Lögberg - 17.10.1888, Síða 4

35P3 Nú eru komnir út af Lögbergi
þrír íjórö'u partar
áryangai n s.
Flestir blaðaútgefendur hjer í land-
inu ganga stranglega cptir því, að
blöðin sjeu borguö fyrir fram. Vjer
höfum ekki gengið hart eptir því,
eins og lesendunum er kunnugt.
Vjer vonum að menn láti oss held-
ur njóta þcss en gjalda, og borgi
oss svo iljótt, sem þeir sjá sjc.i
noklcurt færi á því.
Útg.
IJR BÆNUM
oo
CRENNDINNI-
Manitoba-þingið kom saman í gær
( riðjud.), en , [ví var Jegar slitið um
stundarsakir, með |.ví að engin mál
voru, sem ræða J.urfti sem stendur.
Máli þeirra Mr. Martins og M. Burr-
ows var visáð til dóms og laga í gær
(þriðjud.kw). Mr. Greenrvay, stjórnarfor-
maðurinn, hefur og höfðað mál móti
Mr. Luxton, ritstjóra blaðsins Free Prm,
fyrir áburð þann, um mútur, er blaðið
hafði meðferðis eigi alls fyrir löngu.
Ilerra Jónas Jóhannsson, postuli pres-
býteríananna, virðist boða tní á nokkuð
einkennilegan hátt. Það hafa farið sög-
ur af ,því Jegar fyrir nokkru síðan, að
því iiafl afdráttarlaust verið lialdið íram í
kirkju hans, að allir þeir, sem væru í
islenzka lúterska söfnuðinum hjer í bæn-
um, hlytu skilmálalaust að fara til hel-
vitis. Vjc-r liöfura ekki lagt sjerlega
mikinn trúnað á þessar sögur. En eptir
því, sem postulanum fórOst orð á „bæna-
íundi“ hans í síðustu viku, liggur oss
við að halda að Jær muni vera sannar.
Postulinn var að segja sögur af sjálfum
sjer, eins og vandi hans er, og koma
mönnum í skilning um það, hvernig
maður hann hefði verið hjer fyrr á ár-
unum. Prakkari hafði hann verið, lyg-
inn, svikull og drykkfeldur, eptir því,
sem honum sjálfum sagðist frá. Enginn
áheyrendanna furðaði sig neitt á þessu;
þvert á móti virtist sem þcim þætti þetta
sjerlega trúlegt. En hinu kunnu sumir
þeirra miður, þegar postulinn fór að
telja jeim trú um, að það hefði bein-
jínis verið Lvterx-trúnni að kenna, hvað
einstakur dóni hann liefði verið á
sínum yngri árum — því að þetta væri
Lúters-trúin: Prakkaraskapur, lygi, svik
og drykkjuskapur. Þegar hjer var kom-
ið yíirgáfu sumir meðlimir lúterska
safnaðarins „guðsþjónustu" postulans.
Það virðist sannast að segja ekki illa
til fallið, að þeir, sem sjerstaklega hafa
tekið að sjer að lialda uppi máli Lúters-
trúarinnar í þéssum bæ, spyrðu presliý-
teríanana, og )á einkum Prof. Bryce,
að því, hvort |að sje í umboði kirkju-
deildar þeirra, að herra Jónas Jóhanns-
son boðar trú þeirra á þennan hátt. Eins
og kunnugt er, er ekki mikið talandi
við postulann sjálfan um slík mál. Hann
mundi naumast skilja, við hvað væri
átt, því að skilnings-liæfileikinn virðist
fremur vcikur hjá þeim manni. En
kirkjudejld presbýteríananna lilýlur ab
bera nokkra ábyrgð á þvl, hvað sagt er
við opinbera „guðs))jónustu“, af þeim
manni, sem hún sjálf styrkir og setur
hjer meðal vor til að „boða orðið“.
Svo má og ætla að talandi sje við
helztu menn þeirrar kirkjudeildar, eins
og við aðra menn með viti. Þess vegna
virðist ekki ástæðulaust að snúa sjer
til þeirra, )ó að það aldrei yrði til
annars en þess, að þeir hefðu meira
eptirlit með munninum á postulanum
sínum framvegis.
Listi er nýlega kominn út yfir fiutn-
ingsgjald Kyrrahafsbrautarinnar cana-
disku, til Port Arthur, ú korni, mjöli
o. s. frv. Breytingar á fiutningsgjaldinu
frá því, sem var í fyrra, liafa að eins
verið gerðar frá þeim stöðum, sem liggja
nærri Winnipeg, óg þær breytingar má
skoða sem fyrsta árangurinn af Rauð-
árdalsbrautinni. Á aðalbrautinni hefur
flutningsgjaldið verið lækkað um 3 ceuts
frá Winnipeg, en frá Portage la Prairie
og vestan að hefur engin breyting á
orðið frá því í fyrra. Frá ölluro járn-
brautarstöðvum á liliðarbrautupum, ná-
lægt Winnipeg, hefur fiutningsgjaldið
verið fært niður um 8 ccnts. Frá þeim
j árnbrautarstöðvum er og flutningsgjald-
ið s^ma til Port Arthur sem írá Winni-
peg. Fjelaginu gengur það vafalaust til,
að væri gjaldið hærra frá þessum stöðv-
um en frá Winuipeg, |4 mundu bænd-
ur liier í grendinni fiytja korn sitt hing-
að til bæjarins sjálfir, 1 stað þess að
selja það á jánbrauturatöðvum þeim,
sem næst þeim eru. En þegar hveitið
er komið hingað á annað borð, þá ev
ekki ómögulegt að það kynni að verða
flutt burtu með annari braut en Kyrra-
hafsfjelagsins.
Nýlcga hofur bæjarstjórnin hjer sam-
þykkt að fá leyfi hjá sambandsstjórninni
til að ráða yfir vatnskrapti Assiniboine-
árinnar, og nota hann, innan takmarka
bæjarins. Það er fyrsta sporið, sem stíg-
ið verður, til þcss að færa sjer þenna
krapt í nyt, og af þessari samþykkt bæj-
arstjórnarinnar að dæma er svo að sjá,
sem hún sje farin nð liugsa til þess.
Yerðið ú hvoitinu hjer í fylkinu, eins
og víðast hvar annars staðar, er óstöð-
ugt, segir blaðið Oommereial. Út um
fylkið hafa bændur fengið frá $1 til $1,14
fyrir bushelið af bezta hveiti, og á ein-
staka stað liefur .$1,15 verið borgað.
Mestur hlutinn af skemmdu hveiti er í
miklu hærra verði nú en bezta hveiti
í fyTrra, þetta frá 60 til 95 c. eptir gæð- j
um. Mjög lítið verðuv af svo skemmdu
liveiti, að ekki fáist meira verð fyrir
það en óskemmt hveiti í fyrra, og
hveiti, sem verður í lægra verði, verður
ekki malandi.
Sljettueldar liafa gert nokkurt tjón
sumstaðar í fylkinu. Þar sem korn-
stakkar hafa brtrnnið, er )>að nálegá
hvervetna að kenna stórkostlegu hirðu-
leysi, segir blaðið Commercial.
25^'Tnkið eptir kjörkanpum þcim, sem
fá má í Chcapside um þessar mundir.
Úr hrjefi frd Argyle-nýlendvnni.
Uppskera varð hjer almennt meir en
búizt var við, frá 15 til 26 bushel af
ekrunni, hjá þeim íslendingum, sem
■búnir eru að þreskja. Hveiti er í afar-
háu verði; í Glenboro er borgað $1,05
fyrir bezta liveiti. Hveiti er hjer al-
mennt mjög gott, svo að þó það sje
tiltöluleg minna aö vöxtum en í fyrra,
þá gerir verðið meira en jafna það upp.
íslenzka kvennfjelagið hjer liefpr á-
kveðið að lcika sjónarleik innan skamms
og á ágóðanum af þvi fyrirtæki að
verða vnrið til hinnar fyrirhuguðu
kirkjubyggingnr.
Stöðugt he.ldur fólkiö áfam að þyrp-
ast til Dundee House. Einn keppist við
annan að verða fyrstur að fá afgreiðslu.
Allir verða sem þrumu-lostnir, þegar þeir
heyra, að þeir geti fengið vetrar-húfur
fyrir ein 35 cents og upp að $10,00,
cða vcl sniðinn og að öllu leyti vandað-
an knrlmannsklæðnað fyrir $4,50 og
upp að $20,00; og yfir höfuð að tala
alls konar vetrar-aðbúnað með óumræði-
lega lágu veröi.
Allir ókunnugir attu að koma sem
allrafyrst og ná í kjörkaupin hjá
J. BERQVIN JÓíiSSYHI.
N. (i. horninu d Jioss & Isahel.
Isíeiizki skraddariiiii
Erl. Gislason,
133 EOSS ST.
býr til föt eptir máli. irlanchst- og rrplli-
sliyrtur og lllsters handa kvennfólkinu.
Gjörir víð og pressar gömul föt etc.
Lang ódýrasta skraddara biið í bænum.
Á liverjnn itegi
M Á K O M A S T A Ð
KJ 0RKAUPUM
-t-
Komið sjálfir ojr sjáið hópana af á-
nægðurn skiptavinum, sem allir liafa
fengið fullt gildi peninga sinna.
Gott verð á kjólataui. — Meltons,
allar ny'justu litarbreytingar, að eins
10 c.; trimmingar, setn við eiga fyr-
ir sama verð.
Frönsk Cúshmeres clökk, bezta verð
í bænum, frá 35 c. til $1,75 yardið,
einnig allra-nýjustu tegundir af ræm -
um úr lllack Tioills, írá 30 c. til
50 c.
Cashmeres úr alull og með öllum
lituin, 45 pl. breið fyrir 50 c. Skoð-
ið pessa vörutegutid, pví að hún er
með sjerstaklega lágu verði.
Fóðurtau og trimmingar, hnappar,
snúrur o. s. frv. — margar tegundir--
Miss Jasper, alvön við kjólasaum, er
í búðinni. Lágt verð. —
(Efivjfnrbingar og ^Eifsalar.
Cl.ARENDON IIOTEL BlOCK
;a.gB ALiroxi.'U.e.
insoK
Geta nú sýnt
n ýj ar haustvörur
í öllum greinum.
Ábreiður, ullartau, kjólatau o. s. frv.
með lægsta verði, sem fáanlegt er
í pessum bæ.
Robinson&Co.
402 MAIN STIt.
Islenzkur MaSur í búðinni, ætí
reiðubúinn til að taka á móti vor-
um ísleuzku skiptavinum.
FLEXON & CO.
selur líkkistur og annuó, sem tll gieptrnna
lieyrir, Íbýrnít í bœnum. Opi<J (lag og nótt.
NÝ FÖTI NÝ FÖT!
Nýkomnar hanstviirur.
Ný haustföt, $11,00 virði, fyrir $6,50
Ný haustföt, $16,00 virði, fyrir $9,50
Ný haustföt, $18,00 virði, fyrir $10,50
Nýir liaústfrakkar, $12 virði, fyrir $7,50
Nýir, ljómandi frakkar (írorsted), $16,00
virði. fyrir $11,00
Góðar ullarbnxur'fyrir $1,50.
KOMIi) O G 8 J Á I
4 2 G M a i n S t r.
KJÖTVERZLUN.
Jeg lief ætíð á reiðum höndum
iniklar byrgðir af allskonar nýrri
kjötvöru, svo sem nautakjöt, sauða-
lcjöt, svlnsllesk, pylsur o. s- frv.
Allt með vægu verði.—
Komið inn og skoðið og spyrjið
um verð áður en pjer kaupið ann-
ars staðar.
John Lamiy
223 EOSS ST.
rSÍQitríir J.JoItanncBsmi
298 Ross Str.
hefur til sölu
á allri stærð o<r hvað vandaðar,
sem meiin vilja, með lægsta verði.
Hjá honum fæst og allur útbúnað-
ur, sem að jarðarförum lítur.
S. POLSON
LAMDSÖLUMABUR.
Ilæjarlóðir og bújarðir keyptar
o<X seldar.
a t u v t ii g ii x b ii r
nálægt bænum, seldir rneð m jög
góðum skilmálum. S k r i f s t o f a i
Harris Block Nain Str.
Beint á móti City Hall.
E, S, l'\ o h & r d s o n,
BÓICAVKIiZLUN, STOFNSKTT 1878
Ver7lvr einnig með allskonar ritftíng,
Prentar með gufuaflí og bindur bœkur
Á horninn nadspœnis nýja pdsthfiRÍnn.
Main St- Winnjpe.r-
j 0 i) ttl cl 1 i
eptir Sigvalda Jónsson Skagfrrðing
eru til sölu á skrifstofu liigbergs-
Ivosta í kápu 25 c.
236
og tennur, öéitt liröyfast sjálkrafa, og fara burt
frá tanngarðinum og koma aptur, eptir pvl, sem
peim sjálfum sýnist?“
„Ljúkið pjer munninum upp“, eagði jeg við
Good, og hann bretti upp varirnar ótrauðlega og
fitjaði upp á nefið að gamla gentlemanninum
líkt og reiður hundur; pá komu í Ijós tvær rauðar
línur, jafn-algerlega tannlausar eins og nýfædd-
ur fíll. Hinir stóðu á öndinni af undran.
„Hvar eru tennurnar úr honum?“ grenjuðu
peir; „við sáum pær með okkar eigin augum-1.
Good sneri höfðinu við liægt og með óum-
ræðilegum fyrirlitningarsvip, og brá höndinni yfir
munninn. tívo bretti hann varirnar aptur upp,
og par voru komnar tvær raðir af Ijómandi fall-
ecrum tönnum.
Unglingurinn, sem kastað hafði bnífnum,
fleygði sjer niður í grasið og rak upp langt org
af skelfingu; og af gamla gantlemanninum er pað
að segja, að linjen á lionutn lömdumst saman. af
hræðslu.
„Jeg sje «ð pið eruð andar-1, sagði liann
stamandi; „hefur nokkurn tíma maður af konu
fæddur haft hár öðru-megin á andlitinu, og ekk-
ert hinu-megin, eða kringlótt og gagnsætt auga,
eða teniiur, sem hreyfðust og evddust, svo pær
urðu að engu, og uxu svo aptur? Vægið okkur,
pjer herrar“.
Nú bar sannarlega vel í veiðar, og jeg parf
Ö37
fekki að talca pað fram, að jeg tók pessú fég-
iiishfendi. „Bæn pín er veittli, sagði jeg, með
hátignarlegu brosi. „Sannlega segi jeg ykkur,
pið skuluð læra að pfekkja sannleikann. Við kom-
um frá öðrum heimi, -pó að við sjeum menn,
slíkir sem pið eruð; við komum“, hjelt jeg á-
fram, „frá stærstu stjörnunni, sem skín á nótt-
unni“.
„Ó! ó!“ andvörpuðu allir parlendu mennirnir
í einu hljóði, frá sjer numdir af undrun.
„Já“, hjelt jeg áfram, „paðan komutn við
sannarlega“; og aptur brosti jeg góðlátlega um
leið og jeg Ijet pessa furðulegu lýgi út úr mjer.
„Vi.ð komiim til pess að dvelja bjá ykkur lítinn
tíma, og blessa ykkur ineð dvöl okkar hjá ykk-
ur. Dið sjáið, vinir, að jeg hef undirbúið mig
með pví að læra mál ykkar“.
„Duð er satt, pað er satt“, sögðu peir allir
í einu hljóði.
„Það er ekkert hægt á móti pví aS mæla,
herra“, bætti gamli gentlemaðurinn inn I, „anriað
en pað, að pú hefur lært pað ósköp illa“.
Jeg leit til hans reiðulega og hann varð
lafhræddur.
„Nú gætuð pið haldið, vinir mínir“, hjelt
jeg áfram, „að par setn vlð erum komnir úr
svona langri ferð, og pið hafið veitt okkur slíkar
viðtökur, pá kynni okkur að korna til hugar að
hegna ykkur, ef til vill að slá helkalda pá óguð-
240
cíýrinu, og störðu frá sjer mnndir á gatið eptir
kúluna.
„Dið sjáið“, sagði jeg, „að jeg tala ekki
marklaus orð“.
Deir svöruðu ongu.
„Ef pið efizt enn uin inátt okkar“, hjelt jég"
áfram, „pá látið einn ykkar standa á klettiuum,
svo að jeg geti látið hann verða eins og pennan
hafur“.
Enginn peirra virtist fús á að fara eptir
j>ossari bendingu, Jmngað til sonur koiiungsins
tók loksins til máls.
„Þetta er vel mælt. Gerðu pað, föðurbróð-
ir, farðu og stattu á klettinuin. Dað er ekki
nema hafur, sem pessir töfrar hafa drepið. Auð-
vitað geta peir okki drepið mann“.
Gamli gentleniaðurinn sýndist ekki taka pess-
ari tillögu neitt vel. Sannast að segja, virtist
svo, sem liann styggöist við hana.
„Nei, nei!“ hrópaði hann og bar ótt á, „gömlu
augun í mjer hafa sjeð nóg. Detta eru sann-
arlega töframenn. Látum okkur fara með {>á til
konungsins. En ef einhver skyldi pó óska eptir
frekari sönnun, J>á standi hann á klettinum, svo
að töfra-pípan geti talað við hann“.
Allur flokkúrinn hafnaði pessu tilboði mjög
skyndilega. • ■ ■>
„Eyðið ekki pessurn góðu töfrum 4 okkar
aumu Iíkami“, sagði einn |>eirra; „við látum okk-