Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 24.07.1909, Blaðsíða 4
132
ÞjÓÐVILJiNN.
XXIII., 38.
I Enestaaende billigt Enestaaende billigt.
Alle boifjkobe dette. - i
For kun 3 Kr. 60 0re erholder De nedenstaaende smukke, holdbare &
nyttige Yarer, som forsendes saalenge Lager haves.
1 elegant prima Vækkeuhr med 1 Aars Garanti Yærdi 3,00
25 elegante Postkort 2,50
5 forskellige interessante & afsluttende Komaner 5,00
1 elegant Postkort-Album 1,00
1 Patent Proptrækker 0,50
Forsendes overalt mod Efterkrav.
Iudnstri Magasinet A|S.
Colbjornsensgade 7 Kobenhavn B.
Látin
er nýskeð Ragnheiður dóttir Péturs kaup-
manns Oddssonar í Tröð í Bolungarvík. Hún
dó úr tæringu.
Fiskiveiðar Fœreyinga.
Prá því er skýrt í Fære.yisku blaði að nú
séu horfurnar að því er fiskiveiðar Pæreyinga
snertir hér við land að batna. Eitt skip fengið
18 þus. af þorski í 6 vikna túr (tíminn til að
sigla frá Pæreyjum og til þeirra aptur með-
reiknaður) og annað 6000 á 14 dögum.
Skölakennaraprðf
í málfræði hefir Sigurður Sigtryggsson nýskeð
tekið við Kaupmannahafnarháskóla, og hlaut I.
einkunn.
Biskup
er nýlagður af stað í yíirreið. Ætlar hann í
sumar að fara um vestur hluta Húnavatnssýslu,
Stranda-sýslu til Steingrímsfjarðar og Dalasýslu.
Hann er væntanlegur heim aptur um miðjan
næsta mánuð.
Yíirflskiniatsracnn
eru skipaðir: Á Akureyri: Einar Finnbogason
verzlunarmaður á Þingeyri við Dýrafjörð, á
Seyðisfirði: Sveinn Árnason, kaupmaður í Hafn-
arfirði, og í Yestmannaeyjum: Kristmanu Þor-
kelsson, verzlunarmaður þar.
Isiunds Falk
er nýkominn frá Kaupmannahöfn, þar sem hann
hefir skipt um skipshöfn, en yfirmaðurinn er þó
enn sá sami, Brockmeyer.
Sjððþurðurinn.
hjá einum póstafgreiðslumanni á póststofunni
hór í Reykjavik, sem uppvist varð um í vor, og
áður hefir verið skýrt frá hér i blaðinu, er nú
fullborgaður, og manninum því verið sleppt úr
gæzluvarðhaldinu, og stjórnarráðið ákveðið að
láta málshöfðun niður falla.
Látinn.
20. júlí lézt Þórður Jónsson óðalsbóndi og
hafnsögumaður i Ráðagerði. Hann hafði lengi
verið bilaður að heilsu.
Jökulgöngur.
8 Þjóðverjar hafa lagt af stað í leiðangur og
ætla að ganga yfir Langjökul og Hofsjökul.
Létu þeir fyrst reiða sig upp í Þórisdal, og
þaðan ætluðu þeir að leggjajá Langjökul og koma
svo niður að Hvítárvatni fara síðan yfir Hofs-
jökul og koma niður á Sprengisand. Þar á mað-
ur að vera fyrir með hesta og flytja þá til baka
tii Reykjavíkur. Þeir ráðgerðu að vera 9 daga
á ferðalaginu yfir jöklana, og hafa þeir með
sér tjöld til að liggja í um nætur, og sömuleið-
is hafa þeir með sér skíði. Enga fylglarmenn
eða burðarmenn hafa þeir, en bera sjálfir far-
angur sinn eða draga hann.
REYKJAVlK 24. júlí 1909.
Tiðin. Enn helzt sama blessuð blíðan.
s/s „Sterling11 kom frá útlöndum 14. þ. m.
Meðal farþesrja: Bryde H. stórkaupmaður, Luð-
vig Andersen, klæðskori, S. Goos; konsúlsfrú
Ágústa Thomsen með 2 sonum, Haraldur Sigurðs-
son, Olafur Sigurðsson búfræðiskandídat, Guðlaug
Sigurðardóttir föll þrjú frá Kallaðarnesi), ung-
frúrnar: Ragnheiður Þorst.einsdóttir, og Þuríður
Sigurðardóttir, sem og margt ferðamanna, þar
á rneðal Danir, sem hingað komu fyrir forgöngu.
danska blaðsins „Politiken'1.
Bæjarstjórnin veitti á siðasta fundi skórækt-
arfélagi Reykjavíkur 200 kr. styrk úr bæjarsjóði.
Slátrunarleyfi veitt bæjarstjórnin Siggeir
kaupmanni Torfasyni, með þeim skilyrðum þó,
i að hann fullnægði fyrirmælum heilbrigðissam-
þykktarinnar að þvi er slátranir snertir.
s/s „Sterling" fór til Vestfjarða 17. þ. m. og
kom aptur hingað til Reykjavíkur 21. þ. m.
Nokkrir af ferðamönnum „Politiken11 fóru með.
henni og komu; auk þeirra komu með henni að
vestan: P. J. Thorsteinsson, kaupmaður, og Skúli
S. Thoroddsen stud. jur.
Þjóðhátíð er áformað að halda hér i Reykja-
vík i. og 2. ágúst næstkomandi.
Prentsmiðja Þjóðviljans.
18
Þegar maðurinn var kominn hálfur inn í klefann,
tók eg eptir því, að það sá á tréfót niður undan buxna-
skálminni, og rétt á eptir sá jeg að eins var astatt með
hinn fótinn.
Síðan sást á höfuð bak við ferðmanninn, og var
spurt?
„Sitjið þér vel herra minn!u
„Já, þakka yður fyrir vinur minnu.
„Svo hafið þér hérna bögglana yðar og hækjuna“.
Þjónn, sem leit ót fyrir að vera gamall hermaður kom
inn í klefann með fullt fangið af bögglum, sem vafðir
voru snyrtilega innan í gulan og gráan pappir, og bund-
ið um seglgarni, og lagði þá á silluna yfir höfði gamla
mannsins.
„Hér er það þá allt saman, herra minn“, mælti
þjóninn, það eru 5 stykki: Konfektpakki, brúða, trumba
byssa, og lifrapilsupakki.
„Það er gott vinum minn“.
„Góða ferð herra minn“.
„Þakka þér fyrir Laurent, og líði þér vel“.
Maðurinn lokaði klefadyrunum og gekk leiðar sinn-
ar, en jeg leit á ferðafélaga minn.
Enda þótt hann væri grár fyrir hærum, leit
hann ekki út fyrir að vera meira en hálffertugur. Hann
bar heiðursmerki, hafði mikið yfirskegg og var feit-
ur mjög, en sú fita hafði auðejáanlega á hann safnaet
fyrir þá sök að hann hafði orðið að hafa miklar kyrsetr.r
Hann þurkaði evitann af enninu með vasaklút sínrin,.
andvarpaði þungan, leit faet á mig og eagði:
„Er yður ílla við reik herra minn?“
„Alle ekki“.
19
„Mér virtist sem jeg þekkti þetta augnaráð, þett and-
lit og þessa rödd. Eq hvaðan? Jeg var sannfærður uu>
að jeg hefði hitt mann þenna áður, að jeg hefði talað
víð hann og tekið í hendina á honum. Það var langt.
um liðið, síðan það hafði gerzt, og endurminningin var
hulin myrkurhjúpi gleymskunnar, en hugsunin reyndi að-
fá hana fram í birtuna.
Hann starði líka á mig svo stöðugt og lengi, eina
og það væri maður, sem einhverjar óljósar endurminning-
ar um fyrri viðkynningu væri að vefjast fyrir.
Oss leiddist að stara þannig hvor á annan og lítum
til hliðar, en áður fáar sekúndur voru liðnar hafði eitt-
hvert óskiljanlegt afl komið okkur til að fara að horfa
hvor á annan, og jeg sagðí;
„Yirðist yður ekki herra minn, að okkur væri nær
að reyna að grafa upp hvar vér höfum hitzt fyr, en að
sitja svona og gjóta hornauga hvor til annars heila
klukkustund.
Maðurinn svaraði góðlátlega.
„Það er rétt hjá yður herra minn“.
„Nafn mitt er Henry Bonclair og jeg er dómari%
sagði jeg.
Hann hugsaði sig um og sagði siðan:
„Það er rétt, jeg hefi hitt yður hjá Poincels á fyrri
tímum, á undan stríðinu — það eru nú 12 ár síðan.
„Já! — Já, það er óreiðanlegt. — Þér eruð jReval-
iére lautinant“.
„Já, — jeg var enda orðinn kapteinn, áður en eg
missti fæturna - báða í einu — fallbyssukúla reif þá
af mér“.