Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 09.03.1914, Qupperneq 3

XX'VIIl., 12—13.
h.HíÐVTL JINN.
43
reyndar öllu, hvetju fram var fylgt á
þinginu, — þess eigi gœtt, sem skyldi,
að stefnu mannsins í aðal-þjóðmálun-
um — þ. e. „dönsku stefnunni“, sem
avo hefur nefnd verið —, var þó SVO
háttað, að kjördæmið gat hún eigi
hækkað, en hlaut miklu fremur, að
lækka það, í augum állra annara.
Metnaðurinn héraðinu því eigi til
góðs, en til ills: — varð það. og gat
eigi annað, en orðið, af þvi að menn
litu eigi, sem skylt var fyrst af öllu, og
eingöngu, á það, hver stefnan í aðal-
málunum var.5)
Svona lítum vér og líklega all-fiestir
ajálfstæðismanna — á málið.
En hverfum þá að kosningunum, sem
nú standa fyrir dyrum.
í kjöri verða í Eyjafirði að þessu sinni,
=»em fyrri daginn: H. Hafstein, ráðherra,
og Stefán bóndi Stefánsson í Fagraskógi.
Fer þai þá og að 1 kindum, sem fyr,
að Eyfirðingar standast enn eigi „gyllta
borðann11 og embættistignina, en kjósa
hr. H. Hafstein enn að nýju á þingið.
Að bví er Stefán í Fagraskógi snertir,
sem — á síðasta Alþingi — var í „bænda-
•flokknum“, verður að segja, sem er, að
þó að hann hafi, sem fleiri, verið áður
oinn í „Uppkasts“-mapna hópnum, þá
er haniji þó einn hinna nauða fáu í þeirri
sveit, sem hr. H. Hafstein hefur þó eigi
einatt getað fengið til að fylgja sér, gegn-
um þykkt og þunnt, að hverju því, er
hann — i það eða það skiptið — taldi
„dönsku stefnunni“ hentast.
Nægir í því efni að minna t. d. á
botnvörpungasekta-málið o. fl., þar sem
Stefán í Fagraskógi skarst þó úr leik, og
greiddi atkvæði sem sjálfstæðismaður.
Annars verða þeir H. Hafstein og
Stefán í Fagraskógi eigi einir í kjöri í
Eyjatirði að þessu sinm, þar sem tvö
önnur þingmannaefnt hafa og þegar gefið
■ig þar fram, þ. e. Kristján H. Benja-
mínsson, bóndi að Tjörnum og Jón rit-
.stjóri Stefánsson.
Af þeim er það um hinn fyr greinda
að segja, að hann er, sem kunnugt er,
sjálfstœdisstefnunni fylgjandi, og nýtur
því og að sjálfsögðu beztu meðmæla blaðs
vors.
En þar sem eigi heyrist, að í Eyja-
fjarðarsýslu verði í kjöri, a.f sjálfstæðis-
inanna hálfu, nema hr. Kr. H. Benjamíns-
son aleinn, teldum vér Eyfirðinga gera
hyggilegast, ef þeir — auk hans — kysu
þá Stefán í Fagraskógi, — þ- e. þá ann-
ann þingmanmnn úr sjálfstæðis- en hitin
úi bænda-flokknum.
Að því er þessu næst kemur til Aust-
ur-Skaptafellssýslu, þá er fullyrt, að
a) Eyfiríki metnfiðurinn (•em og metnaður
^hvers kjördsemis, aem er) átti & hinn bóginn, að
vera í þv\ lólginn, áö liafa elgi að þingmanni
annan, en þann, er 'óSrum — og helzt öllum —
»ar færari, einlægafi, og ithugnmeiri, ? því, ai
lylgja ce því einu tram, er sannast var, rfettast,
oq giifugast (þ. e. þjóðarsjAlfstæðinu þá fyrst af
Öllu), og pví þjófíerninu, og hjördœminu, happasttl-
ast.
•/, ’14. Sk. Th.
þar verði tveir í kjöri, þ. e. núverandi
þingmaður k jördæmisins, hr. Þorleifur
Jónsson í Hólum og cand. theol. Sigurd-
ur Sigurdsson í Flatey á Mýrum.
Fylgir hinn fyrgreindi (hr. Þorl. Jóns-
son) stefnu vor sjálfstæðismanna í lands-
málum. sem kunnugt er, en hinn síðar-
nefndi kvað vera „sambands“- (eða stjórn-
ar)-flokksmaður.
Yæntanlega má telja það alveg vist,
að Austur-SkaptfeUingfim þyki alls engin
ástæða til þess, að fara nú að skipta um
þingmann, og eigi hr. Þorleifur Jónsson
því endurkosninguna alveg hár-vísa.
Kopnioga-skrifstofurnar.
Notið skrifstofu Sjálfsttrðis-
iiianiia.
Allir, þrir, þingflokkarnir (þ. e. sjálf-
stæðis- „heimastjórnar“- og „sambands“-
flokksmer.nirnir), er frambjódendur œtla
sér ad hafa hér í höfudstadnum (Rvík),
við þingkosningarnar 11. apríl næstk.,
hafa nú nýlega opnað kosninga-skrif-
stofur sínar, — virðulegum kjósendum
bæjarins til leiðbeiningar og hægðar-auka.
Skrifstofa Siálfstæðisnianna er í
Templarasundi nr. 3.
Þangad œtti kjósendum höfudstadarins
þá eigi hvad sizt, ad verda mjög fjöl-
farið.
Ekki œtti annad ad heyrast, en ad
höfudstadurinn gengi einatt allra fremst
i fylkingai broddinum, er um sjálfstæð-
ismál þjóðarinnar ræðir.
Vissulega var Reykvíkingum — þ e.
mjög miklum meiri hluta þeirra — sú
skyldan og fyllilega Ijós við alþingiskosn-
ingarnar 1908.
Allt annad varð á hinn bóginn —
því íniður — efst á baugi, við þing-
kosningarnar 1911, er Reykvíkingar gerðu
sér þá þann stór-vanzann, að hafna þing-
mönnum (dr. Jóni Þorkelssyni og Magn-
úsi tílöndahl), er mun meira gagn höfðn
þó höfuðstaðnum uiinið, en nokkrir
þingmenn hans, fyr eða síðar, —sbr.
hafnarbyggingar-fúlguna til bæjarins úr
landssjóði.
Því midur hafa nú atvikin að vísu
hagað því svo, að hvorugur þeirra (dr.
Jón eða M. Bl.) verður í kjöri við kosn-
ingarnar 11. apríi næstk.
Þeir fá því uppreisnina síðar, og hljóta
og báðir að fá hana.
En ekkert gæti þeim — sem góðum
og eindregnum sjálfstæðismönnum -— frá-
leitt vepid kcerara, þótt hvorugur þeirra
verði nú í kjöri, en ad lieykvikingas styddu
þá, í þess stað, þingmannaefni sjálfstœd-
isflokkstns (hr. Sigurd barnakennara Jóns-
son og Svein yfirdómslögmann Bjömsson),
sem allra-allra öflugast.
Reykvikingar I Notid nú shifstofu sjálf
stœdismannanna sem bezt.
Skiptið með yður störfum, og heit-
strengið þess, sem flestir, að nú skuli
höfiiðstaðurinu aptnrunninn ll.april
uæstk.
Gleymid þvi eigi, að þeir, sem öðr-
um fremur bera stórmáliu fvrir brjósti,
og þá eigi hvað sízt þjóðarsjálfstæðið
sjálft, þeir láta sér þá og eigi sídur, öðr-
um fremur, annt um allan hag þjódai-
innar yfirleitt.
Þeir gleyma eigi smámálunum né
smælingjunum i þjóðfélaginu.
En hinn, sem er hirðulaus um hið
þýðingarmesta, hvernig á að treysta hon-
um, til að fylgja því þá fram, sem enn
þýðingarminna er öllum?
Skrifstofa sjálfstæðismanna veitir öll-
um eindregnum sjálfstæðismönnum íegin-
samlega leiðbeiningar.
Hún þiggur og störf allra fegins hendi,
hárra sem lágra.
Látid hana þá eigi beidast lidsinnis
ydai ad át angur slausu.
Fniidarhald í Hafnarfirði.
(Hr. Jóh. Jóh. býður sig ekki fram.)
Fundur var haldinn í Hafnarfjarðar-
kaupstað mánudaginn 2. marz þ. á., seipni
hluta dagsins.
Til fundarins hafði boðað Jóh. bæjar-
fulltrúi og kaupmaður jóhannesson, og
flutti hann þar fyrirlestur um veðdeild-
arlögin, er siðasta Alþingi samþykkti, —
hélt þar fram sömu skoðununum, sem
hann hefur haldið fram á fundum hér í
Reykjavík.
Bankastjóri Björn Kr istjánsson var og
staddur á fundinum og andmælti skoðun-
um Jóhanns.
Fundurinn var afar-fjölmennur, enda
gizkað á, að hr. Jóh. Jóh. væri á þenna
háttinn eitthvað að þreifa fyrir sér í kjör-
dæminu.
En hvað, sem hæft er í því, eða ekki
hæft, hafði hann þó lýst því þar yfir, að
hann gæfi ekki kost á sér til þingmennsku
i kjördæminu.
I þorpinu Nörreballe, skammt frá
kaupstaðnum Maribo á Lálandi, fundust
ný skeð í jörðu 88 forngripir, er mjög
mikils þykir um vert, og sem ætlað er,
að stafa muni frá vikinga-öldinni.
Meðal forngripa þessara voru eigi
all-fáar silfurstengur, 4—5 þumlungar á
lengd, 18 silfurpeningar, á stærð við 6-
eyringa, og með einhverri áletran, lík-
lega arabiskri.
Enn fremur voru og, meðal forngrip-
anna, seytján baugar, allir mjög fagrir,
eða haglega smiðaðir.
I grend við borgina Morentí í Rúm-
eniu er nýlega kominn upp hver, er gýs
sjóðheitu salt-vatni, og hefur því þegar
skapazt 5—6 metra þykk saltskorpa um-
hverfis hann.
Ymsir erlendir vísindamenn hafa þeg-
ar brugðið sér þangað, til þess að íhuga
náttúru-afbrigði þessi.