Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 17.08.1904, Blaðsíða 2

130
ÞjóbviLjimn.
XVIIL, 83
Verði á hirm bóginn sú raunin á, að
kærunum gegn þessum flokksbræðrum og
s'yrktarmönnum ráðherrans verði stung-
ið undir stólinn, eða þá eigi sinnt, nema
auðsjáanlega rétt til málamynda, þá er
sýnt, að ráðherrann hvílir undir þvi flohks-
fargi, að hann þorir eigi að heita lögum
og rétti í landinu, ef fylgismenn hans
eiga hlut að máli, og verður það þá há-
leit skylda allra góðra drengja, að róa að
þvi öllum árum, að stjórnin komist í aðr-
ar hendur sem allra bráðast.
Bókmenntafélagstjörnm nýja.
Smáfishnr nr. 1
- — — 2
Langa
Isa
— 1
— 2
— 1
— 2
— 3
Úrkast af smáfiski
Upsi og keila
Þorskalifnr
Vorull, hvít, þvegin
-----mislit,-------
HaustuU, hvít, þvegin
— — — óþvegin
— —- mislit óþvegin
. 50 kr., sk//
. 32 — —
... 50
. . .32
... 40
... 30
... 20
og löngu 20
... 20
0,45 kúturinn
0,65 pd.
0,45 —
0,50 —
0,40 —
0,30 —
Stjórnarmáltólið „Þjóðólfuru gerði ný
skeð talsvert veður út af því, að nýir
menn voru kosnir i stjórn bókmenntafé-
lagsdeildarinnar í Reykjavík, og hnýtir
ýmsum ómaklegum ónotum að tveim af
nýju stjórnarmönnunum, Kr. Jónssyni
yfirdómara og kennara Geir T. Zo'éga,
sem flestir aðrir munu þó telja engu mið-
ur tiJ starfsins fallna, en þá, sem úr
stjórninni gengu, að þeim ólöstuðum, þar
sem yfirdómari Kr. Jónsson er viðurkennd-
ur, sem einn af skarpvitrustu lögfræðing-
um landsins, en hinn þegar þjóðkunnur
fyrir vísindalega starfsemi, sem orðabóka-
höfundur.
Auðsjáanlega gremst „Þjóðólfiu það
mest, að „klikau sú, er heldur í múlband-
ið á honum, skuli nú ekki geta ráðið
því, hver verður ritstjóri tímarits þess,
er félagið byrjar að gefa út um næstk.
áramót, þar sem hann hefir vænzt þess,
að tímarit þetta gæti orðið eins konar á-
framhald af „Andvarau, þióðvinafélags-
tímaritinu, sem í höndum „heimastjórn-
arliðsinsu er orðið ísl. bókmenntum til
svívirðingar, fullt af politiskum upp-
þembingi, og blekkingarryki, svipuðu
því, er á viku hverri »ézt í dálkum
„máltólsins mýldau.
Svo er og hitt, að ritstjóra timarits-
ins eru ætluð 600 kr. árslaun, sem heppi-
legt hefði verið, að geta stungið að ein-
hverju „skriðdýriu valda- eða „mataru-
klíkunnar, sem vatnið var þegar komið
fram í munninn á, en verður nú að
sleikja sig um varimar, og verða af
þessum bitanum. Slíkt er meira, en tár-
um taki, og því sízt að furða, þótt „Þjóð-
ólfuru beri sig hörmulega.
Annars munu fáir skilja, hvemig
kosning þessi getur kallast politisk, þótt
hún færi, sem fór, en ef flokksbræður
„Þjóðólfsu-ritstjórans hefðu \erið kosnir.
Það þarf „þjóðólfsktu oftraust á skiJnings-
leysi almennings, til þess að ætla sér, að
telja mönnum trú um slíka fjarstæðu.
Toq....................0,30 —
Æðardúnn ..................8kr.—8,50 pd.
Lambshinn hvít .... 0,25 st.
— — mislit . . . 0,12 --
Sundmagi...... 0,35—0,40 //.
Vel saltaðurþilshipafskur, stór 0,1 (Vf pd.
— ------------------smár0,08’/2 —
Velsöltuðþilskipa-ísa . . 0,06 —
— -----— — langa . 0,08 —
— -----— keilarfeupsi 0,03 —
Sama verðlag verður óefað í öllum
verzlunarstöðum á Vesturlandi nú isum-
arkauptiðinni.
Isafjiirður <>. ág-. 1904:
„Síðan e<{ ritaði „Þjóðv.“ síðast, hefir tíð verið
góð hér vestra, nema fremar óþerrasamt seinni
part júlimánaðar, og það. sem af er þessum mán-
uði, að undanteknum 2—3 góðum þurrkdögum
um mánaðamótin. — Nýlega fréttist, að Stranda-
flói hefði verið fullur af hafís um mánaðamótin,
og af þeim leiða gesti hefir að likindum stafað
þessi svarta þvoku-þvæla, sem verið hefir hér
öðru hvoru.
All-mikil /uí/síá/cír-ganga kom inn i D.júpið
seint i júlí, svo að sild hefir siðan aflast vel í
lagnet. — Fiskreita er og einatt dágóð hjá þeim^
er sumarróðra stunda, og töluverð ísu-gengd ný-
lega komin í Djúpið. — Sumarið hefir því rétt
all-vel úr hjá mörgum manni, enda var þess
sízt vanþörf, eptir aflaleysið, sem haldist hafði
til hvítasunnu, siðan í fyrra haust.
Mislingarnir hafa nú þegar tínt upp allflest
heimili hér í kaupstaðnum, og mega því teljast
i rénun, og taugaveikis-sögurnar, sem Reykja-
vikurhlöðin hafa flutt héðan, er tómur uppspuni
þar sem ekkeit hefir hrytt hér á þeirri veiki.
nema hvað einn taugaveikisjúklingur var fluttur
í land hér af sHpi, og lagður á spi’talann. Bæj-
arbúum hrá þvi eigi lítið í hrún, er hingað kom
nýr læknir, hr. Valdemar Steffensen, með gufu-
skipinu „Frithjof1* 29. f. m., sendur af sjálfum
ráðherranum, upp á landssjóðs kostnað /hann er
lengi nógu ríkur!1, til þess að vera héraðslækni
vorum til aðstoðar. Virðist af þessu mega ráða,
að menn þeir er ráðherrann átti tal við á Vest-
fjörðum, er hann var, á ferðinni með „Heklu"
hafi krítað hýsna liðugt nm heilbrigðis ástandið
hér í kaupstaðnum, og hefði því farið betur á
því, að ráðherrann hefði látið „Heklu“ skreppa
hér inn á fjörðinn með sig, og aílað sér sannra
sagna, í stað þess að hlaupa eptir þvættingi,
og baka landssjóðnum óþarfan kostnað“.
♦ .........>
Verðlag á ísl. varningi á Vesturlandi.
Kaupmenn á Isafirði kváðu loks upp
verðlag á ísl. vamingi 28. jirlí síðastl.,
og verður verðlagið í sumarkauptíðinni,
sem hér segir:
Málfskur nr. 1 . . . .65 kr., sk//.
— - — 2 .... 40 -
-----— 3 .... 30 — —
Til Yarúðar gegn berklaveiki
hefir landstjórnin nýlega gefið út regl-
ur - sbr. 5. gr. laga 23 okt. 1903 —
um hráka-ílát og gólfræsting í „vinnu-
stófum, gistihúsum, farþegaskipum,
saumabúsum og opinberum byggingum,
þar sem margt fólk kemur saman. t. d.
í kirkjum og skólumu, og segir, að þar
skuli vera „svo mörg hráka-ílát, sem
heilbrigðisnefnd þykir þurfa, og svo lög-
uð, sem henni þykir hlýðau.
„Vatn skal vera í hverju hráka-íláti,
eða eiuhver sótthreinsunarlögur, og skal
hreinsa það |varlega. Heilbrigðisnefnd
getur skipað fyrir um, hvernig hreins-
uninni skuli háttaðu.
, „Aldrei skal hafa á gólfum jofnar, eða
fléttaðar ábreiður, eða loðskinn", segir
enn fremur í reglum þessum, og („skulu
gólf vera svo gerð, að auðvelt sé að þvo
þauu.
„Jafnan skal skvetta vatni á gólf, áð-
ur en þau eru sópuð svo ryk komi ekki
upp. Gólf skal þvo úr heitu vatni að
liðnum hverjum þeim degi, er húsinfeða
herbergin hafa verið brúkuðu.
Sé reglum þessum eigi fylgt,“ varðar
það 2—50 kr. sektum, en því miður er
hætt við, að reglur þessar verði víða
þýðingarlaus bókstafur, ekki sízt þar sem
svo er ástatt, að heilbrigðisnefndin „fyrir-
finnst ekkiu, eða lætur að minnsta kosti
aldrei til sín heyra, og |myndi því eigi
vanþörf á því, að ýta duglega við þeim,
ef vel á að fara, enda er berklaveikin
svo afar-næmur og hættulegur sjúkdóm-
ur, að ekki veitir af því, að sem allra-
flestir verði samtaka, til þess að varna
frekari útbreiðslu hennar.
Uiorvaldsensbazarinn
í Reykjavík hefir nú starfað rúm 4 ár
að sölu á ísl. handavinnu, með þeim á-
rangri, er hér segir. Hann hefir selt:
Vaðmál...............fyrir 2,487 kr.
Band...................— 757 —
Nærföt.................— 756 —
Sokka.................... 1,248 pör
Vetlinga................ 1,376 —
Hyrnur.................... 326
Kvennhúfur................ 513
Abreiður, glit- og salúns-ofnar 38
Ljósdfika................. 206
Kommóðudúkar .... 117
Servíettur................ 172
Heklað.................... 456
Silfurbelti............... 151
Beltispör................. 112
Millubönd................. 22
Brjóstnálar . ... 269
Millur.................... 345
ísl. skó................... 535 pör
og mikið af skinnum.
Þá eru nefndir 240 hlutir af hvítum
og misl. hannyrðum, og 284 munir, sem
verða ekki taldir til neins ákveðins flokks.
Þar að auki mikið af útskornum mun-
um gömlum og nýjum, úr horni og tré,
fatnaði, myndir, bréfspjöld, smíðisgripi
o. fl.
For.itöðukona Thorvaldsensfélagsins
hefir frá upphafi verið landlæknisfrú
Þórunn Jónassen; með henni eru nú í
stjórninni frú Katrin Magnússon og frú
Maria Amundason, en til aðstoðar þeim
frúrnar Pálína Þorkelsson, Guðrún Arna-
son. Ingibjörg Johnsen og Sigríður Páls-
son (adjunkts). Þær hafa á hendi sölu