Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 07.10.1905, Blaðsíða 2

162
Þ JÓBVILJINN.
XIX.. 41.
bandsins fara í ávarpi, er þeir hafa birt,
hörðum orðum um tilraunir keisarans til
að bæla niður og lama umráð þjóðarinn-
ar yfir sinum eigin málefnum.
Samband Breta og Japana er enn mjög
á orði í blöðunum á meginlandinu, og
inælist allstaðar vel fyiir nema hjá þeim
rússnesku, þau telja samninginn hafa að
markmiði að auka veldi þessara þjóða í
Aeíu.
Góð uppskera. Skrifstofa landbúnað-
ar mála Bandarikjanna skýrir frá því, að
aldrei hafi verið betri uppskera en í
sumar í ríkjunum Dakota, Nebraska, Iowa
og Illinoa.
...............
K v æ ð i
flutt á 25 ára verzlunarafmæli j; Oeirs
kaupm. Zoéga R. af dbr. og Dbrm.
Gamli vinur, góðan dag!
gleðin skin á kinnum,
þegar á þinn heilla-hag
hvern vér annan minnum.
Lukku-höndin leiddi þig
langa fram um veginn —
hver einn mætti sjálfan sig
svona lita feginn.
'Sólin kemur, sólin fer
sína vana-göngu;
altaf skín hún ölium hér
eins i bliðu’ og ströngu.
A þig alltaf hellti hún
heiðursgeisla ljóma,
og af hafsins happabrún
heill þér gaf og blóma.
Fyrirmynd þú margra varst
mær um æfistundir;
vit og gæfu vel þú barst —
veröld samt þú rnundir:
að hún flestum verður veil,
valt er henni’ að treysta;
en þin sálin hraust og heil
helgan geymdi neista.
Okkur varstú öllum hér
eins og bezti faðir;
hvað vér megum þakka þér,
þess vér minnumst glaðir.
Þú lézt afl í ótal menn,
annars víst þei' sofa —
þessa minnast allir enn
Og þín verkin lofa.
Því skal nú um þossa stund
þinna minnast- daga!
helgi þenna fegins fund
fræg og minnug Saga!
Þín skal æfi alla tíð
okkar styrkja hjörtu,
að vér fyigium ár og síð
eptirdæmi björtu.
Guð þín blessi börn og fé,
bjartan krýni svanna
öllu, sem til yndis sé,
ást og heiðri manna.
Lukkan æ þér skini skær
skuggalausum ljóma,
og þér lengi megi mær
miðla lífsins blóma!
Ur Súg-ainlafirði fVestur-Ísafjarðarsýslu)
er „Þjóv.“ ritað 18. sept. síðastl.: „Hérífirð-
inuin hefir heyskapurinu naumast orðið í meðal-
lagi, og stafar það af slæmri grassprettu, og ó-
tíð, og óþurrkum, sem verið hefir um heyskap-
artímann. — Sumar-róðrar hafa verið hér lítt
stundaðír, nema hvað 3 hátar hafa gengíð frá
Suðurevrarmölum, og varð hæðstur hlutur 100
I kr., enda orðið mjög örðugt, að afla kúfisks til
beitu, þar sem plóga verður á tíu faðma dýpi,
og sargast þó lítið upp.
Stofnun „Þjóðræðisfélagsins11 hefirfengið mjög
góðan byr hér i firðinum, og hafa allir gengið
í það nema 2—3 menn, sem ekki náðist til í
svip.
Fyrir nokkru andaðist í Selárdal Guðrún
Gissursdóttir, ógiptur kvennmaður, um sextugt,
systir Ólafs hónda Gissurssonar á Osi, og þeirra
systkina".
Hörmulegt slys. — Maður skotinn til bana.
Það hörmulega slys vildi til á Isafirði 21. sept.
síðastl., í verzlunarhúsi Leonh. Tang’s verzlunar,
að einn verzlunarmanna, unglingspiltur, var að
fara með byssu, er hann eigi vissi, að var hlað-
in, og miðaði henni á annan pilt, sem var þar
staddur, og eitthvað var einnig að handfara byss-
una. — Boið þá skot úr hyssunni i höfuðið á
piltinum, sem miðað var á. og heið hann hana
þegar í stað.
Piltur sá, er fyrir skotinn varð, hét Benóní
Magnússon, efniiegur unglingspiltur, 19 ára að
aldri,sonur Magnúsar husmanns Gíslasonar í Ivróki
á ísafirði, og Elisu, konu hans.
Annan son sinn, Gíslá að nafni, misstu þau
hjónin við skipstapan í síðastl. marzmánuði, og
hafa þau því orðið að reyna mjög sviplegan, og
sorglegan, ástvinamissi á þessu yfirstandandi
ári, enda hafa kaupstaðarhúar, og aðrir, almennt
samhryggzt þeim hjónum, út af þessum sára
sorgar-atburði.
Pilturinn, sem óviljavex’k þetta framdi, er
stilltur og vandaður dreneur, sem tók sér slys
þetta svo nærri að hann var lengi lítt huggandi.
Ætti slys þetta að vera mönnum bending j
um það, að skilja ekki eptir tilaðnar hyssurinn I
í húsum, eða annars staðar, sem auðveldlega j
getur orðið að slysi, eins og raun varð á að !
þsssu sinni.
---------- j
Leiðarþing'
hélt ritstjóri blaðs þessa, þingmaður, Norður- .
ísfirðinga, í þæjarþingstofunni á ísafirði laug-
ardaginn 23. sept., og minntist þar ýmsra helztu
gjörða síðasta alþingis, flokkaskipunar á þinginu.
gat um stofnun Þjóðræðisflokksins o. fl.
Fundurinn var mjög fjölsóttur. einkum úr i
Ísafjarðarkaup8tað.
Síra Sigurður Stefánsson, þingmaður ísafjarð- j
ar kaupstaðar, sem áformað hafði, að taka þátt j
í leiðarþingi þessu, er var fyrir bæði kjöruæmin, !
Norður-lsafjarðarsýslu og ísafjarðarkaupstað, gat j
þvi miður eigi mætt, þar sem dóttir hans var j
þá nýlega látin, svo sem getið er á öðrum stað i
i blaði þessu. [
Meiðyrðamál
hefir ritstjóri „Þjóðv.“ nýlega höfðað 'gegn
Kristjáni H. Jónssyni. áhyrgðarmanni „VestraL
— Hann er vanur, að byðja dómstólana öðru
hvoru að athuga kurteisis rithátt(I) „Vestra“ í
sinn garð, en svarar eigi blaðinu að öðru leyti.
Við fyrstu fyrirtekt málsins, 20. sept. síðastl.
átti áhyrgðarmaður „Vestra“ þó kost á því, að
sleppa við málsóknina, ef hann vildi „hiðja gott
fyrir“ birta forlátsbónina í „Vestra“. borga máls-
kostnað, og nokkrar krónur til fátækra; en hann
hafnaði því sæmdarboði, maðurinn.
í næsta réttarhaldi, 25. sept., ætlaði hann
svo að réttlæta það, að hann hafði kallað rit-
stjóra „Þjóðv.“ og sira Sigurb i Vigur, „Bakka-
bræður“, á þann hátt, að leiða vitni að því, að
maður nokkur, Gísli Hjálmarsson að nafni, er
„Vesti-i“ telur „hálf-frávita“, hefði látið eitthvað
afkáralega á þingmálafundinum á ísafii-ði 20.
júní síðastl.; en bæði var það, að ekki vai-ð séð,
hvað slík vitnaleiðsla kæmi málinu við, og svo
hafði ábyrgðarmanni „Vestra“ láðzt, að stefna
| mótpartinum, til að hlýða á framburð vitna, og
eiðfestingu, svo að þessi merkilega(!) vitnaleic's’a
náði ekki fram að ganga, og var málið síðan
lagt í dóm, eptir að ábyrgðarmaður „Vestra“
hafði, meðal annars, fært sér það til varnar, að
hann mínnti, að yfirdómurinn hefði „einhvern-
tima“ sagt það „einhvers staðar“, að ekki mætti
leggja annan skilning í orð manna, en þeir sjálf-
ir viðurkenndu réttan(!)
Frá Isafirði
er „Þjóðv.“ ritað 26. sept. þ. á.: „Hér má
beita sífelld ótíð, suðvestan stormar, og bleytu-
slög, síðan noi-ðanveðrinu, er hófpt i öndverðum
sept., iinnti, og hefir septemhermánuður því orð-
ið almenningi mjög arðlítill, þar sem sjaldan
hefir orðið snert á fiskþurrki, og aflatregt til
sjávarins, þá sjaldan er á sjó liefir gefið. — Að
eins 2—3 síðustu dagana hefir tíðin verið hæg-
lát og mild. — Fyrir landbændur hefir ótíðin
í sept. einnig verið mjög bagaleg.
Ungfrú Elín Matthíasardóttir, skálds Joch-
umssonar, las upp nokkur kvæði, og söng ýras
sönglög, í bæjarþingstofunni hér x kaupstaðnum
22. og 24. þ. m., og hafði mikla aðsókn. — Þótti
henni fax-ast þetta fremur vel, enda þótt rödd
hennar sé fremur veikluleg, og ekki mikil. —
En það vav auðséð, að hún hafði tamið sár upp-
iestur og notið tilsagnar i þeirri gr»in“.
Úr Austur-Sk aptafellssýslu
er „Þjóðv.“ ritað 10. sept. síðastl.: „Heyja-
tíðin hefir verið ágæt í sumar, og fremur hlý,
og staðviðrasöm; engir vindar að ráði. — Hey
öll náðzt góð, og óhrakin, svo að menn eru í
bezta lagi heyjaðir, því að grasvöxtur var i góðu
lagi. — Gai'ðaávextir hafa einnig vaxið vel“.
Hiestiréttur
hefir dæmt í meiðyrðamáli því, er Jón Jensson
yfirdómari höfðaði gegn Hannesi Þorsteinssyni
„Þjóðólfs11 ritstjóra fyrir ummæli hans út af verð-
lagsskrármálinu í Snæfellsnessýslu. í undirrétti
var H. Þ. sektaður 'um 100 kr., en hinn setti
yfirréttur færði sektina niður í 50 kr. Hæsti-
réttur hofir nú aptur hækkað sektina upp í 100
og þess utan dæmt ritstjórann til að groiða 80
kr, til málfærzlumanns Jóns yfirdónxara, og 10
kr. í dóm8málasjóð.
Til mai'gi'ii liiuta nytsamlegur
fer nú Guðjóa Stranda-þingmaður að vet'ða, þar
sem nú er haft fyrir satt að hann eigi að fylla
skarð það, som varð í kirkjumábnefndina við úr-
sögn Kristjáns Jónssonar yfirdómara. Yafasamt
þykir þó að hann verði scttur í formannssætið, sem
Kristján hafði í nefndinni, þvi líklega linnst L.
H. Bjarnason sér hæfa betur sá sessinn, og
Guðjón vel sæmdur þó hann sitji skör lægn.
Slys.
Drengir tveir á fermingaraldri, frá Úlisstöð-
um og Uppsölum, í Blönduhlíð í Skagafirði,
drukknuðu nýlega í sýki úr Héi'aðsvötnum. Æt.1-
uðu þeir til herja i svonefndan Steinstaðahólma,
og fóru ríðandi yfir sýkið, veit enginn hvernig
slys þetta hefir að borið. Bæði likiu bafa fundizt.
Annað slys vildi og nýlega til á Sigriðarkoti
í Fljótum. Barn 8—9 ára gamalt, var hoima á
hænum, líkl. einsauialt, hafði kviknað i t'ötum
þes:i. og það svo lagt á sti ð út á engjar til for-
eldra sinna. Sést kafði til ferða þess frá næsta
bæ, og sýndist sem litill reykjarmökkur liði á
fram. Á leiðinni hafði það vætt sig oitthvað
í lækjarsprænn en ekki tek’zt að slökkva eldinn
Þegar það kom til foreldianna var það brunnið