Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 20.10.1898, Síða 8

24
Þjóðvxljinn ttngi.
Yin, 5.-6.
Otto Mönsteds margarine
ráðleggjum vér öllum að nota. Það er hið bezta og ljúffengasta smjörlíki, sem
mögulegt er að búa til.
Uiðjið því ætíð um
Otto Mönsteds ma.rga.rine
fæst hj á kaupmönnunum,
annað J. S. M., þriðja Jóhann Bjarnason.
— FÍDnandi skili, gegn fundarlaunum,
til Magnúsar Jónssonar á Breiðabóli.
Julíus Nielsen
Holbergsgade 17
Kjobenhavn K.,
umboðsmaður hlutafélagsins _J. Marten-
sens Eftf.“ í Trangisvogi á Eæreyjum,
tekst á hendur umboðsmennsku fyrir
íslenzka kaupmenn, er kynnu að óska
að hafa umboðsmann, til þess að annast
kaup og sölu á vörum í Kaupmannahöfn.
Til söln.
Þiljubáturinn „Þormóður“, 9 ára gam-
all, byggður úr furu, 1274 a^- langur í
kjöl, 57* al. breiður, 2 al. 14 þumlunga
djúpur, sterkur og byttuþóttur er til sölu að
Höfða í Dýrafirði; fram i honum er gott skýli,
sem verður læst; þar í eru 2 rúm, og góð
kamína. Bátnum fylgir fokka ogklýfur, vel
brúkanlegt, og stormklýfur og stórsegl,
alveg nýtt, sem aldrei hefir verið brúkað.
Þar með nýtt bommuefni, akker gott, 30
faðma langur járnstrengur og 25 faðma
langur forhlaupari, pumpa, 6 járnlóð til
hákarlaveiða. Enn frem ur fylgir bátnum
timbur, sem keypt var í Noregi á n»st-
liðnu vori fyrir 30 kr., sem ætlað var í
þilfar yfir allan bátinn. Það eru borð
177 þuml. á þykkt, og nokkrir plánkar
í bita; meiri lausáviður er og með bátn -
um, og fastur fiskikassi í miðri lestinni.
Báturinn er mjög vel þrifinn, og enginn
galli á honum, svo menn viti; hann er
grænmálaður fyrir ofan sjómál.
Afþýðuskóli Reykjavíkur
byrjar 1. nóv., og endar síðasta april.
Þeir, sem vilja sækja skólann af Isa-
firði, ættu að koma með „SkálholtÞ, eða
„Yestu“. Fæði, húsnæði og annað, sem
menn þarfnast, verður útvegað fyrir mjög
lágt verð.
Jörð til sölu.
Það auglýsist hér með, að hálf, eða
öll, jörðin Hokinsdalur í Arnarfirði fæst
til kaups. — Jörðin er öll 24 hndr. að
dýrleika, og er leigð fyrir 80 pd. smjörs
og 40 kr. landskuld. — Jörðin er heyskap*
arjörð mikil, og hefur mótak gott. —
Hús á jörðinni eru í mjög góðu standi.
— Onnur hálflendan getur fengizt til á-
búðar í næstk. fardögum, en hin i fardög-
um 1900, að minnsta kosti só jörðin öll
keypt.
Þeir, sem kynnu að vilja sinna boði
þessu, snúi sór sem fyrst, annaðhvort til
Þorleifs bónda Jónssonar í Hokinsdal, eða
til ritstjóra blaðs þessa.
w Ný skósmíðaverkstofa
á fyrverandi veitingahúsi Teits Jönssonar.
Hér með tilkynni jeg undirritaður al-
menningi, að jeg hef nú nægar birgðir
af alls konar verkefni, sem lýtur að skó-
smíði, svo að hór eptir smiða jeg alls
konar skófatnað eptir máli; einnig gjöri
jeg við gamalt skótau, og afgreiði allt fljótt
og vel
Þess skal sérstaklega getið, að mitt
mark og mið er, að hafa vandað verk
og gott efni, en selja allt þó með mjög
vægu verði.
ísafirði 15. okt. 1898.
Magnús Guðmundsson.
Fundinn gullhringur.
Fundizt hefir hór í bænum guilhring-
ur með steini. — Hringurinn fannst á
bryggju L. A. Snorrasonar 1. þ. m. —
Sá, sem getur helgað sór hring þenna,
má vitja hans á skrifstofu „Þjóðv. unga“,
en borga verður hann fundarlaun og
auglýsingu þessa.
PRBNTSMIÐJA ÞJÓÐVIL.TANS UNGA
20
kaupstaðarins, til að ná í lækni; en þar eð hann vissi,
að hr. læknirinn dvaldi hér enn, sendi hann mig hingað,
til þess að biðja læknirinn að koma strax. — Þeir beittu
fyrir vagninn, þegar jeg fór, og þarna fer hann lika".
„Haltu á reykjarpípunum okkar inn til mín, og
segðu, að þú eigir að fá glas af víniu, sagði vinur minn
við þjóninn, og bætti síðan við: „Við ökum þangað nú
þegar, eða er ekki svo læknir minn?“
Jeg man ekki, hverju eg svaraði, en tæpri minútu
síðar vorum við á leiðinni til ... hólms, i fljúgandi ferð.
Og eptir tæpar 20 minútur stóð eg hjá rúmi bar-
ónsfrúarinnar.
Hún lá enn í óviti, og sætti eg því færi, til þess
að rannsaka sárið, og binda um það.
Og þegar jeg hafði lokið við það, sendi jeg í lyfja-
búð bæjarins eptir öllu, sem á þurfti að halda, reyndi
sömuleiðis öll hugsanleg meðul, til þess að fá vesalings
frúna, til að rakna við; en allt kom fyrir ekki.
Klaki á hvirfilinn, og hæfilegar umbúðir, var allt
og sumt, sem hægt var að reyna í fyrstu.
Og þegar baróninn spurði mig um álit mitt á meiðsl-
inu, svaraði eg, að allt væri undir því komið, hvort
heilinn hefði skaddazt, eða frúin að eins fengið heila-
hristingu, því að höfuðskelin væri óbrotin, að því er séð
yrði, og yrðum við að vona, að guð væri svo náðugur,
að lofa okkur að halda þessari inndælu veru.
Baróninn reyndi að harka af sér sorgina allt. hvað
hann gat, og svaraði mér engu, eD tók að eins þegjandi
í hönd mér.
Stundu síðar kom dr. E......., einn af læknunum
sem eg hafði kynnzt í miðdegisverðinum forðum. —
21
Hann var héraðslæknir í bænum, og sömuleiðis hús-
læknir barónsins.
Við læknarnir bárum nú saman bækurnar, og vorum
fyllilega sammála. — Hér var um heilahristing að ræða,
og þvi var hinn mikli starfsbróðir vor læknanna, nátt-
úran, sá eini, sem hjálp gat veitt.
A allar lundir reyndum við að vekja sjúklinginn
til lifsins, en allt að árangurslausu.
Dag og nótt vakti maður hennar, vinur minn, og
jeg, hjá rúmi hennaru.
Að svo mæltu þagnaði læknir H .. . stundarkorn,
og tók þá hitt fólkið að ræða söguna á meðan.
„Aumingja barónessanu, sagði barónessa E ....
,.En mjer finnst jeg kenna meira í brjósti um
manninn liennar, vesaiings manninn, sem unni henni
svo heitt, — og svo blessað barniðu, sagði greifafrú P . . .
„Haldið áfram, læknir minn, jeg vona, að yður
hafi tekizt lækningatilraunirnar, því mór finnst jeg vera
á nálum af umhyggju fyrir þessu góða fólkiu, sagði P ...
írroifi í hrærðum róm.
„Já, þá get jeg nú frætt yður á því, að vinur minn,
er eg var að heimsækja, var prestur í sveit þeirri, er
herragarðurinn ... hólmur lá í, og situr hann nú þarnau.
Um leið og iæknirinn sagði þetta, benti hann á
M ... prófast, er hneigði sig, svo sem til samþykkis, og
hólt læknirinn síðan sögu sinni áfram, sem hór segir:
„Enda þótt eg, sem læknir likamlegra meina, reyndi
af ýtrusi u kröptum ao hughreysta hinn sorgmædda eigin-
mann, tókst mér það þó miklu siður, en vini minum,
M ... prófasti.