Lögberg - 25.07.1888, Síða 4

23F” Nú ct komiiin út af Lögbergi
i| E L M i N C U H <i r</ << » </ x < » ».
Flostir lilaðaútgefendur hjer í land-
inn ganga strangloga eptir því, aS
blöðin sjcn liorguð fyrir fram. Vjer
liöfuin ekki gengið hart eptir jiví,
eins og lesendunum er kunnugt.
Vjer vonum að menn láti oss hold-
ur njcita Jioss on gjalda, og borgi
oss svo fijótt, som þeir sjá sjer
nokkurt færi á því.
Útg.
TJR BÆNUM
oo
GRENNDINNI
.lárnlirautarmiílið hofur verið aðalmal
|,onsa fylUis um langan tíma. bengi
snorist ullt um einkarjottindi Kyrrahafs-
lirautarinnar. Síðan |>au voru al numin
hefur spursmálið vorið, hvornig stjórn
fylkisins íetlaði að nota þann rjett, sem
fylkið hefur fengið. Og þeirri spurn-
ing er enn okki svaraö til fulls.
Fyrst <>g fremst var líauðardalsbraut-
iu, sem Grocnway stjórnin erfði eptir
Norquay-stjórnina. Þegar einkarjettind-
um Kyrrahafsbrautarinnar var lokiö, ).á
spurðu monn: Á stjórnin að ljúka viö
þossa liraut á fylkisins kostnað, oða fá
hana prívat fjelagi í hendur ? Brautin
hafði vorið byrjuð á fylkisins kostnað,
til þoss að vinna slig á einokuninni.
lín þegar heuni var lokið, hjeldu margir
)>ví fram að fylkið ictti að hietta við
brautarlagninguna, en fá hana öðrum í
hendur. Aðrir álitu (,ar á móti að stjórn-
in ætti að lialda verkinu áiram, og sleppn
að engu leyti liondi sinni af brautinni.
Stjórnin hcfur vir/.t hallast að þossari
síðari aðferð, on brautarlagningin gekk
nokkuð seint. Annars liafa menn lítið
vitnð, hvað stjórnin ætlaði sjer viðvikj-
andi járnbrautum, noma hvað sagt hef-
ur vorið að það ictti að vera „eittlivaö
mikið“.
Flestum mun hafa borið saman um
|,að, að lítið gagn mundi verða að
Rauðárdalsbrautinni til Winnipeg, nenia
hún sticði i samltandi við braut, sem
lirgi vostur á við. Einkum var álitið
óhjákvæmilogt að fá nvja braut frá
Winnipeg til Portage la Prairie, en
unt pið fyrirtæki hafa monn Htið vitað;
stjórnin sagöist skyldi sjá um nð braut-
in yrði lögð, on gaf engar upplvsingar
um, á hvern liátt pað mundi verða gert.
Um tíma hjeldu menn að Manitoba
Central-fjolagið, sem hofur í höndum
Jeyfi til að leggja braut ntilli þossara
bæja, mundi leggja |n;ssa braut, moð
styrk frá stjórninni, en nýlega hefur
jiað komizt upp að stjórninni og fje-
laginu sonuir ekki.
Embicttismonn Northern Pacific járn-
braptarfjolagsins hafa staðið um nokk-
urn tíma við lijer í bænum, og ntonn
vita að Jieir hafa verið aö sornja við
stjórnina fyrir ltönd fjelagsins. Um );á
sainninga liefur mikið verið tulnð, og
mönnuin hefur loikið hugur á |iví í
meira lngi að fií að vita, hvað )>oim
snmninguni liði. Þaö licfttr og nýlega
verið látið uppskiítt að Nortliern Pacific
fjolagið vill kattpa Knuðárdnlsbrimtina
og leggja aðrar brautir lijor í fylkinu.
Sagt er að sumningarnir hafi gengið vel
og sjoti á góðum vegi, að öðru leyti
ou því að stjórnin heimtar tryggingu
fyrir að flutningsgjald á brautinni, eink-
um á korni, fari ekki fram úr ein-
hverju ákveðnu verði, en fjelagið er
ófúst á að gefa )>á trj'ggingu. Að öðru
leyt: er sagt uð um allt sje saniiö við-
víkjandi Hattðárdalsbrautinni. Nórtliern
Pacific-fjelagið býðst og til, að því er
sagt er, að leggja braut til Portage la
Prairie (.otta ár, og til Brandon næsta
ár. Greemvay, stjórnarformaðurinn, og
Martin, dómsmálnstjórinn, fóru suður i
Bandariki á fimnitudaginn vnr tii þess
að somja frokar við fjolagið, og í (.ess-
ari ferð er búi/.t við að samningunum
verði ráðið til lyktu.
Umræður um Iludsons flóa brautina end-
tirlifnuðu síðustu viku. Mr. Onderdonk,
nafnketindur fyrir y allar Jncr járn-
brautir, sem lianu hefur tekið að sjer
að leggja, kont liingað til bæjarins frá
Netv York. Það barst út að erindi
haiis hingnð stæði eitthvnð i sambandi
við Hudsons tlón brnutina, og menn voru
þogar upp til handa og fóta. Sagt var
að Mr. Onderdonk væri ltjer fyrir ltönd
auðmannafjelags eins, sein væri nlbúið til
að loggja lirimtina, ef )>aö gæti komizt
að Jieim samningum við sambands- og
fylkisstjóruina, sem )>aö yrði áuægt með.
Mr. Onderdonk liefur ftindið stjórnina
lijer að máli, on ekki liefur verið látið
iip]iskátt, livnð þoim liofitr tnlnzt til.
Norquay-stjórnin hafði boöi/.t til að á-
byrgjast 4 pr. ot. rentu af skuldabrjefum
fjelngsins, sont ekki yfirstigju $4,500,000,
í 25 ár. Sngt, er að orindi Mr. Onder-
donks liafi verið að komnst optir, livort
núverandi stjórn vihli standa við tilboð
fyrirrennara sinna, of þetta auðmanna-
fjolag logði brautina. Menn vita ekkert,
ltvor árangur hefur orðið nf forð lians,
en svo virðist sont fylkisstjórnin vilji
koma snmningiinum við Nortliern Pnoific
nf höndum sjer, áður en liún skiptir
sjor til nokkurra niuim af Ifudsons flóa
brautar-miílina.
Ilerra Einar Sæmtindsson ætlar suðnr
til Uliicago í síðnri hluta næstu viku
til þess að reyna nð fá laít á heilsu
sinni, sem nú er mjög að þrotum kom-
in. Hann hefur verið einn nf boztu
styrktarniönnum íslenzku Goodtemplara-
stúkunnar lijer í bænum eins og
nnnars flostra eða ullra íslenzkra fje-.
laga ltjer. Stúkan ætlar nð kveðja
liann miðvikuduginn 1. ágúst næstkom-
andi. kl. 8 e. h. í Albcrt Hull, h. á.
Muin Str. og Market Str. E., og býður
öllttnt utanfjelagsmönnum að vora við-
stöddum. Veitingar verða eptir föngum,
ræðtthöld og söngur. Inngangur 25 c.
Verði nokkur ágóði af samkomunni,
sem fastlegu or búizt við, ).á verður
lionunt varið til að styrkja lir. E. S.
til ferðarinnar. Stúknn vonast fastlega
eptir að fjöldi Ianda noti þetta tækifæri
til þess að þakka lionum fyrir fjelags-
lyndi og margfalda hjálpscmi, sem
þeir jafniin liafa orðið fyrir frá hans
hendi.
IW Takið e)>tir auglýsingunni frá
CHEAPSIDE á fyrstu síðunni.
Sunnudagnskólinn íslonzki heldur „pic-
ni<‘“ i Frazers Grove á föstudaginn kom-
ur. Aðgangur 30 c. Gufubátur, sem
á að flytja flólkið, fer frá bryggjunni
við James str. kl. 10 f. m. og kl. 4 e. m.
Aðgöngumiðar eru til sölu hjá öjlum
kennurum sunnudagiiskólnns.
Nefndin, sent stcndur fyrir göngu-
munnagildinu, vill láta þoss getið, að
allir, sem gofið hafa til fyrirtækisins, gota
fongið nðgöngumiða ókeypis nteð því
að snúa sjer til einltvers af nefndar-
mönnunum fyrir næstu ltelgi.
Mr. Jones retlnði að segja af sjer
brejarstjóra-embættinu á bæjarstjórnar-
fitndi á mánudagskvöldið var, en þá
varð ekki fundarfært. Hann gerir það
á næsta fundi. Talað er tim (>á þrját,
Kyan, Mulvey og Callaway, sem bæjar-
stjóra-efni.
70 landur heintan af íslandi komu
hingað á sunnudagsntorguninn var. An-
chorlínan hafði fiutt þá. Þeir höfðu
verið 140 yfir hafið, en helmingurinn
varð eptir í New York. Þeir höfðtt
lagt á stað frá Reykjavík þ. 26. júní.
Hópurinu, sem horra Bahlvin Baldvins-
son fór nð mæta i síðustti viku, kernur
víst einhvern hinna næstu daga.
Herra Björn Pjetursson hjelt fyrir-
lestur um ijcttl«‘tii<</ nf trúnni í lilísi
íslendingafjelagsins á mánudagskvöldið
var. Ræðum. komst að þeirri niðustööu
að sú kenning lút. kirkjunnar væri
gagnstæð konningu Krists. Fyrirlostur-
inn var dauflega sóttur.
25 mílna kappganga fór fram i Vic-
toríu-garðinum á laugardagskvöldið var.
íslondingur fjokk onn hæztti vorðlaun
($ 40), M1<<11111<< M«ri >>««««.
B R J E F
frá frjettaritara „Lögbergs“.
(Niðurl. frá 3. bl.siðu.)
uð og vel sett, öll aðalstræti annað-
livort stein- eða trjelögð. Stræti eru
þar að sönnu brött og sum bogin, en
annars or okki kostur, þar seni lauds-
lag er eins og þar. Áin follur i gegn-
um bæinn, en meginliluti oorgarinnar
er á norðtirbiikkaniun; yfir ána liggur
ein strætisjárnbrautarbrú, er tengir sam-
an htnn nyrðri og syðri hluta borgar-
innar nteð samgöngum einu sinni á
liverri klukkustund. Einnig liggja þar
yfir ána þrjár stólpabrýr, er gerðar eru
fyrir gangveg og hestafiutning. Hæsta
brúin er á að gizka frá 60—70 fet y(ir
vatnsflöt; undir honni liggur strætis-
járnbrautarbrúin öll úr járni gerð.—•
Maður mœtt vel sogjn tim Jann vega-
vafning, som segir í sögu Hoiðreks kon-
ungs: „Sá og á vog vega, vogur var
nlla vega, vegur vnr tindir, vogur var
yfir, og vegur á alla vega“. Borgin
fieygist áfram stórrisnstigum, byggingnr
af öllum tcgundum þjóta upp á hverju
ári, en þó mest steinbyggingnr nú i
seinni tíð. Íbiíatnla borgarinnar er nú
nð ölltim útbýlum meðtöldum 101,250.
Nú er jeg kominn alla leið til Tracy,
sem er syðsti bær í Lyonhjoraði; lestin
fer á stað aptur kl. 6 og á að vera
komin til Minneota kl. 8.35’ f. m.
Himinn er þokufuliiir og drungalegur
og þrumuleiptrið gullbryddir skýjalKilstra-
raðirnar i suðri; þnð segja . voðurfræö-
ingar að sjo regnboði.
Minneota 13. s. m. Þossa árs 4. júlí
er horfinn á burt moð straumi tínians;
að Jeins endurminningar atviknnna, or )á
gerðust, vnka fyrir luiga voruni. 4. júlí
rann upp lieiðskýr og fngttr; )>á er sól
tók að brydda brúnir, voru bæjarmenn
vaktir tipp af værum lilundi með nokkr-
um skotdrnnum. — Skemmtanir byrjuðtt
fyrst tneð ).vi að eldlið bæjarins var
látið koma fram á strætið með verk-
færi sín og sýna kunstir sinar ttm
stund; þar næst vnr gengið til ræðu-
hússins. Fyrst var frelsisskráiit lesin,
að því búnu flutti Col. McTail ræðu, er
vnr að suniii loyti allgóð. Kl. 4.30’ o.
m. var ísl. stefnt til skólaliússins, þar
var fyrst af S. M. S. Askdal lesið upp
kvæðið „ísiands landnám“ eptir Mnttli.
Jochumsson; þar á eptir talaði liann
um orsakirnar fyrir landnánti íslands,
og tildrög til flutninga hingnð vestur
uin haf. Þnr næst kom Þ. Luxdal með
ræðu iim tilgang hinna demokrútisku
og repúblikönsku flokkn. Þar á eptir
Jólianues Pjetursson unt fullkomnun
framfarnnna; honunt næst G. A. Dal-
mann unt stefnu stjórnarflokkannn, næst
F. K. Johnson um stefnu tímans. Þá
er þessu var lokið, var degi farið að
halia, svo menn fóru að liugsa til
heimforða, þoir er ekki ætluöu sjer að
taka |.átt i dansgloðinni. Að loknum
kvöldveröi sáust ntenn ganga í stórhóp-
unt yfir að liinit nýja hveitihúsi; þar
skylcli dnnsa, og á sömu stundu kváðu
hljóöfærin við stundnrhátt, úr þoirri átt.
Þar var dans stiginn til ntiðrar nætur;
þá sigrnði víst þreytun gleðinn, svo allir
tirðu að ltlýða lögum náttúrunnnr og
ganga til hvíldar. Skommtan dagsins
fór mjög roglulegn og snoturlega fram;
enginn af öllunt þoint, sent þnr vortt
snman komnir, svalnði sjor til skaða á
ölditnt óminnisclfiinnar.
UNG STÚI.KA,
sem talar íslenzkp ojr er vol að sjer
í reikxinc/i <<</ enxkn, getur fenoið
atvinnu í
Cheapside.
Snúið jður Jtangað ptegar i stað.
I S, Eichardson,
EÓKAVF.EZLUN, STOFNSETT 1878
Ver7lar ciunig nieð alk-konar ritföng
Prentar með gufuafll og bindur bœkur,
Á hornimi andspænis nýja pósthúsínu.
Main St- Winnjpeg.
J. H. ASHDOWN,
HaiilvörMeraluMi'maár,
Cor. MAIN & BANNATYNE STREETS.
Aljtekktur að því aS selja harðvöru við mjög lágu vcrði,
það cr engin fyrirltöfn fyrir oss að sýna yður vörurnar og segja
yður verðið. þegar þjer þurtið á einhverri liarðvöru að lialda, j>á
látið ekki lijá líða að fara til
d. H. ASHDOWN,
Cor. JWain Sc ltsuiiiatyne St.
tVIJÍMII'EG.
164
iifrmii í úttilni til okkar. Við tókuiii íiissur
okkar, og ljetum upp veldtxc/toona (skór úr ó-
sútuðu Jeðri) og hlujium út úr byrginu að
Jjústunni. Dá var bún oltin uin, og hyltist fram
og ajitur á jörðinni, og Jtegar við komum að
lienni, slreittist hún ekki lengur neitt, heldur lá
grafkyr.
Xú sáuin við, livað Jietta var. t>arna í grasinu
lá suhel-antilópi, karldýr J.essi tegund er fegurst
af öllum antilópategundum í Afríku — stein-
dauður, og ofan á honum lá fagurt, svartfext
Ijón, lugt í gegn af stóru bognum liornunum
antilópans, og var líka dautt. Detta hafði auð-
sjáanlega viljað til á J,ann liátt, sem nú skal
greina. Antilójiinn hafði leitað ofan að pollinuni
til J.ess að fá sjer að drekka, og Ijópið - vafa-
laust |>að sama, sem við liöfðum áður hevrt til
liafði legið J>ar í launsát. Meðan antilójiinn
var að drekka, liafði Ijónið stokkið á liann, en
hefur lent á hvössu, hognu hornuiium á honuni,
og Juiti hafa rekizt í gegnmii J>að. Jeir hef
einu smni sjeð J>etla vilja til áður. Ljónið gat
ekki losað sig og hafði svo ritið og Litið í
hrygginn og liálsinn á antilópaniini, sem svo
hafði J>otið á stað, æðisgenginn af liræðslu oe
kvölum, J>angað til liann datt niður dauður.
Regar við höfðum virt hin dauðu dy’r fvrir
okkur eins Jengi og okkur langaði til, kölluð-
um við á Kafírana, og okkur tókst að draga
165
skrokkana af þeiin uj>ji að byrginu. Svo fórum
við inn og liigðumst niður, og vöknuðum ekki
fyrr en dagur rann.
I>egar lýsti af degi vorum við komnir á fæt-
ur og vorum að búa okkur undir bardagann.
Við fórum með allar þrjár fílabissurnar, drjúg-
an forða af skotfærum, og stóru vatnsflöskurnar
okkar, fylltar daufu köhlu tei, sem mjer hefur
jafnan reynzt beztur drykkur til að fara á veið-
ar méð; Kjitir að við höfðum etið í snatri ofur-
litinn morgunmat, lögðum við af stað, og Um-
hopa, Khiva og Ventvogel fóru með okkur. Ilina
Kafírana skildum við eptir, og sögðum J>eim að
flá ljónið og antilójiann, og liina antilópann
sundur.
Okkur veitti ekki örðugt að fiiiiia lireiða
fíla stiginn. Ventvogel skoðaði liann nákvæm-
lega og sagði að liann væri ejitir inilli 20 og 30
fíla, og J>ar af væru flestir fullorðir og karldýr.
En hójiurinn liafði farið nokkuð langt um nótt-
ina, og klukkan var orðin 0, og J>egar orðið
mjög heitt, J>egar við vissum að ekki mundi
vora langt ejitir til hans; en það rjeðuin við af
hrot.num trjám, afrifnum hlöðum og berki, <>g
rjúkandi mykju, sem varð á vegi okkar.
Rjett á ej>tir sáum við liójMnn, og í honum
voru, eins og Ventvoírel hafði /sagt. milli 20 <nj
30 fílar; f>eir stóðu í dæld einni, höfðti verið
að Ijúka við að jeta inotgumnatbiii, og stóru
168
fótum sjer þjetta runnana, eins og væru J>eir
tunihonki- gras.
En J>að var mun örðugra að ná þeim, og
við höfðum stritast í steikjandi sólarhitanum meir
eq tvo tíina, áður en við fnndum þá. t>eir stóðu
allir í hnapp, að undanteknu einu karldýri, og
jeg gat sjeð á óróanum, sem á J>eim var, og á
því, hvernig þeir lyptu ujij) rönunum til pess
<að rannsaka lojitið, að |>eir voru varir uin sig
fyrir nýjum ófriði. Einstaki fíllinn stóö 2»> faðma,
eða um J>að bil, okkar megin við hójiinn, og
hjer um bil 00 faðina frá ökkur; liann stóð þar
auðsjáanlega á verði. V i ð hjeldum að hann
mundi bráðlega sjá okkur, eða hafa veður af
okkur, og að allur hópurinn mundi að líkind-
um leggja ajitur á stað, ef við reyndum að
komast nær J>eim, einkum af J>ví að á ]>essu
svæði var fremur skóglítið; viö miðuðum J>ví
allir á þetta dýr; jeg hvíslaði að þeim, hve nær
skjóta skyldi, og svo hleyjitum við af.
Öll ]>rjú skotin hittu, og fíllinn fjell dauð-
ur til jarðar. Aj>tur J>aut hój>urinn á stað, on til
allrar óhamingju fyrir hann varð fyrir honum
nulla/t, eða J>ur lækjarfarvegur, með bröttum
bökkum, þegar hann var kominn svo sem 50
faðina; þessi staður var mjög líkur staðnum, ]>ar
sem keisara-prinsiim var drepinn í Zúlúlandi.
Filarnir steyjitust þarna niður, og J>egar við kom-
um á brúnina, sáum við að þeir voru að stritast