Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 18.12.1907, Blaðsíða 4

282
Þ J Ó Ð V 1 L J 1JS N .
XXI., 58'
sig fyrir langan tíma, áður en verðhækk-
un þessi öðlast giidi.
Valdemar Petersen
Nyvej 16.
Kjöbenhavn. Y.
C;
/f\arganm
mr&ftió den Seó&te.
c-
►—
CD
CSi
pr
ÞS
P
B
CD
P
Kærkomnar jóiagjafir mundu mörgum
eptir greindar bækur:
Piltur og stúlka á 2 kr. — Orettisljóð á
1 kr. 75. a. — Jon Arason (leikrit) á
2 kr. 50 a. — Oddur lögmaður Sigurðs-
son á 2 kr. 75 a. — Skipið sekkur fleík-
rit) á 1 kr. 75 a. — Maður og kona á
8 kr. 50 a.
Bækur þessar fásthjá öllum bóksölum,
sem og hjá útgefanda „JÞjóðv.u
Prentsmiðja Þjóðvxljanft
Ben. & Þóraririsson,
sá er selm* beztu og heilnæmustu vínin, og brennívínin, sendir
olluui viðskiptavinum sínum kveðju guðs og sína, og óskar
þeim gleðilegra jóla.
Den norske FiskegarnsíaÞrik
Ghristiania.
leiðir athygli manna að hinum nafnkunnu neturn sínum, síldarnótum og hring-
nótum.
Umboðsmaður fyrir Island og Færeyjar:
Hr. Lauritz Jensen,
Enghaveplada Nr. 11.
Kjöbenhavn Y.
Vín tii jólanna
hyggja flestn að bezt só að kaupa i vínverzlun Ben. S. JÞói-arins-
sonar, þvi að þar [er úr mestu að velja, t. d. lö tegundum brenni-
víns, að meðtöldum lifsinsvötnum (Akvavit), og þer á meðal lO ára
gamlar teg., 13 teg. 'Wliislsiy, ö teg. Cognac, 4 teg. Romm lO teg.
Sliex-ry, og þar á meðal ein frá 1874 eða 33j» ára gömul, teg. Port-
vín, rnargar teg. hvítvOn, i-auðvin, >la<leiiírvni. Tokager,
ðiessnv ín. Liqeuer o. fl. o. fi.
16° Spix-itns, CaiUs-Oberor-öl 0g Txxt>oi-gex--öl.
Það þarf ekki á það að minna, það vita allir , að öll vínföng eru bezt og
heilnœmust hjá BEN. S. ÞÖR.
40
ið hingað. — Guð einn veit, hvort honum hefir verið gjört
raDgt til
Benedikta sat kyr, og hlustaði á frásögu gömlu kon-
UDnar, og dró þungt andann öðru hvoru.
Nú skildi hÚD, hvað Ulrieh hafði átt við, er hann
talaði um, kve mjög hún líktist föður sinum.
En hann var sjálfur alveg eins og Ephraim Brenk-
mann!
III. .
Ses ár voru liðin, og var gamla verzlunarhúsið
enn eitt af öflugustu verzlunarhúsum borgarimiar.
A efsta lopti voru hlerar fyrir gluggunum, og sömu-
leiðis á fyrstalopti, þar sem frú Elízabet hafði áður sézt
við gluggann.
Lífsmerki sáust hvergi, nema í gólfherbergjunum.
Elín Maseke sást opt sitja við horngluggann, styðja
hönd undir kinn, og horfa hlæjandi út á torgið, eða
rabba við innistúlkuna.
Elín var laglegasta stúlka, blóeyg, björt ásýndum,
með fallegan litarhátt, og klæddi sig mjög smekkvíslega.
Þeir, sem kynntust henni, sögðu, að hún væri ástúð-
legasta stúlka, glaðlynd og broshýr og hlæi jaín vel opt,
þótt eigi væri hlátursefnið mikið.
Innistúlkau var gagnóJík henni.
Lebrecht Mascke sást stundum hjá þeim, og var
hann nú orðinn feitlagnari, en áður, og mjög vel efnum
búinn, þó að hann kæmist ekki i neinn saœjöfnuð við'
Brenkmann.
41
En þetta gat alit heppnast, ef áform hennar, og
föður hennar misheppnaðist ekki.
Benedikta sást aldrei í þeirra hóp, og var hún þó á
heimilinu.
Hún var orðin fríðleiksstúlka. og dró svarti bún-
ingurinn engan veginn úr fegurð hennar.
Hún var há og grannvaxin, blátt áfram í framgöngu,.
og bauð af sér yndislegan þokka.
Hún var munnfríð, og augun stór, stálgrá og alvar-
Jeg, og svört, var hún á brún og brá.
Optast; var hún nokkuð n'ðurlút, eins og hún byggi
yfir eÍDhverri sorg; en ef hún átti órétti að verjast, urðu-
augun snör, og sem eidur brynni úr þeim.
Hún.hafði stundað nám sitt af miklu kappi, og átti
að taka kennslukonupróf ínnan fárra daga, enda þótt hana
fýsti alls eigi, að hafa þann starfa á hendi.
Það fór mjög fjarri, en henni hafði skilizt, að það-
var rétt, sem Baldvin sagði, að „menntunin gjörir menn
frjálsau, og ekkert þráði hún fremur, en frelsið.
Baldvin hafði lagt mjög mikla 9tund á, að kenna
henni að syngja, og hafði það orðið henni til ósegjan-
legrar ununar.
Hún hafði rajög opt heimsótt Baldvin, og hafði
Birgitta gamla þá staðið dyggilega á verði, svo að öðrum
var ókunnugt um þetta, enda var það sannast, að Birgitta
var eina manneskjan í Elysíum, er lót sór annt urn Bene-
diktu.
Ef Elín stöku sinnum öfundaðist yfir fríðleik Bene-
diktu, kom það fyrir, að Jiún hreytti í hana ónotum.
En það skipti ekki miklu, þar sem sennilerrast var,
að þær ættu skamma stund samleið i lífinu.