Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 15.03.1905, Blaðsíða 4

44
Þ.JÓDVILJTNN.
fekk jeg enga bót á sjúkdómi mínum,
en á hinn bóginn batnaði mér, er eg not-
aði elexírinn.
Sandvík, í marz 1908.
Eiríkur Runólfsson.
Slæm melting, sveínie.ysí
og andþrengsli. Með því að nota
nýja elexír-vökvann í vatni, 8 teskeiðar
þrisvar sinnum á dag, hefir mór batnað
töluvert, og mæli þvi fram með þessum
ágæta elexir við náunga mína, með því
að það er bezti og ódýrasti bitter.
Kaupmannahöfn Fa.
Eptirmaður L. Fríís stórkaupmanns.
Engél.
Jómírúgnla. Elexirinn hefir
læknað fyllilega jómfrúguluna, sem eg
hafði.
Merlöse, í sept. 1903.
Maríe Christensen.
Viðvarandi magakvef.
Þrátt fyrir stöðuga iæknishjálp, og strang-
lega reglubundið matarræði, fóru þjáning-
arnar 'vaxandi; en við notkun elexírsins
hefi eg fundið, að eg hefi iæknazt, og get
því neybt alls matar.
Kaupmannahöfn, í apríl 1903.
I. M. Jensen, agent.
Chínadífs-elexírinn er að eins egta,
þegar á einkennismiðanum er vörumerk-
ið: Kínverji, með glas í hendi, og nafn
verksmiöjueigandans Valdemars Fetersens
í Friðrikshöfn — Kaupmannahöfn, ásamt
innsiglinu V'Kí grænu lakki á flösku-
stútnum.
XiX., 11.
Líf'sábyrgðarféiagið ,Dau‘.
Hér með gefst mönnum til vitundar, að undirritaður er skipaður aðal-
umboðsmaður nefnds félags, að því er vesturland snertir.
Félagið tekur að sér lífsábyrgðir á Isiandi, og eru iðgjöidin í félagi þessu
lægri, en í nokkru öðru sams konar fólagi, og gefst mönnum hér því gott færi, til
þess að kaupa sér ellisryrk, eða lífrentu handa ættingjum sínum.
Hvergi er eins ódýrt að tryggja líf barna, á hvaða aldri, sem er, eins
og í félagi þessu,
Af ágóða félagsins eru 75ýú borgaðir félagsmönnum, sem „bomis".
Ekkert félag á Norðurlöndum hefir sérstaka deild fyrir bindindismenn,
nema rI3an“, og það með sórstökum hlunnindum.
Snúið yður sem fyrst til undirritaðs, sem gefur allar nákvæmari upplýs-
ingar, sem með þarf.
Hér kemur til athugunar.
Samantouröiir
En livsvarig Livsforsikring paa 1000 Kr. med Andel i Udtoyttet koster i aarlig Præmie:
Eullur aldur.
„D A N“ . .
„ Statsanstalten “
„Fædrelandet“
„Mundus“ . .
„Svenska iíf“ .
„Hafnia“ . .
„Nordiske af 1897“ .
„Brage,Nörröna, Ydun,
Hygæa, „Norske Liv“
„Nordstjernen1, ,Thule‘
„Standard“
„Star“ . . .
25 26 27 28 29 30 32 34 36 38 40
16,88 17,39 17,94 18,54 19,16 1-9,82 21,21 22,74 24,46 26,36 28,49
16.90 17,50 18,10 18,70 19.40 20.10 21,60 23,30 25,20 27.30 29,60
16,90 17,50 18,10 18,70 19,40 20,10 21,60 23,30 25,20 27,30 29,60
16,95 17.40 17,95 18,55 19,15 19,85 21,30 22,90 24,70 26,70 28,90
17,80 18,30 18,80 19,40 19,90 20,50 21,90 23.40 25,10 26,70 28,90
18,40 19,00 19,60 20,30 20,90 21,60 23 10 24,70 26,50 28,50 30,80
18,40 19,00 19,60 20,30 20,90 21,60 23,10 24,70 26.50 28,50 30,80
18,60 19,10 19,60 20,20 20,80 21,40 22,70 24,20 25,80 27,50 29,50
19,10 19,60 20,10 20,60 21,20 21,80 23,00 24,40 25,90 27,60 29,60
22,10 22,70 23,30 22,90 24,50 25,10 26,40 27,90 29.50 31,30 33,20
21,88 22.50 23,17 23,79 24,38 25,00 26,38 27,96 29,63 31,50 33,46
Geymið eigi til morguns það, sem hægt er að gjöra í dag.
ísafjörður: 8. Á, Kristjánsson,
úrsmiður.
Hafið jafnan eina flösku við hendina,
bæði utan -heimilis og á.
Fæst alls staðar á 2 kr. flaskan.
PKENTSMIBJA P.JOBVILJANS.
34
G-erald borfði forviða á eptir þeim, og hafði auð-
sjáanlega engan grun um glæp þann, er hann haf ði framið.
Arlow fór á hinn bóginn að hlægja, og raælti:
„Svona hafa þær það! Við höfum víst algjörlega
gleyrnt návist þeirra, og nú eru þær að sýna okkur, hve
gaman þeim þyki að hernaðartalinu, eða hitt þó hehlur,
og er það að vísu engin furða. Þú ert kominn í ónáð
hjá Edith, og verður því að jafna þetta síðar“.
Dað var, sem Gerald finndist eigi mikil ástæða, til
þess að hraða sér með það, og svaraði hann því ofur-ró-
lega:
„Mér þykir það mjög illa farið, þar sem eg þóttist
geta vænzt þess, að Edith hefði áhuga á því, að mér
gengi sem bezt í þessari fyrstu herför minni“.
„Hún er ef til vill hrædd um, að þér hafið hugann
svo bundinn við herferðina, að þér gleymið sér“, mælti
ofnratinn. „Edith min litla er að ýmsu leyti vönust því,
að mikið sé látið eptir henni, enda er hún einka-barnið“.
„Að öðru leyti gleður það mig“, mælti ofurstinn
enn iremur, „hve annt þér er um köllun þina; en gleymdu
því ekki, ungi vinur, að ungu stúlkurnai ætlast tiJ þess,
að unnustarnir hugsi fyrst um þær, þó að þær meti her-
frægöina mikils“.
Gerald kímdi ofur-Jítið.
„Það er rétt, sem þér segið“, mælti hann, „að ef
til vill ber heldur mikið á því, hverrar stéttar eg er; en
þar sem Editb er hermannsdóttir, og heitmey hermanns,
og býr hér rétt hjá ófriðarstöðvunum, þóttist eg geta
vænzt þess, að hún léti sig málefni þetta nokkru skipta.
Vinstúlka henar virtist veita sarnræðum okkar öllu meira
athygli“.
35
„Eigið þér við Daníru? Getur verið; — jeg tók
ekkert eptir þvi“. .
„En hverra manna er Danira þossi?“ spurði Ger-
ald. „Hún virðist vera af slafneskum ættum, og einkenni-
lega útlendingsleg á svipinn“.
„Það leynir sér ekki“, mælti ofurstinn, og hnyklaði
brýrnar. „Rétt til getið, að hún er þeirrar þjóðar, sem
vér eigum nú í höggi við; en hún var kornung, er hiin
kom á mitt heimili, og hefir að öllu leyti fengið sama
uppeldi, sem ErJith, og verið, sem dóttir, ó lieimili minu,
og eigi haft urnger.gni við aðra, og þó er hún enn al-
veg slafnesk í anda; eðlisfárið breytist hvorki með góðu,
né íllu“.
^En hvernig atvikaðist það, að þér tókuð bana til
uppelrJis? Gerðuð þér það af fúsu geði?“
„Það er nú, eins og það er tekið“, svaraði ofurst-
inn. „Þegar jeg fékk embætti mitt hór, var uppreisnin,
sem þé var, í rénun, þó að smá-bardagar yrðu öðru livoru
uppi í fjaJl-londinu.
I einum þessara smá-bardaga, varð einn uppreisnar-
foringinn sár, og var fluttur hingað, sem bandingi.
Fáum dögum siðar kom kona Jians hingað, og með
henni tvö börn þeirra hjóna, og var henni leyft að stunda
hann, samkvæmt beiðni hennar“.
Maðurinn andaðist af sárum, og konan sýktist af
hitaveiki, sem þá gekk all-skæð í sjúkrahúsum vorum,
°g fy'gdi þvi manni sinum skömmu síðar i gröfina, svo
að börnin, Daníra og bróðir hennar, stóðu munaðarlaus
í heiminum“.
Enda þótt Gerald lipfði áður að líkindum þótt litlu
skipta, hverra manna Daníra var, vakti þó saga ofurst-