Lögberg - 13.03.1889, Blaðsíða 4

Útsölumenn vora á íslandi
biðjum vjor hjer með að senda
oss á vorn kostnað, svo fljótt sem
p>eir fá því við komið, allt sem ó-
selt er hjá þeim af blaði voru.
ÚR BÆNUM
OG
GRENNDINNI-
Iljer og |>ar í fylkinu var farið að
sá í s’ðustu viku. Þannig sáði einn
bóndi nærri Portage la Prairie í 50
ekrur þá viku, og það með sáningarvjel;
til i>ess |>arf þó jiirðin að vera júðari^
en þegar sáð er með höndnnum.
Heyrzt hefur nð St. P. M. & M.
brautnrfjclagið muni framvegis ætla að
flytja aðalflutning sinn, bæði farþegja
og vörur, eptir eystri brautinni, j>ví að
j>að hafl komizt að einhverjum nýjum
samningum við Kyrrahafsbrautar-fjelag-
ið viðvíkjandi Emerson-brautinni.
Good-Templara-stúkan ,.Skuld“ heldur
skemmtisamkomu í húsi íslendingafje-
lagsins fimmtudagskvöldið j>. 14. J>. m.
Þar verða ræðuhöld, >ar á meðal kapp-
ræða, og saga lesin upp, sem ekki hef-
ur áður heyrzt hjer. Enskur búktalari
liefar lofað að skemmta. Myndir verða
sýndar með töfralukt. Söngur verður
eptir því sem framast verða föng ú.
Ilúsið verður prýtt til muna. Inngang-
ur kostar 25 cents. Þeir sem hafa keypt
aðgöngumiða ættu að koma snemma á
samkomuna, til þess að vera vissir um
að ná í sæti, með því að búizt er við
húsfylli.
Lúterska kirkjublaðið Workman, gefið
lít i Pittsburgh í Pennsylvaniu, hefur
tekið grein sjera Fr. J. Bergmanns, )>á
er hann ritaði í Free, Prett i vetur um
trúarboð Manitoba-skólans, og sem stað-
ið hefur á íslenzku i Lögbergi. í blnð-
inu stendur og ritstjórnargrein um mál-
ið. Greinin fer hörðum orðum um að-
farir prestbyteriananna, en lofar að
hinu leytinu íslendinga og kirkjulegar
framkvæmdir þeirra. Greinin endar á
þessum orðum um trúarboð Manitoba
skólans: „Þetta er mál, sem oss fellur
illa að þurfa að tala um, og þetta er
starf, sem presbyt.erianska kirkjan ætti
ekki að kannast við, heldur sjá um að
hætti þegar í stað. Lúterska kirkjan á
rjett á að vonast eptir því“.
Fylkisstjórnin ætlar ?1500 til viðgerð-
ar á aðalveginum, sem liggur noröttr og
suður eptir cndilöngu nýja-íslandi. Mr.
Colcleugh, þingmaður St. Andretvs-kjör-
dæmis hefur fengið þessu áorkað.
Fylkisþinginu var frestað á þriðjudag-
inn í síðustu viku til þ. 11. apríl næstk,
Fylkisstjórinn gaf áður samþykki sitt til
88 nýrra laga, sem þing þetta hefur j
samþykkt.
Frjettaritari blaðsins Vrce Pre»» frá
Langenburg segir að íslendingar í Þing-
vallanýlendunni eigi nú yfir 200 kýr,
mörg uxapör og mikinn fjölda af ung-
neyti og sauðfjenaði.
Hr. Baldvin L. Baldvinsson fór aust-
ur til Ottava i gær. Hr. Sigtr. Jónas-
son leggur og af stað i dagnorðurtil
Bad Throat River og Ný'ja íslands.
Sjera Friðrik J. Bergmann hefur ný-
lega misst barn sitt, og sjera Jón Bjarna-
son fer suöur til Gardar í Dakota á föstu-
daginn kemur til þess að vera viðstadd-
ur útför þess. Hann kemur ekki aptur
fyrr en eptir næstu helgi.
Vjer leyfum oss að vekja athygli landa
vorra á auglýsingunni frá þeim herrum
Alloway og Champion, sem prentuð er
annarsstaðar hjer í blaðinu. Með því að
kaupa ávisanir af þeim geta menn sent
heim peninga á greiðastan og einfald-
astan hátt. Fyrir liverja $27,50 gefa þeir
ávísun upp á 100 krónur, og þar í er
allur kostnaður við peningasendinguna
reiknaður, nð undanteknu frímerkinu á
brjefið, sem ávísanin er send í. Fjelag-
ið er af öllum talið áreiðanlegt.
Frá ónefndum í Chicago höfum vjer
fengið $8.00 til Jóns Ólafssonar samskot-
anna. Sömuleiðis höfum vjer fengið til
þeirra samskota $1.00 frá herra Sv.
Magnússyni í Chicago.
Frá Eyford P. O., Pcmbina Co., Dak.
er oss skrifoð þann fi. þ. m:
Þessir voru kosnir í Þingvalla-town-
ships-stjórn í gær:
Yflrlitsmenn: Jóliannes Jónasson (for-
seti), B. Eyford, B. Th. Björnsson.
Skrifari: S. Guðmundsson.
Virðingamaður: Thomas Halldórsson.
Fjeliirðir: II. Fr. Reykjalín.
Lögreglumenn: M. Stephansson, Th.
Thorlackson.
ICELANDIC RIVER P. 0.
Frd frjettaritara Lógberga.
25. febrúar 1889.
í greininni, sem jeg sendi ,.Lögbergi“
15. f. m., hefur misprentazt föðurnafn
Miss G. S., skólakennarans hjer við
fljótið. Miss G. S. er Sigfúsdóttir, dótt-
ir Sigfúsar Pjeturssonar, bónda hjer við
fljótið, ættaðs úr Ilróarstungu í Norð-
urmúlasýslu. Miss G. S. er sú, er „Lög-
berg“ í 30. nr.i fyrra árs getur um að
hafi staðizt próf, og þar er nefnd Sal-
ina Peterson.
Síöan 15. f. m. hefur tiðin allmikið
breytzt; stormur og frost, með snjó-
komu annað slagið, hafa mátt heita
stöðugt í mánuð, þó frostin hafi ver-
ið mest nú 4 síðustu dagana 70—80
gráður.
Hinn 13. þ. m. var fuudur haldinn af
íbúum þessarar sveitardeildar. Jón Pjet-
ursson meðráðandi í sveitarstjórninni
boðaði fundinn og stýrði honum. Fyrst
var rætt um stofnun lögbundins skóla
hjer hjá oss. Það var einhuga álit þeirra
er búa hjer í eidri byggðinni við fljót-
ið, að biðja tafarlaust um lögbundinn
skóla. Þeir sem búa ofar með fljótinu
og í Breiðuvíkinni, vildu einnig fá skóla,
en sökum kostnaðar vildu þeir hlífast
við að biðja um sinn skólann hvorir;
og varð því sú niðurstaðan, að biðja
um 1 skóla fyrir báða staðina, og
biðja jafnframt um að hann væri fær-
anlegur, þannig að kennslan færi fram
3 mánuði á hverjum stað.
Kvennfjelögin i Breiðuvíkinni og við
fljótið hafa nýlega haldið sína skemmti-
samkomuna hvort. Á samkomum þess-
um voru hafðar hlutaveltur og sjónar-
leikir; skemmtanirnar voru góðar, og
allfjölmennar, þó kuldarnir væru miklir
þá dagana.
Barnaskólanum var sagt upp 20. þ.
m., og er Miss G. 8. farin á stað til
Winnipeg til að ganga þar á kennara-
skóla.
Barnaskóli hefur einnig verið hald-
inn í Breiðuvíkinni i fjelagshúsinu þar.
Kennari var Tryggvi Jónasson; sá skóli
er nú hættur.
Christian Jacobsen
BÓKBINDARI
er fliittlir til
I5T Williain Str. Binddur bæluir
fyrir lægra verð en nokkur annar bók-
bindari í bænum, og ábyrgist að gera
það eins vel og hver annar.
KAUPID
LÖGBERG,
óclýrasta blaðið, sem nokkurn tíma
hefur verið gefið út á íslenzku.
Það kostar, þó ótrúlcgt sje, ekki
nema
$1.00
um árið. Aulc þess fá nýir
kaupendur
BÖKASAFN LÖGB.
frá hyrjun, svo lengi sem upplag-
ið hrekkur. Af þvi eru komnar vt
354 bls.. JVV' er að koma iH í því
skemmtilegasta sagan,
sem nokkurn tíma liefur verið prent-
uð á Islenzkri tunyu.
Aldrei hafa íslenzkir blaðaýtgef-
endur boðið kaupendum sínum önn-
ur eins kjör, eins og
ítgef. Lögbergs.
Hougti & Campbell
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: 362 Main St.
Winnipeg Man.
J. Stanley Isiac Campbell.
R. D. RICHARDSÖN,
BÓKAVERZLUN, STOFNSETT 1878
Verzlar einnig með alLkonar ritföng,
Prentar með gufuafli og bindur bœkur.
Á horninu andsparnis ujja pósthúsínu.
Main St- Winnjpeg.
TAKIÐ ÞIÐ YKKUR TIL
OG IIEIMSÆKIÐ
EATON
Og p>ið verðið steinhissa, hvað ódýrt
bið getið keypt nýjar vörur,
E I N M I T T N Ú.
ItTlIi
SELKIRK--------MANITOBA
Harry J. IMontgomery
eigandi.
Miklar byrgðir af svörtum og mis-
dtum kjóladfikum. _
50 tcgundir af allslconar skyrtu-
efni, hvert yard 10 c. og J>ar yfir.
Fataefni úr alull, union og bóm-
ullarblandað, 20 c. og p>ar yfir.
Karlmanna, kvenna og barnaskór
nieð allskonar verði.
Karlmanna alklæðnaður $5,00 og
par yfir.
Ágætt óbrent kaffi 4 pd fyrir $1,00.
Allt odyrara en nokkru sinni aður.
W. H. Eaton & Co.
SELKIRK, MAN.
KJÖTVERZLUN.
Jeg bef ætíð á reiðurn höndum
miklar byrgðir af allskonar nýrr
kjötvöru, svo sem nautakjöt, sauða-
kjöt, svínsflesk, pylsur ®. s- frv.
Allt með vægu verði.—
Komið inn og skoðið og spyrjið
um verð áður en pjer kauf>ið ann-
ars staðar.
Jolui Landy
226 EOSS ST.
WÍNNIPE& BUSINESS COLLEGE
496 MAIN STR.
Prívat tilsögn í Bókfœrslu: Reikningi, Málfroeði, Skript, Ilraðskript,
Typetoriting, etc. etc. Sjerstök kennsla fyrir pá, sem komast vilja inn á
skrifstofur stjórnarinnar.
pessi skóli er sá lang hentugasti skóli fyrir J>á, sem að einhverju
leyti ætla sjer að verða við verzhtn riðnir.
Ef f>jer lærið á pessum skóla, purfið pjer aldrei að kvíða atvinnu-
eysi eða fátækt.
Með f>ví að ganga á Jiennan skóla stígið J»jer fyrsta sporið til auð-
egðar og metorða.
S. L. PHELAN
FOllMAÐUR
a s
2
a
p
to
O
IO 5S
is'g
SS &
■p 'Tf.
to ca
t- 3
cs
tO
£
%
A SOGIATION
STOFSAD 1871.
IIÓFUÐSTÓLL og EIGNIR nú yflr . ...... 3 000 f 0
lífsabyhgwir..........::::: *
A ÐALSKRIFSTOFA-----------TORONTO, ONT.
Forseti...... Sir W. P. IIowi.and, c i: • k r m c
Varaforsetar . Wm. Elliot, Esq. Edw’d HoopÉh,' Esq.'
,. , Stjórnarnefnd.
Hon. Chief Justice Macdonald,
W. H. Beatty, Esq.
J. Herbert Mason, Esq.
James Young, Esq. M.P.P.
M. P. Ryan, Esq.
Pv
cr
<
Sf
Oq
or
B
fc
p’
® 5.
<Ð
C. C/q
>-t
O
S. Nordheimcr, Esq.
W. H. Gipps, Esq.
A. McLean Howard, Esq,
J. D. Edgar, M. P.
. T n 1 , Walter S. Lee, Esq,
A. L. Gooderham, Esq.
I'nr.lnJinnnJiir . J. K. MACDOT 41,I>.
Manitoba grein Winnipeg--------D. McDonald, umsjónarmaður.
n. ib. ivEKR, — — — — — — — ffjaldkeri
A. W. H. Markley, aðal umboðsmaður Norðvesturlandsins.
J. N. Jeomans, aðal umboðsmaður.
o
•a
<s
(i*
362 ,
VarLygð séiB HiBBt brekkunni, tií pesö að Litt
skörpu njósnarmattna-tttigu Twala skyldu ekki
verða vör ferða f>eirra.
Hálf klukkustund eða meita var látin líða
frá J>ví að Jjessar deildir berliðsins lbgðii ttí stað
og J>angað til Grámennirnir hreyfðu sig hið minnsta
og herllokkurinn, sem átti að aðstoða J>á, og sem
kallaður var Vísundarnir. Bað voru J>essir her-
flokkar, sem mynduðu brjóst herliðsins, og J>eiin
var ætluð snaq>asta orustan.
Báðir pessir herflokkar voru nær J>ví ój>reytt
ir með Öllu og í fyllsta fjöri. Gráraennirnir
höfðu að eins verið liafðir til vara um morgun-
inn, og höfðu að eins misst fáeina menn, pegar
J>eir voru að hrekja aptur pann hluta áhlaups-
mannanna, »sem tekizt hafði að komast gegnum
varnarröðina, í sama skiptið sem mjer hafði lent
saman við |>á og hafði verið rotaður. Og af
Vísundunum er J>að að segja, að J>eir höfðu
myndað þriðju varnarröðina vinstra megin, og
með J>ví að áhlaupsliðinu hafði ekki tekizt J>ar
að koinast gegnuin aðra röðina, J>á höfðu Vís-
undarnir nærri J>ví alls ekki komið í bardagann.
Infadoos var hygginn og gamall hershöfðingi,
oa vissi vel, hve einkar-árfðandi J>að var að
halda við liugrekki manna sinna, pegar komið
var að jafn-óvænlegri orustu, og hann notaði
j>ví hlje |>etta til J>ess að halda skáldlega ræðu
yfir herílokki sínurn, Grámöonunum. Hann sýndi
»63
þéirii fram á, hvllík virðittg þeim væri sýttil
itteð því að sétja þá þatthig állra frétnSt 1 or1
ttstuna, og með því að láta þá fá ittikla, hvíta
hermanninn frá stjörntlnum, sem hörjast shyldi í
flokki þeirra, og öllutn, sem lifðu ttf; lófaði hann
hátim lautium i kvikfjehaði og embœttishækkun,
ef ígnosi skyidi vihtla sígtm
Jeg leit ofan eptir þessuin löngu röðum af
dökkum, blaktandi fjöðrum og af alvarlegutn andlit-
um J>ar fyrir neðan, og jeg stundi við utn-
hugsunina um að eptir eina stutta stunrl mundu
flestir, ef ekki allir, Jiessir tilkomumiklu gömlu
hermenn, sem allir voru komnir yfir fertugt, liggja
dauðir eða deyjandi í duptinu. Það gat ekki
öðruvísi orðið; þeir höfðu verið dæmdir til ilauða
með þessu viturlega skeytingarleysi um mannlegt
líf, sem einkennir mikla herforingja. Peir voru
þegar ilæmdir til dauða, og þeir vissu það. Það
var þeirra verk að berjast við hvern herflokkinn
af liði Twala eptir annan á injóu, grasi vöxnu
spildunni fyrir neðan okkur, þangað til þeir
yrðu allir drepnir, eða J>angað til herdeihlirnar,
sem til hliðanna fóru, hefðu fengið gott tækifæri
til atlögu. Og þó hikuðu þeir sjer ekki grand,
og ekki g&t jeg heldur sjeð nokkur ótta-merki
á andliti eins einasta af hermönnunum. Þarna
voru þeir gangandi út í opinn dauðann, rjett að
því komnir að sKÍlja fyrir fullt og allt við bless-
að dagsljósið, og þó gátu þeir hugleitt dómsá-
366
áh inn i fjallabogann, nokkuð Rvipað eins og
hóftungan inn í skeifuna. í herbúðum Twala á
sljettunum hinumegm voru menn í ákafri geðs-
hræringu, og hver herflokkurinn eptir annan
lagði af stað brokkandi í langri bugðu, til þess
að kotnast að rótum landtungunnar, áður en á-
hlaupsliðið gæti komizt út á sljettuna við Loo.
Þessi landtunga, sem var eitthvað 150 faðma
a lengil, var jafnvel um ræturnar, þar sem hún
var breiðust, ekki meir en 150 skref á breidd,
en í broddinum var hún naumast 60 skref. Of-
an hlíðina og í tungubroddinum höfðu Grámenn-
irnir farið í halarófu, en þegar þeir kornu þang-
að, sem tungan fór að breikka, skipuðu þeir sjer
aptur S þreföldu raðirnar, og stóðu grafkyrrir.
Svo færðum við — Vísundarnir — okkur ofan
eptir tungubroddinum og staðnæmdumst þar sem
varalið hjer um bil 50 faðma fyrir aptan síðustu
röð Grámannanna, og bar okkur lítið eitt hærra.
Við höfðum nú færi á að líta yfir allt lið Twalaj
það hafði auðsjáanlega verið aukið síðan áhlaup-
ið var gert um morgunin, og þrátt fyrir alla þá
menn, sem Twala hafði látið, gátu það ekki
verið færri en 40 þúsundir manna, sem nú hjeldu
til móts við okkur á hraðri ferð. En þegar þeir
voru komnir nærri tungurótunum, kom hik á
þá, J>ví að þá höfðu þeir uppgötvað það, að
ekki gat nema einn herflokkur komizt að í einu,