Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 27.02.1915, Blaðsíða 4

32
ÞjOiÚ VÍÍjJÍÍNI*
XXIX, 9,—10.
Héraðsdómar eru nú nýlega upp
kveðnir í „seðlafölsunar-málinu11, sem
getið var í 56.—57. nr. blaðs vors f. á.
Annan manninn, Gunnar Sigurðsson,
veit.ingamann á Sauðárkróki, dæmdi Páll
V. Bjarnason, sýslumaður í Stykkishólmi,
í tveggja ára hegningaihússvinnu.
Hinn manninn, Jón Pálma Jónsson,
ljósmyndara á Sauðárkrók, dæmdi Magnús
Guðmundsson, sýslumaður Skagfirðinga,
í 2*/s árs hegningarhússvinnu.
Málin fara nú bæði að sjálfsögðu til
landsyfirdómsins.
Útlendir fréttamolar.
(Úr ýmsum áttum).
Þýzka nýlendu-ríkið (þ. e. lönd og
ríki í öðrum heimsálfum, er Þjóðverjar
höfðu yfirráð yfir, áður en norðurálfu-
ófnðurinn mikli hófst) telja menn nú úr
eögunni, yfirráðum Þjóðverja þar lokið,
— óvina-þjóðir þeirra orðnar þar hvívetna
rikjandi, eða þá pví sem næst.
Þetta er Þjóðverjum ærinn skaði, þar
sem mælt er, að Þýzkaland hati þó varið
alls um íimmtíu millj. sterlingspunda,
til þess að leggja þar járnbrautir, eða til
ýmiskonar umbóta ella.
Hér við bætist svo of fjár, er kaup-
menn, bankar o. fl hafa og lagt þar i
ýmiskonar fyrirtæki, og þá hitt, sem enn
verra þykir þó, að verzlunin, sem ætlað
var þó að mjólka drjúgum, — hún er
nú þegar í annara höndum.
Um 70 þúsundir jóla-trjáa, segir danska blaðið
„Politikgn“, "ð flutt hafl verið til Kaupmanna-
hafnar dagana fyrir jólin í vetur (19L4).
170 alfermda járnbrawtarvagna þurfti til þess
að flytja þau þangað.
10. des. siðast). (1914) fórust Kibot fjármála-
ráðbeira Frakka svo orð, að síðan norðurálfu-
óíriðurinn mikli hófst, hefðu ttkjur frakkneska
ríkissjóðsins orðið alls 578 millj. franka minni.
en áætlað hefði verið, — en útgjöldin — frá byrj-
un ófriðarins — nrðin þá þegar á hinn bóginn
nær (5400 inillj. franka, og hafði ófriðurinn gleypt
þar af sex þúsundirnar.
Dýrt gaman verðnr það, standi ófriðurinn
mörg árin.
Alkunni ameríski auðmaðurinn Andrew
Carnegie vill, að noi'ðui'álfu-ófriðuHnn
mikli leiði til þess, að stofnað verði,
er honum lýkur, „Bandaríki Norður-
álfunnar", — vill með öðrum orðum, að
öll ríki norðurálfunnar, sem nú eru, myndi
þá eina rikisheild, eins og Bandaríkin í
Norður-Ameríku, þó að hvert þeirra hafi
þó að_ sjálfsögðu, eptir sem áður, alla
stjórn 'allra sérmálefna sinna út af fyrir
sig.
h áist þessu eigi ftamgengt, vill hann
að ófriðnum sé æ áfram haiilið, unz
allit verða þó ad sœtta sig vid þad, ad
* Bandatiki Not dur álfunnai« skapist.
„Bandaríki Norðurálfunnar", eins og j
Andrew Carnegie fer fram á, sbr. smá-
greinina hér næst á undan, ættll að sjálf-
sögðu að komast sem fyrst á laggirn-
ar, og þjódetnin i nordut álfunni þá öll,
stói og smá, ad vera hvett um sig, —
hvað sem örlögum þeirra nú líður — al-
veg sjálfu sér tádandi, að því er til allra j
sérmálefna þeirra hvers um sig kemur. i
Vér segjum að þetta eigi að sjálfsögðu |

j i EI.TA. ritstjóra E»ióðviljans, sem og hjá bók- sölum út iini land, fást þessar l>í«ltni*: Grettisljóð 1.75 Jón Arason (leikrit) 2.50 Skipið sekkur (leikrit) 1.75 Maður og kona 3.50 Fjárdrápsmál 0.65 Beinamálsþáttur 0.25 Oddur lögmaður 2.75 Ljóðm. Jóh. M. Bjarnasonar 1.65 Dulrænar smásögur 1.50 Sagan af Hinriki heilráða 0 55 —«— « Huld drottningu 3.00 —«— « Hringi og Hringvarði 0.60 —«— « Vilhjálmi Sjóð 0.75 Víglundarrímu 1.00 Andrarímur 1.35 Númarímur 1.00 B,eimarsrímur 1.00 Líkafrónsrímur 1.00 Svoldarrímur 0.80 Rímur af Jóhanni Blakk 0.80 —«— « Gísla Súrssyni 1.00 —«— « Stývarði og Gnír 0.40 —«— « Álaflekk 0.65 —«— t Hjálmari Hugumstóra 0.90 —«— « Gesti Bárðarsyni 0.80 —«— « Gríshildi góðu 0.70

ad vetda sem fyrst, — eigi adgeraþad, j -- átti manoa mestan þátt í baráttunni gegn
og vœri þá og eigi ad eins stól* bót, en j berklaveikinni þar í landi.
enn meira frá þvi, sem nú et, væri það, I Uppkast samdi hann og að lagafrumvarpi —
nema menn — sem enn betra væri þó ’j að borklaveikinni lútandi —, er norsk* stjórnin
lagði siðan fyrir Stórþingið árið 1898.
og réttara — tækju þá skrefið heldur
þegar sem fyllst, og stofnsettuþá þeyar:
„Bandaríki jarðarinnar", með þeim
fylgjandi alþjóða-stjórn, alþjóða-þingi,
alþjóðadómi og alþjóða-lögregiuliði.
En hvenær kemur nú sá tíminn, er
jafn sjálfsögðu — og jafn al-nauðsyn-
legu — fyrirkomulagi verður á jörð vorri
á komið?
Er þar eigi öllum ijós skyldan vor,
jarðveranna allra, og þá og hvers ein-
stakling8?
17. des. siðastl. (1914) minntist danska ;
landbúnaðarfélagið þess, að þá voru hundr- j
að ár liðin síðan er Kr. Colbjörnsen and- j
aðist, — minntist þess á fundi, og með !
fyrirlestri um æfi hans og lífsstörf.
Kr. Colbjörnsen var einn þeirra, er !
sæti áttu í landbúnadarnefndinni, er Danir
skipuðu 1786, og átti þá — öðrum frem-
ur — þátt i ýmsum umbótum, et gerdar
voru á dönsku landbúnadarlöggjöfinni.
Hann var af norskum ættum, — fædd-
ur 1749 og dáinn 17. des. 1814.
•j- 19. des. slðastl. (1914) andaðist í Noregi
Klaus Hanson (fæddur í Bergen '23. maí 1844),
Slíkir menn eru þarllr menn, jafn geigvæn-
leg sem berslaveikin á jörð vorri er orðin.
25 ára afmælis síns minntist H. Steen-
sen’s smjörlíkisverksmiðjan í Veile seint
á árinu, sem leið (1914).
Verksmiðjan, sem margir Islendingar
kannast við, býr nú til 60 þús. smjör-
líkispund daglega, en í byrjun vega sinna
tæp þúsund pundin að eins.
130 eru og verkamenn verksmiðjunn-
ar — nú orðið — alls.
Utibu hefur verksmiðjan nú og í Ar-
ósnm, í Odense og í Kaupmannahöfn.
Smá-greinin, sem birt er hér næst á
undan, vekur hjá oss, og ef til vill hjá
einhverjum lesendanna þá eigi síður, þess-
ar spurningar:
Hvenœr eignumst vér fslendingat smjöt-
Ukisverksmidjur ?
Hvenœt hœttum vér ad gteida útlend-
ingum vetkalaun o. fl., sem til ft amleidslu
smjörlíkisins gengur?
Allir vitum vér það, að smjörlíkis-
eyðslan hér á landi vex — og hlýtur
að vaxa — ár frá ári, mjög hröðum
fetum.