Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 14.11.1895, Blaðsíða 4

20
Þjóðviljinn ungi
Kína-lifs-elixir.
Jeg undirrituð hefi í mörg ár þjáðst
af veiklun í taugakerfinu, og hefir bæði
sálin og líkaminn liðið við það. — Eptir
margar, en árangurslausar, lækninga-til-
raunir, reyndi jeg fyrir 2 árum síðan
„Kína-lífs-elixíru frá hr. Valdemar Peter-
sen í Frederikshavn, og eptir að jeg hafði
brúkað úr 4 ílöskum, var jeg þegar orð-
in mikið hressari; en þá hafði jeg ekki
efni á því, að kaupa inér meira.
Nú er sjúkdómurinn aptur farinn að
ágerast, og er það vottur þess, að batinn,
sem jeg fékk, var hinum ágæta bitter
að þakka.
Litlu-Háeyri, 16. janúar 1895.
GuiJrún Símonardóttir.
Kína-lífs-elixírinn fæst hjá
flestum kaupmönnurn á Islandi.
Til þess að vera vissir um, að fá
hinn ekta Kína-lífs-elixír, eru kaupendur
beðnir að líta vel eptir því, að '
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firma nafnið Valdemar Peter-
sen Frederikshavn, Danmark.
XJHLCa.ÍT-T'Í't^Ötl.r hefir
miklar birgðir af þessum vöru-tegundum:
Yfirfrakkar, fatnaður og fata-efni
(margar tegundir) — Grummi-flippar —
Manchettur — Hálsklútar — Vasaklútar
— Millumskyrtur — Millumskyrtu-efni -—
Kjóla-efni, margar tegundir — Svuntu-
efni, margar tegundir — Tvististau, lér-
ept og sirz, margar tegundir —- Sjöl —
Herðaklútar -— Borðdúkar — Serviettur
— Handklæðadúkar — Speglar — Hand-
sápa, 8 tegundir —:: Stangasápa — Ani-
línlitir, margar tegundir-Spil — Jóla-
kerti — Tvinni — Tölur — Hnappar,
alla vega — Kantabönd — Málbönd —
Skæri, af rnörgum tegundum — Styttu-
bönd — Mittisbörul — Hanzkar — Fata-
burstar -
Hveiti — Sagogrjón — Semoulegrjón
— Sveskjur — Rosinur (rnargar tegundir)
— Chocolade (tvær tegundir) —Kaffi-
brauð, fínt.. (5 tegundir) — Kringlur —
Tvíbökur — Brjóstsykur (8 tegundir) —
Púðursykur (2 tegundir) — Citronolia —
Gérpúlver — Möndlur, sætar og beiskar
— Hrísrnjöl — Kaffi — Kandís, rauður
og hvítur — Exportkaffi — Melis —
Brennivín — Cognac — Portvín —
V, 5.
Sherry — AVhisky —- Svensk-Banco —
Rauðvin —
Kirsiberjasaft •— Hindberjasaft -
Vindlar — Reyktóbak (rnargar teg-
unrlir) —- Vaxdúkur, þægilegm- á borð
og kommóður — Gardínu-efni (margar
tegundir) — — Margar fleiri vörur eru
til, sem hér yrði of langt' upp að telja.
Allar þessar vörur seljast með lágu
verði gegn borgun út í hönd.
KorniiJ og shoðið!
ICet" Enn fremur sel jeg í vetur mjög
ódýran, en vel vandaðan, skófatnað!
Vaðstígvél, hnéliá, á 20 kr.
Karlraannsskó úr fínu leðri á 9—10 kr.
Karlmannsskó úr vatnsleðri á 8 kr.
Kvenriskó á 7—8 kr.
ZZZ Búðin er opin frá kl. 6 f. m. til
kl. 8 e. m.
ísafirði 6. nóv. 1895.
M. S. Aimason.
Nýir kaupendur að V. árg.
„Þjóðv. ungau fá í kaupbæti sögusafn
„Þjóðv. ungau I.—Ií., eða alls 148 blað-
síður af skemmtilegum sögum.
PRENTSMIÐJA PJÓÐVILJANS UNGA.
6
Láttu Grikklendinginn þinn tappa ofur-lítið af þessu fatiu,
bætti hann svo við, og benti einmitt á fat það, er líkið
va-r geymt í. Og með því að jeg þóttist sannfærður
um, að hann myndi verða fljótur að spýta þvi víni iit
iir sér aptur, er hann hefði bragðað það, þá lét jeg ekki
dragast, að verða við þeirri ósk hans, heldur boraði gat
á fatið, tappaði af því í glas, og rétti horfum. Hann
saup á víninu, og hélt því upp við birtuna — saup á
því aptur, og smjattaði með vörunum—, svo sneri liann
sér að húsbónda inínum, og mælti:
„Það sér á, að þú ert Gyðingur, hundurinn þinn!
Ætlaðir þú að ginna mig til að kaupa af þér ódrekkandi
skólp, og hafðir þó í fórum þinum vin, sem vel væri
drekkandi með hinum útvöldu í Paradís?“
Gyðingurinn kallaði mig til vitnis um, hvort ekki
væri sams konar vín í öllum fötunuin, og fullyrtí jeg,
að svo væri.
„Bragðaðu á þvíu, svaraði hershöfðinginn, „og bragð-
aðu svo á hinu, sem þú ráðlagðir mér að kaupa“.
Húsbóndi minn gerði það, og varð auðsjáanlega
forviða. „Satt er það, að það er töluvert sterkaraí£, mælti
liann; „en hvernig á því getur staðið, veit jeg ekki.
Bragðaðu á því, Charis“.
Jeg bar glasið að vörunum, en jeg hefði ekki getað
bragðað á því, þótt mér hefðu verið boðin til þess öll
7
riki veraldarinnar. Saint sem áður féllst jeg á það með
húsbónda mínum (og það gat jeg nú reyndar með góðri
samvizku), að það væri miklu meiri slægur í því, lield-
ur en i víninu úr hinum fötunum.
Hershöfðinginn var svo ánægður með vínið, að
hann bragðaði á tveim eða þrem föturn öðrum úr efri
röðinni í þeirri von, að finna þar fleiri föt með sams
konar vini, og það liefir að öllum líkindum verið áform
hans, að kaupa sér miklar birgðir af því, ef það hefði
verið til; en er hann fann ekki fleiri föt, er hefðu þenn-
an sama keim, skipaði hann þrælurn sínum, að velta
fatinu, sem negralíkið var í, upp í burðarstól, og lét þá
síðan flytja það heim til sín. *
Þegar hershöfðinginn var farinn, lét húsbóndi minn
í ljósi við mig undrun sína yfir því, hvað vínið hefði
verið einstaklega gott, og fullyrti, að hann hefði aldrei
bragðað annað eins vín. Hann sagði, að sér þætti verst,
að hershöfðinginn skyldi hafa tekið fatið með sér, þvi
að nú væri sér fyrirmunað, að grafast fyrir orsakirnar til
þessara yfirnáttúrlegu gæða vínsins.
Jeg var ekki síður forviða yfir því, að þeim skyldi
þykja þetta vín betra, en annað, þvi að mér hafði aldrei
komið annað til hugar, en að sjálfsagt væri, að hella því
niður; en einu sinni, löngu síðar, sagði jeg Englendingi
nokkrum, er var hór á ferð, frá þossu, og liann sagði,