Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 30.10.1905, Blaðsíða 2

171
Í?JÓB VLJII.VX.
senaa þeiin, sömuleiðis fréttagreinar um afstöðu
héraðsbúa í pólitík o. s. frv.
Að lokum skal þess getið, að vér sendum
yður hér með eintök af sérprentaðri grein úr
.Þjóðólfi „Vefurinn rakinn'1, eptir mikilsvirtan
stjórnmálamann úr Heimastjórnarflokknum1, og
biðjum vér yður að útbýta þessum eintökum
eptir því, sem yður þ.ykir bezt henta. I ritlingi
þessum er allrækilega krufin til mergjar fram-
koma Valtýinga á þinginu í sumar í öllum hin-
um þýðingarmestu ágreiningsmálum, og sýnt
fram á, hversu þeir nær alls staðar'2 hafa verið
þeim megin, er ver gegndi, i öllu því, er landið
varðaði mestu.
Vér treystum yður tíl að sinna þessaiimáia-
leitun vorri sem bezt, og óskum að fá einhverja
skýrslu frá yður innan skamms um horfurnar í
sveit yðar o. fl.
Virðingarfyllst
i umboði Heimastjórnarflokksins
Sig/ús Eymundxson*
........... ■ rrrnTTa
IN'ýtt t>lað íi Anstfjörðum.
Það eru góð tíðindi, að blað á að fara að
x) Hví ekki að uefrta þenna „mik-
ilsvirta stjórnmálamann1', sem getið hefir
annað eins afstyrmi, eins og „Þjóðólfsu-
greinin: „Vefurinn rakinn"? Eða held-
ur Sigfúfs vor, að nokkur telji hann bær-
an um, að dæma um það, hvort höfund-
urinn sé „mikilsvirturu, eða hafa vit á
þvi, sem greiriin fjallarum? Svo heimtu-
frekur rná hann ekki vera.
En er ekki hætt við, að sumir kunni
að lita svo á, sem þagað sé yfir nafni
höfundarins einmitt af þeirri ástæðunni^
að stjórnarliðar hafi sjálfir enga trú á þvi;
að áhrif greinarinnar myndu vaxa, ef hann
væri nafngreindur?
Það er nú almermt mál manna, að
höfundur nefndrar „ÞjóðólfA-greinar sé
rdánumaðurinn“ þjóðkunni i Stykkishólmþ
— En hafði „agentinn“, og stjórnarliðið,
ekki trú á því, að flagga með þvinafni?
Hvi ekki það? Ritslj.
3) „Nær alls staðar“, segir í bréfinu,
svo að i surnum greinum hafa þá stjórn-
arliðar fylgt því fram, er ver gegndi;
það játa þeir nú sjálfir, og það er þó ó-
neitanlega framfaravottur. Ritstj.
8) Og undir þetta merkilega „docu-
ment“ skrifar Siofús Eymundsson! Haun
Sigfús Ef/nmnds.-on! Hver þekkir ekki
stór-pólitikusanr' þann? Hljóta nú ekki j
fandsmenn allir að sannfærast?
En í alvöru talað, finnst oss þó, að
stjórnarliðar hefðu heldur átt að velja sér
einhvern annan merkisberann, og láta
nægja, að Sigfús gamli borgaði vel í flokks-
sjóðinn!
Ekki af því, að oss virðist eigi nafn
hr. Siyfúsar Eymundssonar sóma sér vel
undir svona skjali, því að það erjafnvel
vafasamt, hvort „lieiinastjórnarflokkurinn“
átti nokkurt nafn, sem bet.ur sóiudi þar,
þótt úr miklu sé að velja.
En það eru gárungarnir í heiminum,
sem einatt verða að takast með í reikn-
inginn.
Og setjum svo, að einhver þeirra færi
að hlægja, og segði, sem svo, að nú minnt-
ist haDn málsháttarins: „Fíflinu skal á
foraðið vísa“.
Ja, það væri auðvitað ofur-óverðskuldað.
En það er hláturinn í heiminum, sem
opt hefir reynzt mörgu máli drepandi.
koma út á Eskifirði um næstk. áramót,
þvi að Austfirðingar hafa lengi harmað
það, að sitja uppi með „Austra“ einan,
eins og stefnu hans, og ritstjórn, er háttað.
Ritstjóri þessa nýja blaðs, sem stór-
kaupmaður 'Ilior. E. 7uliníus kvað eiga
mestan þátt í, að stofnað verður, kvað
vera ráðinn cand. jur. Ari .Tónsson, frá
Hjöllum í Gufudalssveit. — Honum hafði
boðizt atvinna við norska blaðið „Verdens
Gang“, og var á leiðinni þangað, er það
var ráðið i Kauprnannahöfn, að hann gjörc-
ist ritstjóri þessa væntanlega Eskifjarðar-
blaðs.
Marconistöðin í Ile.vkjavik.
Nú er kominn maður, i stað hr. Den-
sham’s, til að annast loptskeytastöðina í
Reykjavík. og er fullyrt, að Marconífé-
lagið í Lundúnum sé einráðið í því, að
halda henni átram, og hafi þegar skrifað
ráðherranum, og krafizt viðurkenningar,
samkvæmt 4. gr. ritsímaiaganna.
Ekki hefir enn heyrzt, hverju ráðherr-
ann svarar, en það dylst engum, að 4.
gr. nefndra laga veitir félaa'inu skýlaus-
an rétt til þess, að uota loptskeytastöð-
ina áfram, og leitar þvi óefað dómstól-
anna, ef ráðherrann skyldi, i vandræðum
sínum, taka upp á því, að synja viðnr-
kenningarinnar.
Á hinn bóginn vekur eitt Kaupmanna-
hafnarblaðið. „Extrabladet“, máls á þvi,
9. okt. siðast!.. að norræna ritsímafólagið
hafi ástæðu, tit að höfða skaðabótamál
gegn landstjórninni, fyrir hönd landssjóðs,
ef Marconístöðin fái að starfa áfram, þar
sem það komi i bága við einkarétt þann,
sem félaginu er heitið í ritsímasamning-
inum.
Allt er þetta mjög mæðulegt hjá ráð-
herranum.
Heiðurssamsæti
var Tryygva gamla Gunnarssyni haldið
í Reykjavik 18. okt. síðastl., því að þá
varð hann sjötugur, og hafði tekizt, að
! náí það um 110 mönnum, þegaralltertalið,
j Það er aldrei tiltökumál, þó að þykkt
isé smurt í veizlum, og þá eigi heldur,
þótt lofið hljómi í hærra lagi við slík
tækifæri, bæði í bundnu máli og óbundnu.
Gamla Saga þekkir frádráttinn, sem
þar á við.
í Það er og sannast, að Tryggvi gamli hef-
; ir í mörgu gaurazt, og sumu þörfu — þótt
í flest hafi það orðið þeim, er féð áttu, dýr-
j ara, en ella —, og því mátti vel gera
I honum glaðning.
i Hann hefir verið vel settur um dag-
] ana, enda sannfæringin jafnan hitt á vilja
j valdhafanna, hvað sem þrir hétu, og hver
i sem stefnan var. — Það var lánið(!)
En þegar s jórnarblöðin láta í veðri
I vaka, að allir stjórnmálaflokkar hafi ver-
i ið sammála um það, að heiðr.t gamla
Tryggva, þá er það álls elcki rétt, því að
þeir voru stjórnarliðar vol flestir, er sam-
sætið sátu, þó að þangað slæddust oinnig
stöku menn aðrir, sinn af hverri ástæðunni,
som ekkert áttu við politík skylt, svo
sem embættisbræður hans úr nýja bank-
XIX.. 44.
anurn (sem Tryggvi reyndi lengst að sporna
móti), sumir félagar hans tír bæjarstjórn-
inni, og svo stöku menn aðrir. er mikil
hafa hiift viðskipti við Landsbankann.
Yeitt
sikólakennaraemboetti..
Rectorsembættið við „almenna mennta-
skólann“ í Reykjavík er nýlega veitt
settum rector Steingrimi Thorsteiusson, en
yfirkennara-embættið Geir kennara Zoéga.
— Hr. Jóhannes Sigfússon, er settur var
yfirkennari í fyrra, hefir á hinn bóginn
hrapað að mun, og verið skipaður fimmti
(lægst launaði) kennarinn við skólann.
Það er þakklætisvert, að ráðherrann
hefir þannig gert yfirbót fyrir það, sem
misráðið var í fyrra. — En bálf-óvið-
felldin mun mörgum þykja meðforðin á
hr. Jóhannesi Sigfússyvi, og er þó ekkert
um það að segja, fyrst hann getur sætt
sig við hana sjálfur.
iiii?7iii?iiiiiiiii<ii»iiiiiiiiiiiíiTi7iiiiiiTMiiiiiniiii
Mannalát.
23. júní síðastl. andaðist i Ytrihúsum
í Neðri-Arnardal í Norður-ísafjarðarsýslu
bænda öldungurinn Jón Hatidírrsson, 83
ára að aldri, íæddur í Fremri-Arnardal
18. maí 1822.
Foreldrar Jóns sáluga Haltdórssonar
voru: Hálidór bóndi Asgrímsson í Fremri-
Arnardal, Bárðarsonar, Illugasonar, og
konaiians, Ingibjörg Jónsdóttir, bónda Jóns-
sonar frá Folafæti, og bjuggu þau hjón-
in þar allan sinn búskap, enda var Hall-
dór borinn þar, og barnfæddur, og átti
þar heima allan aldur sinn. — Hjá for-
eldrum sínum ólst Jón sálugi Halldórsson
upp, unz hann, 12 ára að aldri, fluttist
til merkisbóndans Gnðm. Pádssonar í Neðri-
Arnardal, og dvaldi þar 10 ár, en færð-
ist síðan aptur til foreldra ainna vorið
182!4, og var þar fyrirvinna hjá föður
sinurn, unz hann byrjaði sjilfur búskap
í Fremri-Arnardal vorið 1850.
20. okt. 1845 kvæntist Jón sálugi Guð-
rúnn Jónsdóttur, rokkasmiðs Jón6sonar,
or bjó að Ytri-Veðrará í Önundarfirði. —
Bjuggu þau hjónin 13 ár í Fremri-Arn-
ardal, á hálfri jörðinni, móti Sæmundi
sáluga Árnasyni, föður Jóns sáluga Sæ-
mundssonar, er síðar bjó lengi í Fremri-
Arnardal, og þeitra systkina; en vorið
1863 færðist Jón sálugi að Ytrihúsum i
Neðri-Arnardal, og dvaldi þar 3 ár, som
húsmaður, en siðan sem bóndi, unz hann
brá búi vorið 1885, með því að Guðrún,
kona hans, hafði þá látizt haustið fyrir,
14. okt.
Þeim hjónum varð alls ellefu barna
auðið, og dóu 4 þeirra i æsku (2 piltar
og 2 stúlkur), en þessi sjö komust til full-
orðins ára:
1. Jens Jónsson, húsmaður í Neðri-Arnar-
dal, kvæntur Sceunni Siynrðardóttur, frá
Felli i Dýrafirði.
2. Halldór .Jónsson, húsmaður i Neðri-Arn-
ardal, kvæntur Kristínu Er/gertsdóttur,
frá Garðstöðurn í Ögursveit.
3. Guðjón Jónsson, er fluttist til Amer-
íku, og dó þar árið 1885. — Hann var
kvæntur H 'ddí Jakobsdóttur, sem enn er
á lífi i Ameríku.
4. Sigríður Jónsdóttir, gipt Birni bónda
Björnssyni i Fremri Gufudal.