Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 31.10.1901, Blaðsíða 4

168
Þjóðviljinn
Síðar um daginn var haldið stórt sam-
sæti, og sátu þar um 2500 manna til
borðs.
Þar hélt J. H. Deuntzer, formaður
nýja ráðaneytisins, all-langa ræðu, og drap
á nokkur atriði í stefnuskrá nýja ráða-
neytisins. Meðal annars kvað hann ráða-
neytið hafa í huga, að koma á kviðdóm-
um í sakamálum, sem og í málum, er af
politiskum yfirsjónum risu. Kosningar-
rétt í sveitamálum vildi og ráðaneytið
auka, og veita þann rétt konuin í sjálf-
stæðri stöðu. — Þingmannanefnd kvað
hann mundu skipaða, til að íhuga, hvern-
ig landvarnarmálum yrði haganlegast
fyrir komið, og á þann hátt, að þjóðinni
væri eigi of vaxið í efnalegu tilliti. —
Þá nefndi hann og breytingar á skatta-
löggjöfinni, umbætur á launakjörum lægri
embættismanna í hernum, o. fl.
-A. þjóðminningardegi Vestur-íslend-
inga síðastl. sumar hlaut hr. Hannes S.
Blöndal verðlaun fyrir kvæði sitt: „Minni
Isiands“, sem birt er hér í blaðinu.
------------
M annalát.
24. sept. siðastl. andaðist á spit-
alanum á Akureyri húsfreyjan Ólnf
Hallgrímsdóttir, fædd 16. júní 1855, kona
Stefáns verzlunarstjóra Jónssonar á Sauð-
árkrók.
I Kaupmannahöfn er og nýlega látinn
Carl Hoepfner, 75 ára að aldri, verzlunar-
eigandi á Akureyri og á Blönduósi. Tók
við verzlunum Grudmann’s.
26. sept. síðastl. andaðist í Skáladal
i Sléttuhreppi unglingsstúlkan Ingibjörg
Arnadóttir, 26 ára að aldri, dóttir merk-
isbóndans Árna Sigurðssonar í Skáladal
og fyrri konu hans Kristínar Oísladóttur,
hafði hún verið veik, síðan i ágústmán.
f. á., af hryggjaliðakröm, og tekið út
miklar þjáningar, einkum 6 siðustu vik-
urnar, en allar læknatilraunir reynzt á-
rangurslausar. — Ingibjörg heitin var
efnileg og mannvænleg stúlka.
Tíl f) P flnvp — Ðame, som er blevet
111 UC UUYC. heli3redet for Dövhed. og Öre
susen ved. bjælp af Dr. Nicholsons kunstige
Trommehinder, har skænket hans Institut
20,000 Kr., for at fattige Döve, som ikke
kunde kjöbe disse Trommebinder, kunde faa
dem uden Betaling. Skriv til
Instítut „Longcott“, Gunnersbury,
London, W., Éngland.
fimburverzlun
í Noregi, sem hefir nægar birgðir, til að
sinna pöntunum, óskar að komast í sam-
band við kaupmann, eða „agent“, er selt
getur heflaðan og óheflaðan húsavið, svo
sem klæðningsborð, panel, gólfborð, ó-
heflaða planka, borð og trjávið af öllum
stærðum. Svar, er tiltaki ómakslaun, og
greini meðmæli, merkt: „A. B. 3423“
sendist Aug. I. Wolff & Co Ann. Bur
Kjöbenhavn.
VOTTORÐ.
Eg hefi lengst æfi minnar verið mjög
veikur af sjósótt, en hefi opt orðið að
vera á sjó í misjöfnu veðri; kom mér
því til hugar, að brúka Kína-lífs-elexír
herra Valdemars Petersens í Friðriks-
höfn, sem hafði þau áhrif, að eg gat
varla sagt, að eg fyndi til sjósóttar, þeg- |
XV, 42.
ar eg brúkaði þennan heilsusamlega bitt-
er. Vil eg þvi ráðleggja öllum, sem eru
þjáðir af veiki þessari, að brúka Kina
lífs-elixír þennan, þvi hann er að minni
reynzlu áreiðanlegt sjósóttarmeðal.
Sóleyjarbakka.
Br. Einarsson.
Itiiia-lífs-elexírinn fæst hjá
flestura kaupmönnum á Islandi, án nokk-
urrar tollhækkunar, svo að verðið er,
sem fýr, að eins 1 kr. 50 aur. fyrir
flöskuna. —
Til þess að vera vissir um, að fá hinn
ekta Kína-lífs-elexír, eru kaupendur beðn-
ir að líta vel eptir því, að standi
á flöskunni í grænu lakki, og eins eptir
hinu skrásetta vörumerki á flöskumiðan-
um: Kínverji með glas í hendi, og firma
nafnið Valdemar Petersen, Nyvej 16,
Kjöbenhavn.
Til gamle og unge Mænd
anbefales paa det bedste det nylig i
betydelig udvidet Udgave udkomne
Skrift. af Med.-Raad Dr. Milller om et.
Sexual- System
FORSTYRRET NERYE- OG
og om dets radikaie Helbredelse.
Priis incl. Forsendelse i Konvolut
1 kr. i Frimærker.
Cui*t líober, Braunschiveig.
PRENTSMIÐJA DJÓÐVIL.JANS.
222
Honum hnikkti við, og varð, sem bæði hryggur
og glaður.
„Er hægt að fá að tala við ungfrúna?“ mælti hann
stamandi.
„Jeg skal vita um það“, svaraði Pálína, og var
þegar horfin.
Rétt á eptir var hurðin opnuð aptur; það var hurð-
in að daglegu stofunni, sem hann kannaðist svo vel við.
Hann þekkti strax kringlótta borðið, sem var á
miðju gólfinu, og þá ekki síður hengilampann, sem þar
hékk.
Heidenstein gekk inn.
Ungfrú Lisly stóð við gluggann, og virtist hafa
setið þar við sauma.
Hún var niðurlút, og leit ekki á hann.
Á saumaborðinu, fýrir framan hana, var vatnsglas,
og í þvi dáiítill blómsveigur úr fjólum.
Herbergisgluggarnir sneru út að húsagarðinum, og
var nú þegar ögn farið að skyggja.
Heidenstein minntist í þessu augnabliki margra
inndælla stunda, er hann hafði dvalið þar í húsinu.
„Þér hafið má ske þegar heyrt þess getið“ — mælti
hann lágt, og hálf hikandi — „að jeg legg á stað héðan
á morgun, og því langaði mig að hitta yður einu sinni
enn“.
Hún hneigði sig þegjandi, eins og til þess að spara
honum frekari orð um það efni.
Heidenstein gekk nú nær henni, og veitti því þá
eptirtekt, hve hönd hennar skalf.
Hún roðnaði eigí, en varð föl í framan
223
„Jeg er hræddur um, að þér séuð mér reið“, hélt
hann svo áfram, „af því — af því að“ —.
Ungfrú Lisly sneri sér þá enn betur að glugganum,.
og sá hann glöggt, hve brjóst hennar gengu upp og niður.
Yinnan, sem hún hélt á, datt á gólfið, og hún
greip báðum höndunum fyrir andlitið.
„Ungfrú Lisly“, mælti hann, og titraði í honum
röddin, „hef eg þá hryggt yður svo mjög? En þér vitið
eigi, hve ógæfusamur jeg var“.
„Mér datt, það í hug“, sagði hún snöktandi, „og
þess vegna hélt jeg, að yður þætti má ske vænt um —
að“ —.
„Mér þótti líka vænt um það“, kallaði hann. „Mér
var það til hughreystingar, og kann jeg yður því þakkir
fyrir, að þér senduð mér blómin.
Og sé yður auðið að fyrirgefa mér, þá bið eg yður,.
og þá grátbæni eg yður, að gefa mór eitthvert merki
þess.
Grefið mér þá blómsveiginn, sem er þarna á borðinuL
Ungfrú Lisly tók upp vasaklútinn sinn, þerraði
augun, og tók blómsveiginn síðan upp úr glasinu.
„Þau eru rennvot enn“, mælti hún svo, er Heid-
enstein greip blómin.
En hann sleppti þeim eigi.
Sá hann nú og, er hann virti hana fyrir sér, að
hann hafði eigi verið eini maðurinn, er ílla hafði legið á
um tíma.
Út úr andliti hennar mátti lesa langa sögu um
sorg og söknuð.
Flaug honum þá í hug blómsveigurinn, sem varð