Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 18.05.1911, Qupperneq 4

ÞJÓSVILJINN.
m
XXY.,
i .— . —1 ■■ .
Til þess að undirbúa væntanlegt hátíðahald
17. júni næstk. — á forseta-aldarafmælinu —
kaus hæjarstjórnin 27. f. m. í nefnd: Pál horg-
arstjóra Einarsson, frú Katrínu Magnússon og
Tryggva Gunnarsson.
Hansen&Co.
í Frederiksstad
í Noregi
hafa á boðatólum beztu tegundir olíu-
fatnaðar og vatnsheldra dúka (Presen-
ninger).
Yér notum einatt bezta efni, og hag-
felldustu gerð.
Biðjið því einattum olíufatnað Hansen’s
frá Frederiksstad, því aðhann er beztur.
dan$ka
smjörUhi er
BiðjiÖ um \egund\rr\ar ^
„Sóley" „ingóffur- „Hehia"eð* jsafolcf
Smjðrlihið foe$t einungis f*r<3 j
Ofto Mðnsted h/f. /
Kaupmannahöfn ogftró^um §
i Danmðrku. /Vr |
i
T 11 E
North British Ropework C°y Ltd
Kirkcaidy
Contractors ío H, M. Goverment,
búa til
rússneskar og italskar
fiskilinur og færi,
Manila, Coees og tjörukaðal,
allt úr bezta efni, og sérlega vandað.
Bíðjið því ætíð um liirlicalcly
fiekilínur og færi hjá kaupmanni þeim,
sem þér verzlið við, því þá fáið þér það,
sem bezt er.
KONUNGL. HIRÐ-YERKSMIÐJA.
Bræöumir Cloetta
mæla með sínum viðurkenndu Sjókólaðe-tegundum, sem eingöngu eru:
búnar til úr
fínasta Kakaó, Sykri og Vanille.
Enn fremur Kakaópúlveri af t»extu. tegund. Ágætir vitnisburðir
frá efnafræðisrannsóknarstofum.
Prentsmiðja Þjóðvijlans.
151
„Jeg set upp 25 sterlingspund fyrirfram, ogseinna
hundrað sterlingspund alls, takist mér, að greiða úr
vandanum.“
Kenwood þóttist hafa komizt heppilega að orði,
en Eleanor sá þá brátt, er hún leit í augun á honum,
að hann var sér þess meðvitandi, að hafa verið fremur
tilgerðarlegu'.
Hún afhenti Kenwood þegar 25 sterlingspunda
ávísun, eins og áskilið var.
„öott er það!“ mælti h8Dn, er hann hefði stungið
ávísuninni á sig. „Þá verður nú yfirheyrzlan að byrja!“
„Hann settist nú gegnt henni, og hélt á vasabók
og blýant.
ITngfrú Eleanor varð síðan að leysa frá skjóðuDni,
að því er snerti erindi Cruston's!
XXVII.
Örðugleikar.
Tíu til tólf dögum síðar, en fyr greinir, kom Emily
einn morguninn inn í svefnherbergi jungfrúarinnar, og
var þá auðsjáanlega allmikið niðri fyrir.
Svo var að sjá, sem hún ætlaði þegar að segja eitt-
hvað, en hún stilti sig þó, og lagði föt jungfrúarinn .r
hjá henni, svo að hún gæti farið að klæða sig.
„Er baðið til?“ spurði Eleanor, og var þó ekki vel
vöknuð.
„Jé, jungfrú! Og jeg hefi miklar fréttir yður að færa!“
152
Eleanor glaðvakDaði nú þegar, settist upp í rúminu^
Og horfði á Emily, náföl og hrædd.
„Tíðindin eru frá br. Kenvood!u mælti Emily, „en
mér er þó alt óskiljanlegt! Því líkast sem hann treysti
mér ekki, eða sé hræddur um, að einhver óviðkomandi
komiet í bréfið, sem —u
„Hvað er þá um að vera, Emily?u greip Eleanor
fram i. „Er bréfið frá“Kenwood? Hvað skrifar hann?"
Hefur hann orðið nokkurs vísari?“ *
„Þér skuluð nú fá að heyra, jungfrú, hvernig í öllrt
ligguí!u mælti Emily. „Hann kom til mín, og sagðir
„Sakir bréfs þessa“ — bann sýndi mér bréfið—„fer eg til
LundÚDB, en minnist ekkert á þetta við jungfrúna, svo
að henni bregðist ekki vonir!“
„Hann hefur þá sagt þór það?“ mælti Eleanor.
Já, jungfrú! Hann sagði, að það væri betra, að jeg
þekkti bréfsefnið, og með því að bréfið var mjög stutt,,
tók jeg afskrift af því, ef ske kynni —“
„Ef ske kynni?“ spurði Eleanor, gremjulega.
„Hann hefur ef til vill vænst þess, að eitthvað kynní
að bera að höndum!“ spurði Eily.
Hún létti nú Eleanor bróf Kenwood's, og las húa
það, og hDyklaði brýrnar.
Bréfið var svo látandi:
„Ef hr. Kenwood kynni að óska, að fá að vita meira
um hr. R., þá verður bann að koma til „Hunds og
byssuu í Smethley-stræti, á Hollavegi, á fimmtu-
dagskvöldið kl. 10“
„Já, juDgfrú! Svona er það,“ mælti Emiley, „en hr.
Kenwood sagði: „það er bezt, að jeg fari, hvort sem það
er nú nokkuð, eða ekki neitt! En eins og sakir standa,,