Lögberg - 22.05.1889, Blaðsíða 4

mr ARNE'ITS BI<; BOSTON FATA-Bl i)
-FYRSTA BUD A ADALSTRÆTI FYRIR SUNMAN CITY HALL.
STÆESTU ViÍEUBYROfilR I WINNIPEU AF R A RI. M A N N A- 00 II 1( E N 0 J A F Ö T U M, HÖTTVM
-{ o o o o
OG OLLU SEM
”~°~°TtERIP SVO VEL AD KOMA INN OG TALA VID OKKUR. • - ö
TIL KLÆÐNAÐAR HEYRIR.
o o o o
UR BÆNUM
—ch;—
R E N I) I N N I.
Þingmnnnskosning sú, sem frnm átti
að fnra í þessari viku í >Iið-Winnipeg,
er | egar um garð gengin. Enginn varö
til að keppa við Mr. McMillan á laug-
nrdaginn var, ),egar yflrlýsingin var form.
lega upp kveðin viðvíkjandi þingmanns-
efninu, og kunn var J>ví kosinn í einu
liljóði.
Þessi kosning var 1 raun og veru all-
mikill sigur fyrir Greenway-stjórnina.
Það er enginn vafl á ]>ví, að allt var
reynt, sem mögulegt var, til ]>ess að fá
mann til að lijóða sig fram og keppa
við Jnngmannsefni stjórnarinnar. En
siíkt. leit svo óefnilega út, að enginn
fjekkst. Það er Ijós sönnun fyrir (>ví að
mótspyrna sú, sem blaðið Free Press
hefur svo gífurlega reynt til að vekja
gegn stjórninni, sínum gömlu flokks-
bræðrutr, liefur ekki fest djúpar rætur
í hugum ulmeiiDÍngs i Winnipeg.
Sjera Jón Ujarnason fermdi 21 ung-
roenni á sunnudaginn var. Iíirkjan var
troðfull, svo að sumir gátu jafnvel ekki
fengið sæti. Um kveldið var kirkjan og
því nær alskipuð. Um 100 manns voru
]á til ultaris.
Preutfjelag ITeimskringlu hefur fyrir
skömmu síðan gefið út Hellismannasögu,
sem ekki liefur verið prentuð áður.
Bókin er heldur iagléga útgefin. Al-
menningur manna ætti að sýna þessari
viðleitni allan sóma, eins og annars
öllum tilraunum til að gefa út bækur
hjer á meðal vor, og kaupa bókina.
Hún kostar að eins 50,00.
Nokkrir Islendingar hjer í bænum
hafa tekið sig saman um að glíma á
liverju kvöldi, og liafa gert það í nokk-
ur kvöid. Glímurnar fara framvegis
fram á horninu á William og Kate
strætum. Ungir menn ættu að gefa
þessu gaum, og láta eitthvað verða úr
)>ví, lijer í þessu leikfiminnar landi. Sje
iögð alvarleg og eindregin rækt við
glímurnar, þá standa þær fyllilega jafo-
fætis íþróttum lijerlendra manna. Og
svo œtti það óneitanlega að mæla fram
með þeim meðal Islendinga, að þœr eru
þeirra eigin eign.
Kvennfjelag íslenzka safnaðarins hjer
í bænum liefur gefið kirkjunni fagran
prjedikunarstól, sem ft'rst var notaður á
sunnudaginn var. Hnnn kostnði um $27.00.
Herra Steffán B. dónsson ætlar að
ara að gefa út frjettabiað I híýja Is-
landi. Þnð á að verða í sama broti sem
„Leifur'1 var, koma lít hálfsmánaöarlega,
24 arkir á ári, og kosta 50 cents um
árið. Einkum á það að liafa sveitamnl
að umræðuefni.
Loksins hefur vcrið samið um að
leggja 50 mílur af lllorris- Brnndon-
brautinni. Tilboðin því viðvíkjandi voru
svo lág, að slíkt mun varla hafa heyrzt
fyrr hjer í fylkinu. Byrjað verður frá
þeim 20 mílum, sem áður hefur verið
átt við vestur af Morris. Þegar lokið
hefur verið við þessar 50 mílur, verð-
ur samið um það sem eptir er af hinni
fyrirhuguðu braut. Um lok þessnrar viku
verður nð fullu tekið til starfa.
Svo virðist sem Winnipeg-menn sjeu
loksins farnir að verða þess varir að
nógu mikið sje af hundum í þessum bæ.
Heilbrygðisnefnd bæjarstjórnarinnar legg-
ur það til að hundaskatturinn verði fram-
vegis einum dollar hærri en að undan-
förnu í þeirri von að það muni hafa þau
áhrif að linndunnm verði fækkað.
3 landar, 2 karlmenn og ein kona, komu
af Austfjörðum hingað til bæjarins á
laugardaginn var.
Hr. Jón Vopni hætti þessa tlagana við
veitingar þær (kaffe og kakla drykki,
sem liann hefur fengi/.t við á Ross Str
Hr. Eiríkur Sumarliðason hefur keypt
áhöld hans og lieidur veitingunum áfram
á sama stað.
Prá Washington Terr. er oss skrifað
þessa dagana: ..Jeg lief verið í Seattle
og sje þar ekkert gott fyrir verkamanninn.
Ekai sýnist mjer líklegt að margt setjist
lijer að af löndum. Því þeir eru of fá-
tækir, og of ófullkomnir flestir, til að
standa jafnt þeim sem fyrir eru. Menn
sem ekki kunna ensku. munu sjaldan
sækja hingað góðu lukku. Svo er land-
ruðningin fjarska ervið og tíminn allt
of langur til að fá erviði sitt endur-
goldið af landinu.
ZW Utanáskript til mín er: 213
Vaughan Str., Winnipeg, Man., Can.
Þó er mig fj'rst um sinn hel/.t að liitta
að 76 McWilliam Str. Wp.
Stcfán II. Jónsson
A. Haggart. Jaraes A. Ross.
HAOOART & KOSS.
Málafærslumenn o. s. frv.
DUNDEE BLOCK. MAIN STR-
Pósthúskassi No. 1241.
A þessar skrifsfofu vinnur Hr. ICjörn
IC, Jolinson. íslendingar geta því
framvegis snúið sjer til þeirra með sín
mál, og talað sína eigin túngu.
Í3T Munið eptir: einu málafærslumenn-
irnir í Canada sem hafa ísl. starfsmann
WELDON BRO’S.
hafa maturtabúS á horninu á iHiirkct og
Killg og á horninu á ROSS og Elleil
strœtllin. par hafa þeir ætíð á reið'uin
höndum miklar byrgfiir af vöndufiustu vörum
mefi lægstu prisum sem nokkurslafiar finnast
i bænum.
KAUPID YDAR
AKURYRKJU- VERKFŒRI
— HJ Á —
Á. Harris, Son & Co.
Iidlmltied.
WINNIPEG, MAN.

Yjer ábyrgjumst að fullu allar
vörur vorar.
Agentar á öllum heldri stöðum.
Óskum aS menn rinni okkur að
máli eða skrifi okkur.
A. Harris, Son & Co. (Lim.)
S. POLSON
LANDSOLUMADUR.
Bæjarlóðir og bújarðir keyptar
og seldar.
4VI <t t u v t a g rt r b rt r
nálægt bænum, seklir með mjög
góðum skilmálum. Skrifstofa í
Harris Block Main Str.
■Beint á móti City Hall.
j.r.skjoiii&sini.
EDINBURCH, DAKOTA.
Ver/.la með allan pann varning,
sein vanalega er seldur í búðum í
smábæjunum út um landið (rjenercú
storcs). Allar vörur af be/.tu teg-
undum. Komið inn og spyrjið um
verð, áður en þjer kaujiið annars-
staðar.
W. H. Paulson. P. S. Bardal.
Munifi eptir W. H* PrtlllsOlj & Co. 060
á Afialstrætinu. Næstu dyr fyrir noröan
Motel Brunswick.
HOUGH & CAMPBELL
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: 302 Main St.
Winnipeg Man.
J. Stanley Hough. Isanc Campbell. Sömul „ $7.00
TAKIÐ ÞIÐ YKKUR TIL Góð dökk föt „ $7.50
OG IIEIMSÆKIÐ EA70N. öifl! Piano! %
Og þið verðið steinhissa, hvað ódýrt bið getið keypt nýjar vörur, einmitt nú. Miklar byrgðir af svörtum og inis- (itum kjóladúkum. 50 tegundir af allskonar skyrtu- efni, hvert yard 10 C. og þar yfir. Fataefni úr alull, union og bóm- ullarblandað, 20 c. og þar yfir. Karlinanna, kvenna og barnaskór með allskonar verði. Karlmamla alklæðnaður $5,00 og Sú fegnrsta, dásamlegasta, mest upp lypt* andi og göfgandi náttúrugáfa, sem skaparinn 4efur gefið oss, er sönglistin. — það er skylda or að læra og œfa oss í þessari list. ‘40 tímsir við kennslu á Piano
101 «.00 20 t. í söngkennslu (fleiri í einu) IC.OO Finnið sem fyrst söngkennara Andreas Rohne Menu snúi sjer til: Hendersons Block Boom 7, Princess Str eða sjera Jóns Bjarnasonar.
þar yfir. Ágætt óbrent kaffi 4 pd fyrir $1,00. Allt odyrara en nokkru sinni aður W. H. Eaton & Co. SELKIRK, MAN. Best Sc Co. ljósmyndarar. McWilliam Str. West, Winnpieg, IV|an. 1*. S. Eini ljósmyndastaðurinn í liæn um, semíslendingur vinuur á.
J. H. ASHDOWN,
Har dvoru-Yerzlnnarmadur,
Cor. MAIN & BANNATYNE STREETS
■N^rmsnisriiF’iHíOK
Alpekktur að pví að selja harðvöru við mjög lágu verði,
Það er engin fyrirhöfn fyrir oss að sýna yður vörurnar og segja
yður verðið. I>egar pjer purfið á einhverri harðvöru að halda, pá
látið ekki hjá líða að fara til
J. H. ASHDOWN
Cor. Dlaiii & Bsiiiiiiitync St.
WINNKIPEO.
THE BLUE STORE
426 Main Str.
Stök kjörkaup nú fáanleg.
Miklar byrgðir af fötum, og í
peitn er dollars-virðið selt á 05 c.
Góð föt úr 'Ticeed .fvrir $0.00
422
|>að getað verið fyrirmynd sú, sem allur staður.
inn hefði verið gerður eptir, því að vatnið draup,
ofurlitlar ísstrýtur hjengu niður og súlur mynd-
uðust par alveg á sama hátt og annars staðar.
En við höfðum ekki tíma til að skoða þeim-
an Ijótnandi fagra stað jafn-tiákvæmlega eins og
okkur langaði til, því að til allrar óhamingju
virtist Gagool ekki liirða grand um stönglaberg-
ið, og ekki vera annt um neitt nema aíljúka er-
indi sínu. Mjer fjell það því ver, sein mig lang-
aði sjerstaklega mikið til að komast að því, ef
mögulegt væri, hvernig ljósinu væri hleypt inn
á þennán stað, og hvort það hefði verið gert af
manna höndutn eða náttúrunnar, og eins það,
hvort það hefði vcrið notað á nokkurn hátt á
fyrri tímum, eins og líkindi voru til að mundi
hafa verið. En við hugguðum okkur við þá
lnigstin, að við skyldum rannsaka þetta vandlega
á leiðinni Yjt, og svo hjeldum við áfram á eptir
okkar óviðfeldna leiðtoga.
Afratn vísaði hún okkur reginn, beint inn
að endanutn á stóra hellinum, þar sem allt var
svo hljótt; þar komum við að öðru hliði, ekki
hvelfdu að ofan, cins og fyrra hliðið var, hehlur
ferhyrndu, nokkuð líku hliðunum á egipzkurn liofum.
„Eruð þið reiðubúnir til að gatiga inn í
Stað Dauðaus?“ spurði Gagool, auðsjáanlega í
því skyni að koma geig inn hjá okkur.
„A undan, Macduff11, sagði Good hátíðlega,
423
og reyndi að bera sig eins og væri hann alsendis
óhræddur, og það reyndu annars allir nema Foulata;
hún tók 1 handlegginn á Good til þess að leita
þar verndar.
„Þetta fer að verða fretnur draugalegt“
sagði Sir Henry og gægðist inn í dimmu göng-
in. „Haldið þjer áfrám, Quatermain — seniores
priores. Látið ekki gömlu frúna bíða!“ og hann
vjek sjer kurteislega til hliðar frá mjer, til þess
að jeg skyldi komast á undan, og blessaði jeg
hann ekki fyrir það í huga mjer.
Tapp, tapp, heyrðist innan úr göngunum; pað
var stafur Gagoolar gömlu, sem liún stakk nið-
ur jafnframt og hún staulaðist áfram og kvakaði
andstyggilega; og enn hikaði jeg, því að jeg
var gagntekinn af einhverju hugboði, sem jeg
gat ekki gert mjer grein fyrir, uin eitthvað illt.
„Yerið þjer ekki að þessu, haldið þjer á
frain, laxmaður“, sagði Good, „bnnars missum
við af leiðsögumanninuin okkar blessuðum“.
Degar þannig hafði verið að rnjer lagt, lagði
jeg af stað inn eptir göngunum, og eptir að jeg
hafði gengið hjer um bil 20 fet, varð jeg þess
var að jeg var kominn í ljóslítið hýsi, eitthvað
40 feta langt, 30 feta breitt og 30 feta hátt,
og hafði fjallið þar auðsjáanlega einhvern tíma
á fyrri tímum verið holað innan af mannahönd-
um. I>ar var ekki nærri því eins lijart eins og
í stönglabergs-hellinum, sem fyrr var komið inn
426
Allt í einu nam hún staðar og bentí á
þetta brúnleita, sem á borðinu var. Sir Henry
leit á það, og hrökk aptur á bak og hljóðaði
upp yíir sig; og það var engin furða; því að
þar sat hinn samanskroppni likami Twala, síðasta
konungs Kúkúananna, allsnakinn á borðinu, og
á hnjám hans lá höfuðið, sem Sir Henry hafði
sneitt frá bolnum með bardaga-öxi sinni. Já þar
sat hann, með höfuðið á knjám sjer, í Olluin
sínum Ijótleik, og hryggjarliðirnir stóðu fullan
þumlung ujip úr skorpnu hálsketinu. Yfir öllum
líkainanum lá þunn, glerkennd himna, sem gerði
útlitið enn hræðilegra, og gátum við í fyrstu
alls ekki gert okkur neina grein fyrir, hvernig
á henni stóð, þangað til við allt í einu urðum
þess varir, að frá þakinu draup vatn niður jafnt
og þjett ofan á hálsinn á líkinu, og þaðan rann
það yfir allt hörundið, og hvarf að lokuin inn í
í klettinn gegn um ofurlitla holu á borðinu
Af þessu gat jeg mjer til hvað þetta mundt
vera — likaini Twala var að breytast í stönglaberg.
Jeg styrktist í þessari skoðun, þegar jeg at-
hugaði hvítu myndirnar, sem sátu á steinbekkn-
um, er var umnverfis þetta draugalega borð.
Petta vóru mannamyndir, eða öllu heldur höfðu
verið mannamyndir; nú voru þær orðnar að stöngla-
bergi. Svona hafði Kúkúana-lýðurinn frá ómuna-
tíð geymt sína dánu konunga. Hann breytti þeim
í steina.