Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 24.10.1901, Qupperneq 4

164
Þjóðauljinn.
XY, 41.
kannast yið, að í stjórnarskrárfrv., er samþykkt
var k síðasta alþingi, íæiist nein stjórnari)ót,
og kailaði það ,,stjórnarspilli(!), án þess þó að
rökstyðja það fleipur sitt að nokkru. — Síra
Lárus Ilalldórsson talaði og mjög ofsafengið, sem
honum er lagið, talaði um óhappa-tvístring, er
dr. Valtýr hefði valdið**, hrígslaði bonum um
hégómadýrð, metorðagirnd o. fl., og gengu þá
ýmsir af fundi, sem áður höfðu heyrt til þessa
ofsafengna „helvítisprédikara“, sem virðist hafa
ágætasta lag á því, að hrinda frá sér áheyr-
endum.
Af hálfu stjórnhótamanna töluðu, auk Björns
ritstjóra Jónssonar, er getið var í síðasta blaði,
alþm. Bjorn Kristjánsson, spítalagjaldkeii Hjálm-
ar Sigurðsson, og revisor Indriði Einarsson, er
leiðréttu helztu vitleysurnar.
Margir hlógu dátt, og höfðu góða skemmtun
af karla-raupinu í „riddaranum11; en eitt kom
flestum saman um, að ekki myndi fundur þessi
ajla honum atkvceða, þar sem hann hefði nú svo
greinilega sýnt það, að hann gengi í barndómi.
Til ffp nnvp — -®n ^amei som er hlevet
lil UC l'UVO. helbredet for Dövhed og Öre
susen ved hjælp af Dr. Nicholsons kunstige
Trommehinder, har skænket hans Institut
20,000 Kr., for at fattige Döve, som ikke
kunde kjöhe disse Trommehinder, kunde faa
dem uden Betaling. Skriv til
Institut „Longcott“, Gunnersbury,
London, W,, England,
Húseign tii sölu.
Ketill skósmiður Magnússon á Isafirði
**) Síra Lárus Halldórsson, þessi stórorði
politiski fýsihelgur, hyggur að líkindum, að
almenningur hafi nú gleymt því, að einmitt
hann sjálfur var einn hinna allra fyrstu, er svik-
ust undan merkjum í endurskoðunarbaráttunni,
sbr. Alþ.tíð. 1887.
vill selja húseign sína. á ísafirði. — Hús-
ið er í góðu standi, virt til húsaskatts á
1500 kr., og i eldsvoðaábyrgð fyrir sörnu
upphæð. — Húsinu fylgir góður kálgarð-
ur, og lóð nokkur að auki, sem og
kindakofi.
Húsið er haganlega sett í kaupstaðn-
um, og- fæst með góðum kjörum, en
borga verður 2/s kaupverðsins, þegar
kaupin eru fullgjörð.
Semja verður við undirritaðan fyrir
næstk. áramót, og fæst húsið til ibúðar
1. júní næstk.
ísafirði 29. sept. 1901.
Ivetill Magnússon,
skósmiður.
Til gamle og unge Mænd
anbefales paa det bedste det nylig i
betydelig udvidet Udgave udkomne
Skrift af Med.-Raad Dr. Muller om et
FORSTYRRET

ERVE- OG
jbEXUAL- /OYSTEM
og om dets radikale Helbredelse.
Priis incl. Porsendelse i Konvolut
1 kr. i Frimærker.
Curt Rober, Braunschweig.
Gamall skósmiður og nýr.
A komanda vetri tekur undirritaður að
sór, að gera við ýmis konar skófatnað,
og leysir verkið vel og fljótt af hendi.
Sórstaklega skal þess getið, að eg tek
að mér, að smíða ýmis konar barnaskó-
fatnað.
ísafirði 18. sept. 1901.
Guðmundur Jensson,
skósmiður.
Eptir að jeg i mörg ár hafði þjáðst
af hjartslætti, taugaveiklun, höfuðþyngsl-
um og svefnleysi, fór eg að reyna Kína-
lífs-elixír herra Valdemars Petersens, og
varð jeg þá degar vör svo mikils bata,
að jeg er nú fyllilega sannfærð um, að
jeg hefi hitt hið rótta meðal við veiki
minni.
Haukadal.
Guðrún Eyjölfsdóttir,
okkja.
liína-lífs-elexir-inn fæst hjá
fiestum kaupmönnum á íslandi, án nokk-
urrar tollhækkunar, svo að verðið er,
sem fyr, að eins 1 kr. 50 aur. fyrir
flöskuna. —
Til þess að vera vissir um, að fá hinn
ekta Kína-lifs-elexír, eru kaupendur beðn-
ir að líta vel eptir því, að standi
á flöskunni í grænu lakki, og eins eptir
hinu skrásetta vörumerki á flöskumiðan-
um: Kínverji með glas í hendi, ogfirma.
nafnið Yaldemar Petersen, Nyvej 16,
Kjöbenhavn.
)S» lt aucUnavis U
Bxp or th. aff e_ Surrogat
Kjabenhavn. — F. Hjorth & Co.
PRBNTSMIÐJA PJÓÐVIL.JANS.
218
Heidenstein gramdist því, er hann sá, hve kunn-
ingjar hans, er þeir sáu hann álengdar, sökktu sér niður
í samræðu, og lótust ekki sjá hann, þó að hann gengi
rótt' hjá þeim.
Og er hann hafði sneitt fyrir hornið á torginu, liafði
hann komið auga á ungfrú Lisly, er var úti að sóla sig,
með vinkonum sínum tveimur, af því vorveðrið var svo
fagurt.
Hann gekk rétt fram hjá þeim, og sá þá, hve þær
hnipptu hver í aðra, og fóru svo í gríð og kergju að
horfa inn um búðarglugga.
Hann hafði heilsað, en þær þá litið undan, nema
ungfrú Lisly, er leit til jarðar, og roðnaði mjög.
Engin þeirra tók kveðju hans.
Þetta hafði svo afar-slæm áhrif á hann, að hann
sneri þegar fyrir næsta götuborn, og gekk svo stytztu
leið heim til sín.
En er hann hafði setið heima litla hríð, var barið
að dyrum.
Það var maður, er færði honurn blómsveig, sem
var hálfu stærri, en hinir höfðu verið.
„Hvaðan er þetta?“ spurði Heidenstein.
„Frá stálku“, svaraði maðurinn, sem annaðtveggja
var eigi fróðari, eða vildi eigi segja meira.
„Frá sömu stúlkunni, sem sent hefur mér blómin
á hverjum morgni?“ spurði Heidenstein enn freraur.
Maðurinn brosti hálf-glettnislega.
Segið stúlkunni, að blómsveigunum verði eigi veitt
móttaka framar“, sagði Heidenstein gramur.
„Hafið þér skilið mig?“ mælti hann svo enn frem-
ur, er maðuriun glápti hissa framan í hann.
219
„Já, víst svo“, svaraði hann, og gekk síðan burt.
Heidenstein stóð í þönkum, og virti fyrir sér blóm-
sveiginn.
Yar þá eigi blómsveigurinn þessi líkastur blíðu.
bænarauga?
Átti hann þá eigi að túlka honum. þær hugsanirn-
ar, er vakað höfðu i dag fyrir henni, þótt hún eigi
rnætti þá frá þeim skýra?
„Þegar enginn sér til, þá er jeg g.óður, en séu ein-
hverjir viðstaddir, þorir hún eigi við mig að kannast“,.
mælti hann við sjálfan sig.
Bitur gremja greip hann. — Hann kreysti blómin
í hendi sér, og kastaði svo blómsveignum út um glugg-
ann, ofan á götu.
Ósjálfrátt varð honum gengið út að glugganum, til
að sjá, livað af blómsveignum hefði orðið.
Eins og blár gimsteinn lá hann innan um rykið á.
götunni.
En svo kom hlaðinn vagn akandi, og. eitt vagn-
hjólið gekk yfir blómsveiginn, svo að blómin fóru sund-
ur, innan um götu-óhreinindin.
Ef hún hefði nú séð það!
Síðan hann hólt á blómsveignum sátu nokkrir
vatnsdropar á fingrum hans.
Honum fannst, að dropar þessir hlytu að vera tár..
Hafði nokkur annar, en hún, ástæðu til þess, að
vera honum reið?
Enginn, þótt um alla borgina væri. farið.
Og var hún ekki eina manneskjan, n uro hann
hafði hugsað, raeðan hann var veikur?:
Samt hafði hann hegðað sér, eins og hann gerðif