Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 31.12.1898, Qupperneq 6

66
Þjóbviljinn uxgi.
VIII, 16.—17.
ur, en lieilsutæpur um nokkur ár, og
hlífði sér þó ekki við vinnu, sem skyldi.
Hann var maður á bezta skeiði, um fer-
tugt, eða tæplega það.
Annar ungur bóndi, BenediJct JÞórðar-
son á Háfafelli í Mið-Dölum, er og ný-
lega látinn.
Hálf-skringlleg’Hr heíir hann verið, lesturinn
landshöfðingjans okkar á ráðherrahréfinu 81.
maí síðastl., er hafði að færa „stjórnartilboðið“;
sem Magnús skyldi þinginu birta.
Dr. Valtýr Owðmundsson hefir ný skeð hjá
ráðherranum fengið eptirrit af bréíi þessu, og
birtir svo i „ís»fold“, að fengnu leyfi ráðherr-
ans, orðrétta kafla ,úr bréfi þessu, eins og það
hljóðar á Dönsku.
Skyldi enginn trúa, að það væri sama bréfið,
sem Magnús hirti þinginu, því að svo farast
ráðherranum þar orðin ólíkt því, er Magnús
skýrði f'rá, enda hefir hann fráleitt vænzt þess,
að þessi skollalestur hans á ráðherrabréfinu
kæmist upp(!), eða yrði jafn heyrum kunnur,
sem nú er raun á orðin.
Blað vort mun skýra ýtarlega frá þessu
bráðlega; — en allt af þyngist í pokahorninu
bjá vini vorum, landshöfðingjanum, og gjörist
hann nú bjrsna djarfur, karlinn.
Uitt og þetta.
Kínverjar kvað þykjast geta sagt fyrir
aldur ófæddra barna, ef þeir vita aldur
konunnar, og í hvaða mánuði hún hefir
orðið þunguð. Aðferðin er þessi: Við
töluna 49 skal leggja tölu þess mánaðar,
er konan varð þunguð í, og draga þar
frá aldur konunnar. Frá upphæð þeirri,
er þá er eptir, skal svo enn fremur draga
tölurnar: 1—)—2—(—3—J—4—j—5—j—6—þ-7, og tákna
þær tölur: himininn, jörðina, manninn,
árstíðirnar, frumefnin, hljóðfærin og
stjörnurnar. Sé nú talan, sem þá kem-
ur út, oddatala, vrerður afkvæmið karl-
kyns, en ella kvennkyns. Segjum t. d.,
að móðirin sé 25 ára, haíi orðið þunguð
i 9. mánuði ársins, og sjáum svo, hvort
afkvæmið verður piltur eða stúlka — Út-
reikningurinn verður þá þessi: 49—(—9=
58-1-25=33; þar frá dragast svo tölurnar:
1—J—2—)—3—f—4—(—o—(—6—)—7=-28, og verða þá
eptir 5, sem er oddatala, svo að afkvæm-
ið verður piltur.
Eitstjóri „Þjóðv. unga“ ábyrgist þó
ekki, að ráðið sé óbrigðult.
ísafirði 31. ilcs. ’98.
Tíðarfar hefir 1 þ. m. verið afar-óstöðugt og
stormasamt, svo að vart hafa menn getað hætt
sér á sjó, nema stund í bili. — Himininn all-
optast dimviðris-skýjum hulinn,og hríðar-byljir
einatt annað slagið.
ý Seint í f. m. andaðist að Kvíum í Grunna-
víkurhreppi merkisbóndinri Samúd Þoi-kelsson,
um sextugt. -— Hann var um mörg ár fyrir-
vinna hjá ekkjunni Sigurborgu Jónsdóttur. ekkju
Jalcobs heitins Jóhannessonar, er drukknaði
fyrir 30 —40 árum. — Samúel lieitinn lætur
eptir sig eitt barn, .Jakobínu að nat'ni. Hann
var orðlagður dugnaðar- og atorku-maður, og er
sveitungum hans o. fl. að honum eptirsjá.
Þak rauf af fiskhúsi í Hnífsdal aðfaranótt-
ina 22. þ. m. í ofsa-veðrinu, er þá var. — Skemmd-
ir urðu og nokkrar á bátum, o. fl.
Aflsibrös'ð voru mikið góð lijá öllum almenn-
ingi í gær og i fyrradag, bæði hjá þeim fáu
skipum. er reru hér úr kaupstaðnum, og eins í
Hnífsdal og Bolungarvík; almennt um 8 kr.
hlutir í Hnífsdal í fyrradag, eptir blautfisks-
verði. — Það er því vonandi, að fljótt rétti úr
hjá almenningi, ef stillviðri haldast nú um hríð,
svo sem menn skyldu vænta, eptir alla storm-
ana og ósköpin, sem gengið hata, siðaníhaust.
Messulaus jðl héldu kaupstaðarbúar að þessu
sinni, með því að prófasturinn prédikaði þá í
sífellu ytir Bolvíkingunum, sem að líkindum
hafa nú nægan sálarforða yfir þorrann og góuna.
„Skugga-Sveinn“ hefir nú verið leikinn hér
í kaupstaðnum nokkur kvöld, og í ráði er, að
leiknir verði enn fremur „Andbýlingarnir“ ept-
ir Hostrup, og ef til vill fieira.
Christian (írani, sonur N. Chr. Gram’s sál-
uga consuls, er nú skipaður, til þess að haí'a
umsjá alla hér á landi með verzlunum þeim, er
faðir hans seldi hlutafélaginu „N. Chr. Gram’s
Aktieselskab" i Kaupmannahöfn í fyrra.
Aukaútsvörum hefir niðurjöfnunarnefnd Isa-
fjarðarkaupstaðar jafnað niður í f. m., og setj-
um vér hér útsvör þeirra gjaldanda, er greiða
eiga 8 kr., eða hærra útsvar: ,
A. Ásgeirssonar vei-zlun 346. — Á. Ásgeirs-
sons bakarí 35. — Árni Árnason verzl.maöur
10. — Albert Brynjólfsson skipstjóri 18. — Ág.
Benediktsson factor 22. — Árni Gíslason for-
maður 18. — Árni Jónsson factor 70. —Albert
Jónsson smiður 8. — Andreasen seglmakari 10.
-— Arni Sveinsson kaupmaður 55. — Amalie
Tborsteinsen ekkjufrú 10.
Björn Árnason gullsmiður 8. — Benóní Benó-
nísson skósmiður 10. — Björn Guðmundsson
kaupmaður 20. — Benj. Jóhannesson lausa-
maður 8. Bjarni Kristjánsson skipstjóri 38. —
Björn Pálsson myndasmiður 17. — Bjarni Vig-
fússon smiður 10. — Björn Þórðarson verzl-
unarmaður 20. — Benzien bakari 20. —
Eðvarð Ásmundarson úrsmiður 8. — Einar
Bjarnason snikkari 25. — Eyj. ’Bjarnason bók-
hindari 15. — Einar Snorrason verzl.maður 18.
LTil. Árnason skipstjóri 18. — Finnbogi Bær-
ingsson lausamaður 10. — Finnur Thordarsen
bakari 45. —
Guðm. Guðmundsson skipasmiður 10. —
Guðm. Guðmundsson (frá Sæbóli) 18. — Guðm.
Br. Guðmundsson kaupmaður 25. — Grímur
Jónsson cand. 17. — Guðm. Jónsson cand. 9.
Guðm. Jóhannesson lausamaður 10. — Guðm.
Kristjánsson lausamaður 10. — Guðm. Pálsson
beykir 10. — Guðm. Þórólfsson lausamaður 9. —
H. Hafstein bæjarfógeti 75. — Halldór Ág.
Halldórsson sjómaður 8. — Helgi Sveinsson
verzl.maður 8. — Helgi Sigurgeirsson gull-
smiður 8. —
Jón Brynjúlf'sson skipstjóri 10. — Jóh. Frí-
62
hvar morðingjar Haegels héldu sig, og bað um mannaúa
til að taka þá fasta.
Hann smalaði þegar saman 6 mönnuin, og fór
sjálfur fyrir þeim inn í ofangreint veitingahús.
Hafði Húsar staðið þar trúlega á verði; en etið
hafði liann upp allan morgunverðinn, áthýtin nsú arna.
Eptir tilvísan minni gekk lögreglustjórinn að borði
því, er þeir félagar sátu við, og greip þá stóri sláninn
jafnharðan hatt sinn, stökk fram fyrir borðið, og komst
alla leið út á götu.
En með því að eg hafði hlaupið aðra skemmri leið,
stóð eg þar fyrir honum, með reiddu sverði.
Róð hann þá þegar á mig, og sá eg glampa á
stóran hníf i hendi hans.
Jeg vissi, hvað við lá, ef mér skeikaði, og laust
hann þvi með sverðinu á hægri höndina, svo að hnifur-
inn féll niður, og mátti ráða það af blóðbununni, að líf-
æðin var sundur skorin.
Engu að síður réð hann þó á mig, og freistaði ad
veita mér höfuðhögg með vinstri hendinni; en eg brá
þá fyrir hann fæti, svo hann lá kylli-fiatur.
Lögregluþjónarnir komu nú og að, og leið þó góð'
stund, áður þeir fengju handsamað hann og bundið.
Herlæknir einn, sem viðstaddur var, batt um sár
það, er eg hafði sært hann á handleggnum.
En er þetta var nú allt um garð gengið, kom mór
til hugar, að spyrja lögreglustjóra, hvað gert hefði verið
við hinn kumpáninn, félaga þess, er vór nú höfðum
handsamað.
Lögreglustjóri vaknaði þá, sem af svefni, þvi hann
67
þeirra, 16 vetra gamlan, síðan fjósamanninn, mjaltakon-
una, og undirtyllur hennar.
Son sinn sendi hann þegar til hringjarans, sem var
alvanur blóðtökumaður, og var þvi nokkurs konar sveita-
læknir; en fjósamaðurinn reið í loptinu til sýslumanns-
ins, er bjó þar skammt frá.
L ... sýslumaður var góðkunningi hr. Tönne Uxa-
höfuðs, og þar á ofan skólabróðir bróðursonar hans, er
01 a f u r F i 1 i p p u s hót.
L... var stór maður vexti, og gervilegur, hafði
lokið lögfræðisnámi, og var nú orðinn valdsmaður þar í
hóraðinu.
Hringjarinn, sem var nýkominn, stóð við rúm hins
myrta, er dómarinn kom þar.
„Er hann dáinn?“ spurði dómarinn.
„Já, og það líklega fyrir löngu“, svaraði hringjarinn.
Dómarinn sneri sér nú að húskarlinum, og innti
lann eptir, hvort nokkur annai, en liann, hefði komið
inn í herbergið.
„Nei, langt frá“, svaraði vinnumaðurinn, „því þeg-
ar eg kom inn, tií að vekja húsbóndann, og sa, að hann
var myrtur, þá vakti jeg að visu kvennfólkið, en lolcaði
þó dyrunum á rneðan, unz hringjarinn kom“.
„Það er rétt“, sagði L... „gætið þess, að enginn
komi hér inn; en gjarna megið þór hafa hurðina opna,
og standa í dyrunum. —- Sbrifarinn minn, og liringjar-
inn, geta aðstoðað við rannsóknina. En eins og þið sjá-
ið, er hurðin inn í stofuna i hálfa gátt. — Látum oss
fara þangað inn, og bókið þér þetta skrifari góður“.
En er dómárinn kom inn í stofuna, veitti hann
þvi eptirtokt, og benti vottunum á það, að neðstu rúð-