Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi


Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 14.07.1904, Blaðsíða 4

Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 14.07.1904, Blaðsíða 4
116 íÞjÓÐVJLJINN. XVltl, 29. og Andrés í Gerðum. — Önnur kona Magnúsar sáluga liét Gnðbj'órg Einarsdótt- ir, og eru börn þeirra: Jóhann, bóndi á Dönustöðum, Einar, bóndi á Teigi í Dala- sýslu, Jón, snikkari á Mýrum i Dýrafirði, Rögnváldur söðlasmiður, Sigurbj'órn og Hólmfríður, hin þrjú síðast nefndu öll til heimilis að Glerárskógurn: en síðasta kona Magnúsar heitins heitir Sigurlaug Jóns- döttir, og lifir hún mann sinn. Magnús sálugi Jónsson var atorku- og myndar bóndi i ýmsum greinum. — Bessastöðum 14. júlí 1904. Yeðrátta. Blíðviðri og deyfa síðustu dag- ana. _________ Strandbálurinn „Hólar“ fór frá R.vík 9. þ. m. austur um land, með honum að vanda fjöldi fólks. £>ar á meðal Steingrímur Jónsson sýslu- maður á Húsavík, systir hans frú Rebekka frá Gufudal, frú María Thoroddsen, Björn Kristjáns- son kaupm., síra Guttormur Vigfússon á Stöð og dóttir hans frk. Guðríður, o. fl. Kadium. Erlendir vísindamenn eru farnir að gjöra sér í hugarlund, að radium kunni ef til vill að finnast hér i hverum, ogmeðþvíað sára lítið er enn fundið af þessu dýrmæta efni, þá var sendur hingað íslenzkur maður frá Kmhöfn til að grennslast eptir þessu. Maður þessi er cand. mag. Þorkell Þorkels- son, norðlenzkur að ætt, hefir hann fengið ferða- styrk úr Carlbergssjóði. Með honum og honum til aðstoðar, er stud. med. & chir. Sigurður Jónsson frá Eyrarbakka. Þeir lögðu á stað í rannsóknaför þessa frá Beykjavík 4. þ. m. og héldu fyrst suður til Krísuvikur, vellur þar sem kunnugt er, allt af eldi og brennisteini, ætla síðar að rannsaka hver- ina i Henglinum, Olfusinu og Biskupstungum. Að þessu sinni geta þeir ekki farið víðar yfir, með þvi að þeir hafa að eins mánaðartima til rannsókna þessara. —ie=__T-—-mi_. li'.lm Kafiiiaírnsfræðingur islenzkur er nýlega kom« inn til landsins. Hann heitir Halldór Guðmunds- son, ættaður úr Skaptafellssýslu (Mýrdalnum). Hefir hann stundað verklegtog bóklegt nám er- lendis í 5 ár, 3 í Kaupmh. og 2 í Berlin, feng- ist að síðustu í nokkra mánuði við rafmagnslýs- ingu i Berlín. Væri nú óskandi að þessi landi vor gæti leiðbeint oss til að ná í einhverja gullkistuna, sem fossarnir okkar varðveita undir straum- fallinu, og eins þarft myndi landinu að styrkja að sliku, eins og fleygja út stórfé í gaddavírs- kaup, til að helrifa á skynlausar skepnur. Skautaíélagið, sem samanstendur eingöngu af ungu fólki, konum og körlum, fór síðastl. sunnudag skemmtiför, riðandi upp í Kollafjörð og Mosfellssveit. Unga fólkið áði víða, og skemmti sér þá með söng og dansi, auk þess sem það gæddi sér á nestisforðanum. Þess á milli reyndi það gæð- ingana. Veðrir var að morgni drungalegt, þoka og rigningarúði, en birti úr dagmálum og gjörði indælis veður. Síðast um kvöldið reið allur hópurinn út á Seltjarnarnes og naut sólarlags- ins, sem þetta kvöld var óvanalega fagui-t bér á suðurnesjum. Munu allir, sem tóku þátt í för þessari hafa skemmt sér mæta vel, og hina. sem heirna sátu af félagsmönnum, og þeir voru rnargir, hafa iðr- að að hafa slíka skemmtun af sér •I' IIIINIIIIIIIIIIIIIMI 'I IIHIIII I' |l MII’lllll'lillllllll|l|l!|llllll"ri|IIIIIIM III ■111111111111111111 I 'II I I I i'HHl'l’Hi l I I' I 'I ,mi III Eimreiðin. Skemmtilegasta timarit á íslenzku. Ritgerðir, myndir, sögur, kvœði. Fyrir 1 h 50 aur. geta nýir kaupendur fengið „Þjóðv“. frá 1. júlí til loka yfirstandandi árs. Sé borgunin greidd fyrirfram, fær kaupandinn einnig ;i 1 ve<_;- óke.vpis um 200 bls. af skemmtisögum, sem ella kosta 1 kr. 50 a. í lausasölu. Þeir, sem vilja sinna þessu kosta- boði, ættu að gera aðvart um það sem allra fyrst. >—> ps H-h 90 P5 I—K <1 ©: <~í 5 er aftið öen 6eóste. CD 3 5MT Kaupendur blaðsins, er skipta um verustaði, eru beðnir að gera ritstjóra „Þjóðv.“ sem fyrst aðvart um bústaða- skiptin, svo að blaðið geti borizt þeim reglulega. PRBNTSMIO.IA ÞJÓÐVILJANS. 118 Lávarðurinn var einkar vel látinn, og átti engan fjandmann. Seinna heyrði jeg, að hr. Durrant hefði farið burt árla morguns, og hugði eg i fyrstu, að þessi flótti hans stæði í sambandi við morðið, en siðan hefi eg breytt skoðun minni um það atriði“. Skyrsla ungfrú Eleonoru Lametry: „Jeg er dóttir hins látna Píers lávarðar. — 15. júní,. seinni part dags, var jeg stödd í bókaherberginu, ásamt föður minum og frænda, er hr. Kynsam kom inn með hr. Durrant, er hann tjáði vera vin sinn. Jeg sá hr. Durrant fyr um daginn, er eg var á skemmtireið, og sagði William mér þá, að hann væri kominn, sakir viðskipta þeirra. Þegar vér höfðum spjallað saman stundarkorn, fór eg inn í annað herbergi, lók þar á hljóðfæri rúman kl.- tima, og fór svo að hátta klukkan á tíunda tíma, og sá föður minn eigi optar um kvöldið. Morguninn eptir heyrði jeg, að faðir minn hefði verið myrtur, og fór jeg þá inn í bókaherbergið, og kraup hjá líki föður mín9. — Hr. Kynsam gekk á meðan út úr herberginu, og kom skömmu síðar aptur, og sagði, að hr. Durrant væri farinn frá Landy Court og sagði jeg þá, að hann hefði myrt föður minn, og hefði stokkið út um opna gluggann. Mér var ókunnugt um, að hann hafði falað hring- inn, og hafði ekkert er ásökun mín byggðist á, enda var eg þá svo buguð af sorginni, að jeg vissi naumast, hvað jeg sagði. 119 Faðir minn átti engan fjandmann, en var hugljúfi hvers manns. Mér var kunnugt um, að honum þótti mjög vænt um hringinn, og vildi ekki selja hann, hvað sem í boði væriu. • Skýrsla WiUiam Kynsam. „Jeg er systursonur Piers sáluga lávarðar, og hafði hann boðið mér að dvelja á Landy Court, og hefi eg nú. dvalið þar i tvö ár, enda er dóttir lávarðarins, ungfrú Lametry, festarmey min, og hafði Píers sálugi sarnþykkt það ráð. Ráðahag þenna samþykkti hann með því skilyrði, að jeg væri skuldlaus, og lýsti eg því þá yfir, að svo væri, sem og rétt var; en 15. júní fékk jeg bréf frá manni, er fæst við poningalán, og Durrant heitir, og var bréfið um 2 þús. sterlingspunda víxil, er eg hafði rit- að nafn mitt á fyrir einn vina minna, kápt. Saxon. í bréfinn var mér skýrt frá því, að Saxon hefði látið farazt fyrir að greiða víxilskuldina, og bæri mér þvi að borga hana. Sama kvöld kom hr. Durrant sjálfur til Landy Court, þar sem hann hugði, að batur myndi skipast, ef hann kæmi sjálfur, og hitti eg hann 1 herbergi mínu seinni part dagsins, þar sem hann beið mín. Klukkan var þá hér um bil e. h., og áttum við langar samræður um víxilinn, þar sem Durrant vildi fá peningana, en jeg sagðist ekki geta borgað, fyr en um áramót. Hr. Durrant stakk þá upp á samkomulagi. í Lund- úrmm hafði jeg sagt honum sögu „hringsins helga“, og

x

Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi
https://timarit.is/publication/131

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.