Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 15.03.1909, Blaðsíða 3

XXIII. 12.,
ÞjÓÐ VIL JINN.
41
Skarðshreppur, Sauðárkrókshreppur,
Staðarhreppur og Eípurhreppur. Lækn-
issetur á Sauðárkróki.
"2. Eeykjahérað: Seiluhreppur, Lýtings-
staðahreppur og Akrabreppur.
Bróf Jóns skjalavarðar.
Dr Jón Þorkelsson skorar á landstjórn-
ina, að grennslast eptir, hvort eigi séu í I
vörzlum skiptaréttur þess, er fjallaði um
dánarbú Jóns sál. Sigurðssonar skjala-
varðar, og konu hans, Ingibjargar Ein-
arsdóttur árið 1879 bréf eða skjöl búinu
tilheyrandi, og ganga þá eptir, að land-
inu verði skilað þessu.
Sóknargjöld.
Jósep Björnsson o. fl. bera fram í efri
•deild frv. þess efnis, að prestíund (af
fóstu og lausu), offur lausamannsgjald
lambsfóður og dagsverk skuli af-
numið frá fardögum 1909.
Hver rnaður, karl eða kona, 15
-ára, eða eldri, sem telst til bjóðkirkjunn-
ar, greiði 1 kr. 50 a. árlega í prestlauna- |
sjóð. |
Enn fremur er og ákveðið, að kirkju- j
tíund (af fasteign og lausafé), kirkjugjald 1
-af húsum, ljóstollur, lausamannsgjald
legkaup, og skylduvinna sóknarmanna
við kirkjubyggingu, skuli afnumið frá
fardögum 1909.
I sóknuir, þar sem söfnuður hefir tek-
ið að sér umsjón og fjárhald kirkna, skal
■og frá sama tíma afnuminn kostnaður
við kirkjusöng, til kirkjugarða, við prests-
kosningu, og borgun til safnaðarfulltrúa.
Allur framantalion kostnaður greiðist
úr sjóðum kirkna.
Hver maður, karl eða kona, 15 ára,
eða eldri, er til þjóðkirkjunnar telst, greiðir
til kirkju 75 aura árlega.
I sóknum, þar sem söfnuður hefir eigi
tekið að sér umsjón og fjárhald kirkna,
ákveður landstjórnin kirkjugjaldið.
Sóknarnefndir annast um innheimtu
gjaldanna, gegn 6°/0 innheimtulaunum.
Nýtt lœknishórað.
Þingmenn Sunnmýlinga vilja, að Norð-
fjarðar og Mjóafjarðarhreppar verði gerð-
ir að sérstöku læknishéraði, er nefnist
Norðfjarðarhérað.
Felt frumvarp.
Frv. stjórnarinnar um heimild, til að selja
Arnarhólslóðina fyrir iægra verð, en áð-
ur er lögákveðið, var fellt í neðri deild
11. raarz, œeð 14. atkv.
Stjórnarmenn fylgdu ráðherra allir, en
fáir uðrir. Frumvarpið þótti mundu valda
verðlækkun á lóðum manna í Eeykjavík.
Útgáfa skólabóka.
Stefán skólameistari vill, að landstjórn-
in skipi 5 manna nefnd, er annist um
að samdar verði, og útgefnar, hentugar
skólabækur í fræðigreinum þeim, sem
kenndar eru í hinum æðri almennu mennta-
skólum landsins. — Ber hann fram þings-
ályktunartillögu í efri deild í greinda átt.
Námstimi í kennaraskólanum.
Frv. frá Sig. Sigurðssyni fer fram á,
að skólinn byrji fyrsta vetrardag, og endi
siðasta vetrardag.
Nýir verzlunarstaðir.
Bjarni frá Vogi ber fram frv. um lög-
gilding verzlunarstaða:
1° í Hjallanesi í Staðarfellslandi í Dala-
sýslu.
2° í Skarfstaðanesi við Hvammsfjörð í
Dalasýslu.
Stofnun hæztaréttar á íslandi.
Dr. Jón Þorkelsson ber fram frv. um
stofnun hæztaréttar á íslandi, og skal hann
skipaður fimm dómendum, en landsyfir-
réttur þá jafnframt lagður niður.
Aðskilnaður ríkis og kirkju.
Jón í Múla ber fram í neðri deild þings-
ályktun þess efnis, að skora á stjórnina,
að leggja fyrir næsta alþingi frv. um að-
skilnað ríkis og kirkju.
V er zlunarlöggj öf.
Sig. Stefánsson ber fram í efri deild
I þingsályktun þess efnis, að skora á stjórn-
ina, að taka verzlunarlöggjöf landsins til
rækilegrar íhugunar, sérstaklega að þvi
er snertir réttindi hérlendra kaupmanna
og verzlunarfélaga, rétt manna, karla sem
kvenna, til verzlunar í kaupstöðum, lög-
gilturn verzlunarstöðum og sveitum, sem
og rétt til lausakaupaverzlunar og um-
boðssölu, og leggja frv. fyrir næsta alþingi.
Innlend vindlagjörð.
Þingmenn Eeykvíkinga vilja nema
úr gildi laga-ákvæði um gjald af inn-
lendri vindlagjörð.
124
Frank, sem þótti gaman að mikilmennsku talinu í Bob.
rAð þvi er vindla snertiru, rnælti Bob. „höfum vér
eina tegund, sem skarar fram úr öllu, sem nokkur hefir
á boðslólum".
Að spo mæltu rét.ti hann að Frank nokkra kassa.
„Hér er regalía-vindill, sem vér höfum fengið beint frá
(Huvana —“
„Einmitt! Fáið þið þá beint þaðan?“ mælti Frank, og
einblíndi á unga manninn.
„Já, það gerum vér!“ svaraði Bob mjög sakleysis-
lega. BVér stöndum í mjög nánu sambandi við eitt af
stærstu verzlunarhúsunum í New-York, og eigum hlut í
einu af skipum þeim, er það notar til vöruflutninga. —
Litið á þessa vindla! Eru þeir ekki fyrirtak? Yér á-
byrgjumst, að iþeir brenna vel, og gefa góðan ilm. —
'Geðjast yður þessi tegund —?“
rJá! Hvað kosta þeir?“
Tuttugu og níu krónur, herra minn! Það er ótrú-
lega lágt verð, þegar litið er á gæðin. — Við fengum
góð kaup á þeim, og því getum við selt þá svona ódýrt,
svo að um samkeppni við oss getur alls ekki verið að
ræða“.
„Jeg efast eigi um það! Viljið þér enn fremur búa
nokkrar dósir af niðuisoðnum matvælum, fiski og ávöxt
um, og ljá mér pappír, penna og blek, af því aðjegþarf
að skrifa nokkrar línur“.
nMér er það mjög ljúft!“ svaraði Bob, og kom með
það. „Þókoast yður nokkuð annað?“
„Ekki í dag!“
„Þóknast yður ekki, að líta á brjÓ6tsykurstegund-
)irnar?“ mælti Bob, reða þá að fá yður kvennmann?“
121
„Hvað ætlarðu að gera við þau?“
Það færðu að vita seinna!“ svaraði Bill, og glotti
„Það verður notað i góðum tilgangi!“
,Hm — ekki sýnist mér það á þér!“ mælti Eaffles.
rEn hvað um það! Mig skiptir það engu! Hve mikið
viltu fá?“
„Jeg ímynda mér, að tíu til fimmtán pund nægi.“
„Það er gott!“
Eaffies stó nú út í bátinn, og vatt upp segl, og
báturinn hélt nú yfir Albemarle-sundið.
XI. kapituli.
Bærinn Osceola liggur í skógarrjóði, og eru þar um
fimmtíu timburhús. — Kirkjan sem er ómálað timburhús
er í miðjum bænum; göturnar er forugar, og lítt stein-
lagðar, og ganga einskonar trjágöng þvert yfir þær.
Sól var hátt á lopti, og Twysten kaupmaður stóð í
dyrunum á vörugeymsluhúsi sínu, með höndur í buxna-
vösum, og vindil í hægra munnvikinu, og horfði á nokkra
fugla, sem voru að slægjast eptir skrokk að sjálfdauðum
stórgrip.
Twysten hafði þó auðsjáanlega hugann við annað,
og var yfir honum einhvers konar ókyrrð. — Hann stó ýmist
fastara i þenna fótinn, eða hinn, hélt áfram að totta vind-
ilinn, þó að löngu væri dautt í honum, strauk annari
hendinni um höku sór, en stangaði úr tönnum sér með
hinni, með va9ahnífnum sinum.
Bob sat á búðarborðinum, dinglaði löppunum, og
las í bók, sem kann virtist hafa mikla skemmtun af.