Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 11.01.1897, Síða 2

34
Þjóðviljinn umji.
VI, 9.
GUiIJið í sjónum. Um þessar mundir. þegar
fjöldinn er mjög þyrstur í gullið, munu það
þykja tíðindi, að vatnið í sjónum befir talsvert
gull að geyma, eptir því sem fram er komið við
nýjustu rannsóknir prófessor Liversidge í Sidney.
— Telst honum svo til, að í liverri cubík-mílu
sævar muni vera að meðaltali um 130—260
smálestir gulls, svo' að telji maður rúmmál alls
sævarins um 400,000,000 cubík-mílur, þá ætti
sjávar-vatnið að hafa alls 52—104 þús. milj.
smálestir gulls að geyma.
En gallinn er, að enn vantar oss verkfærið,
er síað geti gullið úr sjávar-vatninu; finndist
það, og skipin gætu dregið það k eptir sér, yrðu
siglingar ekki arðlitlar.
------eo§£o».---
HugYekja til bæjarbúa.
Undarlegt er það um fjölila fólks liór
í bænum, karla og konur, sem kosningar-
rétt hafa, livernig þaö lætur leiða sig,
sem 'óvita, við bsejarkosningar allar.
Margt af fólki þessu, er þannig fer
að ráði sínu, er óefað að ýmsu leyti vænt
og vandað fólk, sem ekki vill vamm
sitt vita, ekki vill vinna hundi mein,
hvað þá heldur meðbræðrum sinum og
systrum.
En það mun líta svo á, sem bæjar-
kosningarnar hafi litla þýðingu, svo að
ekki sé það annað, en greiðvikni, að lána
„kaupmanninum sinum“ atkvæði sín.
En vildi fólk þetta íhuga, að það með
þvi, að gera eina stétt manna*, — eða
öllu fremur eina þröngsýna mammons-
„klíku“, er mest hugsar um eigin hagn-
að —einvalda í öllum bæjarmálum, er
að gera ijölda meðborgara sinna rangt til,
er að gera þá sama sem rcttlama i bæj-
armálum öllum, þá er næsta ótrúlegt, að
það færi þessu sama fram ár eptir ár,
og vildi ekki lieldur fá niðurjöfnunarnefnd
og bæjarstjórn skipaða sjálfstæðum mönn-
um úr öllum stéttum.
Vitanlegt er það, að margir eru skuld-
ugir, eða hafa unglinga, eða sjálfa sig, í
atvinnu hjá ráðandi „klíkunni“, og eru
henni á ýmsan liátt meira og minna
háöir.
En gefur þetta þeim siðferðislegan
rétt tll þess, að ganga þvert á móti sann-
færingu sinni við kosningarnar, og gera
sjálfum sór og öðrum rangt með atkvæði
sinu?
*) í niðurjöfnunarnefndinni eru nú 4 verzl-
unarmenn og 1 iðnaðarmaður, og í hæiarstjórn-
inni 4 verzlunarmenn, og tveir aðrir, sem hvor-
ugur er liklegur til ágreinings við „klikuna",
enda af henni studdir til kosninga.
Ejarri fer því.
Og hvaða virðingar samborgara sinna
getur fólk þetta vænzt, er þannig mis-
brúkar einn hinn helgasta rétt sinn, at-
kvæðisréttinn ?
Finnur það ekki sjálft, að það bakar
sór virðingarleysi allra sjálfstæðra manna,
bros og lítilsvirðingu þeirra, sem nota
það, og í bezta falli rneðaumkun hinna?
I öðrum löndum keppa iðnaðarmanna-
og verkmanna-stéttirnar við kosningar,
að koma að sjálfstæðustu og hæfustu
mönnunum lir sínum fiokki.
Meiri hluti kjósanda á Isafirði fylgir
aptur á móti á síðari árum gagnstæðri
reglu, að kjósa þá, sem líklegastir mundu,
til þess að sinna minnst hagsmunum þeirra.
af því að hagsmunir sjálfra þeirra og
hagsmunir fjöldans fara ekki saman.
----OOO^OOO-----
Spítalaþrefid
Mjög tiðrætt hefir mönnum hér í
bænum orðið þessa dagana um spítala-
þrefið. — Úttektarmenn þeir, er kosnir
voru af málsaðilunum, til þess að skoða
húsið, snikkararnir Jón Ounnarsson og
Þorlákr Magnússon, urðu eigi á eifct mál
sáttir, og útnefndi þvi rétturinn sem
oddamann consul S. H- Bjarnarson, og
sagði hanu upp gjörð i málinu 5. þ. m.
Hefir hr. Árni kaupmaður Sveinsson
farið mjög halloka, með því að honum
er gert að skyldu, að umbæta húsið í
11 greinum, sem gjörðin nákvæmar til
tekur, og að greiða auk þess 400 kr. álag
á ýmislegt smávegis, er vangjört þykir
vera. — Greiða skal hann og enn frem-
ur 10 kr. dagsekt frá þeim degi, er gjörð-
in er birt honum, að þeim degi þó eigi
meðtöldum, unz liann skýrir frá því, að
hann hafi bætt úr göllum þeim, er gjörð-
in nefnir. — Hvað umbætur á múrverk-
inu snertir, inega þær þó bíða til vors,
en greiða skal hr. Á. Sv. þá einnig 10
kr. dagsekt, meðan á aðgerð þeirri stend-
ur, og getur þetta altsaman orðið ærin
upphæð.
Gert er og ráð fyrir, að nýjar úttektir
skuli fram fara að umbótunum loknum,
og getur þvi þref þetta enn þá átt mjög
langt í land, og bæjarbúa skortir ekki
umtalsefni á meðan
----»©!----
Lang-adalsstr'ónd 13. des. ’96: „Bfáðapest
stingur sér niður k stöku hæjum, og hefir
mest að henni kveðið á Laugabóli, dautt þar
20—30, flest ungt fé, veturgamalt og k öðrum
vetri. — Stórgripir fóru hér nokkrir í sumar,
og eru menn ekki vissir um, úr hverju þeir hafa
drepizt, fikast til úr miltisbruna; hestarnir t. d.
bólgnuðu fyrst framan til við bóginn, og færðist
bólgan upp fyrir herðablöðin, unz andrúmið
tepptist; lifðu þeir eitt dægur. eptir að fyrst sk
á þeirh. Alls voru hestarnir 6, er drápust með
fi’kum hætti, og þar af 4 úrvals hestar, sem
Halldór Jónsson á Rauðamýri átti. — Fjárskoð-
un fór hér fram í miðjum f. m., og fannst hvergi
votta fyrir kláða, en þó voru baðanir, og ofani-
burður, við haf't, sem ástæður leyfðu. Dýrt er
að baða fé að haustinu, er potturinn af carból-
sýrunni kostar 2 ltr. — Verzlunar-aðsókn að
Arngerðareyri er fremur lítil. en þó verður þeim
Steingrímsfirðingunum að sækja þangað, meðan
loknð er á Hölmavík, og helzt fyrir hátíðar, til
að fá sór út í bollann.
Afli er í haust sagður góður við Steingríms-
fjörð. og hafa margir þar saltað íir 15—20 tn.,
en saltið er þar vegið, 200 pd. fyrir 4 kr.; mestur
aflinn er smáfiskur. —Hákarls-afli hefir og verið
þar á sumum bæjum, t. d. í Eyjum töluverður,
og á Smáhömrum hafa fongizt 140 hákarlar,
ekki lengra frá landi, en svo, að kalla mátti
til þeirra, er við veiðina voru. — Bráðadauði hefir
stungið sér niður á stöku bæ þar nyrðra, og
hafa mest brögð að honum orðið í Tröllatungu
og á Smáhömrum, dautt þar 30—40, og 1 Trölla-
tungu um 20. — Barnaslcóli er í smiðum á Hey-
dalsá, íyrir Tungusveitina, og stendur fyrir
smíðinu Guðm. bóndi Bárðarson á Kollafjarðar-
nesi. — Oddur læknir Jónsson situr á Smáhömr-
um, og er töluverð aðsókn að honum, bæði úr
Stranda- og Barðastrandar-sýslum, og enda úr
ísafjarðarsýslu, og verður hann mörgum aðliði.
— Úr Gufudal s- og Múla-sveit sækja nú víst
flestir verzlun til Einars Ásgeirssonar í Firði; að
minnsta kosti koma þaðan nú orðið engir að
Arngerðareyri til verzlunar11.
Sa uðaþjófna ður.
Úr Dý rafirði er skrifað 27. des. 96.: „Dað
var á sjálfa jólanóttina, að húsmaður Gisli
Hjálmavssön á Næfranesi fór í fjárhús bóndans
Erlindar Jóliannessonar á Næfranesi, tók þar
kind eina, skar hana, og faldi fólann; af þessu
vissu menn ekki: - - en um morguninn, á jóla-
daginn, þegar Erlindur fór að gefa kindum sín-
um. var húsið opið, og féð kotnið út, og vantaði
þá eina kindina. — Þótti Erlindi grunsamt, og
sá hann manns spor liggja að og frá húsinu;
fór hann þá til Gísla, sem býr i nýbyggðu húsi
rétt fyrir innan túnið, spyr, hvort hann hafi
nokkuð séð, eða vitað, um kindina, en í það sinn1
kvaðst Gísli ekkert um það vita. — Einhvern
grun mun Erlindur samt hafa fengið um það,
að í húsi Gísla væri þá verið að fara með ferskt
kjöt, — og fer samt heim til sín; en seinnaum
daginn leitar hann í fjárbúsi Gisla, sem er þar
á túninu, og finnur þá poka, grafinn niður { moð,
og í bonum kindarvömb, innýfli og höfuðið af
kindinni Erlindar. — Pokann tók hann heim til
sín, og bar hann undir votta, kallaði síðan á