Lögberg - 28.06.1889, Blaðsíða 4

BARNAVAGNAR FYRIR INNKAUPSVERD
Komiö og sjáið okkar gjafvcrd á bókiun, skrautvörom, leikíongum o. s. frv.
ALEX. TAYLOR.
472 MAIN STR.
UR BÆNUM
---0(3--
G R E N I) I N NI.
Frjetzt hefur, að ran l'OO landar muni
vera á leiðinni frá íslandi. Ilerra Bald-
vin Baldvinsson býst við |eim hingað
v.m þ. 12. n. m. íslendingar títi í ný-
lendunum, sem taka vilja á móti ein-
hverju af þef-su fólki, ættu að vera
komuir hingað til bæjarins í tima, svo
að innflytjendurnir skuli ekki þurfa að
bíða hjer lengur en hjá mætti komast.
Á. þriðjudaginn var komu ílestir full-
trtíarnir, sem leið áttn hjer um, liingað
til bæjarins. Um kveldið var haldin
samkoma til arðs fyrir söfnuðinn í ís-
lenzku kirkjunni. Sjera Friðrik Berg-
mann flutti fyrirlestur þann, sem liann
hafði áður ílutt á kirkjuþinginu: Vor
kirkjulegi nrfar. Ilr. IV. II. Paulson
skýrði þvi næst fra því lielzta, sem gerzt
liafði á júnginu. Boðað var til safnaðar-
ftindar í kveld (fö.stndag). Þar verður
vafalaust einkum talað um )>á ákvörðun
kirkjuþingsins, sem greinilegar verður
sagt frá í næsta blaði, að sjera Jón
Bjarnason fari innan skamms h»im til
íslands til þess að títvega kirkjufjelag-
inu fleiri presta. Sjera Friðrik Bergmann
ætlar að vera á safnaðarfundinum í kveld.
Að líkindutn verður samið við hann utn
prestsþjónustu hjer að einhverju eða
öllu leýti, meðan sjera Jón Bjaruason
er fráverandi.
Islenzkur drengur í Selkirk, Einar
Jakobsson, drukknaði á þriðjudaginn var.
Ilr. Björn Pjetursson, trtíarboði Uní-
tarianna, kom hingað til bæjarins
um síöustu ltelgi, og mttn ætla að halda
ltjer fyrirlestra innan skamms.
Víða hjer í fylkinu eru ukrar i mikilli
hættu staddir vegna þurka. Þannig er
því varið meðal Islendinga í Argyle-ný-
lendunni. Komi þar ekki regn innan
skamms er öll uppskera þessa árs í voða.
Aptur á móti liefur frjetzt, að í byggð
Islendinga i Ilakota hafi komið regn í
síðustu viku, svo ttð þar mun ökrunt
vera óhætt við stórskemmdum af þurk-
utium.
MINNEOTA, MINN,
VrA frjettaritara Logberge.
15. jtíní-1889.
Siðan jeg skrifaði seinast hafa venð
sifelldir þurkar, sem liafa ntí þegar kast-
að talsverðum skttgga á hinar glæsilegu
vonir, er við gjörðum okkur um ríku-
lega hveitiuppskeru. Xokkrir segja
jafnvel að komi ekki rigning ittnan tiu
daga þií sje næsta tvísýnt að sumir akrar
gefi uóg af sjer jetta ár til þess að
borga upiiskertt laun. Akror þeir sem
jcg hef sjeð nýlega, aru naumast í ineð-
allagi að undanteknum þeim tiltölulegu
fáu, sem sáð var í nteð „press drill“,
þeir eru svo mikið betri að enginn efi
virðist lengur vera á að vjelar þessar
sjeu hiuar beztu sem hjer hafa verið
reyndar við að sá hveiti, einkttin þegar
þurviðri ganga íyrri part sumars.
Á hvitisunnu endurnýuðu 9 íslenzk
ungmenni skírnarhcit sitt í kirkjti Norð-
manna í Minneota og gengu síðan til
nltaris ásnmt fjölda fólks tír nærliggj'
andi söfnuðum; messugjörð þessi, sem
istíð yfir í 5 klukkutima er eflaust hin
I f jölsóttasta og lengsta, sem nokkurn tíma
hefur verið haldin meðal íslendinga
hjer um - pláss. Allt fór skipulega og
vel fratn, en einkum luku Norðmenn
þeir er viðstaddir voru, lofsorði á söng-
flokk 8t. Páls safnaðar* sem sat til
beggja hliða á kórpallinum og leysti
ætlunarverk sitt vel af hendi. Fyrir
stafni á kórpalli sátu í tvöfaldri röð 14
börn, 7 til 12 ára að aldri, frá sunru-
dagaskóiu áðttrnefnds safnaðar, og sungu
þau utan bókar sálminn 575 í nýja bók-
inni en þó þeim hvorki skeikaði á sálm.
inum nje laginu, þá mátti gjörla heyra
nð þau voru, ekki síður en sumir full-
orðnir, orðin mjög þreytt á að sitja svo
lengi hreyfingarlaus.
ísleifur.
.9881 intíj .22
Hinn 17. |>. m. fengum við hið lengi
]ráða regn, en ),á kom aðeins lítil sktír.
Að kvöldi liios 18. kom steypirigning,
sém stóð yfir í nær þrjá klukkutima;
htín byrjaði með svo miklum st.ormi af
norðvestri að allt, sem lauslegt var utan
htíss, varð undan að siga; hjer í grennd
urðu að eins fáir fyrir teljandi skaða
tvf veðri þesstt, en víða fuku mjólkur-
htís og önnur Ijett lithýsi. Landi vor
Þóroddur Sigurðsson missti allgott timb-
urfjós, sem brótnaði í smátt, en skað-
aði þó hvorki föður hans nje tvo hesta,
sem voru í fjósinu þegar veðrið skall á.
Veðuv þetta var einna liarðast í og ná-
lægt jorpinu Cottonwood við Hnnitoba
járnbrautina, um 18 mílur hjeðan í aust-
ur; þar fuku nokkrir flutnings vagnar
af sporinu, og fleiri hús skemdust að
mun, þar á meðal nýreist sölubtíð, sem
fjell til grunnn. Blaðið Evening Journal
frá ðlinneapolis segir, að veðri þessu
hafi fylgt svo mlkiö hagl á milli bæj-
anna Dawson og Montevideo, 25 til 80
ntílur í norður hjeðan, að allir akrar
hafi eyðilngzt á tíu inilna löngu, og
einnar mílu breiðu svæði. — Síðan þetto
ofvirði gckk yfir hefur tvisvar rignt lijer
til muua, svo alltr jarðarávextir hafa
nií fengið nýtt líf, og bætulur nýjar vonir,
um að erfiði sitt verði í þetta sinu
ekki með öllu árangurslnust,
5Irs. F. R. Johnson og Miss K. A.
Frost lögðu af stað hjeðan 20. þ. m-
til að leita sjer lækninga lijá liinum
velþektu læknttm Dr. Mayo Sons í
Ilochester, Minn.
Ilraðfrjett send hjeðan í gær, kallaði
sjera St. Thorlákson heim af kirkju-
þinginu sökum sjtíkleika konu hans.
ísleifur.
*) Svo kallast s jfnuður landa í Minneota.
„þets bcr að geta, scm gert er“.
Þegar jeg undirskrifuð, á næstliðnu
hausti, kom liingað til Winnipeg að
lieiman frá íslandi, staðnæmndist jeg
ásamt förunautttm míuutn á emigranta-
htísinu; en með því flestir þeirra áttu
hjer í bænum vandamenn og virii, fóru
þeir þaðan samdægurs, svo að daginn
eptir var jeg eiu orðin eptir af Islend-
ingum með tveimur börnum mínum,
öðru að eins ársgömlu og liinu fárveiku,
)>ví er eldra var. Þeim litlu peningum,
er jeg hafði afgangs fargjabli er jeg
fór að heiman, liaföi jeg þá eytt fyrir
föt handa börnunum, meðöl o. fl., er
jeg gat með engu móti án verið, og
átti ein 5 cent til þegar ltjer var kom-
iiS;, fyrir þau keypti jeg svo brauð til
að næra börnin ti. Jeg hafði gjört
fólki er jeg þekkti hjer í bænum orð
að finna mig þvi sjálfri var mjer
ómögulegt að komast frá börnunum
til að leyta fyrir mjer, en enginn þessara
manna ljet mig samt sjá sig og þá fyrst
fann jeg það fyrir alvöru á hve hátt
stig bágindi og einstæðiugsskapur geta
komizt. Herra Baldvin Baldvinsson kom
þá til mín ásamt konu sinni; þau hjón
tóku þá strax af mjer það barnið, sem
veikt var, og kömu því á sjtíkralitísið
og vitjuðu um það annan og þriðja
hvern dag í lteilan mánuð, en svo fæddtt
þau mig á emigranta litísinu ásamt
liinu barninu allan þennan tíma og hlynn-
tu að mjer á ýmsan hátt. Að þessum
mánuði liðnum kotnu þau mjer upp á
sinn kostnað ofan til Nýja íslands, en
barnið, sem lá á sjtíkrahtísinu, tóku þau
heim til sín, veittu því föt og fæði,
fóru að öllu leyti með það eins og
foreldrar og ljetu það ekki frá sjer fyr
en í marz-mánuði að það komst í dvöl,
sem matvinnungur. Þetta hafa þau gjört
allt endurgjaldslaust. Að síðustu hafa
þau lofað mjer að Iána mjer fargjald
handa eiginmanni mínum heiman frá
Islandi er eigi gat sökum fátæktar orð-
ið ntjer samferða. Fyrir allar þessar
lijer töldu velgjörðir auk margra, sem
ótaldar ertt, votta jeg þessum heiðurs-
hjónutn mitt altíðarfyllsta hjartans þakk-
læti, og sjc svo sem við trtíum öll, að
kaldur vatnsdrykkur í mannkærleikaus
nafni gefinn, verði eigi látinn ólaunað-
ur, er það |>á eigi eðlilegt, er jeg treysti
því að þessi hjón hljóti ásíðan fyllra
endurgjald góðverka sintta, en það er
jeg geti um beðið því „það sem maður-
inn sáir mun hann lika uppskera."
Winnipeg 12 Jtíni 1889.
Gruðrtín Ingólfsdóttir.
Vinnukona.
íslenzk sttílka, miðaldra, getur fengið
vist, ef lttín kann að btía til almeunan
mat, þvo og straua. Sje vistazt fyrir
lieilt ár, er kaupið $12 um mánuðinu,
Skrifið til
Mrs. Adainson
Virden, Mau.
L II. Vitll Eftcil,
---SEi.un——
TIMfíUIt,ÞAKSPÓN, VEGGJA-
ÍIIMLA (Ittth) Ac.
Skrifstofa og vörustaður:
I lorni'ð á Prinsoss og Log.'tll strætum,
WINNIPEG.
P. O. Box 748.
Miitiial lícsiTve FiiiiiI Life issw’n,
of |i e w Y o r k.
HöfuSstóll yfir...........................$8.000.000
VarasjóSur ytir........................... 2.000.000
Abyrgðarfje hjá stjórninni.................. 350.000
Selur lífsábyrg'ð fyrir minna verð en helminginn af því sem hún kostar hjá
venjulegum jífsábyrgðaríjelögum og gefur út betri lífsábyrgðarskjöl.
Lífsábyrgðin er ómótmælanleg frá fjelagstns hálfu og getur ekki tapázt. Við hana
er bundinn ágóði, sem börgast í peningum eptir 15 ár, eða gengur upp i
lífsábyrgðargjahlið frá þeim tfma. Hæsta verð fyrir $1000 lífsábyrgð með
ofannefndum skilmálum eru:
Aldur 25 - - 13.76 Aldur 35 - - 14.93 Aldur 45 - - 17.96 Aldur 55 - - 32.45
„ 30 -14.24 ,, 40-- 16.17 ,, 50 -- 21.37 ,, 60 - 43.70
Allar upplýsingar fást hjá - >
A. R- M C N Í C h O 1, forstöðum.
17 McIntyrf. Bi.ock, WinnIfeo
eða hjá G. M. Thomson auka-agent. Gimli P. O., Man.
TTalíiíi qjtir.
Hjer með tilkynnist ölltim þeim sem
skuldti fyrveranda verzlan Bergvins Jóns.
sonar í Dundee House að jeg hef keypt
allar ltans títistandandi skuldir.
lllut að eigendur eru ).vi vinsamleg-
ast beðuir að borga mjer tjeðar skuldir
liið allra fyista.
Friðrik Sveinsson.
Flexon & Co. Clarendon Hotel.
Skuldirnar mega einnig borgast til
GiiiinLiiigs Jónssoiiar í Dundee
llouse.
F. S.
15§
Allir okkar skiptavinir sem kaupa
hjá okkur upp á $1.00 eða meir, fá frá
5 til 15 c. afslátt á hverju dollarsvirði.
Þetta boð gildir aðeins til 20. ágtíst
næstk. Notið þvi tækifærið meðan það
gefst. Við höfnm ætíð á reiðum hönd-
um miklar byrgðir af billegum vörum,
og erum æftnlega reiðubtínir að gjöra
eins vel við kaupendur vora og unnt er.
DUNDEE HOUSE
N. A. horni Ross &. Isabel Streets.
Burns & Co.
THE BLUE STOBE
426 Main Str.
Stiik kjijrkauj) mt fáanleg.
Miklar byrgðir af fötum, og í
peim er dollars-virðið selt á 65 c.
Góð föt ftr Tweed ....fyrir $6.00
Sömul.................... $7.00
Góð dökk föt.......... „ $7.50
GREEN BALL
CLOTIIING HOUSE
434 Main Ntr.
Við höfum alfatnað handa 700 ntanns að
velja úr.
Fyrir $4.50 getið þið keypt prýðisfallegan
ljósan sumarfatnað, og fáeinar lætri tegund-
ir fyrir $ 5,50, $ 6,00 og $ 7,00.
Buxur fyrir $1,25, upp að $5,00.
Jolin Spring
434 Main Str.
Christian .lacobscn.
nr. 1 Young st. Point Douglas. Biutlur
bækur fyrir lœgra verð en uokktu
annar bókbintltiri í bænum og áltyrgist
að gera það eins vel og hver nnnar.
KAUPID YDAR
AKURYRKJU- VERKFŒRI
— H J Á~
L Haiiis, Smi ID).
Llmited.
WINNIPEG, MAN.
Vjer ábyrgjumst að fullu. allar
vörur vorar.
Agentar á öllum heldri stöðum.
Oskum að menn tinni okkur að
máli eða skrifi okkur.
A. Harris, Son & Co. (Lim.)
EDINBURCH, DAKOTA.
Verzla með allan |>ann varniug,
sem vanalega er seldur í liúðum í
smábæjunum út utn landið (t/encral
etorea). Allar vörur af beztu teg-
undum. Komið inn og spyrjið un,
verð, áður en f>jer kaupið annars-
staðar.
45á
Jjeitn þætti, setn hann sjálfur tók í eymdinni,
og gerði allt sem ltann gat til þess að koina
ró á okkar æstu geðshræringar; hann sagði sög-
ur af mönnum, sem eitthvað líkt hafði verið ástatt
fyrir, og höfðu sloppið á yfirnáttúrlegan hátt; og
þegar honum tókst ekki að gleðja okkur nteð
þessu, þá benti hann á, hvernig, þegar öllu væri
á botninn hvolft, þetta væri ekki annað en að
sú endalykt, setn hlyti að bíða okkar, kæmi að
eins nokkru fvrr en ella, að þessu mundi bráð-
um öl!u lokið, og það væri góður dauðdagi að
örmagnast (sem annars er ósatt). Svo breytti
liann um og fór að eins og jeg hafði einu sinni
lieyrt hann gera, gat þess, að við ættum að
fela okkur náð æðra valds, og J>að gerði jeg
fyrir mitt leyti afdráttarlaust.
Ifann er ágætur drengur, mjög hæglátur, en
mjög kjarkmikill.
Og svo leiö dagurinn einhvern veginn eins
og nóttin hafði liðið (ef aunars á við að tala um
slíka dægraskipting, þar Rern allt var svartasta
nótt), og þegar jeg kveikti á eldspítu til þess
að gæta að klukkunni, var hún 7.
Einu sinni 'enu .áturn viö og drukkum, og
meðan við vorum að því datt mjer nokkuð í lmg.
„Hvernig stendur á því“, sagði jeg, „að
loptið helzt hjer hreint? Dað er [>ykkt og þungt,
en það er alveg hreint.
„Guð alraáttugur!“ sa>íði Good, o>r
C7 O ' O
458
fætur, „um þetta hef jeg aldrei hugsað. það get-
ur ekki komizt gegn um*steinhurðina, því að hún
er loptheld, ef nokkur hurð hefur nokkurn tima
verið það. Einhvers staðar hlýtur það að koinast
inn. Væri hjer enginn loptstraumur, ]>á hefðum
við kafnáð Jiegar 'við fyrst komum inu. Við skul-
um gæta að.“
það var dásamlegt, hvað þessi litli vonarneisti
gat breytt okkur. A næsta augriábliki vorum við
allir farnir að skríða á höndunum og hnjánum inn-
an uin herbergið, og vorum að leita að þvf, hvort
við fyndum livergi minnsta vott um súg. Allt í
einu dró úr áhuga inínum. Jpg tók á einhverju
köldu. J>að var andlitið á Foulötu heitinni.
Einn klukkutíma eða lengur hjeldum við áfram
að þreifa fyrir okkur, Jjangað til loksins Sir
Henry og jeg örvæntum um árangurinn og hætt-
um; við höfðum þá ineitt okkur talsvert með
J>ví að reka höfuðin sífeldlega í fílatennur, kist-
ur og veggi herbergisins. En Good lijelt enn á-
fram, og sagði, eins og í gamansskyni, að það
væri betra en að gera ekkert.
„Heyrið J)ið, pil(ar“, sagði hann allt í einu
og var eins og hann væri að halda röddinni í
stilli, „komið Jjið hingað“.
Jeg þarf svo sem ekki að taka það frara, að
við flýttum okkur J>að sem við gátum að skreið-
ast J>angað sem hann var.
450
inn, og aldrei liefur vöðvakraptur nokkurs mamis
komið honuin betur.
„Kveikið þjer á eblspýtu, Quatermain“, sagði
liann, jafnskjótt og við höfðum komizt á fætur og
náð andanum, „farið J>jer nú varlega“.
Jeg gerði það, og fyrir fratnan okkur var,
guð veri lofaður! fyrsta J>rej>ið af steinstiga.
„Hvað á nú að gera? spurði Good.
„Eara ofan stigann, auðvitað, og treysta for-
sjóninni“.
„Bíðum við!“ sagði Sir Henry; „Quatermain,
náið J>jer í biltongsbitann og vatnið, sem við eig-
uin eptir; við kunnum að þurfa á ]>ví að halda“.
Jeg skreið í þvi skyni þangað sem við libfð-
um áður verið við kisturnar, og á leiðinni datt mjer
nokkuð i hug. Við höfðum ekki hugsað tnikið
utn demantana síðustu 24 stundirnar eða svo; í
raun og veru var viðbjóðslegt að hugsa til de-
manta, þegar ]>ess var gætt, hverjar raunir ]>eir
höfðu komið okkur i. En jeg hugsaði með mjer,
að það væri rjett af mjer að stinga á mig fáein-
um, ef svo skyldi fara, að við kæmumst nokkurn
tíma út úr ]>essum voðalega helli. Jeg stakk því
lúkunni niður i fyrstu kistuna, og fyllti alla
vasana A gömlu veiðitreyunni iqinni, og jeg bætti
við tveimur hnefafyllum af stóru steinunum úr
J>riðju kistunni — og það var gott að mjer skyldi
detta J>að í bug.
„Heyrið þið, piltar“ hrópaði jeg, „ætlið þið
spratt á