Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 19.02.1909, Blaðsíða 3

XXIII., 7.
JÓÐY ILJINÍJj
27
Fundarstjóri kosinn Pétur Oddsson
kaupmaður í Bolungarvík og fundarskrif-
ari Kjartan B. Guðmundsson bóndi í Fremri-
Hnifsdal.
Til umræðu komu eptirfylgjandi mál-
-efni:
I. Skýrði alþingismaður Skúli Thor-
oddsen f'rá þeim stjórnarfrumvörp-
um, sem væntanlega mundu verða
lögð fyrir næstkomandi alþing og
afstöðu sinni í þeim málum, og var
góður rómur gjörður að orðum hans.
II. Korn fram tillaga um að skora á
alþingismanninn, að hlutast til um,
að sendur verði verkfræðingur á ]
kostnað landssjóðs, til að skoða og
gjöra tillögur um á hvern hátt verði !
heppilegast að bæta lendinguna í
Bolungarvík. — Tillagan samþykkt
með öllum greiddum atkvæðum.
III. Kom fram tillaga þannig: Fund-
nrinn skorar á alþingi að samþykkja
ekki frumvarp stjórnarinnar um al-
mennan eliistyrk, þar sem það legg-
ur ofþung bein gjöld á almenning.
Á hinn bóginn vill fundurinn að
alþýðustyrktarsjóðirnir sóu efldir með
hæfilegum árlegum landssjóðsstyrk.
— Tillagan samþykkt með 12 atkv
móti 1 atkv.
IV. Kom fram tillaga þannig: Fund-
urinn skorar á alþingi að banna all-
an aðflutning áfengis nema til lækn-
inga eða iðnaðar, enda þótt lögin komi
eigi til framkvæmda, fyr en l.jan-
úar 1911.
Fundurinntjáirsigmótfallinn allri
hækkun á áfengistolli, þótt til bróða- j
birgða sé. —Samþykktí einu hljóði. j
V. Sambandsmálið. Tillaga: Fundur-
inn skorar á alþingi að samþykkja
lög um samband íslands og Dan-
merkur, er skýrt ákveði að Island
sé að öllu fullvalda ríki í konungs-
sambandi einu við Danmörku, og
geti því ef vill, tekið að sór þau
málefni, sem Dönum um lengri eða
skemmri tíma kynni að verða falið
að fara með í umboði íslendinga. —
Samþykkt í einu hljóði.
VI. Kvennréttindamál. Tillaga: Fund-
urinn skorar á alþingi að veita kon-
um utan Reykjavíkur, i hverri stétt
sem eru, sömu réttindi sem konur
í íteykjavík hafa fengið, að því er
kosningarrétt og kjörgengi í bæjar-
og sveitamálum snertir. — Sam-
þykkt með öllum greiddum atk.
VII. Fundarinn skorar á alþingi að end-
urreisa Nauteyrarlæknishérað. Sam-
þykkt með öllum greiddum atkv.
VIII. Bankamál. Tillaga: Fundurinn skor-
ar á alþingi að sjá um að fjármagn
landsbankans verði aukið, svo hann
fullnægi betur þörfum landsmanna,
en fara varlega i að veita „Islands-
bankau meiri réttindi, en hann þeg-
ar hefir fengið. — Tillagan sam-
þykkt með öllum greiddum atkv.
IX. Kosningarréttur. Tillaga: Fundur-
inn skorar á alþingi, að samþykkja
lög, er gjöri þeim kjósendum unnt
að neyta kosningarréttar sins, sem
fjarstaddir eru á kjördegi. — Tillag-
an samþykkt með öllum greiddum
atkv.
X. Simamál. Tiilaga: Fundurinn skor-
ar á alþingi að leggja talsírna frá
ísafirði milli Hnífsdals og Bolung-
arvíkur eingöngu á landsjóðskostn-
að, að öðrum kosti að veita fólagi,
sem þegar er stofnað leyfi til að
leggja hann og starfrækja. — Sam-
þykkt með öllum greiddum atkv.
XI. Lögaldursleyfi. Tillaga: Fundur-
inn skorar á alþingi: 1. að lögald-
ur sé bundinn við 21 árs aldur, og
að lögaldrinum fylgi öll þau rétt-
indi, sem nú eru, svo sem kosning-
arréttur og kjörgengi í bæjar- og
sveitamál. Einnig verður fundur-
inn að krefjast þess, að vinnuhjú
njóti þessara auknu róttinda. 2. fund-
urinn er því og meðmæltur að ung-
ir menn á ofan greindum aldri fái
kosningarrétt til alþingis, þegar
stjórnarskránni verði breytt. — Sam-
þykkt með öllurn greiddum atkv.
XII. Styrkur til barnaskóla. Tillaga:
Fundurinn skorar á alþingi að veita
svo ríflegan styrk til barnaskóla-
bygginga, sem það sór sér fært, og
að mun hærri, en stjórnarfrumvarp-
ið fer fram á. — Samþykkt með
öllum greiddum atkv.
XIII. Búnaðarmál. Tillaga: Fundurinn
skorar á alþingi að mat í jarðabót-
um í Norður-ísafjarðarsýslu sé fært
96
Amma hennar, geðveiki veslingurinn, hafði og þegar
fengið góðan þokka á honutn, og áleit hann vera son
sinn, sem dáinn var.
Það gat ekki verið, að hann hefði slæman mann að
geyma. — Því fór fjarri. — Að því leyti áleit hún því
að þeir, sem heimsóttu föður hennar, hefðu á röngu máli
að standa, þó að hún bæri eigi vantraust til þeirra yfir-
leit. — Sumum þeirra hafði henni að visu aldrei geðjast
nð, sízt að Twysten, með refsandlitið — og þá eigi held-
ur að Mulligan og Pike, og þá því síður að Bill.
Um þetta var hún að hugsa fram og aptur, og var
þ>að lán, að faðir hennar innti hann ekki eptir neinu, því
að þá hefði hún engu getað svarað.
Bill stundi hátt, og hrutu stundum ýms durnaleg
orð af vörum.
„Gritty!“ kallaði hann. „Hættu þessu leiðinda söngli,
sem ætlar rétt að sprengja sundur höfuðið á mór!“
„Já, þegar höfuðið er eins veiklað, eins og á
þér núna, drengur minn, getur það verið óþægilegt!“ mælti
Baffles gletttislega; en Grittty hólt áfram að söngla, eins
-og ekkf>rt hefði í skorizt.
„Þú hefir ekki einatt verið svona veikur i höfð-
inuu, mælti Raffles enn fremur. „Hefir hausinn á þór
verið i kvörninni? Þú hefir ef til vili viljað láta laga
það ögn, svo að heilinn kæmist betur fyrir?u
„Þegiðu!“ mælti Bill reiðilega. „Þú gerir mig að
'lokum, sem æðisgenginn, ef þúheldur áfram þessum hnífil-
yrðum! Jeg vil ráða þér til þess, að hætta, því að jeg
hefi enn nóg vit í kolii, til að geta sagt frá ýmsu, sem
þú vilt helzt, að þagað sé um!“
„Rótt er nú það! Hverjum ætlarðu að segja það?“
93
þorpsins, klöngraðist hann ofan brekkuna vinstra megin,
sern sncri að klettunum, og tók að vaða sandinn, er gekk
seint, og eigi sem greiðlegast.
Eyði-sandhólarnir voru ærið draugalegir í myrkrinu,
og Frank hleraði nákvæmlega, til að vita, hvort hann
heyrði nokkurt hljóð, því að hann var hræddur við menn-
ina, en eigi við náttúruna.
Eptir stutta göngu var hann kominn út úr klettun-
um, og gekk síðan fram með mýrinni, og voru húsin í
þorpinu til hægri bandar, í nokkrum fjarska.
Honum fannst vegurinn fjarska langur. — Ymist
átti hann í hættu, að sökkva í mýrina, eða hann varð,
þar sem bugða var á mýrinni, að ganga svo nálægt hús-
unum, að hann var hræddur um, að hann sæist. — Loks
kom hann þangað, er staurarnir lágu yfir mýrina, og hrað-
aði þá göngunni sem mest.
Hann hafði nú farið þann hluta vegarins, sem verst-
ur var, án þess nokkur hefði orðið var við hann, og kom
nú ilt í skóginn, og varð þá léttara um hjartaræturnar.
Jarðvegurinn var nú sléttur og þurr, og varð hann
nú að eins að gæta þess, að fara eigi of fjarri veginum,
og villast ekki. — Hann mældi fimmtán fet frá veginum,
og leit síðan til himins, því að nokkrar stjörnur sáust þar
þegar. Hann setti nú sem nákvæmast á sig stefnuna, sem
halda skyldi, og gekk síðan svo fljótt, sem myrkrið leyfði,
enda var kjarrið í skóginum eigi þétt.
Þegar hann kom til gistihúss Jóns Raffles, varný-
lega búið að kveikja á lampanum, sem hékk fyrir ofan
etóra borðið, og sat Gritty eins og vant var, við arininn,
var að prjóna sokk, og raulaði vísu, sem hún hafði ein-