Lögberg - 25.07.1888, Page 3

Lögberg - 25.07.1888, Page 3
útrýina algerlega svimun, sem alin liafa verið íí maís, pví að þau svín geta ekki borizt saman við hin, eins og allir peir vita, sem stunda svínarækt“. svo ríkulegt petta sumar, gefur' vart við sig í Danmíirku, gagntóku |ær pvi von um meiri viðbót við sáð- j einnig Islendinga, sem undir forustu landið árið 188U, í samanburði við I fessa manns liófu J.ú baráttu fyrir frelsi I yfirstandandi ár, heldur en orðið ! sínu og sjálfstjórn, sem staðið liefur hefur um mörg undanfarandi ár. -1 um liálfa öld og stendur enn með fullu T/ití Commercial. \ fjðri‘\ Samkvæmt skýrslu frá innflutn- inga-skrifstofu sambandsstjórnarinn- ar er etta tala peirra, sem flutt liafa til Manitoba oo; Norðvestur- landsins og sezt par að á peiin 6 FRJETTÍR FRA ISLANDI. (7i'jitir Þjðððlfi). mánuðuin, sein liðnir eru af J>essu Rcykjiivík, 8. jiiní. 1888. iiri : Fjörutíu ár voru liðin 2. )>. ni., Karlar. Konur. Dörn. Sanit. síðan ylirk(*nuari Halldór Ivr. Friðriks- Janúar .. 173 182 3(5 291 son varð kemiiiri við latínuskólann. Febrúar . 185 51 31 2(58 Eru þiinnig flestir embættismenn lnnds- Marz.... 1,25) 1 3(52 24(5 1,899 ins og þnr á iiieönl keiinararnir við skól- Ajiríl . .. 2,183 435 301 2,949 iinn, nema rektor, lærisveinar II. Kr. Maí .... 1,821 430 393 2,(544 Fr. Ymsir al bœjarbúum, bæði embætt- Júní.... 1,310 324 347 1,981 ismenn og aðrir, lluttu lionum þnnn Auk ]>et ts innflvtjeinlur seni dng beillaóskir. Um 40 íslendingar i ekki hefur verið skijit í flokka: Kböfn, sem eru lærisveiuar lians, sendu 350 lionum skruuti'itað ávurp, sem presta- 150 Samtals.. •),,.*(i;i 1 ,(584 1,85410,501 Regnið, sem liefur verið svo ríku- legt petta sumar, mun ekki að eins verða blossunarríkt að pví, er þeitn jarðargróða við kemur, sem nú er að þroskast. Dó að jarðargróði pessa árs sje, svo sem af sjálfsögðu, pað sem mönnum einkutn iiggur á hjarta, ]>á verður niinnr ávinningur af þessu liagstæða sumri. Hann er sá, að grassvörður sljettunnar verð- ur „!>rotinn“. Síðustu árin hafa livert eptir annað verið fremur ]>ur, o<r hafa T>ví ekki verið iiatrstæð til o i O að „brjóta“ óplægt land. Af Jjví iiefur leitt að árleoa liefur bretzt r> tninna við sáðlandið, en annars mundi hafa orðið. Kn petta ár hefur breyting á orðið, og allt J>etta sumar hafa tnenn verið að keppast. við að plægja land, sent áður var óplægt, og pað ltefur verið svo Jtægilegt við J>að að eiga, sein pnð framast gat verið. Hin stórkostlega uppskera síðasta árs liefur livatt bændttr til að færa sáðland sitt út svo fljótt, setn J>eim er mögulegt, og j>ess vegna hafa J>eir notað sjer J>etta góða færi, sem boðizt hefur, til að Jilægja tnik- ið af óplægðu landi. Nýir bænd- ur, sem komið 1 afa hingað til lands J>etta vor, geta og !)>rjað búskap næsta vor með miklu landi búnu undir ræktun. Frá öllutn pörtutn landsins kotna fregnir um að tnenn geri mikið að plæging nýs lands. Enda í J>eim hlutum fylkisins, J>ar setn byggðin er elzt, og J>ar sem sáðlandið hefur ekki aukizt til mutia síðustu ár, er sagt að bændur sjeu að bæta frá 25 til 100 ekrum við j)lægða landið í sumar. Regnið, sem hefur verið skólakennari E. Ilriem aflienti ltonuiii. Lærisveinnr læröa skólans gófu honmn ! gullskreyttar silfurdósir nteð nafni Jmns á og orðununt: Vottur viröingar og þakklætis frá skólapiltum 1S88. Söngpróf í 1 æröa skó 1 an um var haldið 31. ]>. m. ; var |>ar allt sungið á [ dönsku, sænsku og latínu, ekkeit á i móðurmálinu. Söngfjelag hins læröa j skóla lijelt opinberan samsöng fyrsta og | annan i hvítasunnu, og söng |>á ekkert J á íslenzku. llöfuni vjer lieyrt eptir út- ! Iendingum, sem voru viö satnsöng )>enn- an, aö )>eir liati furðað sig á að lieyra skólapilta syngja á dönskit og útlendum niálum, en ekkert á íslenzku, og spurt: „IIví syngja sveinarnir ekki á sínu eig- iu múli?“ Aflabrögö Alli mjög góður viö Faxaflóa. Sömuleiðis á Eyrarbakka og Stokkseyri; |.ar þríróið á dag um lielg- ina; var 10- 30 í lilut i livert skipti af ýsu. Iíeykjavik, l.">. júní 1888. I’ r ó f í lögfræði hefur Klemens Jónsson nýlega tekið viö liáskólann i ICliöfu með 1. einkunn. Prestvigður 10. |>. m.: kand. Guð- laugur Guðmundsson sem aðstoðarprest- ur sjcra Jónasar Guðnlundssonar á Stað- arlirauni. G ö t e 1) o r g s Ilandels- o c li S j ö- farts-Tidning flutti 10. f. m. góða grein um Jón Sigurðsson, út af æfisögu lians á ensku, sem Þorlákur O. Johnson hafði sent ritstjórninni. Er þar talað hlýlega um íslend. og baráttu þeirra gegn Dönum, og raktnn æfiferill J. S. með maklegum lofsorðutn um liann. í greininni stendur meðal annars: „Hann (•>: J. S.) er gott dremi um |>rek )>að og þá miklu andans hœfileika, sem ís- lenzka þjóðin liefur geymt gegn unt kúgun og fátækt svo öldum skiptir ... .1. S. gaf þessu þreki og hætileikum nýja stefnu. A sama tíma, sem frelsislireyf- ingar hinna nýju tíma fóru að gera Reykjavík, 22. júní 1888. Einn liúsbruninn enn. 13. þ. m. brann timburhús á Lækjarbotnuni i Mos fellssveit. Heimilisfólkið, sem er mjög fátt, segir svo frá, að það liafi uni kl. 4 e. m. farið úr húsinu til útiverka, og hafi þar Já verið ehlur lifandi í elda- vjel; að stundai korni liönu tók )>að ejitir miklum reyk úr húsinu, og er að vnr koniið vnr eldurinn orðinn svo magnaður, að eigi vnrð að gert, og brann húsið upp til kaldra kola og allt sem í því vnr, nema lítið eitt af sæng- urfatnnði, sem bjargað varö. Þar brann og heyhlaða, sem var nálægt liúsinu. Ilúsið var í brunaábyrgð fyrir 2500 kr. Tíðarfar hefur verið allgott sunn- anlands nú um tíma. Til júníbyrjunar var mesta kuldntið um land allt. Vr brjcji tlr //(Wg'irvallasjsiu rS. jtlnt. Yorið liefur verið framúrskarandi kuldasamt, og tiðarfarið ytir liöfuð óttalega eríitt. Allar skepnur á gjöf þangað til mánuð af sumri. Það urðu |>ví minni lieyfyrningar en margur bjóst við, og það sem í )>etta sinn forðaði frá almennum liorfelli var það, að vet- urinn vnr góður og liey mannn bæði fremur góð og í meira lngi undnn sunir- inu. lljer liefur i vor verið svo mikill haf- ís að menn niuna ekki annað eins. Ófært milli lnnds og Vestmaiinaeyja (þær eru tvrer vikur sjávar undan lainli), og úr Vestmnnnaeyjum sást ekki út yfir ísinn ; nú er liann í þessari viku að reka undan lundi og skilur eptir mnnn- hæöar lnía jaknhrönn meðfram öllum sandi. Aldrei liefur orðið róið síðan liann kom, en áður voru fremur góð aflabrögð. Frönsk fiskiskúta strandaði undir Eyjnfjöllum og tvö bjarndýr hlupu á land í Skaptafellssýslu; annað þeirra lagðist á tjeð í Jsúpsstaðaskógi. Mjög lítill gróður er kominn enn )«í, en þessa síðustu dagnna hefur rignt og rigningarlega lítur út, svo það er von- andi að sumarið fari að konia, enda er þörf á því, ef allt á ekki að deyja út af. CALGAllY 14. júH 1888. íslendingarnir, setn Jiingað kotnu á dOgunuin frá Dakota, lögðu flestir af stað lijeðan norður til „Red Deer“ kringum Itplgina 24. f. ni., ejitir að J>eir Jiöfðu útásað sig lijer méð ýmislegt, er J>eir J>urftu hjer að fá, J>ar á nieðal að katijia 2 kýr ($85- 40) til viðbótar við J>ær 10, setn J>eir komu með frá Mani- toba (en J>ær höfðu kostað liingað koninar uin 827 hver) oor 3 hesta- pör frá $110—$150 hvert. Utn [>að ieyti gengu hjer rigningar allmikl- ar og var vegurinn víða blautur og ógreiður yfirferðar, svo ferðin gekk fremur seint. A iininitud. og föstud. 28. og 20. f. m. náðu J>eir norður að ánni og slógu J>ar upj) tjöldum sinutn, 8 talsins, J>ví J>ar ætluðu J>eir að bíða nieðan J>eir væru að skoða sig um og sjá sjer út lönd, enda var áin í hroðavexti, svo ekki |>ótd fært að sundleggja grijii ytír um og eiigin ferjn til að gagni. Eitt lúð fyrsta, setn J>eir tóku sjer J>nr fyrir hendur, var að smiða sjer ferjubát, (fóru með efni til J>ess hjeðan) og svo að skoða lanil í ýmsum áttuin. Ytír höfuð held jeg J>eint hafi litizt vel á landið, bæði sem jdógland og til grij.aræktar, en allt fvrir J>að vildi f>að vefjast fyrir sutnuin að finna út liletti, sent J>eir væru ánægðir með. Að liafa skóg, engi og Jmrt graslendi (plógland), allt nægilegt á sínu eignarlandi, ]>að er ekki svo nuðfengið fvrir ninrga á litlu svæði og ]>ar að auki að vera sem næst veiðiá -- ekki sízt þareð meira enn öniiur hvor Section af landinu er undanskilin valinu. Þegar jeg skildi við landa J>ar norðurfrá 7. {>. m. lield jeg' fáir af J>eiin hafi verið búnir að kjósa sjer vissa bletti, en allvíða liöfðit J>eir litazt utn. Ekkert frjettist enn áreiðe.nlegt um járnbrautarbygging hjeðan norð- ur ytír „Red Deer“, eða tnyllu- byggitig j>ar við ána, en ýmsir, sem eitthvað J>ykjast vita tim Jiau fyrirtæki, gefa einlægt góðar vonir °g að byrjað verði á [>eini J>á o<r [>á- Iljer er fremur lítið unt vittnu nú um tínia og daglaun fvrir ó- vandaða vinnu stigin niður i $11 á dag og að nienn fæði sig. Iljer um bil 2 vikna tíma næstl. hafa hjer gengið J>urkar og ágæt tið. Nú í dag er ajitur rigning og kólga í lojiti; hefur [>rmnað tals- vert og gjört tvö hagljel. O. Jðnsson. B R J E F frá frjettaritara „Lögbergs“. Á leið frá St. Pnttl. Minn, 1). júlí 1888. Klukknn lmllar til 7. St. Paul og Mlnnea- polis nieð þeirra margbreytta útliri, skrúða og skuggamymlum eru nú Iiuldar sjón- uni mínum, á bak við liæðir og myrk- viðarskóga. ■—ítlit lamlsins er lijer allt aiiiiað en í suðvesturhluta fvlkisins; þar er það sljett og skóglaust, en hjer er það liæðótt og skógi þakið; víðn allliáar lueðir, er íminti vera kalluðar fjöll í fjalllausu landi. Hjer meðfram braut- inni, sem sjest, er skógurinn livergi nærri stórvaxinn, og er þvi að niíiiu á- áliti meirn til óliagræðis en gagns, það er að skilja, ef maður tekur tillit til jarðyrkjunnar, því, sem auðvitnð er, er |>að mjög kostnaðarsanit að ryðja skóg- lund til akra; þess utau er það laud í mörg ár til muna ófrjórra en hitt. Þetta skógivaxna og liæðótta land nær allt suðvestur til Kasotabæjnr; þar fyrir sunn- an fer J.að livað af liverju að sljettnst og hinn villti skógur að minnka; en í stað hans að komt ræktaðtir skógur, fagurlega settur í kring um liýbýli bienda. —það er tiltakanlega fegurri sj ín, skóg- laust lnnd (frá liendi náttúrunnar), fag- urlcga skipt í sundur með plöntuðum skógi, lieldur en myrkar stórskógabreið- ur. Það er töfrnndi að virða fyrir sjer hið margfalda grösuga skrúðgræna land, skrýtt með beiuum bjarka-röðum, er grasbáran brotnar við. Allstaðar lijer meðfram bniutiniii lita kornakrar vel út, að undanskildtim mais, og verði ekki | essum tíma og þar til korn er fullþroskað, verður upp- skera með meira móti; einnig er gras- vöxtur ágættir; allt er kafið í grasi, bæði mýrar og [urrlendi. Að dænia eptir bændabýlum í Lyon- hjeraði og þar í kring, )>á erti liýbýli þeirra, er jeg sje, ckki svo langt á leið komin til fullnaðar, (að er að segja, eptir árafjöldanum, sem liðinn er frá landnámi þeirra lijer og |>ar, og ef )ann- ig lieldur áfram, verða sljettubúar inn- nn fárra ára komnir langt frarn fyrir í búnaði.— Nú er sól sigin til viðar, og kvöldhúmið komið, ekkert heyrist eöa sjest úti, neinii gneistatlugið úr mask- inunni og glymjandinn í lijólununi, cn inni er allt tippljómað af Ijósum, og farþegjar virðnst tlestir vera glaðir og ánægðar, einktitn kvennfólkið, það lilier svo liátt að það bergmálar í vagnlivelf- ingunni, og gýtur við og við liýru liornauga yfir unt til karlmannanna, cru sjálfsagt að horfa eptir livort |eir líti ekki til síu ástsjúkum augum. Kvenn- fólkiö þykist ætið sannfiert um að vjer sjeum að liugsa unt það; en vjer vitunt )>að liezt sjáltir að )>ví skjátlast opt hatramlega í þeirri ætliin. Xú er lestiu komin á stað frá Ka- sota, og bráðuni er von á „Skinfaxa“ að sununn, með nýtt endurnærandi skin. En á meðan jeg bíð komu lians æthi jeg að senda „huga“ sem snöggvnst til St. Paulborgar sjálfrar, til að vitn livort jeg græði ekki neitt á þvi. Ur fjarlægð til að sjá er St. Paul allt nnnað en fögur borg fyrir liið for- vitna nuga feröamannsins; lnndið er hœðótt og skógi vaxið, en )>ó sviplitið; væri ckki Missisippiáin )>ar, )>á væri þaö tilkomulítill staður; )>að er hún, seni gerir )>að viðunanlegan bústað. Þegar maður sjer borgina úr fjarlregð, )á virðist liúsaskipuii vera mjög svo o- skijnileg, en skoði maðtir liorgina hið innrn, |>á verður annað uppi á teningn- nm; stræti og liiísiirnðir eru )>ar vönd- (Niðurl. á 4. bl.síöu). alskostnr ")>vi óliagstæðari tíð frá 107 fór lijá sendi jejr honum aðra kúlu inn a niiHi rifbeinanna, o<r pá datt liaiin um í alvöru. í eiiini svijian Ijet jeg tvær nýjar patrónur í liiss- una, hljóji rjett að fíliium, sendi kúlu gegnuin heilann u honutn, og við J>að lauk helstríði vesa- lings dýrsins. Dá sneri jeg nijer við til þess að sjá, hvernig Good hefði gengið með stóra fílitin, sem jeg hafði heyrt grenja af reiði og kvölum um J>að leyti sem jeg var að gera út af við mitt dýr. Regar jeg náði i kajiteininn, var hann í mikilli geðshræringu. ]>að virtist svo, setn fíllinii hefði snúið sjer við, J>egar kúl- an lútti hann, og J>otið beint móti [>eim, sein slcotið hafði á hann; Good hafði svo að eins getnð kotnið ]>ví við, að víkja sjer undan, fí]I- inn hafði svo í æðisblindninni þotið fraiti hjá honutu í áttina til farangurs okkar. Meðan á J>essu stóð hafði hópurinn þotið á stað í aðra átt nieð mesta hávaða og vitlaus af hræðslu. Stundarkorn þinguðum við um, hvort við ættum að fara á ejitir særða fílnum eða hópn- um; að lokum afrjeðuni við að fara á eptir hópn- uiu, og lögðum svo á stað og lijeldum að við mundum aklrei sjá neitt meira af þessum stóru höggtönnum. Jeg hef ojit óskað síðan að svo hefði farið. T>að var ljett verk að rekja spor fílanna, J>ví að ej>tir J>á lá braut, líkust akbraut, og á æðisflótta sínutn höfðu ]>eir marið undir 1(>(> eyrtin á [>eitn gengu fram og ajitur. E>að var fögttr sjón. Þeir voru lijer um bil UHI faðma frá okkur. Jeg tók lúkufylli inína af þurrtt grasi og kast- aði því uj>p í lojitið til ]>ess að sjá, hvaðan golan væri. Dvi að jeg vissi, að ef [>eir fengju veður af okkur, J>á ímiiidu J>eir verða allir á burtu áður en við kæmumst í skotfæri við ]>á. Við komumst að því, að ef golan var annars nokkur, ]>á var hún frá fílunum á móti okkttr; við laumuðumst {>ví hægt áfram, og vegna J>ess, hve kjarrið var þjett, tókst okkur að koniast svo nærri hinum stóru dýrum að við áttum ekki til þeirra nema 20 faðma eða ]>ar utn bil. Rjett fram undan okkur stóðu ]>rjú ljóntandi karhlýr, og eitt Jieirra hafði feykilega tniklar Iiöggtennur. Jeg hvíslaði að hinum að jeg skyldi taka J>atin að mjer, sem í miðjunni var; Sir Henry skyldi eiga við J>ann til vinstri, og Good skyldi skjóta á dýrið með miklu högg- töniiunum. „Nú“, livíslaði jeg. Rúmin! búinin! búnini! og skotin sentust út úr öllum þrennir þttngu kúlubissunum, og fíll Sir Henrys valt um, steindauður, skotinn gegn- um hjartað. Minn fíll fjell á knje, og jeg hjelt. að hann væri kominn að bana, en á næsta augnabliki var hann kominn á fætur, og á stað, og J>aut rjett fratn hjá tnjer. Um leið og haiin 168 eins og þennan slejijm, áti ]>ess að skjóta á hann einu skoti. „Jæja, góðirnir mínir“, sagði jeg. „Jeg hel<l við Jntrfum að liressa okkur dálítið. ()<r nfi er bezt við förutn inn, J>ví að við ættum að vera koinnir á stað í dögun, og ]>á getur verið að við getuin náð þeiin meðan [>eir eru að mat síniiin, áður en þeir fara á kreik“. Hinir fjellust a ]>etta, og við fóruni að búa okkur undir. Good fór úr fötunum, hristi ]>au, gleraugað sitt og lausatennurnar í buxnavasa sinn, brnut fötin öll fallega saman, og stakk þeim inn undir mnr/ontosli.-\\lireiðuna sína, til J>ess að ekki skyldi falla á ]>au dögg. 8ir Henry og .!eg Ijctuin okkur nægja minna umstang, vöfðutn iibreiðunutn utan um okkur og höfðtim innan skamtns sofnað þeim draumlausa svefni, sem ferða- tnönnum fellur í skaut. Dratnni. þramm, ]>ramin - Hvað var [>etta? Allt í eitiu lteyrðist úr J>eirri átt, sent vatnið var, gauragangur, eins og flogizt væri á í ákafa, og næsta augnablik ejitir koiim hræðileg org, livert ejitir aiinað, sem ætluðu uð rífa sundur á okktir eyrun. Dað gat ekki verið uin að villast, hvaðan ]>au komu; [>að gat engitt skejnia neina ljón gert atinan eins hávaða. \'ið stukkum ullir á fætur og lituin til vatnsins; i sti'fuunni J>ang- að sáum við ógreinilega J>ústu, gula og dökka á lit, skjögrnndi, sem stritaðist við að komast

x

Lögberg

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.