Lögberg


Lögberg - 20.06.1888, Qupperneq 3

Lögberg - 20.06.1888, Qupperneq 3
aö lleira kunni að vera bog’ið v'ið J>ær. Það er alltjeiul vara- samt að rugla meira uin náungann en maður getur staðið við; p>að er °pt vont að snúa sig út úr pví °g klóra ofan yfir. Ef að „Sam.“ i'yggir spádóm sinn um eyðilegg- ing Menningarfjel. á Jjessari stefnu- breyting, sem hún er að telja mönnum trú um, irrunar mi<r að hún komist aldrei í tölu „projiliet- anna“ pvi „ófriðarílaggið“ hefur eun ekki verið vitund lækkað og all- ur sá „antikristindómur“, sein nokkru sinni var í fjel., er J>ar enn, og [>að þorir líka að kannast við hann. i>að er eitthvað liálfskrítið við lýsing „Sam.“ á „vantrúnni, sem syndir áfram í djúpinu“. Jeg er nú auðvitað ekki ,,fiskiinaður“, enda lief jeg aldrei iieyrt getið um J>ess konar skepnu. En ef „Sam.“ á við vantrúáða menn, J>á er J>að kann- ske ekki nema náttúrlegt, J>ó [>eir fari „hæct oe hæsft“. Fyrst og fremst ætti J>að ekki að vera víta- vert, J>ó menn breyttu ekki skoðuu- um, sem J>eim liafa verið innrættar, fyr en eptir langa og alvarlega íhugun, J>ví pað er líklega sjald- gæft að mönnum opinberist allt í einu allt J>að, sem manni kann að sýnast sannleikur síðar meir, og svo kan nske kynoka sumir sjer við aö verða fyrir öðrum eins áburði og Menningarfjel. hefur orðið fyrir hjá „Sam.“ bað er dálítið ónota- legt, enda er víst svo til ætla/.t. Daö getur líka vel vorið að „van- trúin sje yfir höfuð ekki mikið fyrir ir J>að að vera píslarvottur11, en kannske að einliver vildi hlaupa )’fir sögu svo sem 1-1 eða 15 sein- ustu aldanna, og vita livort hann fyndi ekki getið uin furðanlega marga, sem einhvern veginn urðu píslarvottar J>ess, sem kristnir menn hafa kallað vantrú og lieiðindóm. Og svo mætti velta J>ví í huga sínum, hvor meira legði í sölurnar, inaður, sem fengi svo sem $ 1000 Um árið til að fylgja fram skoðunum, sem fyrir æfa-löngu hafa fengið hefð, eða hinn, sem gengi „beint á móti peim“ og tæki að eins ó- not og fyrirlitning i staðinn. Ekki skal jeg deila við „Sam.“ um [>að, pó húu segi mönnum frá að við sjeuin „óskólagengnir bæudur“. I>að er J>ví miður næst- um satt, hvað skólagönguna snertir. Jeg kipj>i mjer ekki heldur uj>p við pað, pó hún geti pess til að við sjeum engir „sjerlegir vitsmuna- menn“. Einhver er sjálfsagt mis- vitur, [>ví í Menningarfjel. eru kirkjupingsmenn, kirkjuj>ingsskrifar- ar og J>esskonar fólk. Og svo er nú líka hitt — og „Sam.“ víst veit ]>að — komi maður sjer ekki saman við einhvern, og sje hann nú skóla- genginn, J>á er J>ó hægurinn hjá að kalla höfuðið á lionum „ferkantað“; sje liann óskólagenginn, má alltjend segja að hann sje enginn „sjerleg- ur vitsmunamaður“. Þannig lagað- ar röksemdir geta stundum dugað vel J>eim, sein vilja nota [>ær. Iiecrar öllu er á botninn hvolft, er ]>að annars líklega hapj) f> rir Menningarfjel. að „Sam.“ tók svona í petta mál; pegar tíma líöa og liugir manna sefast, geta menn kann- ske litið ögn gætilegar á [>að, og pá verða greinar „Sam.“ greinileg- ur vottur uin stefnuna og formennsk una í hinu íslen/.ka kirkjufjelagi. 0. júni 1888. Stcphaji G. fStephamon.. TIL LÖGBERGS. Jeg get ekki neitað l>ví, að mjer )>yk- nokkuð skrítin slcvrsla lira. F. 15. And ersons, er tekin lxefur verið i Lögberg síðasta nr., og leyíi jeg mjer því, að fara hjer nokkrum orðum um J>;.u at- riði í henni, er mjer er kunnugt uni, bæði lieima á Fróni og hjer vestra, þó þau sjeu nú lielzt til fá.—Það er >á fvrst tala Islendinga á liinum ýmsu stöðum hjer í Canada, og ef lnín er eins rjett tilfærð alls staðar, og lnín er hjerna í Brandon, |>á tel jeg hana eigi sem áreið- anlegasta, |>ví )>ar sem lnín (skr.) t'elur um i!00 ísl. í Brandon skjátlar henni til muiia, |>ar eð til Br. munu alls eigf hafa verið fluttir yfir 120 Islendingar í fyrra sumar, sem fóru surnir undireins út til ýmsra nýlenda lijer vestra, svo |>að munu eigi liafa staðnæm/.t yflr 80 manns í Br, en áðr voru engir ísl. liing- að komnir, og síðan hafa nokkrir flutzt á braut, svo nú eru eigi yfir 60 íslend- ingar hjer í bænurn eða grendinni_ Þetta mismunar nú töluvert frá 300 manna, er skýrslan telur lijer í Br. og þó nú slík ónákvæmni sje máske eigi vítaverð, þá hvgg jeg lienni engan veg hrósandi, og þegar menn reka sig á slíka ónákvæmni, sem |>etta er, liygg jeg slikt geti vakið gruu um, að eitthvað kunni fleira að vera bogið í slíkri skýrslu; en til hvers er slík skýrsla, sem enginn getur trúað eða reitt sig á, nema bráðókunnugir menn, sem ekki sjá vitleysurnar ?— Þá er nú að minnast á ástæðurnar fyrir |>ví, að íslendingar fluttust fleiri til Canada en Bandaríkjanna. Skýrslan telur eiukum þrent, sem sje: lxina góðu meðferð stjórnarinnar á íslendingum í Canada, lxina óþreytandi starfsemi B. L. Baldvinssonar og áhrif Heimskringlu. Hvað fyrsta atriðið snertir, leiði jeg hjá mjer að tala um )>að, jeg |>ekki ekki neitt verulega til annara stjórna í Am- críku til samanburðar við Canadastjórn, í því tilliti, en hvað starfsemi lira. B. viðvíkur, sem stjórnaragents heima á íslandi í fyrra, held jeg hún hafl verið liarla lítil og var jeg þó kunnugur í tveim sýslum norðanlands á Isl., sem allmargir fluttust úr vestur um, en jeg vissi eigi til að 15. kæmi þar fram á rjátli sínu um þær, Cðruvísi cn tilvonandi túlkur Allanlínunnar og vari með öllu laus við að agitera ]>ar oða leiðbeina mönn- um að neinum mun til cins staðar frem- ur en annars í Amcríku; en livað blað- iriu lleimskringlu viðvíkur, þekktu menn alinennt eigi annað til þess, cn að það var til lijer vestan liafsins, og munu því áhrif þess liafa verið harla lítil á almenn- ing á íslandi, enda hef jeg aldrei sjeö það blað svo lagað, aö það gæti liaft áhrif til innflutninga íslendinga í Can. lxeldur eru )>að beinlínis ástaðurnar fyrir því, að ísl. sækja til Cauada frcm- ur en Bandaríkjanna, 5 fyrsta lagi að Allanlínan flytur einmitttil Canada,en með lienni fara llestir íslendingar, af því að luín er kunnugust; í öðru lagi að til Canada eru fleiri Isl. komnir en til annara staða í Amcríku, ogþaraf leiðir, að viuir þeirra og vandamenn flytja fremur fil þeirra, og í þriðja lagi lxafa menn von- ir heima á fslandi um, að geta fengið greiðlegar lönd og valið um meira í hinni strjálbyggðu Canada, en annars staðar, er löndin eru orðin svo ]>jett- byggð. Það er því ástæðulaust að vera að krýna lxerra B. og Hkr. þeim lieiðri, ef lieiður skyldi kalla, að þau sjeu for- kólfar að innflutningum ísl. til Can.; þau geta verið full lieiðarleg í einliverja aðra átt, en leiðbeiningu á ísl., eða lieppilegri ráöstöfun á Jeim lijer. Frá Brandon. G. K- G. ■K" ■vr Vjer hiifuin ekki viljað synja J>ess- ari groin hra. G. E. G. jirentunar I blaði voru, pó að vjer hyggjuni að skoðun lians, á starfsemi lierra Baldvins Baldvinssonar heima á Is- landi, muni vera byggð á einhverj- um misskilniugi. Og að pví er viðkemur ráðstöfun á lslendingum hjer, J>á ber hann, að J>ví, er vjer framast vitum, enga ábyrgð á henni. Bitst. FRJETTIlí FRÁ ÍSLANDI. Eptir Norðurljósinu. Akureyri 5. apríl 1888. Tíðarfar hjer íiefur verið fremur kalt að undanförnu og óstöðugt, en ekki snjóasumt. Gott veður nú um nokkra daga. Hafís rak inn á Eyjafjörö fyrir páskana. En óvíst er enn, hvort liaf- þök eru úti fyrir eða þetta er einungis liroði. En eptir síðustu fregnum að norðan og austau, er )>ar ís á flesíum fjörðum. Skömmu fyrir páska var Eyja- fjörður fullur af ís, og enda kominn ís alla leið á Berufjörð. B j a r g ar s ko r t ur er með mesta móti lijer nyrðra, og óvíst að fólk bjargist af, ef ís hiudrar skipagöngur í vor, nema alli verði því betri. Hjer í bænum er hagur fólks mjög þröngur, einkum daglaunamanna, )>ví at- vinna lxefur verið svo sárlitil undanfar- in ár, einkum liið. síðasta. Fjöldi manna liefur því neyðzt til þess í vetúr að leita sjer styrks af lxæjarsjóði og það jafnvel ungir og vel vinnandi menn, ó- nxagalausir. N ý a t v i n u a f y r i r A k u r c y r- inga. Bæjarstjórn Akureyrarkaxipstaðar hefur ákveðið að veita btejarmönnum atvinnu við að aka grjóti handan fyrir fjörð, bæði til Akureyrar og Oddeyrar í tvær bry.ggj ur, sem á að byggja fyrir bæinn, sína á lxvorum staö. Báðstöfun þessi muu hafa vcrið gerð bæði til þess að opua mönnum dálitla atvinnu í svip- inn, og af því )>að )>ykir alveg nauðsyn- legt að bærinn eigi bryggjur, er al- menningur eigi frjálsan aðgang að, )>ví kaupmenn eru 0)>t tregir og jafnvel ó- fáanlegir til að lána bryggjur sínar. — Kostnaðurinn vcrður tekinn af hafnar- sjóði. Slys. 23. marz drukknaði maður úr Höfðahverli, Þórhallur Arnason að nafui, ofan um ís hjer innarlega á flrðinum. Hann lijelt sjer alllengi uppi í vökinni, en menn urðu þó ofseinir aö koma lionum til hjálpar. Ilundapest hefur gengið á Suður- landi í vetur, og Skagafirði og víðar lijer vesturundan. Nú er liún komin til Eyjafjarðar og er allskæð. Lítur svo út, sem vogestur þessi ætli að æða um allt land. En ekki er ólíklegt að revnt verði að stemma stigu fyrir lienni ef unnt er. Fjárskaðar urðu m'iklir í Bárðar- dal, í lxríðarbyl 20. f. m. Nálægt 10 fjár fórst í Viöikeri. THE 13LUE 8TOEE IH. Main Str. WIWTPEG. Selur nú karlmanna klæðnað með mjög niðursettu verði eins og sjest að neðan: Alklæðnaður, verð áður $ 7 nú á $4,00 - - 13 -— 7,50 - - 18 -- 13,50 35 -- 20,00 1500 bu.vur á $1,25 og upp K J 0 T V E II Z L U N. Jeg lxef ætíð á reiðuin höndum miklar byrgðir af allskonar uýrri kjöt- vöru, svo sem nautakjöt, sauðakjet svínssfiesk, jiylsur o. s. frv. o. s. frv. Allt með vægu verði. Komið inn og skoðið og spyrji’j um verð áður en pjer kaupið annar- staðar. John Landy 226 Boss St. „LÖEBERG“. Nýir kuupendur geta fengið allt J>að, sem ejitir er af þessum árgangi Löf/benjs fyrir #1,35. Atxk þess fá menn og ]>að, sem út er komið af Bókasafni Lögbcrgs, cí menn æskja þcss sjcrstaklcga, meðan upplagið hrelckur Löjbenj cr frjálslynt blaiT. Lögbcrg ejer'ir njer rneira far uni (liT bera könd fyrir höfuö Lslendinya hjer ventra, þeyar á þemt er níffzt, en nokkurn tirna hefur áiTur veriiT gert. Löybery cr nýbyijað á cinni af ]>cim fjörugustu og skemmtileg- ustxx sögum, scm ritaöar bafa vcr- ið í •heiminum á síðustu árum. Löybery er alyerleya ujálfstœtt blaiT. KaupiiT þri Uiybcry. -1 /> Tí. 1N. IA ,, 1j OG li /■. íi (t >s*• er nú til sölu á skrifstofu Lögber g s, 14 R o r i e S t r., í búð Árna Friðrikssonar, 223 líoss Str. og í „Dundee IIouse“, hornið á Ross og Isabella Str. fyrir 10 cents. .1 A R 1» V U I A R I R. Homið á Main & Market str. Líkkistur og allt, sem til jarð- arfara parf, ÓDÝRAST í BfENUM. Jeg geri nxjer mesta far um, að allt geti farið sem be/.t fram við jarðarfarir. Telephpne Xr. 413. ()]>ið dag og nótt. M. HUGHES. CANADA FACIFIC H0TEL SELKIRK--------MANITOBA Harry J* Fiontgoinery eigandi. 137 ljetum gufuaflið flytja okkur franx með Natal- ströndinni, og bjuggumst við að fá Durbanhöfð- ann að sjá um sólsetursmund. Öll ströndin frá Austur-London er ljómandi falleg, með rauðum sandhólum og breiðurn fagurgrænum blettum; hjer og J>ar er stráð um hana Kafíra-kofmn, og svo er liún brydd ineð lxvítu hrimhandi, senx sjxýtist upj> og verður að súlum, par seiri klettarnir verða fyrir pví. En rjett áður en koniið er til Durban, er sjerstaklega fagurt útsýni til strandarinnar. Dar eru djújui skorurnar í hæðirnar, sem regu- strauniarnir, sem streymt hafa niður um mar<rar aldir, liafa skorið, og niður ejitir peim renna hckirnir og glitrar á J>á; J>ar eru runnar svo dökkgrænir seni J>eir framast geta verið, og hafa vaxið eins og guð iiefur plantað [>á, og [>ar eru inatjurta-garðar og sykur-reitir með öðrunx græn- um litum; og hjer og J>ar er hvítt hús, brosandi við hafinu rólegu, og leggur heiinkynnisblæ yfir útsýnið, og gefur J>ví alla ]>á fegurð, sein [>að iiofði annars vantað. J>ví að ej>tir ]>ví, sem ínjer finnst, pá parf jafnan návist mannanna til að gera útsj'ni algert, hve yndislegt sexn J>að annars kann að vera, en ef til vill kemur J>etta til af [>ví, að jeg hef hafzt svo mikið við í óbyggð- utn, og pví kann jeg svo vel að meta mennt- unina, pó að hún auðvitað reki veiðidýrin á burt. Aldingarðnrinn Eden liefur vafalaust verið fagur nður en mennirnir voru til, en ávallt held jeg 136 sein í voru fjórar tylftir af kampavíni, fara í smámola, og svo freyddi kampavínið og sauð á botninum á skítugum u j>p s k i pu n arbá t n u n í. t>ar var illa farið með góðan grij>, og ]>að fannst Kafírunum í bátnum ai ðsjáanlega líka, J>ví að peir fundu tvær fiöskur óbrotnar, og ]>eir slógu stútana af peim, og drukku ]>að, sem í poim var. En J>eir höfðu ekki varað sig á útpeinhingu, sem orsakaðist af J>ví, hve vínið freyddi mikið, og pegar peir fundu að [>eir voru farnir að penjast út, J>á veltu J>eir sjer um botniim á bátnuin, og kölluðu uj>j> yfir sig að J>etta ágæta vín væri tagati (töfrum hlandið). Jog yrti á J>á frá skipinu, og sagði J>eim að [>etta væn Iiið stcrkasta lyf hvítra nianna, og að [>cir ættu dauðann vísan. Deir lijeldu til strandar, dauð- hræddir, og jeg hehl ekki, að J>eir muni smakka á kainjiavíni ajitur. Jæja, allan tímann, sem við vorum á ferð- inni til Natal, var jcg að liugsa um tilboð Sir Henrys Curtis. Við töluðum ekkert frekar uin málið einn eða tvo daga, J>ó að jeg segði J>eim margar veiðisögur, allar sannar. Dað er ’engin J>örf á að segja lygasögur um veiðar, J>ví að sá sem gerir veiðar að atvinnu sinni, hann fii'r svo margt skrítið að vita, sem i raun og veru hef- ur horið við; en [>etta cr nú útúrdúr. I.oksins var ]>að eitt yndislegt kvöld í janúar- mánuði, sem par er heitasti mánuðurinn, að við 133 he/t að fara nákvæmlega eptir J>essu ráði. l>ú skalt ekki fá lionum J>að nú, pví að jeg vil ekki að hann snúi aptur við og sjivrji inig aö sjmrningum, sem jeg vil ekki svara—og farðu nú, ónytjungurinn pinn; vagninn er nær J>ví horfinn, „Jim tók brjefið og fór á stað, og petta er allt, sem jeg veit um hróður vöar, Sir Henrv en jeg er ósköp hræddur um —“ „Mr. Quatermain“, sagði Sir Henry, „jeg ætla að fara og leita að bróður mínum; jeg ætla að rekja sjior Iiaus til Súlíinans fjallanna, og yfir f>au, ef á J>arf að halda, þangað til jeg finn 1 idun, oða keinst að J>vi að haiin sje dauður. Yiljið pjer fara með mjer?“ Jcg cr, cins og jeg held jog liafi sagt, gæt- iim maður ; jeg or í raun og veru lmglítill, og mjer huikkti \ið að lmgsa til annars eins oo Jicssa. Mjor virtist sem pað að ieggja á stað i slíka ferð mundi vera J>að sama sem leggja út í ojiinn dauðann, og J>ó jeg slej>j>i öliu öðru, ]>a liafði jeg ekki cfni á að deýja eimitt J>á J>ar sein jeg átti son, sem jeg jmrfti að viima fyrir. „Nei, pakk' yður fyrir, Sir Ilenrv, jeg held jeg ætti ekki að gera J>að“, svaraði jeg. „Jeg er of gamall fyrir ]>ess háttar villigæsa-veiöar, og ]>að yrði ekki aniiað úr [>vl, en að J>að færi fyrir okkur eins og fyrir lionum vesalings Sil- vestre mínum. Jeg á son, sem á alla siua stoö

x

Lögberg

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.