnt til fundar næsta sumar með opnu
bréfi Voru, dagsettu í dag.
T?etta hófum Vér viljað gjöra Vorum
kæru og trúu þegnum á íslandi kunnugt
nú þegar, til þess að enginn láti leiðast
af vonum í þessu máli, sem eigi munu
geta rætzt, og til þess að gjöra með þvi
það, sem í Voru valdi stendur, til þess,
að alþingi verði svo skipað eptir kosn-
ingar þær, er i hónd fara, að það, í stað
þess að eyða til oinskis kröptum lands-
ins i tilraunir til þess, að koma fram
stjórnarskipulags breyting, sem eigi verð-
ur samrýmd eining rikisins, kosti heldur
kapps um, að halda fram upp teknum
16
nHvar liefir þú verið svona a . . . seint ?“ spurði
Barney.
, nflvar jeg hefi verið?“ svaraði gamla konan, og
luk hettuna af hófðinu. nJeg liefi verið að elta ólukk-
ans 8eiturnar, sem eru hérna í grenndinni. í ððru eins
In31 kii, 0g ni^ þótti inér líklegt, að einhver
1tlria S®Bti villzt, hingað. Þið viljið allt af fá eitthvað
ö 11 au ,]eta, hvort seni er. Það var ljóta ferðalagið; jeg
'dl alltai að detta ofan í gjótur og fen. En hvað eruð
þn að gera hérna? Er þetta ekki Ned Sweeny?u
Bill ■ Hann ætlaði, þorparinn þessi, að fá okkur
Vori ilöu8'la, með því að ljósta upp því, som við höfuni
Ve . a<>' undirbúa í dag. En við skulum, svei inér,
•'jáln ,am' ,af Þ°ss konar athæfi.........Komdu, Bill, og
11 nier að binda fantinn til bráðabyrgðau.
tij hu^ar SVei Þer, Barney, að mér liefir aldrei kornið
^agði fa ' að SVlk.Ía, eða ljósta upp um, neinn ykkaru,
ætlaði að^óh”’ °f ,tifcraði af utta °S skolfingu. „Jeg
hjá
som oru
sveitarhóf<vólS-að skygIlast ePtir kanínum,
‘ 01tl§3anumu,
k atsakanir; þetta er ekki annað, en hauga-
'ýgí. 0
Hé
rna, Bill
1 > 7 þ'" l
ý,i ! 8 ~alt ®kki fá að sjá sólina framar .
Ned Sween
hertu betur a
1
°g dreginn í afkmia
l? Var nú bundinn á hóndum og fótuni,
einn.
13
eptir, hafði skyggfc á ljósið, þar til jeg var rétt kominn
að kofanum.
Kofi þessi var injóg einkennilegur. Hann var
grafinn inn i ofur-lítinn hól, og var lióllinn jafn liár
kofanum á þrjá vegu. Að eins framliliðin sýndi. að þar
voru mannaverk.
Jeg gekk að kofa-dyrunum, en sá engalifandi sál,
hvorki i kofanum, né í grennd við hann.
Birtan var af kola-eldi, er brann á arninum, og
logaði svo glatt, að albjart var í kofanum. Þrátt fyrir
kuldann og þreytuna, dróg jeg dálítið að fara inn, með
því að enginn var til að bjóða mig velkominn.
Jeg kallaði hátt, hvað eptir annað, en enginn
anzaði. Loksins fór jeg inn, og tók að orna mér við
eldinn.
„Það kennir vist, einhver innan skamms“, liugsaði
jeg með mér; „því að bál þetta lilýtur þó aðverakveikt
af inónnum. og fyrir mennu.
Kofinn var ekki neina að eins eifct herbergi. Gam-
alt rúmfleti, með rifnu rúmtjaldi fyrir, var við annan
kofa-vegginn. Hjá arninum, andspænis dyrunum, vai‘
mannhæðar-hár hlaði af þurru brenni. Nokkrir ótiltelgd-
ir trjá-drumbar virtust vera hafðir fyrir stóla.
Jeg fór að hugsa um, hvar jeg myndi vera sfcadd-
ur, og var þá ekki laust við, að jeg yrði hálf-skelkaður.