Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 01.07.1904, Blaðsíða 3

XYilj., 27.
t>jÓ7>VILJINN3
107
„PERFECT“
skilviii( lan exicLnrbætta
tilbúin hjá Bnrmester &■ Wain,
©r af skólastjórunum Torfa í Olafsdal, Jónasi á Eyðum
og mjólkurfræðingi Grrönfeldt, talin bezt af öllum skil-
vindum, og sama vitnisburð fær „PEEFECT" hver-
vetna erlendis. Hún mun nú vera notuð í flestum sveit-
um á Islandi.
Grrand prix París 1900.
Alls yfir 200 fyrsta fiokks verðlaun.
,,PERPECTkí er bezta og ódýrasta skil-
vinda nútímans.
„PERFECT" er skilvinda framtíðarinnar.
Útsölumenn: kaupmennirnir Grunnar Giunnarsson
Reykjavik, Lefolii á Eyrarbakka, Halldór Jónsson Vik,
allar Girams verzlanir, allarj verzlanir Á Ásgeirssonar,
Magnfis Stefánsson Blönduós, Kristján Giíslason Sauðár-
krók, Sigvaldi Þorsteinsson Akureyri, Magnús Sigurðsson Girund, allar Örum &
Wulffs verzlanir, Stefán Steinholt Seyðisfirði, Pr. Hallgrímsson Eskifirði.
EINKASÖLU TIL ÍSLANDS OG FÆBEYJA HEFIR
Jakob Gunnlögsson,
Kjöbenhanv, K.
fengið þ á, með þvi að sntia sár sjálfir
beint til verksmiðjanna.
Jakob Gunnlögsson,
Kjöbenhavn, K.
Arum saman hefi eg þjáðst af tauga-
veiklun, svefnleysi og lystarleysi, og hefi
því í seinni tíð leitað ýmsra lækna, og
að engu liði orðið. Jeg fór þá að reyna
China-lifs-elexír Váldemars Petersens, og
•er eg hafði eytt úr 2 flöskum, varð eg
þegar vör við all-mikinn bata, og geri
mér von um, að verða fyllilega lteil heilsu,
■ef eg held áfram að brúka hann.
Reykjavík, Smiðjustíg 7.
9. júni 1908
Guðný Aradóttir.
Jeg, sem þekki kvennmann þennan
persónulega, get vottað, að unitnoeli henn-
ar eru sannleikur. Hún er nú á góðum
batavegi, þegar litið er á heilbrigðisástand
hennar, áður en hún byrjaði að brttka
■elexirinn.
Reykjavík 15. júní 1908.
L. Pálsson,
liom. læktiir.
* *
*
Ivíiia-1 iíts-elexíí-iim fæst bjá
flestum kaupmönnum á íslandi.
Til þess að vera vissir um,aðfáhinn
ekta Kína-líís-elexír, eru kaupendur beðn-
ir að líta vei eptir því, að standi á
flöskunni i grænu lakki, og eins eptir
hinu skrásetta vörumerki á flöskumiðan-
um: Kínverji með glas i hendi, ogfirma
nafnið Valdimar Petersen, Erederikshavn
Kontor & Lager Nyvej 16. Kjöbenhavn.
Til neytanda
Oliina-lifs-elexirsins.
Með því að hinar rniklu byrgðir af
mínum hvivetna viðurkennda, og mikils
metna, elexír, er lagðar voru á land á ís-
landi, áður en tollhækkunin átti sér stað,
eru nú út seldar, þá hefir verið búinn
til nýr elexír, er kosta mun 2 kr., sakir
nefndrar tollhækkunar.
Elexírinn er nú kraptmeiri, en verið
hefir, með því að hann inniheldur nú
112
enda er yður frjálst, hvort þér svarið spurningum mín-
tum, eður eigi; en engu að síður, hr. Kynsam — —
„Jeg hefi sagt allt“, greip William fram í all-önug-
lega. „Hvers óskið þér frekar?“
„Að eins þetta, sem ungfrúna snertir“, mælti Drage
enn á ný, en fékk eigi sagt meira, þvi að William greip
þá fram í, og mælti:
„Um hana tala jeg eigi við yður, hr. minn, og
ef þér nefnið nafn hennar aptur, steypi eg yður þegar
út um gluggann“.
Kynsam var svo vígalegur, er hann mælti þetta,
að Drage þótti snjallast, að færa sig fjær glugganum, og
reyna eigi á krapta Kynsauvs 'i annað skipti.
Hann þagnaði því alveg, og fór að blaða í vasa-
bók sinni.
Durrant var á hinn bóginn óbágur á það, að nota
málbeinið, og sagði allt, sem hann vissi, án þess Drage
ýtti neitt undir hann.
Kynsam horfð: út um vagngluggann, og fór að
hugsa mál sitt.
Hann hafði skýrt Drage frá öllu, er gjörzt hafði
um nóttina, sem honum þótti ráðlegt að minnazt á, en
leynt þó stöku atvikum.
Hann hafði eigi minnzt á mapneskju, er hann
mætti kl. 6 um morguninn, er hann fór að vekja Durrant.
Hann gat eigi imyndað sér, að sú manneskja gæti
verið við morðið riðin, og þagði því um þetta atriði.
Þegar fyrir réttinn kæmi, ætlaði hann að gefa sömu
skýrslu, sem hann hafði látið Drage í té, og ef kviðdóm-
urinn tryði honuru, þá var öllu óhætt, en ella var hann
hræddur um, að hann yrði tekinn fastur, sem grunaður.
109
„Ef nauösyn krefur, get eg látið taka yður fastan
í Botsleight“, svaraði Drage stillilega. „Með þau gögn,
sem eg hefi í höndum, væri mér næsta auðvellt, að út-
vega yður hfisnæði í fangelsinu i Barnstaple í nótt, sem
og hr. Durrant“.
„Þér getið ekki látið mig í varðhald", mælti Durr-
ant, og bliknaði, „þar sem jeg er saklaus“.
„Þér segið það“, mælti Drage. „En reyndar ætla
©g hvorugan ykkar að setja í varðhald í bráðina“.
Enda þótt Drage eigi áliti, að Kynsam hefði myrt
Píers lávarð, fór þvi þó fjarri, að hann teldi hann
saklausan.
Gat verið, að hann hefði eigi myrt lávarðinn, en
hringnum hafði hann þó að öllum likindum stolið, og
soðið svo saman söguna um fjárkröggur frænda síns, sér
til varnar.
En um þetta atriði þurfti hann þó að fá skýrslu
hr. Líonel’s, áður en hann skapaði sér ákveðna skoðun.
„Jeg óska þess af öllu hjarta, að yður takist að
sanna sakleysi yðar, hr. Kynsam“.
„Það verður sannað fyrir réttinum“, svaraði Willi-
am stuttaralega.
„Réttar-rannsóknin fer fram á morgun, og þess
vegna vildi jeg hafa yður, og hr. Durrant, með mór,
því"að nauðsynlegt er, að þið verðið leiddir, sem vitni“.
„Jeg get enga vitna-skýrslu í té látið“, svaraði
Durrant í ákveðnum róm.
„Þér hafið sömu söguna að segja, sem þór hafið
sagt mér“, svaraði Drage blátt áfram.
„Hvers vegna hefir yfirheyrsla þessi eigi farið fyr
fram?“ spurði Willíam.