Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 28.06.1906, Qupperneq 3

XX., 80.
Þjóðviljinn'.
119
Á mánudaginn byrjar leiðangurinn út um
landið. Verður fyrst farið um Sjáland sunnan-
anvert, skoðuð þar rjómabú og annað, sem vert
er að sjá. Om kvöldið verður lýðsamkoma mik-
il hjá Kege eða Billesborg. Síðan verður hald-
ið yfir á Jótland. Á þar meðal annars að skoða
iýðháskólann í Askov, og ýmsar verksmiðjur þar
a grennd, höfnina í Esbjerg og slátrunarhúsin þar,
Iheiðarœktanina og sandgræðsluha á Jótlandsheið-
ium o. fl. Enn fremur á að koma við í Viborg
.og Aarhus.
Að morgni þess 27. er förinni heitið aptur
:til höfuðstaðarins. Veita Oddfellowar þá rnorg-
iunverð í höll sinni, en Atlanzhafseyjafélags-stjórn-
íin gefur miðdegisverð á Skydebanen. Næsta dag
á að fara til Hróarskeldu og skoða dómkirkjuna
þar, en um kvöldið heldur konungur veizlu í
Amalienborg. Loks heldur bæjarstjorn Kaup-
mannahafnar þingmönnum veizlu þann 29., og
mánudaginn 30. júli leggja þeir af stað heim-
loiðis.
Konungkjiirinn
þingmaður er Steingrímur Jónsson, sýslumað-
,ur Þingeyinga, orðinn í stað Jóns Ólafssonar.
Embœttispróii
í lögum hafa þessir landar lokið nýlega: Magn-
ús Sigurðsson, með I. eink (129 stigj, Bjarni Þ.
. Johnson og Páll Jónsson, með II. einkunn.
Læknaprófl,
fyrri hluta, hefir Skúli Bogason lokið við há-
skólann, og fékk ágœtiseinkunn.
Ileimspekispróf
við háskólann tóku f öndverðum þessum mán-
íuði: Ingvar Sigurðsson, með ágætiseink., Guðm.
Thoroddsen og Sig. Lýðsson, báðir með I. eink.
Mannalát.
Nýlega er látinn Theódór Ólafsson, verzlun-
.arstjóri á Borðeyri, sonur Ólafs Pálssonar, fyrr-
,um dómkirkjuprests í Reykjavík.
Bessaetaðir 28. júní 1906.
Veðrátta fremur rosasöm síðustu dagana, en
kuldar eigi mjög miklir.
Slys. Piltur drukknaði í Reykjavfk |18. þ.
m., Guðbjörn Jóhannsson að nafni, 16 ára að
aldri. Pilturinn var að sundæfingu út við Eff-
ersey. Var hann syndur vel, en hafði fengið
sinadrátt.
Skip. „Tryggvi k/mgur'' fór áleiðis til út-
landa 19. þ. m. Meðal farþegja voru prestarnir
Jóhann Þorkelsson, Sigtryggur Guðlaugsson og
Jón Helgason prestaskólakennari. Ætluðu þeir
allir á kristilegan stúdentafund Norðurlanda, er
í þetta sinn verður haldinn i Finnlandi.
nPerwieíl kom frá útlöndum 20. þ. m. með
nokkra farþegja, þar á meðal Egill Jacobsen
verzlunarstjóri os. kœrasta hans, Sigríður Zoega,
ungfrú Áslaug Johnsen o. fl.
nBotníaíl kom frá útlöndum 22. þ. m. með
rúma 20 ferðamenn, flesta enska, og nokkra aðra
farþegja.
„Ce?-es“ kom frá útlöndum 24. þ. m. með
fjölda farþegja. Þar á meðal voru: Poestion, ís-
landsvinurinn nafnkunni, rektor Ólafur Johnsen
frá Odense, mag. art. Helgi Jónsson með frú
sinni og tengdamóður, Björn Ólafsson augnlæknir
með frú sinni, Klemenz Jónsson landritari, David
Östlund trúboði, kaupm. Pétur Thorsteinsson
með tveim sonum sínum, Hanson með frú, Erl,
Erlendsson, Gísli Jónsson og Garðar Gíslason,
Frú Kristín Pétursson, ungfrú IJnnur Thorodd-
sen, stúdentarnir Geir Zoéga, Guðm. Thoroddsen,
Ingvar Sigurðsson, Páll Egilson, Sig. Lýðsson og
Skúli Bogason, o. m. fl.
Jeg hefi, siðan jeg var 25 ára gam-
all. þjáðst af svo íllbiynjixðu. niíijgíi-
bveli, að jeg gat nálega engan mat
þolað, og enga hvíld fengið um nætur,
svo að eg hefi verið nálega óvinnufær.
— Enda þótt jeg leitaði læknishjálpar,
varð ástand mitt stöðugt verra, og jeg
hafði þegar sleppt allri von um bata, er
eg tók að reyna Kína-lífs-elexir Valdimars
Petersen's. — En við þær tilraunir er
jeg orðinn alheill heilsu, og hefi fengið
aptur matarlist mína. — Siðan hefi eg
jafnan haft eina fiösku af Kína- lífs-elexír
á heimili mínu og jeg álít hann vera
bezta húsmeðalið, sem t il ex*.
Nakskov h. 11. des. 1902.
Christoph Hansen
hestasali.
Kína-lifs-elexírinn er að eíns egta,
þegar á einkennismiðanum er vöru merk-
íð: Kinverji, með glas í hendi, og nafn
verksmiðjueigandans Valdimars Petersen's
í Friðrikshöfn-Kaupmannahöfn, ásamt
innsíglinu í grænu lakki á flösku-
stútnum.
Hafið jafnan eina flösku við hendina,
bæði heima, og utan heimilis.
Fæst alls staðar á 2 kr. flaskan.
Ílí
Ráðunautur : fólagsins, búfræðiskandí-
dat G-uðjón Guðmundsson, ferðast um
Yestfirði í ágúst og september n. k. til
leiðbeiningar í búnaði. Hann leggur á
stað héðan seint i júli, verður á ferð um
Strandasýslu fyrrihluta ágústmánaðar, um
Isafjarðarsýslu seinna hluta ágúst og fyrri
hluta septem ber og fer um Barðastrandar-
sýslu seinni hluta sama mánaðar. Hann
heldur búmálafundi með bændum, þar
sem þvi verður við komið, og gefur að
öðru leyti leiðbeiningar i búnaði eptir þvi,
sem tími og ástæður leyfa.
Reykjavík 19. júní 1906.
'párh. ^jarnarsoh.
132
«g heyrði hana beina bænum sínum til guðs, og virtist
mér hún beiðast miskunnar fyrir einhvern, sem látinn
væri.
Hurðin var í hálfa gátt, og horfði eg nokkur augna-
blik á Helenu, en gekk sro brott, til að trufla hana ekki.
Mér kom þessi aðferð Helenu mjög óvænt, og var
stundarkorn að hugsa um þetta.
Mér var það nú ljóst, að þó að eg umgengist stúlku
þessa, meðan eg .lifði, myndi hún þó jafnan vera mér, sem
óráðin gát.a.
Um þetta var eg að hugsa unz eg loks rankaði við
mér, er eg heyrði hláturinD i Helenu.
„Flýttu þór, Arthur!u kallaði hún. „Furstafrúin er
,komin!“
Tólfti kapítuli.
Það var nú enginn timi til umhugsunar, og hjálp-
aði eg þvi stúlkunum, til að komast upp í vagninn, og
skömmu síðar vorum vór inni í miðri vagna-þvögunni
fyrir utan hús IgDatief greifafrúar.
„Þór sjáið, að jeg hafði rétt að mæla“, mælti Palit-
zen furstafrú. „Keisarinn kemur hingað! þarna sjáið þér
Ihermenn úr lifverðinum!„
Jeg leit nú út um vagngluggann, og sá, að þetta
var satt.
„Og þér vitið með vissu, að hann kemur“, mælti
Jlelena all-áköf.
„Keisarinn?“ svaraði furstafrúin. „Já, það veit eg
með vissu, að það bregst ekki, að hann kemur, þar sem
llífvörðurinn er þarna.“
129
tekizt, og gætu þeir því glaðzt yfir því, að verða að sitja
uppi með mig í 24 kl.stundir enn.
Siðan gekk eg til herbergja minna, og þá fannst
mór nú grunur minn fara fremur að styrkjast, því mór
heyrðist ekki betur, en að eg heyrði koss, hvað sem nú
var hæft í þvi.
Jeg fullyrði alls ekkert um það núna, þó að jeg þætt-
ist sannfærður um það þá.
En þegar eg kom inn, sátu þau þar bæði Sascha og
Helena, hann i einkeDnisbúningi, en hún í bezta skart-
kjólnum.
Helena spratt upp, er eg kom inn, og hljóðaði upp
yfir sig.
„Þú ert þá ekki farinn, Arthur! Guð minn! Ekki
farinn enn!“
„Ónei“, svaraði eg blátt áfram. „Jeg kom of seint
svo að lestin var farin, og þykir mér það engu miður því
að þá get eg verið hjá þér, elsku konan mín litla!“
Svo kyssti eg hana nokkrum sinnum, og var þeim
auðsjáanlega mjög ílla við það báðum.
„Ágætt!", sagði Sascha. „Nú getið þér farið með
okkur á danssamkomuna, kæri Lenox“.
„Já, þú ætlar þangað, Helena”, sagði jeg.
„Auðvitað“, svaraði Helena, synilega all-æst, og taldi
eg það vott þess, hve ílla henni geðjaðist að komu minni.
„Hér er sönnunin!“ mælti hún enn fremur, og hljóp
inn í næsta herbergi, og kom þaðan með nýjan kjól. „Jeg
fékk hann rétt nÚDa, kæri Arthur“.
„Já, kæri ofursti!“ mælti Sascha. „Látið nú ekki
stenda á yður kl. 10, að fylgja frú yðar til dansleiksinsl^
Mór gramdist evo mjög þessi frekja í Sascha, að sízfc