Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 25.03.1909, Síða 4

56
Þjóðviljinn.
XXIII., 14.
Danska bkðið „Politikenu getur þees
nýskeð, að ensku blöðin „Daily Telegraph“
„Morning LeaderJ og „Morning Postu,
gori orð á þvi, hve afar-ljiífmannlega
Danir hafi tekið sjálfstæðiskröfum íslend-
inga(!), og skýrir enn fremur frá því, að
blaðinu „Morning Post“ þyki eigi trú-
legt, að Danir samþykki konungssam-
band eingöngu, enda vonandi, að Islend-
ingar átti sig við nánari yfirvegun, svo
að samkomulag náist.
Oefað hafa ensk blöð allan sinn fróð-
leik um sambaodsmálið frá Dönum, þar
sem Islendingar gera á hinn bóginn alls
ekkert, til að skýra málið fyrir stórþjóð-
unum frá sinni hlið, og höfum vér bent
á ofan greind ummæli ensku blaðanna í
þvi skyni, áð benda á, hve óheppilegar
aflðiðingar það getur haft, að Danir séu
einir um hituna í greindu efni.
Settur sýshimaður.
Cand. jur. Björn Þðrðarson frá Móuir. er sett-
ur sýslurnaður í Yestmannaeyjum.
Sjálfsmorð.
Danskur maður, A. P. Jörgensen að nafni, sem
unnið hafði að járnsmiðum í Reykjavík, réð sér
bana á heimili sínu i Grettisgötu í Reykjavík
17. marz þ. á. — Hafði hann lokað sig inni í
herbergi sínu, svo að lögregluþjónar urðu að
brjótast inn í herbergið, og fannst hann þar þá
örendur, hafði hleypt af marghleypu í höfuð sér,
og beðið þegar bana.
Sýslumannsembættið i Yestmauneyjnm.
Um það embœtti hafa sótt: cand. jur. Björn
Þörðarson frá Móum, Bem þar er nii settur sýslu-
maður, sýslumaður Páll V. Bjarnason á Sauðár-
krók, Maríno Bafstein, fyrrumsýslumaðurStranda-
manna, og lögfræðiskandídatarnir: Bjarni Jöns-
son, Bjarni Þorláksson, Karl Einarsson, Lárus A.
Eéldsted, Magnús Sigurðsson og Sigurjón Mark-
ÚS801I.
Úr Dýraflrði.
er „Þjóðv.“ ritað 10. marz þ. á.. „Héðan er
að frétta væga veðráttu, optast frosta-litið, og þó
að eitthvað uppþot komi, þá stendur það aldrei
nema fáa daga; en opt er fremur slæmt ájörðu.
— Fannir hafa komið stöku sinnum, en ekki
hafa þær legið lengi á, heldur tekið upp aptur.
Kvefvesöld, og fleiri kvillar i mönnnum, hef-
ir viða stungið sér niður, og vart hefir orðið við
taugaveiki“.
Man n alát.
8. janúar þ. á. andaðist að Eyri í Mjóa-
firði í Norður-ísafjarðarsýslu Jón bóndi
JaJcobsson, og var banamein hans lungna-
bólga.
Jón heitinn Jakobsson, var fæddur að
Bæ í Króksfirði 11. april 1857, og ólst
upp í Barðastrandarsýslu, unz hann var
kominn yfir tvítugt. — Réðist hann þá
að Yatnsfirði-, og var þar all-tengi í vinnu-
mennsku, bjá síra Þbrarni sáluga Krist-
jánssyni, en 6. nóv. 1879 kvæntist hann
eptirlifandi ekkju sinni, MáJfríði Þ'orðar-
dbttur, og byrjuðu þau búskap vorið ept-
ir, og bjuggu 2 ár að Hólshúsum í Vatns-
fjarðarsveit, síðan 16 ár að Vogum í sama
hreppi, unz þau vorið 1898 fluttust að
Eyri í Mjóafirði, og bjó Jón þar til dán-
ardægurs.
Af börnum þeirra hjóna eru tvö á
lifi:
1. Jakob, til heimilis að Eyri í MjóaSrði,
hjá móður sinni.
2. Sigríður, gipt kona í Bolungarvík.
Enda þótt Jón heitinn byrjaði búskap
við engin efni, bafði hann þó jafnan nægi-
legt fyrir sig og sína að leggja, og síð-
ustu árin var hann talinn í röð betri
bænda í sveit sinni, enda var hann eliu-
maður við búskap, iðinn og ástundunar-
samur. — Jafn framt því er hann stund-
aði landbúskapinn, mun hann og ail-opt-
ast hafa verið við sjóróðra að vorinu. —
Hann var góðmannlegur, og viðfelldinn
í umgengni, og mörgum fremur áreiðan-
legur í viðskiptum. — Hann var vinsæll
af sveitungum sínum, enda greiðvikinn,
og hjálpsamur, 'eptir efnum. — Sveit-
ungum hans er því mikil eptirsjá að
honum.
Jón heitinn Jakobsson var opt frem-
ur heilsutæpur, og dró það að vonum úr
starfsþreki hans, en eogu að síður var
hann þó nýtur maður í stöðu sinni.
REYKJAVÍK 25. marz 1909.
Inndælast.a tíð siðasta vikutímann, sem á
sumardegi.
Kosning prests í annað dómkirkjuprestsem-
bættið hér í kaupstaðnum fer'fram laugardaginn
3. april næstk., í barnaskólahúsinu, og hefst
kosningarathöfninn kl 10 f. h.
Sýslufundur Gullbringusýslu verður haidinn
í Keflavíkurverzlunarstað, og hefst 5. apríl kl.
4. e. h.
„Laura“ lagði af stað héðan til útlanda 20. þ. m.
Sýslufundur Kjósarsýslu hefst i Hafnatfirði
1. april þ. á. á hádegi.
„Ceres“ kom frá útlöndum 21. þ. m. og fer
héðan til Breiðaflóa, og Vestfjarða, 4 morgun.
Prentsmiðja Þjóðviljans-
130
i
Alla nóttina, áður en hún átti að hitta Frank, hafði
hún legið vakandi í rúmi sínu, og hugsað um hann o.
s. frv
En þegar hún árla morguninn eptir fór til mótsins,
og sá Frank fara á bát út í fallbyssubátinn, varð hún
afar-gröm, og sá eigi annað en evörtustu hliðar tilver-
unnar.
Nú hafði hún fengið að vita, að óvænt atvik höfðu
valdið því, að hann kom eigi til fundar við hana. —
Hann var saklaus, — ætlaði að efna orð síd, og á morg-
un — —
„Maggy!u mælti Bill, sem komið hafði inn í her-
bergið á eptir benni. „Mig langar til þess, að tala nokk-
ur skynsamleg orð við þig. — Jeg hefi lengi ætlað mér
það, en ekki tengið fyr tækifæri til þess. En nú er Jón
ekki heima, og þótti mér tíminn vora hentugasturu.
Bill þagði síðan um hríð, og horfði á hana mjög
eptirvæntingarfullur.
„Hvað ertu að hugsa um Maggy?u tók hann aptur
til má!s. „Kærirðu þig eigi um, að fá að vita hverju
jeg ætla að vekja máls á við þig?u
„Talaðu þá!“ svaraði hún. r,Jeg hlusta á!u
Bill tyllti sér niður hjá henni, á bekknum, sem var
við gluggann, og sneri upp á yfirskeggið. sem var bjart, en
all-strítt, og var, sem hann væri á báðum áttum.
„Sjáðu Maggy!u raælti hann. „Það er ekki eins auð-
velt eins og þú heldur! Jeg hefi þegar vakið máls á
þ\í við Jón, og hann hefir vísað mér til þín, sem o n
eigir að skera úr. — Grunar þig ekki, hvað jeg á við?x
„Nei, Bill!“ svaraði Maggy, „og gaztu vel sparað-
þér þenna inngang!“
131
„ Jæja!“ mælti Bill, „og hefðirðu þá átt að taka fram
í fyrir mér. En þar sem þú veizt ekki, hvað jeg á við,
verð eg að segja það! Sjáðu, Maggy! Yið höfum þekkst,
síðaD við vorum lítil, og hefir einatt fallið vel; faðir minn
hefir einatt verið i vinfengi við föður þinn, og við Zeke,
svo að ættir okkar eru tengdar vináttu-böndum. Mér
datt því í hug, að eigi færi ílla á því, að band þetta
yrði hnýtt enn fastar, svo að það slitnaði'aldrei. Og bezta
ráðið til þess, Maggy, væri það, að þú létir þér þykja
ögn vænt um mig, og vildir verða konan mín“.
Bill varð léttara um hjartarætuinar, er hann hafði
komið þessu út úr sér.
Maggy sneri sér nú við, og horfði háðslega beint
framan í andlitið á Bil).
„Þér er þetta ekki alvara Bill“, mælti hún, „en.
það er ekki fallegt gaman. — Þú mátt því eigi ætlast
til, að eg svari neinu!u
„Jú, vissulega er mér alvara, Maggy!u svaraði Bill,
og kom fát á hann, því að við þessu svari bjóst haon
sízt, eptir alla mælskuna. „Mér hefir aldrei verið meiri
alvara í huga; — jeg hélt, að þúlhefðir hlotið að taka
eptir því!“
„Þú ímyndar þér þá í raun og veru, að jeg gætiu —
„orðið konan mín!u greip Bill íram í. „Já, Maggy, það
er mér í huga! Og það myndi verða ánægjusamt hjóna-
band; — Þvi máttu treysta! Faðir þinn segir ekki nei;
hann hefir þegar veitt samþykki sitt, og þú hefir ebkert
við það að athuga, þá —“
„Heyrðu, Bili!u greip Maggy fraru í. BJ®g hugði
að þú þekktir mig svo, að þú hefðir sparað þér þessa
spumingu. — Að biðja sér stúlku, og vera eins útleik-