Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 25.03.1907, Blaðsíða 4

52
Þ» JÖÐYILJINN
XXI., 13.
Otto Monsted8
cLanska smjörlíki
er bezt
Barðastrondarsýslu og IDD-Djúpi eigi kost
á hagkvæiuri sjóferð um Djúpið á fund-
ÍDD. og heimleiðis aptur, aðhouum loknum
í marz 1907.
Guðjím Guðmundsson Sigurður Stefánsson
búíræðiskandídat. alþingismaður.
Guðjon Guðlaugsson Skúli Ihoroddsen
alþingismaður. alþingismaður.
Jbhannes ÓJafsson
alþingismaður.
Til athugunar.
Hið bœtta se.y<5i. Hér með vott-
ast, að sá elexír, sem nú er farið að báa
til, er töluvert sterkari, og þó að eg væri
vel ánægður með hina fyrri vöru yðar,
vildi jeg samt holdur borga hina nýju
tvöföldu verði, með þvi að lækningakrapt-
ur hennar hefir langt um fljótari áhrif,
og eg var eptir fáa daga eins og nýr
maður.
Svenstrup, Skáni.
V. Eggertsson.
Hlaem meltin<í, svefnleysi
osr andþi*eng’Síli. Mér hefir batn-
að til muna af' nýja seyðinu í vatni, 3 te-
skeiðum þrisvar á dag, og mæli eg því
fram með þessum frábæra elexir við með-
bræður mína, því það er hinn bezti og ó-
dýrasti bitter.
Kaupmannahöfn.
Fa. stórkaupmanns L. Friis Eftirf. Engel.
Meltingarörðugleikar. Þó
að eg hafi ávallt verið sérstaklega ánægð-
ur með yðar alkuuna elexír, verð eg samt
að kunngjöra yður, að eg tek hið bætta
seyði fram vfir, með þvi að það hefir iriik-
ið tijótari ábrif við meltingarörðugleika,
og virðist langtum nytsamara. Eg hefi
reynt margs konar bittera og lyf við maga-
veiki, en þekki ekkert meðal, sem hefir
i jafn mikil áhrif og þægileg, og kann þvi
j þeim, sem hefir fundið það upp, mínar
; beztu þakkir.
Fodbyskóia. Yirðingarfyllst
J. Jensen, kennari.
líína—liííS'—elexli* er því að eins
egta, að á einkunnarmiðanum standi vöru-
merkið: Kínverji með glas i hendi, og
nafn verksmiðjueigandans: Valdemar Pet-
ersen, Frederikshavn — KöbenhavD, og
sömul. innsiglið -AL í grænu lakki á
flöskustútnum. Hafið ávallt eina flösku
við hendina, bæði irman og utan heim-
ilis. Fæst hvarvetna fyrir 2 kr. flaskan.
Aðalfundur félagsins verður haldinn í
Reykjavík laugardaginn 25. maí næstk.
Þar vorður skýrt frá framkvæmdum
félagsins og fyrirætlunum, rædd búnað-
armálefni og bornar upp tillögur, er fund-
urinn óskar að búnaðarþingið taki tii
greina.
Þar ber og að kjósa tvo fulltrúa á
búnaðarþingíð til 4 ára.
Reykjavík 16. marz 1907.
1 Bjarnarson.
Prentsmiðja Þjóðviljans.
146
maður hafði fengið honum, og sá hann, að á það var
letrað:
Robert. Deering, ofursti
Brevoort-House.
XXV. kapítuli, Óvœntir t'undir.
Nú víkur sögunni aptur að Maríu, er leitað hafði
athvarfs í herbergi þvi, er faðir hennar hafði áður búið í.
Hún var á nálum, að Stanhope kynni að hitta
hana, því að hún heyrði, er hann hringdi útidyra-bjöll-
unni.
Hún heyrði hann einnig tala eitthvað við dyravörð-
inn; en svo heyrði hún, að útidyrahurðinni var aptur
lokað, og bjóst þá við, að heyra hann aka brott þá og
þegar.
En hvernig sem hún hlustaði, gat hún ekki heyrt
neitt vagnskrölt.
María stundi dálítið, og fór svo að virða vélasmið-
inn fyrir sér.
Honum varð þá snögglega litið upp, horfði leDgi á
hana, og mæiti síðan, með viðkvæmni:
uMaría!u
„Faðir minn! Góði faðir minn!u kallaði María, og
varpaði sér í faðm gamla mannsins, og komu þá tárin
fram í augun á þeirn báðum.
„Mér er þetta iitt skiljanlegt“, mælti hún. „Ert
það þú, faðir minn? Þú ert orðinn svo breyttur. að jeg
hefði eigi þekkt þig, ef þú hefðir eigi nefnt mig með
nafni".
147
„Guð veri lofaður!'1 mælti hann, og komst mjög
við. „En uridan hverju varstu að flýja?u
„Jeg var að flýja Stanhope Whiteu, sagði hún all-
hikandi. „Hann elskar mig, en jeg get þó okki orðið
eiginkona haris. Jeg veit ekki, livað hefði orðið um mig
ef jeg hefði eigi getað falið inig liérna. — Jarpa hárið —u
Gamli rnaðurinn roðnaði frauimi fyrir bjrninu sínu.
„Jeg heíi litað það, svo að jeg þekktist ekkitt, mælti
hann.
„En þú ert líka orðinn breyttur i andliti, eitthvað'
svo dirnmur, og oinkennilegur11.
„Jeg hofi, Maiía mín, kippt skegghárunum upp með'
rótum, einu og einu í sennu.
„Það er ómögulegt, fuðir minn!u
„Hvað g|örir maður eigi, þegar líf manns er í voða?'
„Er það bólugraf'DÍ maðurinn, sem þú ert enn svoua
hræddur við? Og er það hans vegna, að þú hefir sezt hér
að, sem vélasmiður?u
Hann kvað það satt vera, og Maríu varð það nú
Ijóst, að það hlyti að vera hiæösla við þenna mann, sern
hefði kvalið hann alla æfi.
„En hví leitarðu ekki aðstoðar lögregluliðsins pabbi?u
mælti hún. „Er það ekki skylda þess, að vernda frið-
sama borgara? Þú liefir orðið að líða mikið, og leggja
mikið í sölurnar, til þess að forðast þenna lævísa fjand-
mann þinn. Er það alveg óhjákvæmilegt?11
„Þú þekkir ekki óvin minn. Honum er ekki eins
háttað, seiii öðrum mönnum, og lögregluliðið getur ekki
hjalpað :néru.
„Öíðan og man fyrst eptir mér, hefirðu jafnan veiið’
mér góður faðirtt, mælti María. „Jeg hefi einatt elskað;