Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 23.10.1895, Side 3

ÞjÓÐVILJINN ungh.
7
y, 2.
blaðið, eða hafi það til annarar ónefndr-
ar notkunar, sem það eptir pappir og
gæðum sé bezt fallið til.
En þessi mcðaumkunar og brjóstgæða
bugsun, sem auðvitað heldur „Isafoldu
mestmegnis uppi, er i sjálfu sér ekki
rétt, því að styrkirðu þa,ð blað, sem
vinnur þjóð þinni og ættjörðu ógagn, þá
gjöristu að nokkru leyti blaðinu samsekur.
Og sértu politiskur flokksmaður, eða
hafir fastar og ákveðnar skoðanir í aðal-
málefnum þjóðar þinnar, þá er það einn-
ig ósamkvæmni af þér, að vera að styrkja
þær skoðanir, sem þú álítur ólieillavæn-
legar.
7 I þessu efni geta og íslendingar lært
ekki svo lítið af embættistíð Magnúsar
Stepliensen, því að ekki heldur hann em-
bættum og bitlingum til andstæðinga
stjórnarinnar, vill heldur að þeir fuglar
hafi sem knappastan kostinn, og af ís-
lenzku blöðunum kaupir liann að sögn
að eins „Isafold“ eina, en fær hin blöð-
in að láni*.
En þyki jafn vel stjórninni, — sem
hefir svo að segja ótakmarkað og ábyrgð-
arlaust vald—, það nauðsynlegt, að beita
slikum vopnurn, hví skyldi þá þjóðinni
ekki sæma að beita líkum vopnum sér
til nauðungar-varnar?
---------------
N orðan-áhlanpið í byrjun
þ. m. hafði, sem vænta rnátti, orðið enn
aískaplegra i Norðurlandi, heldur en hér
væstra, og þykjast elztu menn þar í sveit-
um ekki muna annað eins áhlaup; hafði
te fennt víða, og hesta jai’n vel i sum-
um sveiturn, t. d. í Skagafjarðarsýslu;
viða urðu og rneiri eða rninni skemrndir
á husum og heyjum, og bátar brotnuðu
á sumum stöðum, t.. d. 16—18 á Húsa-
vík i Þingeyjarsýslu o. s. frv.
Cjriif„Starnford“ strand-
að! Það var á ferð frá Englandi til
Borðeyrar, til þess að sækja fjár-farm, en
varð að lileypa irrn á Eyjatjörð i norðan-
áhlaupinu, og lenti þar á skeri við Hrís-
ey> °S laskaðist svo, að það er ohaffært;
Jiafði gufuskipið ,,Á. Ásgeirsson“ reynt
að draga það á flot., en tókst ekki.
JHlílci voru fjárlögin enn staðfest
«*r „Thyra“ íbr frá Höfn, en talið óefað
í brefum Jjeirra manna, sem vanir eru
að vita góð deili um það, sem fyrirhug-
*) Knkjublaðið kaupir þé guflsmaðúrinn
ftulvitað einnig, enda er þai) ópolitiskt, og t'orð-
ast optast fullyrðingarnar.
að er á „æðri stöðum“, að þau verði orcfa-
laust staðfest i öndverðura nóvember,
þrátt fyrir miklar og eldheitar eptirlang-
anir þeirra vinanna, Magnúsar og Björns,
i bráðabirgðafjárlaga-farganið danska.
A fjármörkuðum þeim, sem
kaupmenn úr Borgarnesi, Stykkishólmi,
Skarðstöð og Borðeyri hafa haldið í haust,
hefir verðið verið 10—12 kr. fyrirvetur-
gamalt fé, og 16—18 kr. fyrir tvævetra
sauði, og hafa sumir þeirra borgað stöku
mönnum ailt að helmingi verðsins í pen-
ingum.
Yfirleitt hefir slátursfé reynzt mjög
rýrt í haust.
Um embættaveitingar
fréttist nir lauslega með „Thyru“, að
Magnús fengi, eða liefði fengið, Isafjarð-
arsýslu veitta handa landritara sinum,
lir. Hannesi Hafstein. — Sagt er og, að
síra Jens Pálsson á Utskálum fá.i Garða-
brauðið, og má þá óska „ísafold“ til lukku.
-----^-'Ogý'oo——
Ilnnn k>ar Iin nn n
o'ns og þoir segja, að
„Tsafo 1 dar-ritstj ó rinn “
gori á hátíðuni og
tyllidögum, og 20. ág.
’91 talaði hann því
svo folldum „ísafold-
ar‘‘-orðum til fölksins:
AXLA-BJÖRN.
„í dag urðu þau merkistiðindi, að odd-
viti þeirra konungkjöi nu, Jul. Havsteen,
greiddi atkvæði x móti fjárlögunum í'
sameinuðu þingi“. . . . „Að greiða atkvæði á
nióti fjárlögunum er hvorki meira né minna,
en að óska eptir bráðabirgða.tjái lögum, — láta
sig langa í „kjötkatlana dönsku“, er þeir
Estirnp og hans Jiðar lvafa alið við þjóð sína
urn langa hrið. langa í bráðabirgðastjórnarat-
ferlið, og alla þá blessun, er því t'ylgir!1*
En 25. sept. !95, þegar bonum mislíkaði ein
af fjárveitingum alþingis, og treysti því stjórn-
inni betur tyrir íjárskammtinum, þá bljómaði
básúnan aptur i allt öðrum „ísatoldar“-tón:
„Það á að vera óþolandi óhæt'a. að synja
fjárlagaírumvarpi frá alþingi staðfestingar og
get’a út. bráðabirgðarfjárlög.
En í bverju skyldi óhæfan fólgin? Eða
er það, eins og vant ex% lapið eptir Dönum,
að kalla það óhæfu? . . . Sú stjórn, sem upp-
tölc beflr að bráðabirgöafjárlögum, bakar ser
mikla siðfex-ðislega ábirgð, — nxunu menn
segja. Jú. það er mikið skynsamleg álykt-
un og réttlátleg! . . . Þeir, sem vilja ge.ra
bráðabirgðaljárlög að óhæt'u, þeii,- ka'lla lög-
ákveðið jafnretti konungs og alþingis í lög-
gjafarmálum óbæfu“.
Já, lxann var öneitanlega dáb’tið hringlanda-
leguv í skolunum stnum strák-pejinn, og því
hlaut.liann líka Axla-Bjarnar nafnið.
En inn í lýðinn átti hringlandinn hans áð
ganga, hverju sem tautaði.
Sko, bvar hann rogast þarna með bringlanda-
prógrammið sitt, og tútnar út undir eyru af
áreynzlu við básúnu-blásturinn!
ísafirði, 23. okt. ’95.
Tíðarfar. Síðan siðasta nr. blaðs vors kom
út, hefir tiðin verið mjög storma- og rosa-söm,
unz 19. þ. m. sneri til norðan-hreinviðra.
Cruf'uskipið „A. Asgeirsson*1 kom hingað
loks 13. þ. m. norðan um land, eptir útivist
langa og stranga, og bélt síðan aptur áleiðis til
Tleykjavíkur 16. þ. m.
MeðaT farþegja, sem hingað komu með „Á.
Asgeirsson11, voru: prófaststrú Þórdís Jensdótt-
ir á Isafirði, og t'rú María Riis, sem báðar komu
frá Kaupmannahöfn, og frá Akureyri Samson
kaupmaður Eyjólfsson.
Síld og aflabröirð. TJm undan faiin viku-
til bálfsmáuaðar-tíma befir aflazt nokkuð af síld
i lagnet, og befir fiskazt dável á hana; hefir
fiskurinn gengið alla leið inn undir Borgarey,
og afiinn verið bvað mestur þar inn frá, 3—4
hundruð á bát, og þar um.
1 Aðalvíkinni hefir í haust vei'ið mikið góð-
ur afli.
Á stranduppboðinu, sem haldið varx’Hauka-
dal f Dýrafirði 10. þ. m., hafði flest farið með
lágu verði; skipskrokkinn, segla- og masti‘a-laus-
an, blaut Árni kaupmaður Sveinsson fyir rúm-
ar 62 krónur.
Stramlferðaskipið „Tbyx-a“, skipstjói’i Garde,
kom hingaö loks 19. þ. m. nox-öan um land, og
bélt béðan aptur áleiðis til Reykjavíkur 22. þ. m.
Þegar „Thyra“ var ný komin til Skagastrand-
ar, hvessti skyndilega, áður en farþegjum og
fiutningi, sem þangað átti að fai-a, yrði komið i
land, svo að skipstjóri hélt aptur til Sauðár-
króks, og þar urðu favþegjarnir til Skagastrand-
ar að fara í land; einhverja tilraun kvað skip-
stjóri síðan liafa gert til þess, að komast aptur
til Skagastrandar, en horfiö frá vegna brims,
svo að fjöldi kaupafólks, sem þaðan ætlaði til
ýmsra bafna á Yestur- og Suður-landi, situr
þar eptir, og gjörir það mörgum stóran baga.
Meðal fax-þegja með „Thyra“ í þetta skipti
yar alþm. Jón Jakobsson frá Vfðimýri og frú
hans, á f'erð til Reykjavikur.
Vcr/Jun Á Ásgeirssonar kvað nú haf'a keypt
bið svo nefnda„novska bakarí11 bér í kaupstaðnum.
Nýir kaupendur að Y. árg.
„Þjóðv. unga“ fá í kaupbæti sögusafn
„Þjóðv. unga“ í.—II., eða alls 148 blað-
síður af skemmtileirum söcrum.
o o
tJtsvars-seðlar fást að
venju í prentsmiðju „Þjóðv. unga“ og
reikninga-eyðublöð af ýmsu tagi.